1/2 ความสูญเสีย

“คิดในแง่ดีเข้าไว้ ไข่มุกอาจจะแค่ มีเรื่องเครียดแบบส่วนตัว ที่ไม่อยากให้คนอื่นรู้ อย่าคิดมากสิอลิส เรารู้ว่าไข่มุกเป็นเพื่อนที่เธอรักที่สุด และเราก็รู้ว่าไข่มุกก็รักเธอมากเหมือนกัน แต่อย่ามองโลกในแง่ร้าย เพราะถึงเธอทั้งคู่จะสนิทกันแค่ไหน แต่ก็ไม่ใช่ทุกเรื่องหรอก ที่ไข่มุกจะเล่าให้เธอฟัง คนเราก็ต้องมีคำว่าส่วนตัวบ้าง”

มาวินรับรู้เรื่องราว ในชีวิตของอลิสมาโดยตลอด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของครอบครัว ที่หญิงสาวเกิดมาในครอบครัวแม่เลี้ยงเดี่ยว พ่อของเธอเป็นเพียงนักท่องเที่ยว ที่มาเที่ยวที่เมืองไทย และเกิดมีความสัมพันธ์กับแม่ของเธอ

แม่ของอลิสทำงานในสถานบันเทิง ย่านพัทยา แต่พอท้อง มณีแม่ของอลิส ก็หันหลังให้กับอาชีพเดิม และมาทำงานก่อสร้างแทน

บิดาของหญิงสาวเดินทางกลับไปยังประเทศเยอรมันโดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า มณีกำลังตั้งท้อง มารดาของเธอตั้งใจที่จะเลี้ยงลูกสาวคนเดียวของเธอให้ดีที่สุด แต่ดีที่สุดของคนที่ทำงานเพียงแค่รับจ้างก่อสร้างไปวันๆ มณีก็ไม่สามารถทำให้อลิส มีชีวิตที่ดีเหมือนเด็กคนอื่นได้ หญิงสาวจึงออกมาหาอาชีพเสริม โดยการเป็นนักร้องรับจ้าง ตั้งแต่มัธยมศึกษาตอนปลาย

ความขยัน ใฝ่ดีของอลิสทำให้เธอสอบเข้ามหาวิทยาลัยของรัฐได้ ค่าเทอมในเทอมแรก มณีขอหยิบยืมจากนายจ้าง และอลิสก็ได้ไข่มุก เพื่อนที่เธอเพิ่งจะมารู้จักที่มหาวิทยาลัย เป็นคนใช้หนี้แทน เพื่อที่แม่ของอลิสจะได้ไม่ต้องไปเสียดอกเบี้ย

เวลาผ่านไปเกือบปีเหมือนกัน กว่าสองคนแม่ลูกจะหาเงินมาใช้ไข่มุกได้หมด แต่ไข่มุกก็ไม่เคยทวงถามสักคำ แถมยังคอยหางานรับจ้างต่างๆ มาให้แม่และอลิสทำ เพื่อหารายได้

การช่วยเหลือ เกื้อกูลในหลายๆอย่างที่ไข่มุกมีต่ออลิส มาวินรับรู้ด้วยตลอด เขาไม่สามารถช่วยอะไรอลิสได้ เพราะครอบครัวเขาเอง ก็แค่พอมีพอกิน ชายหนุ่มจึงรู้ว่า อลิสรักและเป็นห่วงไข่มุกแค่ไหน

“เฮ้ย!..มาวิน ไข่มุกส่งข้อความมาในไลน์กลุ่มเรา” อลิส ทั้งตกใจและดีใจ ที่มีการเคลื่อนไหวของเพื่อนสาว

‘เขาไม่รักฉันแล้ว ไม่แคล้วฉันคงต้องตาย ชีวิตขาดเขาเหมือนไร้จุดหมาย จะขอลาตายดีกว่าอยู่ให้ช้ำใจ’

อลิสอ่านข้อความ ที่จริงๆแล้วมันอ่านดูจะเป็นกลอนมากกว่า หญิงสาวอ่านออกเสียงเพื่อให้มาวินได้รู้ด้วย

“เฮ้ย!”

ทั้งอลิสและมาวิน ต่างร้องอุทานพร้อมกันด้วยความตกใจ เพราะจากข้อความ มันเหมือนเพื่อนของเธอกำลังพูดถึงความตายอยู่

“โทร มาวินลองโทรหาไข่มุกสิ เผื่อเธอจะรับ”

อลิสให้มาวินโทรศัพท์ไปหาไข่มุก เพราะหญิงสาวโทรไปหลายครั้งแล้ว ตั้งแต่เช้า เธอหวังว่า ไข่มุกอาจจะรับโทรศัพท์ของมาวินก็ได้

“ไม่รับ แถมตัดสายทิ้งด้วย”

มาวินหันมาบอก หลังจากเขาโทรศัพท์ไปหาไข่มุกหลายสาย

“เราไปที่บ้านไข่มุกกันเถอะ นะ...นะ ถ้าให้รอแล้วเอาแต่นั่งมองโลกในแง่ดี เราทำไม่ได้ได้แล้วมาวิน.”

อลิสจับแขนเพื่อนชายมาเขย่า เพราะเธอเองก็ไม่กล้าไปคนเดียว ถ้ามาวินไม่ไปเป็นเพื่อน