Chapter.7 หมอนี่ยังไง??

"คุณแก้ว คุณแก้ว คุณแก้วครับตื่นได้แล้วครับ "

"อื้อ ขอนอนต่ออีกหน่อยนะคะ แก้วยังง่วงอยู่เลย " ยังง่วงอยู่เลย รู้สึกหนักตายังไม่อยากตื่นมสู้แสงตอนนี้ ฉันกระชับหมอนข้างเข้าหาตัวจากนั้นก็ซุกหน้าเข้าไปอีกครั้ง ช่างนุ่มและหอมกอดอุ่นแถมยังทำให้นอนหลับสบายทั้งคืนดีจังเลย

"แต่นี่มันจะเที่ยงแล้วนะครับ"

"หือ " จะเที่ยงแล้ว ตายแล้วอีแก้วนอนหรือซ้อมตาย ปกติตื่นสายพอสมควรเพราะทำงานดึก แต่ไม่คิดเลยว่าครั้งนี้จะเลยเถิดมากขนาดนี้ ลืมสนิทว่าวันนี้ร้องตามหมอไปดำน้ำ

"จะเที่ยงแล้วครับ ฟังไม่ผิด หิวข้าวแล้วด้วย" ฉันทำทริปวันนี้ล่ม รู้สึกผิดจัง อุตส่าห์รับปากหมอไว้ รู้แบบนี้ไม่น่าบอกจะตามไปด้วยเลย ยังซุกหน้าลงหมอนข้างไม่ยอมเงยหน้าเพราะรู้สึกผิดจริงๆ

"หมอทานก่อนเลยค่ะ ไม่ต้องรอแก้ว "

"คุณกอดผมอยู่แบบนี้ ผมจะไปไหนได้ล่ะครับ" อะไรนะ? ฉันกอดหมอนข้างอยู่ต่างหาก แต่หมอคงไม่โกหก อายหนักยิ่งกว่าเดิม หมอรู้ไหมว่าแก้วไม่เคยมีโมเม้นแบบนี้กับผู้ชายเลย นอนให้กอดอยู่ได้ตั้งนานทำไมไม่ลุกหนี

"แก้วติดหมอนข้างค่ะ ติดมากด้วย ถ้าไม่ได้กอดจะนอนไม่หลับ" ก็ยังหน้ามึนกอดต่อ เนียนไปก่อนแล้วกัน มีความอ่อยแรง ถ้าอีเฟย์กับอีฟางรู้นี่คือ จม โดนกระหน่ำย่ำยีจมเท้าพวกมันแน่นอน

"ก็เลยกอดแน่นเลย " อ๊าก อีแก้วเอ๊ย แพ้ราบคาบ

"โอเค งั้นแก้วปล่อยแล้วนะคะ " ฉันคลายอ้อมกอดออกจากหมอนข้าง หมอก็บ้ายอมให้กอดคิดอะไรอยู่ทำไมถึงไม่ปฏิเสธบ้าง หวงเนื้อหวงตัวหน่อยก็ได้บ้าจี้ตามตลอดเลย

"ยังอยากเป็นหมอนข้างอยู่เลย"

"ขอโทษนะคะที่ผิดนัด แถมยังน่าอายตื่นสายอีก แก้วว่าแก้วกลับโรงแรมดีกว่า " รบกวนหมอมากชแล้ว ฉันควรกลับที่ของตัวเองได้แล้ว เป็นตัวถ่วงการพักผ่อนยังไม่พอยังทำตัวเป็นภาระอีกตั้งหลายเรื่อง ฉันรีบจัดระเบียบตัวเองแล้วเดินเข้าห้องน้ำ

"เดี๋ยวก่อนสิครับ "

"คะ"

"ยังไม่กลับได้ไหม "

"หมอจะให้แก้วอยู่ทำไมล่ะคะ วันนี้ก็ทำทริปหมอล่มไปแล้ว รบกวนเวลาพักผ่อนของหมอเปล่าๆ "

