ตอนที่ 2

สะใภ้อวบ

ควบยกแก๊ง

หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์

พุทธศักราช 2563 ที่หมู่บ้านจัดสรรแห่งหนึ่ง ตั้งอยู่ในย่านเขาเต่า

“ปรางค์… ไปไงมาไง… ทำไมวันนี้เจ้าเล็กไม่มาด้วยล่ะ… ”

‘โดมม์’ พ่อผัววัยห้าสิบปีที่ร่างกายยังฟิตเฟิร์มไม่สร่าง ยังหล่อล่ำกล้ามแน่นเป็นที่สะดุดตาของสาวน้อยสาวใหญ่ ร้องถามสะใภ้สาวที่กำลังก้าวลงจากรถมินิออสตินสีดำ หลังจากขับรถเข้ามาจอดภายในบ้านหลังใหญ่

“หนูมาคนเดียวค่ะพ่อโดมม์… ”

หญิงสาวตอบ หล่อนมีชื่อจริงว่า ‘มะปรางค์’ โดมม์เรียกชื่อสั้นๆ จนติดปากว่า ‘ปรางค์’

สีหน้าและแววตาอมทุกข์ของสะใภ้ ทำให้พ่อผัวพอจะคาดเดาได้… ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหล่อน

“ทะเลาะกับไอ้ช้างอีกแล้วใช่ไหม… ”

‘ช้าง’ คือชื่อของลูกชาย แต่เป็นลูกบุญธรรมที่โดมรับเลี้ยงด้วยความเวทนา

คำว่า ‘อีกแล้ว’ บอกให้รู้ว่านี่คงไม่ใช่ครั้งแรกที่มะปรางค์ทะเลาะกับผัวแล้วหนีมาที่บ้านหลังนี้

“ค่ะ… ลูกชายคุณพ่อนับวันยิ่งทำตัวงี่เง่าขึ้นทุกทีนะคะ วันไหนถ้าไม่เมาเหล้าเมาเบียร์ก็ขลุกอยู่แต่หน้าจอทีวี ดูแต่บอลกับเล่นเกม บางวันเล่นเกมจนเช้าเลยนะคะ โตป่านนี้แล้วแต่ยังทำตัวเป็นเด็กๆ… ”

สะใภ้สาวทำหน้าเบื่อหน่าย

คำพูดที่ได้ยิน… ทำให้โดมม์แอบถอนใจ รู้สึกว่าเป็นความผิดของตัวเอง ที่เลี้ยงดูลูกชายคนเดียวมาอย่างตามใจ

ด้วยความร่ำรวยของเขานั่นเอง ที่ทำให้ลูกชายไม่เคยต้องทำงาน มรดกก้อนใหญ่ของวงศ์ตระกูลที่ตกทอดมาถึงโดดม์แต่เพียงผู้เดียว ทำให้เขามีกินมีใช้เข้าขั้นเศรษฐี สามารถชีวิตอย่างสุขสบายไปทั้งชาติ และลูกชายก็พลอยได้รับอานิสงส์นี้ไปด้วย

“พูดถึงไอ้ช้างแล้วพ่อก็หนักใจ… ”

โดมม์นึกถึงสภาพของลูกชายในตอนนี้ ในวัยยี่สิบห้าปีช้างมีน้ำหนักตัวมากถึง 150 กิโลฯ เพราะไม่เคยออกกำลังกาย

ทุกวันช้างเอาแต่นั่งเล่นเกมและกินเบียร์อย่างที่มะปรางค์ว่า ร่างกายจึงอุดมสมบูรณ์ไปด้วยไขมันพอกพูน ตอนนี้ทั้งเบาหวาน ความดันและโรคไตมากันครบ

“พ่อโดมม์คะ… ”

“หืม… ”

โดมจ้องตาสะใภ้ มองหุ่นเซ็กซี่แล้วแอบอิจฉาลูกชายที่ได้ผู้หญิงคนนี้มาเป็นเมีย

“คืนนี้หนูขอค้างที่นี่นะคะ”

หญิงสาวบอกถึงเหตุผลที่หล่อนต้องขับรถมาไกลจากจังหวัดนครสวรรค์

“เอ่อ… ช่างบังเอิญ… พ่อกำลังจะออกไปข้างนอกพอดี หนูอยู่บ้านดีกว่า เพิ่งมาถึงเหนื่อยๆ พักผ่อนให้สบาย”

