2/3 ทุกอย่างมันแค่เริ่มต้น

ยังไม่ทันที่อลิสจะได้พูดอะไร เพราะเธอกำลังจับมือชายหนุ่มที่เดินชนเธอ เพื่อให้ตัวเองลุกขึ้นยืนได้ แต่ชื่อที่ทามเรียก ทำเอาอลิสรีบลุกขึ้นและหันไปมองหน้าคนที่เดินชนเธอ

“ไม่เป็นไรค่ะ แต่เป็นถึงดาราดัง ทำไมกับแค่เรื่องเดิน ยังทำให้คนอื่นต้องล้ม ยังดีนะคะที่ไม่เจ็บ ทีหลังก็หัดมัดระวัง เพราะไม่ใช่ทุกคนที่จะให้อภัยคุณได้”

อลิสพูดจบก็เดินไปจากตรงนั้น เพราะเธอยังไม่พร้อมเห็นหน้าคนที่ทำให้เพื่อนเธอต้องตายในเวลานี้

ตะวันและทามต่างมองหน้ากับแบบไม่เข้าใจ ในสิ่งที่อลิสพูด เรื่องก็มีแค่เธอถูกเดินชน ทำไมหญิงสาวพูดเหมือน ชายหนุ่มเคยไปทำร้ายใครอย่างนั้น

อลิสขอตัวกลับบ้านเอง ไม่ยอมให้ทามขับรถไปส่ง เพราะเธออยากไปที่สวนสาธารณะ สถานที่ ที่เธอกับไข่มุกชอบพากันมานั่งเล่นในวันหยุดด้วยกัน

*******************************************

“อลิสขอโทษนะ ที่ไม่ได้โทรศัพท์ไปหาเรื่องงานเลยเมื่อคืน พอดีเราไปดูหนังกับพี่ตะวันมา”

ไข่มุกรีบเดินมาขอโทษเพื่อนทันที ที่เธอมาถึงมหาวิทยาลัย เพราะเมื่อคืน เธอ อลิส และมาวิน นัดกันทำรายงาน ผ่านวิดีโอคลอ

“ไม่เป็นไร เรากับมาวิน ทำด้วยกันเสร็จแล้ว ก็เหลือแต่ให้เธอเอาไปเข้าเล่มแค่นั้นก็เรียบร้อยแล้ว ”

อลิสไม่เคยโกรธไข่มุกเลยสักครั้ง เพราะถ้าไม่มีไข่มุก ป่านนี้เธออาจไม่ได้เรียนต่อแล้วก็ได้

“พี่ตะวันเขาไม่อยากให้ใครเห็นก็เลยเลือกดูรอบดึก กว่าจะจบก็ดึกมาแล้ว เราคิดว่าพวกเธอคงหลับกันหมดแล้ว เลยไม่ได้โทรหาเลย”

“อิจฉาจริงๆ คนมีแฟน สวีทกันทุกวันเลยมั้งนี่”อลิสพูดแซวเพื่อน

“ทุกวันก็ดีสิ พี่ตะวันมีงานเยอะจะตาย นี่ขนาดยังไม่ได้เล่นละครนะ แค่ถ่ายโฆษณา เดินแบบ เล่นมิวสิค แค่นี้ก็แทบจะไม่มีเวลากินข้าวแล้ว”

อลิสอดยิ้มไปกับเพื่อนไม่ได้ ทุกครั้งที่ไข่มุกเล่าถึงแฟนหนุ่มของเธอ สีหน้าแววตา ท่าทางของเธอ จะแสดงออกถึงความสุขได้อย่างชัดเจน

ความสุขของไข่มุก มันก็คือความสุขของอลิสเหมือนกัน หญิงสาวชอบมองเวลาไข่มุกยิ้ม มันเหมือนโลกทั้งใบดูสวยงามขึ้นทันที

“เกือบลืมเลยอลิส วันนี้คนงานที่โรงงานจะเอางานไปส่งที่บ้านเธอนะ อย่าลืมบอกแม่ด้วย งานเร่งด้วย แต่งานยิ่งเร่งยิ่งเยอะ เงินก็ยิ่งดี น้ามณีเหนื่อยหน่อยนะ”

ไข่มุกที่บ้านของเธอทำโรงงาน และบางขั้นตอน ต้องใช้ฝีมือคนทำ ใช้เครื่องจักรไม่สามารถไม่ได้

หญิงสาวก็จะให้คนงานเอาไปส่งที่บ้านของอลิส เพื่อให้มณีแม่ของอลิสทำ แต่ถ้างานมีมาก ก็จะแบ่งไปให้บรรดาคนแถวบ้านที่ว่างงานทำ แม่ของอลิสก็จะกินค่าหัวคิวอีกที

“ขอบใจมากเลยนะไข่มุก เธอช่วยเราทุกเรื่องเลย ค่าลงทะเบียน ไม่เกินสิ้นเดือน เราจะหามาใช้ให้หมดนะ”