" ใครบอกล่ะครับ มาทะเลทั้งทีมันมีมากกว่านั้น สนใจอยากเล่นน้ำด้วยกันไหมครับ หรือไม่ เราไปหาของอร่อยๆ ทานกันก็ได้ ผมว่าน่าจะดีกว่าถ้าคุณแก้วไม่อยากโดนแดด แต่ถ้าคุณแก้วอยากกลับไปพักที่ห้อง เดี๋ยวผมไปส่ง " อะไรของหมอ เอาสักอย่างสิงงไปหมดแล้ว เล่นน้ำ ทานข้าว หรือว่าจะให้กลับ กำลังอายอยู่ใช่ไหม ฉันยืนมองหน้าหมอสักพักจากนั้นก็ยิ้มออกมา ขอบคุณที่ทำตามคำขอร้องของฉัน ขอให้จูบก็ยอมจูบ แค่จูบจริงๆ แถมยังน่ารักเทคแคร์ทุกอย่างพาไปซื้อเสื้อผ้า ให้ยืมของใช้ ที่สำคัญ ยังนอนนิ่งเป็นหมอนข้างให้กอดทั้งคืน

"เลือกสักอย่างสิคะหมอ "

" เลือกทุกอย่างได้ไหม ยกเว้น ไปส่งห้อง "

"คิดอะไรอยู่คะ "

"อยากเป็นหมอนข้างให้คุณอีกสักคืน ถ้าคุณไม่รังเกียจ"

"หมอไม่หวงตัวเลยนะคะ ขอให้จูบก็ยอมจูบ ยอมอยู่นิ่งๆ ให้แก้วกอดเป็นหมอนข้าง ถ้าเกิดแก้วขอให้หมอทำอย่างอื่นมากกว่าจูบ หมอจะยอมทำให้แก้วไหมคะ"

"อะไรล่ะครับ ถ้าทำให้ได้ก็จะทำ แต่ส่วนมากก็ทำได้ แล้วก็ตั้งใจดีซะด้วย อย่างเช่น จูบริมทะเล" หมอยื่นหน้าเข้ามาใกล้แล้วดันฉันจนชิดติดกำแพง  ใช้มือข้างนึงค้ำยันร่างตัวเองเอาไว้  ความสูงของหมอทำให้ต้องเงยหน้าขึ้นไปคุยด้วย เหมือนยักษ์กับคนแคระเลย

"ว่าไงครับ อยากให้ผมทำอะไร "

"จำเป็นต้องใกล้ขนาดนี้ด้วยหรือคะ"

"ผมชอบผู้หญิงไม่แต่งหน้า ว่าไง อยากให้ผมทำอะไรครับ "

"ห้ามจูบนะคะ ครั้งนี้แก้วไม่อนุญาต " ก็เพราะจูบนี่ไงถึงทำให้ปากระบม รู้สึกเจ็บตรงแผล เพราะเหล็กดัดฟันของหมอครูดลงมาที่ริมฝีปาก ถามว่าตอนนั้นเจ็บไหม ก็เจ็บนะแต่ไม่อยากโวยวายเพราะกำลังฟิน ชะนีผีบ้าทำไมถึงอ่อยแรงขนาดนี้ รู้ไหมว่ากำลังเอาร่างกายและภายในมาเสี่ยงอันตรายอยู่

"ผมรู้ครับ ผมแค่อยากมองหน้าคุณตอนตื่นนอนชัดๆ รู้ไหมว่าตอนคุณหลับน่าจูบมากแค่ไหน "

"จะเอาคืนกันใช่ไหมเนี่ย " ถ้าหมอคิดจะเอาคืนฉันก็ไม่ว่า จะมีบ้างไหมผู้ชายอย่างหมอปล่อยให้ผู้หญิงนอนกอดทั้งคืนโดยที่ไม่ทำอะไร หาได้ที่ไหนอีกช่วยบอกที

"คุณต้องรับผิดชอบความรู้สึกผมแล้วล่ะ ผมรู้สึกดีนะที่ได้อยู่ใกล้คุณ " เริ่มยื่นหน้าเข้ามาใกล้เรื่อยๆ เรื่อยๆ ลมหายใจของกันและกันเป่ารดจนรู้สึกได้ว่ามันใกล้มากขนาดไหน

