4 แก้เครียดเมื่อตกงาน

เหมือนฟ้าผ่าลงกลางหัว เมื่อบริษัทส่งออกที่แมกไม้กับมาลิลีนทำงานส่งซองขาวให้พนักงาน แมกไม้ก็ถูกให้ออกด้วยเช่นกัน เขานั่งมึนไปครู่หนึ่งเป็นการตั้งสติ จากนั้นก็ถอนใจยาว ๆ มาลิลีนเข้ามาใกล้ ๆ เธอจับมือเขาไว้แน่น

“ขอให้ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ดีนะแมกไม้”

“ลีน คุณโชคดีที่ได้ทำงานต่อ”

“แต่ก็ไม่แน่เสมอไปหรอกนะ ถ้างานไม่เข้าเป้า เขาก็เอาลีนออกเหมือนกัน สู้ ๆ จ้ะ”

“ครับ ผมจะเก็บของก่อน”

“ลีนช่วยเก็บนะคะ”

มาลิลีนช่วยแมกไม้เก็บของใส่กล่องอย่างเงียบ ๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงจะเผลอลูบไล้แก้มก้นงาม ๆ ของเธอ แม้มีกระโปรงยีนปกปิดอยู่ แต่ก็ทำให้เขาร้อนได้ แต่เวลานี้เขาไม่มีความรู้สึกวาบหวามแต่อย่างใด

พนักงานที่ตกอยู่ในสภาพเดียวกับแมกไม้พากันร่ำลาเพื่อนแล้วหิ้วของออกไปจากบริษัท แมกไม้ก็ทำเหมือนคนอื่น เขาเอาของใส่กระโปรงรถแล้วขับรถยนต์ญี่ปุ่นแบบซิตี้คาร์กลับบ้านด้วยความสับสน เขาไม่รู้ว่าจะหาเงินจากที่ไหนมาผ่อนบ้านที่ยังเหลือเกือบสามล้านบาท

เมื่อถึงบ้านเขาไม่เอาของลง ปล่อยไว้ในรถอย่างนั้น ถอดเสื้อและกางเกงขายาวออก เหลือไว้แค่เพียงกางเกงในตัวเดียว แล้วล้มตัวนอนลงบนโซฟา ด้วยความเมื่อยล้า

คิดโน่นนี่นั่นไปเรื่อยเปื่อยจนกระทั่งหลับไปโดยไม่รู้ตัว

“แมกไม้ แมกไม้ เปิดประตูด้วยค่ะ”

แมกไม้สะดุ้ง เมื่อได้ยินเสียงแจ้ว ๆ จากใครบางคนเรียกอยู่หน้าบ้าน ชายหนุ่มลืมตาด้วยความยากลำบาก จนกระทั่งเสียงเรียกดังขึ้นอีกครั้ง

“แมกไม้คะ ได้ยินไหม”

เสียงคุ้น ๆ ดังอีก แมกไม้ลุกจากโซฟา ยกมือขยี้ตาเบา ๆ แล้วมองไปตามเสียง แต่ไม่เห็นอะไรจึงลุกแล้วออกมายืนตรงประตู โดยลืมไปว่าสวมกางเกงในเพียงตัวเดียวเท่านั้น

“ครับ ว่าแต่ใครที่มาเรียก อ้อ เพนนีนี่เอง สวัสดีครับ”

แมกไม้ส่งเสียงทักทายเพนนีสาวรุ่นพี่ข้างบ้าน แต่เขาไม่เรียกเธอว่าพี่เพราะอายุมากกว่าเขาแค่เพียงไม่กี่เดือน เพนนีสาวมีรูปร่างหน้าตาดี โดยเฉพาะสะโพกกลมกลึงและก้นใหญ่เป็นก้อนแบบเด้ง ๆ ซึ่งเป็นผลจากการออกกำลังกายทุกวัน

ชายหนุ่มขมวดคิ้วที่เห็นเพนนียืนนิ่ง อ้าปากค้าง จนเผลอปล่อยถุงกระดาษสีน้ำตาลที่มีชื่อร้านส้มตำเจ้าดังลงกับพื้น

“โอ แมกไม้ คะ คุณทำอะไรน่ะ”

“อะไรหรือ อุ๊ย ขอโทษ”

