7 เมียหลวงตบ
หลังจากเสร็จกามกิจสุดแสนฉ่ำอุรากันแล้ว บรรพตทำตามคำมั่นสัญญา พาเธอไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง มิ้วด์ก็นั่งวาดวิมานในฝันว่าจะได้สิ่งของตามที่เธอต้องการ นั่นก็คือ เครื่องประดับ กระเป๋า เสื้อผ้า และเงินพิเศษ นอกเหนือจากรายได้ที่เขาให้ ทันทีที่จอดรถเรียบร้อยแล้ว มิลค์ก้าวลงมาก่อนอย่างมาดนางพญาหงส์ สาวสวยขยับสายกระเป๋าถือให้เข้าที่ ทว่า
“ว้าย!”
หญิงสาวสะดุ้ง เจ็บปลาบที่หัวจนน้ำตาร่วง และร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อรู้ว่าถูกกระชากผมสุดแรง กระทั่งใบหน้างามหงายเริด
“ปล่อย ใครเนี่ย ทำอย่างนี้กับฉันได้ไง”
หญิงสาวร้องบอกให้คนที่กระชากผมปล่อย แต่กลับถูกตบหน้าเต็มแรง จนร่างร่วงไปกองที่พื้น
“เพียะ! นี่แน่ะ นังแมวขโมย อีผู้หญิงหน้าด้าน”
เสียงสำรากจากผู้หญิงดังขึ้น ท่าทางเธอคงโกรธมิ้วด์มาก
“โอ๊ย! ช่วยด้วย แก แก อีป้า ตบฉันทำไม”
เมื่อมิ้วด์ตั้งสติได้ จึงหันกลับไปมองทางด้านหลัง จึงเห็นหน้าคนทำร้ายชัด ๆ รู้ว่าเป็นผู้หญิงร่างอวบ หน้าตาดี อายุประมาณ 30 กว่า ๆ แต่งด้วยเสื้อผ้าหรูดูดี เนื้อตัวเต็มไปด้วยแบรนด์เนม แต่สายตาที่มองเธอน่ากลัวมาก ราวกับจะฉีกเนื้อออกเป็นชิ้น ๆ
“ตบสิ แกแย่งผัวฉันไง นังหน้าด้าน นี่แน่ะ”
เสียงของผู้หญิงคนนั้นทำเอามิ้วด์เย็นวาบไปทั้งตัว รู้ว่าเจอของจริงเข้าแล้ว และเจ็บที่ใบหน้าจนสะบัดหงาย เมื่อเธอที่อ้างตัวว่าเป็นเมียของบรรพตตบหน้าอีก ครั้งนี้แรงจนเห็นดาวกระจายกลางอากาศ
มิลค์ช็อกไปชั่วครู่เมื่อรู้ว่าผู้หญิงฝ่ามือเหมือนพลังช้างสารที่ตบเธอคือเมียของบรรพต จากนั้นก็โดนตบอีกหลายๆ ครั้งจนหน้าสะบัดไปมา
“โอ๊ย! อย่า อย่า ฉันเจ็บ”
มิ้วด์ร้องเสียงดัง เพราะเจ็บระบมจนร้าวไปทั้งหน้า
“มึงจะต้องเจ็บกว่านี้ อีนังแมวขโมย อย่าอยู่เลย นังมารหัวใจ นังผู้หญิงร่าน ไร้ยางอาย ชอบแย่งของคนอื่น”
เมียบรรพตโกรธจนไม่อาจหยุดการกระทำสุดแสนป่าเถื่อนลงได้ เธอทำท่าจะกระทืบลงที่ท้องของมิลค์ ก่อนที่ฝ่าเท้าจะกระทืบลงมา เธอเบี่ยงตัวหลบทันและมองหาบรรพต เพื่อขอความช่วยเหลือ ให้รอดพ้นจากวิกฤติสุดแสนอัปยศในครั้งนี้
“เฮีย เฮียช่วยมิลค์ด้วย”
