ep2

นายพลอำนาจบอกลูกสะใภ้แล้วเดินขึ้นห้อง ก้านแก้วมองตามด้วยความรู้สึกแปลกๆ เธอไม่ค่อยคุ้นเคยกับพ่อสามีมากนัก เพราะเขาไม่ค่อยอยู่บ้าน เขาหย่ากับภรรยามานานแล้ว อิทธิบอกว่าพ่อมีสาวๆ เยอะ จนแม่ทนไม่ไหวต้องขอหย่า แต่ถึงจะหย่าแล้ว นายพลก็ไม่แต่งใครเข้าบ้าน ได้แต่รับเลี้ยงไว้ตามความพอใจ อิทธิบอกให้เธอเรียกนายพลว่าท่าน เพราะนายพลเป็นคนสั่งไว้เอง ว่าเขามีลูกเพียงสองคนและอนุญาตให้ลูกเรียกพ่อเท่านั้น

หญิงสาวไม่สนใจกับข้อห้ามเล็กๆ น้อยๆ เธอยิ้มกับตัวเอง พลางคิดว่าตนเองนั้นโชคดีที่ไม่ต้องมีปัญหาเรื่องแม่ผัว ลูกสะใภ้ เธอเดินออกมาที่สระว่ายน้ำ แล้วนั่งยืดเส้นยืดสายอยู่ริมสระโดยไม่รู้ตัวเลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งแอบมองอยู่

ก้านแก้วบิดตัวอยู่ชั่วครู่ก็โผลงสระน้ำแล้วดำผุดดำว่ายราวอวดเรือนร่างที่สวยงามให้สรรพสิ่งได้ยลเป็นขวัญตา จนครู่ต่อมาหญิงสาวจึงว่ายน้ำเพื่อออกกำลังกายอย่างจริงจังด้วยการว่ายฟรีสไตร์อย่างนักกีฬาที่ผ่านการฝึกฝนมาอย่างดี กระทั่งหางตาของเธอเหลือบเห็นปลายเท้าของใครคนหนึ่งเดินเข้ามายืนอยู่ริมสระน้ำ

“คุณพ่อ!....เอ่อ ท่านมายืนตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?”

หญิงสาวโผเข้าเกาะริมสระ แล้วเงยหน้ามองบุรุษที่เป็นพ่อผัวของตัวเองที่ยืนใส่กางเกงขาสั้น เสื้อยืดลำลองสบายๆ ก้านแก้วจะไม่รู้สึกอะไรเลย ถ้าสายตาของเธอจะไม่บังเอิญมองขึ้นไปเห็นบางอย่างที่โก่งตัวอยู่ในกางเกงจนตุ่ยตุงเป็นลำแท่งพาดเฉียงขึ้น ด้วยขนาดของมัน ทำให้หญิงสาวถึงกับหน้าแดงซ่าน ขณะเดียวกันนายพลอำนาจเองที่ยืนอยู่บนสระ เขาก้มมองลูกสะใภ้ด้วยสายตาวาววาม ยิ่งเธอว่ายมาเกาะอยู่ขอบสระอย่างนี้ ทำให้เขาเห็นปทุมถันอวบอัดที่เบียดแน่นอยู่กับบิกินี่ตัวเล็กจนไม่ต้องเดาขนาดของมันเลย

“เหนื่อยหรือยัง? ขึ้นจากสระได้แล้วล่ะแก้ว”

นายพลอำนาจเอ่ยถามลูกสะใภ้เสียงนุ่ม พยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติ

“ท่านไม่ลงเล่นด้วยกันหรือคะ?”

“ไม่ล่ะ แก้วขึ้นมาดีกว่า”

นายพลหยั่งเชิงลูกสะใภ้เล็กน้อยด้วยการยื่นมือออกไป เพื่อให้เธอจับ หากว่าเธอยื่นมือมาให้แสดงว่าเธอเล่นด้วย แล้วก้านแก้วที่ไม่ได้คิดอะไรเลยในตอนนั้น ก็ยื่นมือขึ้นจับมือใหญ่แน่นของนายพลอำนาจ

หนุ่มใหญ่วัย 50 เศษ รั้งร่างบอบบางแต่อวบอัดของหญิงสาวขึ้นมาจากน้ำ ชุดว่ายน้ำที่รัดรัดแนบลู่ไปกับสรีระ บิกินี่ตัวบนปิดเพียงครึ่งเต้า ตัวล่างปิดเพียงเนินสามเหลี่ยม เพราะด้านหลังเป็นเส้นบางๆ ทั้งด้านบนและด้านล่าง

“มานั่งเป็นเพื่อนฉันตรงนี้ก่อนเถอะ”

เขาจับจูงลูกสะใภ้มานั่งที่เตียงนอนสนามข้างสระ สายตาจับจ้องมองเรือนร่างที่พราวไปด้วยหยดน้ำ ก้านแก้วคว้าชุดคลุมขึ้นสวมอย่างสะเทิ้นอายเมื่อถูกสายตาจับจ้อง นายพล อำนาจยิ้มมุมปากแล้วนั่งเอนตัวนอนมองสะใภ้

“เหงาไหม?”

เสียงของเขาแหบพร่า มือลูบตรงเป้ากางเกงไปมาอย่างไม่ปิดบัง ก้านแก้วมองต่ำแล้วเมินมองไปทางอื่น

“ทำไมมันตุงออกมาอย่างนี้ นี่คุณพ่อคิดอะไรกับเราอยู่”

หญิงสาวคิดด้วยใจที่เต้นระทึก ความห่างเหินเกมกามจากอิทธิ ผู้เป็นสามีก็หลายเดือนแล้ว ไม่ใช่ว่าเธอไม่โหยหา แต่เธออยู่อย่างนี้จะไปหันหาใครได้

“ฉันช่วยให้คลายเหงาได้นะ”

นายพลอำนาจบอกสะใภ้ด้วยเสียงแหบต่ำ เขาเอามือลูบตรงเป้ากางเกงไปมา แล้วก็ล้วงลงไปในกางเกง เอามือกระตุกท่อนปล่อยให้ส่วนปลายโผล่บานเปล่งออกมาจากขอบกางเกง

“ท่านจะทำอะไรคะ?”

สุดที่ก้านแก้วจะทนไหว เมื่อเห็นพ่อสามีแสดงออกอย่างชัดเจนถึงความต้องการ มิหนำซ้ำยังทำอะไรน่าเกลียดได้ขนาดนี้ ที่สำคัญมันทำให้ใจของเธอสั่นไหวตามไปด้วย

“แก้วเป็นเมียของคุณอิทนะคะ”

“เป็นเมียเจ้าอิท แล้วยังไงล่ะ....ไม่เป็นไรหรอกน่า เจ้าอิทมันยังเอาเมียฉันไปกกได้ ทำไมฉันจะกกกับเมียมันไม่ได้ล่ะ”

“อะไรนะคะ?”

ก้านแก้วตกใจ ผุดลุกขึ้น เสื้อคลุมว่ายน้ำผ่ากลางเผยให้เห็นทรวดทรงองค์เอวอยู่ตรงหน้านายพลหนุ่มใหญ่

“ตกใจอะไรกัน หญิงไม่ได้บอกเหรอว่าฉันกับเจ้าอิท มักแบ่งปันผู้หญิงให้กันเสมอแหละ”