บทที่ 9 สัญญารักมาเฟียร้าย : ทดลองยา SM

สัญญารักมาเฟียร้าย : ตอนที่ 9

(มีฉากใช้ความรุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน)

ดวงตากลมโตมองไปรอบห้องอย่างหวาดระแวง ภายในนี้เป็นห้องกระจกทั้งหมดที่มองเห็นสถานการณ์ข้างล่างได้อย่างชัดเจน ภายนอกตอนนี้กำลังดังกระหึ้มไปด้วยเสียงคำรามของรถสปอร์ตที่กำลังจะออกตัวและเสียงเชียร์ของผู้คนนับพัน ก่อนจะหันกลับมามองภายในห้อง โซฟาขนาดใหญ่ตั้งเด่นเป็นสง่า บนโต๊ะกระจกมีขวดเหล้าราคาแพงวางไว้ราวกับรอต้อนรับแขก

"นี่นายพูดบ้าอะไร" ไอรีนพยายามสะบัดแขนออกจากฝ่ามือหนาแต่ยิ่งเธอขัดขืนเขาก็ยิ่งเพิ่มแรงบีบมากขึ้นเท่านั้น

"ตอนอยู่กับผู้ชายอื่นระริกระรี้ ทีอยู่กับผัวทำเป็นเล่นตัว อยากได้เท่าไหร่ฉันจะได้ซื้อเอาไว้แก้เงี่xน"

"นายไม่ใช่ผัว...."

"อื้อออออ...." คำพูดของไอรีนถูกปิดด้วยริมฝีปากหนาอย่างรวดเร็วโดยไม่ทันได้ตั้งตัว กลิ่นบุหรี่อ่อนๆคละคลุ้งไปทั่วโพรงปาก เธอได้แต่ส่งเสียงกรีดร้องในลำคอ

เขาฉวยโอกาสในตอนที่เธอกำลังอ้าปากพูด ทำให้ส่งลิ้นสากเข้าไปตวัดหยอกเย้าดูดกินน้ำหวานได้อย่างง่ายดาย โนอาร์สอดแทรกลิ้นไปทุกซอกทุกมุมอย่างหื่นกระหาย ฝ่ามือหนาที่เคยจับข้อมือไว้แปลเปลี่ยนมาประคองใบหน้าหวานไม่ให้หันหนี ยิ่งเธอร้องท้วงมากเท่าไหร่เขายิ่งชอบใจ

"กึก!" ฟันอันแหลมคมกัดเข้าที่ลิ้นสากอย่างจงใจหวังให้เขาหยุด และไม่นานกลิ่นคาวเลือดก็คละคลุ้งไปทั่วทั้งปาก จนเธอเองรู้สึกสะอิดสะเอียน

"หึ " มีเพียงเสียงหัวเราะในลำคอออกมาเบาๆอย่างชอบใจ "กึก"

"อี๊ดดดดดดด....อ่อย" ไอรีนกรีดร้องลั่นเมื่อเขาใช้ฟันขบเข้าที่ลิ้นของเธอกลับ ความเจ็บแสบแผ่ซ่านไปทั่วทั้งปาก กลิ่นคาวเลือดยิ่งทวีคูณหนักกว่าเก่า เขายิ่งเพิ่มความเร่าร้อนมากขึ้นจนเธอหายใจแทบไม่ทัน

ปึก ปึก หมัดเล็กๆทุบเข้าที่แผ่นหลังแกร่งอย่างหนัก ไม่นานริมฝีปากหนาก็ผละออก

เห้อ เห้อ... แค่กๆ

ไอรีนรีบสูดอากาศเข้าปอดอย่างรวดเร็วเมื่อถูกปล่อยให้เป็นอิสระ รสฟาดของเลือดยังคงติดอยู่ที่ปลายลิ้น

พรึบ

"โอ๊ย...." ร่างบางถูกเหวี่ยงมาที่โซฟาโดยไม่ทันได้ตั้งตัว เดรสสั้นเลิกขึ้นจนเห็นแพนตี้ลูกไม้สีดำ "จะทำอะไร" ไอรีนรีบเขยิบตัวหนีจนสุดขอบโซฟาอย่างเร็วเมื่อเห็นคนตัวสูงถอดเสื้อสูทก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกอย่างใจเย็น มือหนาถกแขนเสื้อขึ้นอย่างลวกๆทำให้เธอเห็นรอยสักรูปงูที่แขนชวนผวา มันราวกับมีงูเลื้อยอยู่ที่แขนตลอดเวลา ถึงมือหนาจะยุ่มย่ามกับตัวเองแต่สายตาคมกริบยังคงจ้องมาที่เธอไม่วางตา