แมกไม้สะดุ้งเมื่อก้มมองข้างล่าง รู้ว่าสวมกางเกงในเพียงตัวเดียวและแท่งแข็งตัวขึ้นมาจนเป็นลำอย่างชัดเจน

“ดะ เดี๋ยว แมกไม้ เพนนีเอาไก่ย่างกับส้มตำแซบ ๆ มาให้”

เพนนีเรียกแมกไม้เอาไว้แล้วถือวิสาสะเปิดประตูบ้านเข้ามา เธอใช้ความเร็วจับแขนเขาไว้แล้วดันร่างใหญ่เกือบเปลือยเข้าไปข้างใน

“เอ่อ ผมขอโทษที่แต่งตัวแบบนี้”

“ไม่เป็นไร ผู้ชายก็ชอบทำตัวตามสบายอย่างนี้แหละ เพนนีเข้าใจ เกินไก่ย่างกับส้มตำกันนะ”

เพนนีเอ่ยเสียงหวานแล้ววางถุงกระดาษลงบนโต๊ะอาหารแล้วเบียดร่างสวยแน่นตึงเข้าหาอกแกร่งและรับรู้ถึงปลายแท่งแข็ง ๆ ที่ทิ่มเหนือแอ่งสวาท ซึ่งกระตุ้นอารมณ์ใคร่ให้ลุกโชน

เธอเกิดความต้องการในเรื่องเพศ อยากที่จะร่วมรักกับเขาให้เต็มที่เพราะอยู่ในช่วงฮอร์โมนพุ่งเต็มที่ ใกล้ประจำเดือนจะมา เธอจะมีอารมณ์เซ็กซ์มากเป็นพิเศษ

“ทั้งแข็ง ทั้งใหญ่อย่างนี้ เพนนีอยากเห็นซะแล้วสิ”

เพนนีบอกความต้องการออกมาอย่างเต็มที่ ชายหนุ่มใจเต้นแรง ไม่คิดว่าสาวข้างบ้านจะใจกล้าขนาดนี้

“เพนนี พูดอะไรออกมา รู้ตัวไหม”

“รู้สิ เพนนียอมเป็นนังหน้าด้านที่ร้องขอเอากับผู้ชายก่อน เพนนีบอกตามตรงว่าแอบชอบแมกไม้มานานแล้ว ทุกครั้งที่ช่วยตัวเองก็คิดว่าแมกไม้เป็นผู้ชายในความฝัน”

“โอ เพนนี จริงหรือ”

“จริงสิ นอนที่โซฟานั่น เพนนีจะทำให้คุณมีความสุขที่สุด”

หญิงสาวไร้สิ้นความอาย ผลักร่างแมกไม้ลงไปนอนที่โซฟา ซึ่งเขายังมีสีหน้างง ๆ แต่แล้วตาลุกวาบ เมื่อเธอถอดเสื้อยืดพร้อมกับเสื้อในออกและเบื้องล่างกางเกงขาสั้นแบบกีฬากับกางเกงในสีขาวก็ถูกรูดลงไปกองที่พื้น เธอก้าวเท้าออกมาแล้วยืนจังก้าอยู่ข้าง ๆ

นมใหญ่อวบขาว หัวนมสีเข้ม เม็ดเล็ก ๆ น่าดูด เขาไล่สายตาต่ำลงมาเห็นหน้าท้องขาวเรียบเนียน สะดือบุ๋มแบบสวย ๆ ต่ำลงมาอีกแอ่งสวาทที่เกลี้ยงเกลา ปราศจากขน

เขาเน้นย้ำด้วยสายตา เพนนีโกนขนออกจนเกลี้ยง!

กลีบอวบขาวไร้เส้นขน ราวกับของเด็ก เขาเกิดความต้องการทางเพศจนใจเต้นแรง แท่งแข็งมากกว่าเดิม แท่งคงอยากที่จะทิ่มแทงแล้วกระแทกลงไปในแอ่งสวาทของเธอให้จมมิดแล้วชักเข้าชักออกเร็ว ๆ

“อืม เพนนี มัน มันใหญ่มาก”

“อะไรใหญ่จ๊ะ”

“กลีบแล้วก็แอ่ง”

“มันก็ใหญ่เหมือนแท่งของแมกไม้นั่นแหละ ถอดกางเกงในออกเถอะค่ะแล้วเราจะได้เอากันให้สนุก เร็วสิคะ เพนนีรออยู่นะ”