ค่าลงทะเบียนครั้งล่าสุด อลิสมีเงินแค่เพียงครึ่งเดียว หญิงสาวจึงตัดสินใจจะลงทะเบียนไม่ครบวิชา ยอมจบช้าเอา แต่ไข่มุกไม่ยอม เธอให้อลิสยืมเงินเธอก่อน

“ไม่ต้องรีบ แล้วถ้าน้ามณีทำงานนี้เสร็จ ก็ไม่ต้องเอาเงินทั้งหมดที่ได้รีบมาใช้หนี้เรานะ เก็บไว้ใช้ไว้กินก่อน เหลือแล้วค่อยเอามาให้เรา”

ไข่มุกไม่เคยอยากได้เงินคืนจากอลิสเลย แต่เพราะเธอรู้ว่า ถ้าเธอไม่ยอมเอาคืน อลิสจะไม่มีทางรับความช่วยเหลือจากเธออีก

“คิวทองจังเลยนะ แม่แฟนนายแบบคนดัง”

มาวินมาถึงมหาวิทยาลัยเป็นคนสุดท้าย พอมาถึงก็เริ่มแซวไข่มุกทันที

“วันนี้เราเลี้ยงชาบู เพื่อเป็นการไถ่โทษ ใครไม่ไปเราโกรธจริงๆด้วย” ไข่มุกแกล้งขู่

“ไม่ไปได้ไง มีเจ้ามือแบบนี้”

ชายหนุ่มกอดคอเพื่อนผู้หญิงทั้งสองคน อย่างสนิทสนม ด้วยที่มาวินเป็นผู้ชาย ที่มาสนิทกับเพื่อนต่างเพศ จนหลายๆคนพากันคิดว่า มาวินเป็นสาวตามเพื่อนไปแล้ว

********************************

ภาพรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และทุกอย่างที่เธอ มาวิน และไข่มุกทำด้วยกัน มันยังคงตราตรึงอยู่ในหัวใจ ของอลิสไม่มีวันรู้ลืม

“ไข่มุก เราจะแก้แค้นให้เธอ คนที่ทำให้เธอเจ็บ มันก็ต้องเจ็บเหมือนกัน”

อลิสหันไปพูดกับผีเสื้อที่บินมาเกาะที่แขนของเธอ เหมือนว่ามันกำลังเป็นตัวแทนของเพื่อนที่เธอรักที่สุดในชีวิต

“นึกแล้ว ว่าเธอต้องมาที่นี่”

เสียงมาวินดังมาจากด้านหลัง ของหญิงสาวที่กำลังนั่งคุยกับผีเสื้ออยู่

“แล้วแปลกอะไรที่เราจะมาที่นี่ เพราะนายเองก็ยังมา เพราะที่สวนแห่งนี้ เป็นความทรงจำของพวกเราสามคน”

อลิสกระเถิบตัวเองให้นั่งชิดที่นั่ง เพื่อให้มาวินสามารถนั่งข้างๆเธอได้

“ใช่ที่นี่คือความทรงจำที่ดีของพวกเรา และที่นี่มีแต่ความรักไม่ใช่ความแค้น”

มาวินหันมามองหน้า หญิงสาวที่นั่งข้างๆ ด้วยท่าทางที่จริงจัง

“นายพูดเรื่องอะไร ใครแค้นใคร” อลิสทำท่าไม่เข้าใจ

“วันนี้ที่เธอไปกับทาม เรารู้นะอลิส ว่าเธอต้องการอะไร ลองคิดใหม่นะ มันคุ้มกันแล้วเหรอ ที่เธอจะใช้ชีวิตต่อจากนี้ เพื่อแก้แค้น แทนเพื่อนที่จากเราไปแล้ว”

“สำหรับเราไข่มุกไม่ใช่แค่เพื่อน ถ้าไม่มีไข่มุกก็ไม่มีเราวันนั้น ไม่ใช่แค่เรา แม่เรา ครอบครัวของเราเป็นหนี้บุญคุณไข่มุกและครอบครัว นายไม่มีวันเข้าใจหรอกมาวิน”

ชายหนุ่มเตรียมใจก่อนพูดไว้แล้ว ว่าหญิงสาวไม่มีทางฟังเขาแน่นอน เพราะอลิสผูกใจไว้กับความแค้นแล้ว ไข่มุกจากทุกคนไปเกือบเดือนแล้ว แต่สำหรับอลิส ไข่มุกอยู่ในหัวใจเธอตลอดเวลา

“เราเข้าใจ แต่เราอยากให้เธอลองคิดอีกสักรอบ ว่าสิ่งที่เธอกำลังคิดจะทำ มันจะทำให้ไข่มุกมีความสุขใช่ไหม”

มาวินไม่อยากฟังถ้อยคำเชิงต่อว่าของอลิสแล้ว เมื่อพูดจบ ตามที่ชายหนุ่มตั้งใจมาพูด เขาก็ลุกขึ้นแล้วหันหลังเดินกลับไปยังทางที่เขาเดินมาทันที ด้วยความรู้สึกที่โล่งใจ ที่อย่างน้อย วันนี้เขาก็ได้พูดในสิ่งสิ่งที่อยากพูดแล้ว