"ดื่มกันหน่อยไหม เธอจะได้ผ่อนคลาย" น้ำเสียงเย็นยะเยือกพูดขึ้น และค่อยๆเดินเข้ามาหาคนตัวเล็กก่อนจะนั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกัน มือหนาเทเหล้าสีอำพันใส่แก้วคริสทัลทั้งสองใบ

ไอรีนได้แต่มองการกระทำของชายหนุ่มตรงหน้าอย่างหวาดระแวง เธอไม่รู้เลยว่าเขากำลังจะทำอะไร ก่อนหน้านี้ยังฉวยโอกาสใส่เธอ แต่ตอนนี้กลับนั่งรินเหล้าและชวนเธอดื่มอย่างใจเย็น

"มานี่" โนอาร์พูดขึ้นโดยที่ไม่หันมองคนตัวเล็ก แต่กลับได้ความเงียบจากเธอแทน "ฉันไม่ชอบพูดซ้ำ เพราะถ้าเธอยังกล้าขัดคำสั่งฉัน มันจะไม่จบแค่จูบ"

"ฉันจะมั่นใจได้ไงว่านายจะไม่ทำอะไรฉันอีก"

"...." โนอาร์ใช้ความเงียบเข้าข่มขู่ สายตาคมปรายตามองคนตัวเล็กเพียงนิด "อ๊ะ! ฉันเจ็บ" ฝ่ามือหนาเอื้อมไปกระชากตัวเธอเข้ามาใกล้จนแทบจะขึ้นไปนั่งบนหน้าตักแกร่ง มือหนากำข้อมือเธอไว้แน่นไม่ยอมปล่อย

ฟึบ มีดพกสั้นสีเงินเงาวับถูกดึงออกมาจากกระเป๋ากางเกงชูขึ้นตรงหน้า

"นะ โนอาร์ ฉะ ฉันกลัว" ไอรีนพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ดวงตากลมโตวูบไหว สายตาเริ่มพร่ามัวเมื่อเห็นเขาใช้สันคมมีดถูไถบนข้อมือของเธอราวกับของเล่น

"หึ! กลัว?" สายตาคมกริบมองคนตัวเล็กที่นั่งตัวสั่นเทาอยู่ใกล้ๆ ใบหน้าหวานซีดเผือด นัยส์ตาคู่นั้นกำลังเผยความกลัวออกมาอย่างชัดเจน แต่กลับสร้างความเร้าใจให้เขาไม่น้อย

"ฉันชอบเห็นน้ำตาเธอนะไอรีน" โนอาร์ยกยิ้มมุมปากไม่ต่างจากคนโรคจิต เขาค่อยๆกดปลายมีดที่แหลมคมลงบนผิวหนังอันขาวเนียนของเธออย่างเลือดเย็น

"ไม่ ไม่โนอาร์ ไม่ ฉันขอร้อง" ฮือ ฮือ... ไอรีนส่ายหน้าเป็นพัลวัน ในที่สุดน้ำตาก็ไหลอาบสองข้างแก้มพร้อมกับเสียงร้องอ้อนวอนให้เขาหยุดการกระทำที่แสนป่าเถื่อน

"กรี๊ดดดด โอ๊ยยย.....ฮืออ ฮึก" ปลายมีดอันแหลมคมกรีดลงบนผิวอ่อนที่ข้อมือจนเธอร้องออกมาเสียงดังลั่น ความเจ็บแสบแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย เลือดสีแดงสดค่อยๆไหลออกมาตามรอยกรีด ไอรีนมองภาพตรงหน้าด้วยความกลัว

"สีสวยดีนะ เธอว่าไหม"

มือหนาจับแขนของเธอไว้แน่น ให้เลือดสีแดงสดหยดลงในแก้วเหล้าสีอำพันที่ตั้งอยู่ตรงหน้าอย่างใจเย็น แต่คนที่โดนกระทำได้แต่นั่งตัวสั่นเทาและร้องไห้ออกมาไม่หยุด

