ตอนที่ 3

แดนน์วางแก้วเบียร์ลงตรงหน้าอรพิม

“ชนแก้วกันนะครับทุกคน… ”

เจ้าของวันเกิดยกแก้วขึ้นเชื้อเชิญอีกครั้ง เสียงปากแก้วกระทบกันเบาๆ อรพิมดื่มจนหมดแก้ว ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ผสมยาปลุกเซ็กส์ทำให้หล่อนเริ่มผ่อนคลาย คุยกับเพื่อนๆ ของสามีอย่างสนุกสนาน กระทั่งราวๆ ยี่สิบนาทีต่อมา ยาปลุกเซ็กส์เริ่มออกฤทธิ์

“น้องอรเป็นไรครับ… ”

แดนน์รีบถาม เมื่อเห็นร่างของอรพิมโอนเอนเหมือนจะทรงกายไม่อยู่

“รู้สึกมึนๆ และง่วงมากค่ะพี่แดนน์”

หญิงสาวตอบ หารู้ไม่ว่าผู้ชายหื่นที่อยู่ในห้องแอบมองสบตากันอย่างตื่นเต้น

“ถ้างั้นเรากลับกันดีกว่า… ”

อาร์ตกล่าว จอห์นปรี่เข้ามาพยุงร่างของหญิงสาว

“น้องอรไหวนะครับ”

จอห์นถามขณะประคองร่างเอิบอิ่มมาที่รถ

“ไหวค่ะ… อรบอกไม่ถูกค่ะว่าเป็นอะไร”

หญิงสาวพยายามขืนกายออกจากอ้อมแขนของจอห์น เมื่อสังเกตเห็นว่าเขากอดหล่อนแน่นจนผิดสังเกต

“ให้พี่อุ้มนะครับ”

จอห์นไม่ยอมปล่อย รีบช้อนร่างเอิบอิ่มของเมียเพื่อนขึ้นอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน

อรพิมรู้สึกว่าแขนขาอ่อนแรงจนต้องยอมให้เขาอุ้มเข้ามานั่งในรถง่ายดาย

จากนั้นหล่อนก็เกิดอาการสะบัดร้อนสะบัดหนาวขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด

จู่ๆ ก็เกิดอาการใบหน้าร้อนวูบวาบราวกับว่าโลหิตในกายกำลังสูบฉีดอย่างแรง และสติที่ยังหลงเหลืออยู่… ก็ทำให้หล่อนฉุกคิดขึ้นได้ว่าอาจจะเป็นผลมาจากเบียร์ที่ดื่มเข้าไปหลายแก้ว

“อร.. อรเป็นอะไรไม่รู้”

“ไม่มีอะไร… ปล่อยตัวตามสบายครับ เดี๋ยวพวกพี่ๆ จะทำให้น้องอรจะมีความสุข… จะทำให้น้องอรหายเหงา”

แดนน์กระตุกยิ้มอยู่ในความมืดสลัวภายในรถ

“อะไรนะ… อย่าบอกนะว่าอรโดนมอมยา?”

เหยื่อสาวเค้นน้ำเสียงถาม

“อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะ บอกตรงๆ ว่าพวกพี่แอบชอบน้องอรมานานแล้ว… อยากเอาน้องอรมานานแล้ว”

แดนน์สารภาพออกมาจนสิ้น

“อะไรนะ… ”

อรพิมตกใจแทบช็อก นึกเสียใจที่ไม่ได้ระแวดระวังเลยสักนิด ที่ยอมออกมางานวันเกิดทั้งที่เป็นช่วงเวลากลางคืนก็เพราะไว้ใจ

ใครจะคิดว่าเพื่อนสนิททั้งสามคนของสามีจะกล้าใช้วิธีเลวทรามต่ำช้าถึงเพียงนี้

“อย่าเพิ่งพูดอะไรในตอนนี้… เอนหลังพักสักครู่ เดี๋ยวดีเอง… ปล่อยอารมณ์ตามสบาย เดี๋ยวจะดีเอง”

แดนน์รีบปรับเบาะเอนนอน ความมึนงงแปลกๆ มือไม้ที่อ่อนแรง ทำให้อรพิมจำต้องเอนหลังลงนอนอย่างว่าง่าย

ในนาทีนี้ หล่อนรู้สึกราวกับว่าตัวเองกำลังถูกสะกดด้วยเวทมนตร์อะไรสักอย่าง ให้เกิดร้อนรุ่มอยู่ลึกๆ ในอกขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

“โอ๊ย… อรเป็นอะไรไม่รู้”

หญิงสาวถึงกับยกมือเรียวขึ้นลูบไล้ต้นแขนของตัวเองไปมา เนื้อตัวบิดเร่า มือข้างหนึ่งของหล่อนลูบล้วงลงมาที่หน้าขาเบียดชิดของตัวเองด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย ราวกับว่าร่างกายของหล่อนกำลังร่ำร้อง… โหยหาอะไรสักอย่าง

“อรเป็นอะไรไปนี่… ”

เสียงของอรพิมสั่นเครือ

“เขาเรียกว่าอาการเสี้ยนครับ… เดี๋ยวเข้าม่านรูดแล้วน้องอรจะสนุกสุดๆ”

อาร์ตกับจอห์นขึ้นมานั่งประกบหญิงสาวที่เบาะหลัง แดนน์สตาร์ทเครื่องยนต์แล้วรีบขับรถออกมาจากร้านอาหาร

“ทำไมพวกพี่ทำกับอรแบบนี้… พวกพี่ใจร้ายที่สุด… เลวมาก”

คนที่ทอดกายระทวยอยู่บนเบาะ สบถออกมาเบาๆ ด้วยน้ำเสียงและแววตาเหมือนตกอยู่ในอาการทรมานกับความรู้สึกบางอย่างที่ไม่กล้าเอ่ยออกมาในตอนนี้

“อ๊า… ”

อรพิมเอามือลูบต้นขาตัวเองไปมา มืออีกข้างบีบกุมปทุมถันของตัวเอง หน้าขาหนีบแน่นเข้าหากัน กลีบสวาทขมิบตอด หัวนมแข็งโด่ชูชันเสียดสีอยู่ใต้เสื้อสายเดี่ยวลายลูกไม้ตัวบาง

อรพิมรู้ว่านี่คืออาการที่ร่างกายกำลังร่ำร้องกระสันหาการสอดใส่

“อดทนอีกนิดนะครับน้องอรคนสวย… พอถึงโรงแรมม่านรูดแล้วพวกพี่จะช่วยสนองให้อย่างสุดกำลังความสามารถ”

ท่าทางเสี้ยนของอรพิม ทำให้อาร์ตระบายยิ้มออกมาด้วยความกระหยิ่มใจ นึกในใจว่ายาปลุก