ตอนที่ 3
“น้องอรเป็นไรครับ… ”
แดนน์รีบถาม เมื่อเห็นร่างของอรพิมโอนเอนเหมือนจะทรงกายไม่อยู่
“รู้สึกมึนๆ และง่วงมากค่ะพี่แดนน์”
หญิงสาวตอบ หารู้ไม่ว่าผู้ชายหื่นที่อยู่ในห้องแอบมองสบตากันอย่างตื่นเต้น
“ถ้างั้นเรากลับกันดีกว่า… ”
อาร์ตกล่าว จอห์นปรี่เข้ามาพยุงร่างของหญิงสาว
“น้องอรไหวนะครับ”
จอห์นถามขณะประคองร่างเอิบอิ่มมาที่รถ
“ไหวค่ะ… อรบอกไม่ถูกค่ะว่าเป็นอะไร”
หญิงสาวพยายามขืนกายออกจากอ้อมแขนของจอห์น เมื่อสังเกตเห็นว่าเขากอดหล่อนแน่นจนผิดสังเกต
“ให้พี่อุ้มนะครับ”
จอห์นไม่ยอมปล่อย รีบช้อนร่างเอิบอิ่มของเมียเพื่อนขึ้นอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน
อรพิมรู้สึกว่าแขนขาอ่อนแรงจนต้องยอมให้เขาอุ้มเข้ามานั่งในรถง่ายดาย
จากนั้นหล่อนก็เกิดอาการสะบัดร้อนสะบัดหนาวขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด
จู่ๆ ก็เกิดอาการใบหน้าร้อนวูบวาบราวกับว่าโลหิตในกายกำลังสูบฉีดอย่างแรง และสติที่ยังหลงเหลืออยู่… ก็ทำให้หล่อนฉุกคิดขึ้นได้ว่าอาจจะเป็นผลมาจากเบียร์ที่ดื่มเข้าไปหลายแก้ว
“อร.. อรเป็นอะไรไม่รู้”
“ไม่มีอะไร… ปล่อยตัวตามสบายครับ เดี๋ยวพวกพี่ๆ จะทำให้น้องอรจะมีความสุข… จะทำให้น้องอรหายเหงา”
แดนน์กระตุกยิ้มอยู่ในความมืดสลัวภายในรถ
“อะไรนะ… อย่าบอกนะว่าอรโดนมอมยา?”
เหยื่อสาวเค้นน้ำเสียงถาม
“อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะ บอกตรงๆ ว่าพวกพี่แอบชอบน้องอรมานานแล้ว… อยากเอาน้องอรมานานแล้ว”
แดนน์สารภาพออกมาจนสิ้น
“อะไรนะ… ”
อรพิมตกใจแทบช็อก นึกเสียใจที่ไม่ได้ระแวดระวังเลยสักนิด ที่ยอมออกมางานวันเกิดทั้งที่เป็นช่วงเวลากลางคืนก็เพราะไว้ใจ
ใครจะคิดว่าเพื่อนสนิททั้งสามคนของสามีจะกล้าใช้วิธีเลวทรามต่ำช้าถึงเพียงนี้
“อย่าเพิ่งพูดอะไรในตอนนี้… เอนหลังพักสักครู่ เดี๋ยวดีเอง… ปล่อยอารมณ์ตามสบาย เดี๋ยวจะดีเอง”
แดนน์รีบปรับเบาะเอนนอน ความมึนงงแปลกๆ มือไม้ที่อ่อนแรง ทำให้อรพิมจำต้องเอนหลังลงนอนอย่างว่าง่าย
ในนาทีนี้ หล่อนรู้สึกราวกับว่าตัวเองกำลังถูกสะกดด้วยเวทมนตร์อะไรสักอย่าง ให้เกิดร้อนรุ่มอยู่ลึกๆ ในอกขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
“โอ๊ย… อรเป็นอะไรไม่รู้”
หญิงสาวถึงกับยกมือเรียวขึ้นลูบไล้ต้นแขนของตัวเองไปมา เนื้อตัวบิดเร่า มือข้างหนึ่งของหล่อนลูบล้วงลงมาที่หน้าขาเบียดชิดของตัวเองด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย ราวกับว่าร่างกายของหล่อนกำลังร่ำร้อง… โหยหาอะไรสักอย่าง
“อรเป็นอะไรไปนี่… ”
เสียงของอรพิมสั่นเครือ
“เขาเรียกว่าอาการเสี้ยนครับ… เดี๋ยวเข้าม่านรูดแล้วน้องอรจะสนุก”
อาร์ตกับจอห์นขึ้นมานั่งประกบหญิงสาวที่เบาะหลัง แดนน์สตาร์ทเครื่องยนต์แล้วรีบขับรถออกมาจากร้านอาหาร
“ทำไมพวกพี่ทำกับอรแบบนี้… พวกพี่ใจร้ายที่สุด… เลวมาก”
คนที่ทอดกายระทวยอยู่บนเบาะ สบถออกมาเบาๆ ด้วยน้ำเสียงและแววตาเหมือนตกอยู่ในอาการทรมานกับความรู้สึกบางอย่างที่ไม่กล้าเอ่ยออกมาในตอนนี้
“อ๊า… ”
อรพิมเอามือลูบต้นขาตัวเองไปมา มืออีกข้างบีบกุมปทุมถันของตัวเอง หน้าขาหนีบแน่นเข้าหากัน กลีบสวาทขมิบตอด หัวนมแข็งโด่ชูชันเสียดสีอยู่ใต้เสื้อสายเดี่ยวลายลูกไม้ตัวบาง
อรพิมรู้ว่านี่คืออาการที่ร่างกายกำลังร่ำร้องกระสันหาการสอดใส่
“อดทนอีกนิดนะครับน้องอรคนสวย… พอถึงโรงแรมม่านรูดแล้วพวกพี่จะช่วยสนองให้อย่างสุดกำลังความสามารถ”
ท่าทางเสี้ยนของอรพิม ทำให้อาร์ตระบายยิ้มออกมาด้วยความกระหยิ่มใจ นึกในใจว่ายาปลุกเซ็กส์ตัวใหม่ที่เพิ่งได้มา ช่างออกฤทธิ์รวดเร็วทันใจดีเหลือเกิน
“ขับเร็วๆ สิวะ… น้องอรทรมานจะแย่แล้วไอ้แดนน์… ”
จอห์นที่กำลังนั่งประกบร่างอ่อนระทวยของอรพิมคนละข้างอยู่ที่เบาะหลัง เร่งแดนน์ซึ่งเป็นคนขับ
“ใจเย็นน่ะ อย่าว่าแต่มึงใจร้อน… กูก็อยากช่วยน้องอรสุดๆ”
แดนน์กดเท้าเต็มแป้นคันเร่ง เหยียบเต็มแรง พารถเบนซ์สีทองคันหรูทะยานออกมาจากร้านอาหารด้วยอารามรีบร้อน