แต่เธอไม่เห็นเขา ทั้งที่ถูกทำร้ายขนาดนี้จะต้องเข้ามาช่วย จะมีแต่เพียงเมียเขาที่กระชากผมเธอแล้วตบเอา ๆ ราวกับจะฆ่าให้ตายเสียเดี๋ยวนั้น
“ไม่ต้องเรียกไอ้ขี้ขลาดคนนั้นหรอก ป่านนี้มันวิ่งหนีไปไหนต่อไหนแล้ว”
เมียบรรพตบอกความจริงสุดแสนเจ็บปวดให้แก่นักศึกษาสาวให้รับรู้ ซึ่งเธอถึงกับช็อกต่อการกระทำของผู้ชายที่บอกว่ารักนักรักหนา
“ไม่จริง เฮียไม่ทำอย่างนั้นแน่”
มิ้วด์ปฏิเสธ เพราะคิดว่า ที่บรรพตหายไป เขาคงไปขอความช่วยเหลือจากผู้คน หรือกำลังโทรศัพท์แจ้งแก่เจ้าหน้าที่ตำรวจให้มาจับเมียตัวเอง
“อย่าโลกสวยเลยน่านังหน้าอ่อน มันเผ่นแนบไปนานแล้ว ฉันขอห้ามไม่ให้แกยุ่งกับผัวฉัน ไม่อย่างนั้นเจอหนักกว่านี้แน่ และแกจำชื่อฉันว่า ฉันชื่อวรางค์ เมียที่ถูกต้องตามกฎหมายของเสี่ยบรรพต”
เมียบรรพตเน้นชื่อให้มิลค์จำเอาไว้ แต่เธอไม่ใส่ใจเพราะเจ็บหนักจากการถูกตบจึงฮึดจะสู้ แต่วรางค์กลับเงื้อกระเป๋าถือที่มีเหล็กเป็นหนามขึ้นมา ทำท่าจะฟาดใส่หน้าหญิงสาว
แน่ล่ะ ! ถ้าฟาดลงมาแรง ๆ ใบหน้ามิ้วด์จะต้องเต็มไปด้วยบาดแผล จนเลือดออก และอาจจะเสียโฉมไปเลยก็ได้
ก่อนกระเป๋าใบนั้นจะถูกฟาดลงมา ใครบางคนกระชากแขนวรางค์เอาไว้
“หยุดนะ! อย่าทำอย่างนี้ มันผิดกฎหมาย”
วรางค์ชะงักทันที หันไปมองและทำหน้าไม่พอใจ เช่นเดียวกับมิลค์ใจชื้นขึ้นเมื่อรู้ว่ามีคนมาช่วย เขาคนนั้นเป็นผู้ชายหน้าตาดี มีหนวดเหนือริมฝีปาก รูปร่างสูงใหญ่ อายุน่าจะพอ ๆ กับเธอ
“ทำไม แกเป็นผัวใหม่มันหรือไง หือ บอกฉันมาสิ”
วรางค์ถามเสียงดัง ตาเขียวปั๊ด
“หยุดให้ร้ายคนอื่นได้แล้ว คุณทำร้ายเขาขนาดนี้ เขาแจ้งความจับคุณเข้าคุกได้นะ เอามั้ยล่ะ ผมจะแจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจ เดี๋ยวนี้เลย”
ผู้ชายคนนั้นเอาโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกง แล้วทำท่าจะกดหมายเลขลงไป วรางค์ถึงกับส่งเสียงดังอย่างสุดจะทน
“ก็มันแย่งผัวฉัน มันเป็นเมียน้อยผัวฉัน คุณเห็นถึงความเลวที่มันทำหรือยังล่ะ”
วรางค์พูดทั้งน้ำตา คงเจ็บปวดกับการกระทำของผัวที่เจ้าชู้ มีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตและเลี้ยงอย่างออกหน้าออกตา