โดมม์ตอบไปตามตรง

“นัดกิ๊กไว้หรือคะ… ”

หัวคิ้วของมะปรางค์ชิดเข้ากัน

“ปะ… เปล่า… ”

“แล้วพ่อโดมม์จะไปไหนคะ… ”

“คืนนี้พ่อมีนัดจะไปงานเลี้ยงกับเพื่อนๆ… ”

“อุ๊ย… ไปด้วยสิคะ… ”

“เอ่อ… ไม่ดีมั้ง”

“ทำไมล่ะคะ”

“ก็เพื่อนพ่อมีแต่พวกผู้ชายน่ะสิ… ”

โดมม์บอกถึงสาเหตุที่ไม่อยากให้มะปรางค์ไปด้วย

“ก็ไม่เป็นไรนี่คะ… ขอปรางค์ไปด้วยคนนะคะ อยู่บ้านคนเดียวเหงาตาย… นะคะพ่อโดมม์ขา อย่าให้ปรางค์ต้องหนีความเหงามาไกลถึงนี่… เพียงเพื่อจะมาเจอค่ำคืนที่ต้องเหงายิ่งกว่า”

หล่อนกล่าวจนคนฟังสงสาร ทั้งสีหน้าและแววตาที่มองมาอย่างอ้อนวอนทำเอาพ่อผัวใจอ่อนจนได้

ในเวลาต่อมา

ที่รีสอร์ตสุดหรูแห่งหนึ่งในอำเภอชะอำ เป็นที่รู้กันโดยภายใน… ว่าที่นี่รับเฉพาะลูกค้าระดับวีไอพี

“เพื่อนๆ ของพ่อโดมม์มากันกี่คนคะ”

มะปรางค์สงสัย

“สามคน… เป็นเพื่อนๆ ที่เคยรู้จักกันจากการเล่นกอล์ฟน่ะ… บังเอิญว่าชอบอะไรเหมือนๆ กันก็เลยคบกันมาหลายปี”

พ่อผัวตอบ จากนั้นก็เดินตรงไปที่เคาน์เตอร์รับลูกค้า ติดต่อเปิดห้องพักให้กับสะใภ้สาว เพราะตัวเขาวางแผนเอาไว้ว่าคืนนี้จะปาร์ตี้กันดึก ตอนนั้นคงไม่มีใครอยากขับรถกลับบ้าน เปิดห้องพักแล้วกลับเช้าจะดีกว่า

“นี่กุญแจห้องพัก… หนูพักให้สบายนะ เดี๋ยวพ่อจะไปพักกับเพื่อนๆ ทางด้านโน้น”

โดมม์ยื่นกุญแจห้องให้สะใภ้ เหมือนไม่อยากให้หล่อนเข้ามายุ่มย่ามในโซนที่เขาจัดปาร์ตี้

“ขอหนูไปร่วมปาร์ตี้ด้วยคนได้ไหมคะ… อยู่ห้องคนเดียวเบื่อแย่”

“มะ… ไม่ได้… ”

ประโยคที่ได้ยินทำเอาพ่อผัวตกใจ รีบยกมือห้าม

“อ้าว… ทำไมล่ะคะ… ”

“ก็มีแต่พวกผู้ชายวัยลุง… เดี๋ยวหนูก็เบื่อเปล่าๆ… แล้วมันก็เป็นปาร์ตี้ของผู้ชาย”

ยิ่งพ่อผัวตอบเลี่ยงๆ เหมือนมีลับลมคมในซ่อนไว้เบื้องหลัง ยิ่งทำให้สะใภ้สงสัยว่าน่าจะเป็นปาร์ตี้ที่ไม่ธรรมดาแน่ๆ

“ก็ได้ค่ะ… เดี๋ยวปรางค์รออยู่ที่ห้องก็ได้… เจอกันตอนเช้านะคะ ขอให้สนุกนะคะคุณพ่อ”

หญิงสาวรับกุญแจจากมือของพ่อสามีแล้วเดินมายังห้องพักสุดหรู

ทว่าความใคร่รู้ก็ไม่ได้จางหายไปจากหัว… ยิ่งเขาพยายามปกปิดมากเท่าไร? ทำให้มะปรางค์นึกอยากรู้ว่าคืนนี้พวกผู้ชายเขามีปาร์ตี้อะไรกัน