"แก้วว่า แก้วไปอาบน้ำดีกว่า เริ่มหิวแล้วค่ะ " ฉันอาศัยจังหวะนั้นมุดลอดใต้แขนหมอเข้าห้องน้ำทันที ทำไมหัวใจเต้นแรงขนาดนี้ เอาเข้าจริงก็เริ่มเขินแล้วนะ เคยบรรยายผ่านตัวหนังสือพอได้สัมผัสเข้าจริง ก็ไปไม่เป็นเหมือนกัน ความรู้สึกด้านชาต่อเพศตรงข้ามของฉันถูกทำลายลงหมด ไม่เหลือเลย ....ถ้า ได้หมอมาเป็นพ่อของลูก ผลิตผลที่ออกมาคงน่ารักน่าฟัดน่าดูเลย ดวงตาเจ้าเล่ห์ปนหวานมีเสน่ห์กับท่าทีขี้เล่นแถมยังมีความเป็นสุภาพบุรุษสูงอีก พ่อพันธุ์แบบนี้ จะดีมั้ยน้า

.......................................

ผมทิ้งตัวลงโซฟาแล้วนั่งยิ้มคนเดียว ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ นอนเป็นหมอนข้างให้เธอกอดทั้งคืนกับอีกครึ่งวัน นอนมองหน้าเธอโดยไม่เบื่อ แถมยังแอบยิ้มคนเดียวเวลาที่เธอแกล้งผม เธอรู้บ้างไหมว่ากำลังทำให้ผมคลั่ง ผู้หญิงอะไรไม่เคยวางตัวต่อหน้าผู้ชายสักนิด ผมชอบที่เธอตื่นมาแล้วไม่ห่วงสวย นอนบนโซฟาตัวเดียวกับผู้ชายโดยไม่ห่วงสภาพตัวเองสักนิด

"เขินชิบ ทำไมถึงได้ขี้อ่อยแบบนี้วะ " นั่งพูดคนเดียว เกิดมาเพิ่งเคยเจอ เวลาอยู่ใกล้ผู้หญิงคนนี้ทำให้ผมลืมเรื่องเจ็บปวดไปชั่วขณะ มันมีแต่ความสุขและรอยยิ้มซึมแทรกเข้ามา จนทำให้อยากมีช่วงเวลาแบบนี้ไปตลอด

..................

" หมอคะ แก้ววานหยิบกางเกงในกับชั้นในให้หน่อยสิคะแก้วลืมหยิบเข้ามา" เสียงตะโกนดังออกมาจากห้องน้ำ ผมรีบควานหาชั้นในกับกางเกงในแล้วเดินไปที่ประตูจากนั้นก็ใช้หลังมือเคาะเบาๆ

"ได้แล้วครับ" เธอแง้มบานประตูออกมาเล็กน้อย กลิ่นสบู่อ่อนๆ โชยออกมาจากข้างใน ได้กลิ่นแล้วรู้สึกสดชื่น

"ขอบคุณนะคะ "

"เร็วๆ นะครับ ผมหิวแล้ว"

" หิวอะไรคะ สายตาหมอ มันฟ้องนะ "

"หิวข้าวครับ เร็วๆ นะผมให้พนักงานไปซื้อยามาแล้ว ทานข้าวเสร็จผมจะทายาที่ปากให้ "

"อยากให้แก้วหายเร็วๆ ใช่ไหม" น้ำเสียงน่ารักของเธอทำให้อดยิ้มไม่ได้ อ้อนเก่งแถมยังขี้เล่นจนบางทีทำให้ลืมนึกถึงผู้หญิงที่เคยเดินชนวันนั้น

" แน่นอนครับ กลับกรุงเทพเมื่อไหร่ผมจะจัดการเหล็กในปากของผมด้วย คุณแก้วจะได้ไม่เจ็บตัวเพราะผมอีก" รุกมาก็รุกกลับแฟร์ๆ

" หมอ บ้า"

ปัง

"เร็วๆ นะครับผมรอทานข้าวอยู่ " สำเร็จผมทำให้เธอออกอาการได้แล้ว คิดว่าจะยอมให้รุกอยู่ฝ่ายเดียวเหรอ ไม่มีทาง หมอสิงห์นำหน้าไปแล้ว เรื่องอะไรจะปล่อยให้มันเฝ้าดูถูกทุกวัน ถึงเวลาจีบสาวหากำลังใจให้กับตัวเองแล้ว

"ใครจีบใครกันแน่วะ"

......................................