"ขอร้อง! โนอาร์ ฉันเจ็บ~" ยิ่งเขาเพิ่มแรงบีบก็ยิ่งทำให้เลือดเธอไหลออกมาไม่หยุด สายตาคมกริบมองเลือดที่ค่อยๆไหลลงแก้วอย่างเรียบเฉย

พรึบ ฝ่ามือหนาปล่อยมือเธอให้เป็นอิสระเมื่อเขาพึงพอใจกับสีเหล้าที่เปลี่ยนไปเมื่อผสมกับเลือดของเธอ ไอรีนรีบใช้มืออีกข้างกดแผลที่แสนเจ็บปวดเอาไว้ สายตาที่พร่ามัวก้มมองแผลที่ข้อมือตัวเองจนน้ำตาหยดลงบนแผลครั้งแล้วครั้งเล่า

"มันช่วยให้เธอหายเจ็บได้ แต่ถ้าเธอไม่ดื่มแขนของเธออีกข้างอาจเป็นรอยได้นะ" เขาปรายตามองแก้วเหล้าที่วางอยู่ข้างๆกัน แก้วนั้นยังไม่มีเลือดหยดลงไป

ไอรีนมองแก้วเหล้าสีอำพันกับใบหน้าคมคายสลับกันไปมาอย่างกล้าๆกลัวๆ สีหน้าและแววตาของเขาบ่งบอกว่าเขาทำจริง ภายในห้องตกอยู่ในความเงียบ มีแต่เสียงผู้คนด้านล่างกำลังส่งเสียงเชียร์ดังเล็ดรอดเข้ามา

"ฉันให้เวลาเธอแค่สามวิ" โนอาร์ชูมีดเล่มเดิมที่เลอะเปอะเปื้อนไปด้วยเลือดสีแดงสดของเธอขึ้นตรงหน้า

"อึก..." ปัก "พอใจแล้วใช่ไหม จะปล่อยฉันไปได้หรือยัง ฮรือ~" ไม่รอให้เขานับ เธอก็รีบคว้าแก้วเหล้ากระดกลงคอรวดเดียวจนหมด ความขมบาดลึกลงไปตามลำคอ ความร้อนของเหล้าทำให้เธอวูบวาบที่ท้องจนผิดแปลก

“หึ” มีดพกถูกเก็บเข้าตามเดิม ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มอย่างชอบใจ

ตึก ตึก ... โนอาร์ใช้นิ้วเคาะกับโต๊ะกระจกจนเกิดจังหวะที่สม่ำเสมอเหมือนกำลังรอเวลา

"ใน…เหล้า…มีอะไร" เพียงไม่กี่วินาทีร่างกายเริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆจนเธอทำตัวไม่ถูก เธอเคยดื่มมาหลายครั้งแต่ไม่เหมือนกับครั้งนี้ ภายในร่างกายเริ่มหนาวๆร้อนๆ ภายในท้องรู้สึกวูบวาบจนหายใจไม่เต็มอิ่ม มือบางกอดตัวเองแน่นพยายามข่มอาการบางอย่าง เลือดที่ข้อมือยังไหลออกมาแต่ตอนนี้ร่างกายไม่ได้สนใจความเจ็บปวดตรงนั้นแม้แต่นิดเดียว

ตึก ตึก ตึก…. โนอาร์ไม่ได้สนใจกับอาการของเธอเลย เขายังใช้นิ้วแกร่งเคาะโต๊ะเป็นจังหวะตามเดิม

"กรี๊ดดดดด....ร้อนนนน....ในเหล้า อึก นายใส่อะไร อื้อออ กรี๊ดดดด" ไอรีนกรีดร้องลั่น ยิ่งเขาเคาะโต๊ะ เสียงนั้นขับกล่อมสมองเธอเหมือนดังอยู่ในแก้วหูตลอดเวลา เธอพยายามกอดตัวเองไว้แน่น น้ำตาไหลอาบใบหน้าหวานครั้งแล้วครั้งเล่า ร่างกายกำลังปะทุจนเธอแทบบ้า ใจกลางความสาวเริ่มมีน้ำไหลออกมาจนรู้สึกได้

"อึก" เพล้ง~

โนอาร์ยกแก้วเหล้าที่มีเลือดของเธอดื่มจนหมดแก้วก่อนจะเขวี้ยงแก้วคริสทัลลงพื้นจนแตกกระจาย รสขมของเหล้าผสมกับรสฟาดของเลือดทำให้เขารู้สึกดีขึ้นไม่น้อย

"ไม่มีรส ไม่มีกลิ่น ไม่ทิ้งสารตกค้าง และหวังว่าจะดีดทั้งวัน…ทั้งคืน"

"หลังจากนี้ก็อยู่ที่ว่าใครจะหมดฤทธิ์ก่อนกัน ฉันก็พึ่งจะได้ทดลองสูตรใหม่ซะด้วยสิ่" ริมฝีปากหนาแสยะยิ้ม คำพูดของเขาทำให้เธอรู้ได้ทันทีว่ามันคือยาปลุกเซ็กส์

“ไม่ ไม่ กรี๊ดดดดด….ฉันขอร้อง…ไม่ทำแบบนี้ ฮรือออ~” ไอรีนกอดตัวเองร้องไห้ออกมาไม่หยุด เธอกำลังฝืนตัวเองทั้งที่ข้างในกำลังเรียกหาชายหนุ่ม

ฟุบ แคว่ก … เขาผลักให้เธอนอนลงและกระชากเดรสสีแดงออกจากร่างบางในคราวเดียว เผยหน้าอกขนาดใหญ่มีแค่ซิลิโคนปิดจุกไว้เท่านั้น สายตาคมไล่สายตาลงมาที่แพนตี้ลูกไม้สีดำตัวจิ๋วปกปิดโหนกนูนสามเหลี่ยมไม่มิด ก่อนจะ….

"อึก ฮรือออ" แคว่ก~

“กรี๊ดดดดด” ไอรีนกรีดร้องอย่างขาดสติเมื่อถูกกระชากแพนตี้ตัวจิ๋วออก จนเผยกลีบกุหลาบที่ไม่เคยมีชายใดได้เห็นมาก่อน และยังเปิดเผยต่อหน้าคนที่เธอเกลียดมากที่สุด

แค่เพียงพริบตาร่างกำยำที่ไร้เสื้อผ้าปกปิดเข้ามานั่งกลางหว่างขาของเธอเป็นที่เรียบร้อย เธอพยายามต่อสู้กับร่างกายตัวเองแต่ทุกอย่างกับไม่เป็นผล ยิ่งเขาโดนตัวมากเท่าไหร่ยิ่งทำให้เธอโหยหาและต้องการเขามากเท่าไหร่

"ไม่ ขอร้อง อึก" เธอส่ายหัวเป็นพัลวัน เมื่อสายตาเหลือบมองท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่รายล้อมไปด้วยเส้นเลือดปูดกำลังผงาดชี้ตรงมาที่กลางหว่างขา ใจดวงน้อยกระตุกวูบ ขนาดของมันใหญ่กว่าข้อมือของเธอเสียอีก

"ฉันร้อน....กรี๊ดดดด โนอาร์ฉันร้อน..ไม่ ไม่....ฮรือออ" ไอรีนพูดออกมาไม่ได้ศัพท์ ร่างกายกำลังต้องการสิ่งที่เห็น แต่อีกด้านกำลังต่อต้านกลับฤทธิ์ยา

โนอาร์ดันขาของเธอขึ้นเผยให้เห็นกลีบกุหลาบสีชมพูระเรื่อมีน้ำไหลใสๆออกมาจนเปียกแฉะบ่งบอกว่ายาได้ออกฤทธิ์เต็มทีแล้ว สายตาคมมองกลีบกุหลาบตรงหน้าอย่างหื่นกระหายด้วยฤทธิ์ยาที่เขาใส่ไปในเหล้าขวดนั้น ทำให้เลือดในตัวยิ่งสูบฉีดมากกว่าเก่า

"อ๊าาาาา...." นิ้วแกร่งถูติ่งเกสรเบาๆ แค่เพียงเขาสัมผัสร่างกายเธอก็ตอบสนองออกมาทันที แต่น้ำตายังคงไหลออกมาไม่ขาดสาย

มือหนาชักรูดแกนกายสองสามทีก่อนจะจ่อหัวเห็ดไปตรงกลีบกุหลาบที่ปิดสนิท "เธอควรภูมิใจนะที่ผัวคนแรกของเธอไซส์ 58" แค่เพียงเขามองก็รู้ว่ากลีบกุหลาบตรงหน้าไม่เคยผ่านชายใดมาก่อน "และควรภูมิใจด้วยว่าฉันสดกับเธอคนแรกเช่นกัน"