EP7 เจอกันครั้งแรก
หลายวันผ่านไป...
ลิญาเดินหางานมาตลอดหลายวัน ทว่ากลับไม่มีที่ไหนที่กล้ารับเธอเข้าทำงาน เนื่องจาก เด็กสาวนั้นเพิ่งจบมันธยมปลาย และร่างกายที่ดูเหมือนจะบอบบางเกินไปสำหรับงานหนักๆ ลิญาจึงตัดสินใจไปสมัครงานที่ผับหรูแห่งหนึ่ง
@DNAPUB
เมื่อไม่มีทางเลือก ลิญาจึงตัดสินใจเดินย่างกรายเข้าไปในผับแห่งหนึ่ง ด้วยท่าทีมั่นใจ แม้ว่าเธอจะเด็ก ทว่าเธอเองก็เคยแอบพ่อแม่มาเที่ยวที่นี่อยู่บ่อยครั้ง
" เอาวะ แค่เสิร์ฟคงไม่ยากเกินไปสำหรับเรา สู้สิลิญา"
ลิญาเอ่ยขึ้นกับตัวเอง ก่อนจะเดินย่างกรายเข้าไปในร้านด้วยท่าทีมั่นใจ ก่อนจะพบกับผู้จัดการร้าน
"สวัสดีค่ะ หนูชื่อ ลิญา นะคะ มาสมัครงานค่ะ"
" มาสมัครต่ำแหน่งอะไร"
"หนูเลือกได้ด้วยเหรอคะ"
" ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอ"
" ขอโทษค่ะ เด็กเสิร์ฟก็ได้ค่ะ"
"อืม ฉันชื่อเจ้ไฝ เป็นบอสของทุกคนที่นี่"
"ค่ะ คืนนี้มาเริ่มงานได้ ช่วงนี้ลูกค้าเยอะ มาช่วยกันหน่อยก็ดี"
" ขอบคุณค่ะ"
ลิญาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดีใจ ก่อนจะรีบกลับบ้าน เพื่อเตรียมเริ่มงานในคืนนี้ เธอจ้องมอง กระเป๋าแบรนด์เนมและเครื่องประดับมากมาย ก่อนจะนำของทุกอย่างไปขายทั้งหมด ทว่าจำนวนเงินที่ได้มา ก็ไม่ได้มากพอ ที่จะรักษาพ่อและแม่พร้อมกันได้ ลิญาจึงเลือกที่จะช่วยคนเป้นแม่ก่อน และหมายจะทำงานหาเงินส่วนที่เหลือมารักษาพ่อของตัวเอง
ตกดึก
เสียงเพลงดังกระหึ่ม เหล่านักล่าราตรีต่างโยกย้ายส่ายสะโพกอย่างสนุกสนาน ลิญาเริ่มทำงานวันแรก จึงยังไม่ค่อยคุ้นชิน จึงทำผิดพลาดไปหลายครั้ง ทำให้เจ้ไฝต้องเรียกมาตักเตือน
" เห้อ มีสติหน่อยสิ ลิญา เธอไม่ใช่คุณหนูลิญาอีกแล้วนะ"
ลิญาเอ่ยขึ้นกับตัวเองภายในห้องน้ำ หลังจากรวบรวมพลังทั้งหมดได้แล้ว ก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ในจังหวะที่หญิงสาวเปิดประตูออกมา ก็พบกับสองชายหญิงที่กำลังนัวเนียกันอยู่ ลิญาจ้องมองสองชายหนุ่ม ด้วยสายตาเรียบนิ่ง ก่อนจะเดินผ่านไปและทำราวกับพวกเขานั้นเป็นธาตุอากาศ ทว่าชายหนุ่มนั้นกลับชะงัก และเผลอสบตากับลิญา สงครามจ้องมองลิญาอย่างไม่วางตาย ราวกับถูกต้องมนสะกด สายตาคู่คมจ้องมองร่างหญิงสาวที่เพิ่งเดินผ่านไปด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ก่อนหญิงสาวตรงหน้าจะเอ่ยขึ้น
" อยู่กับหนู ยังสนใจเด็กเสิร์ฟนั่นอีกเหรอคะ"
"เปล่า "
ใบหน้าคมคายซุกไซร้ซอกคอหญิงสาวตรงหน้าก่อนจะเริ่มบรรเลงบทรักอย่างเร่าร้อน
ใช้เวลาเพียงไม่นาน สองชายหญิงก็เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกัน สงครามจ้องมองเด็กเสิร์ฟสาวอย่างไม่วางตา ทว่าคนถูกจ้องมองนั้นกลับรู้สึกประหม่า อย่างบอกไม่ถูก ทว่าเธอพยายามที่จะทำเป็นไม่สนใจ และตั้งใจทำงานของเธอต่อ ทว่าในระหว่างที่เธอกำลังตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเองอยู่นั้น อยู่ๆ ผู้หญิงของสงคราม ก็สกัดขาเธอ ส่งผลให้แอลกอฮอล์ในถาดคว่ำลงและหกใส่ตัวของหญิงสาว
กรี๊ดดด!!
" แก! เพียะ!!"
ใบหน้าลิญาหันไปตามแรงตบ ก่อนจะล้มลงบนตักของสงคราม ส่งผลให้แก่นกายใหญ่ ค่อย ๆ แข็งชูชันขึ้น และบดเบียดบริเวณสะโพกหญิงสาว สงครามในตอนนี้ราวกับคนโรคจิต เพียงแค่ได้กลิ่นกายของเธอ ก็เกิดอารมณ์และอยากจะได้หญิงสาวตรงหน้าขึ้นมา เพื่อน ๆ ในกลุ่มต่างจ้องมองสายตาสงครามอย่างรู้ทัน ทว่าลิญากลับสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบวิ่งออกจากตรงนั้นทันที
" บ้าเอ๊ย!! โรคจิตทั้งผัวทั้งเมีย"
ลิญาสบถขึ้นกับตัวเองในห้องพักพนักงาน ก่อนเจ้ไฝจะเดินย่างกรายตามเข้ามา
" ฉันคงให้เธอทำงานที่นี่ต่อไม่ได้แล้ว แค่เสิร์ฟเธอยังทำไม่ได้ ชีวิตนี้คงทำอะไรไม่ได้หรอก เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วออกไปจากที่นี่ซะ"
ลิญากำหมัดในมือไว้แน่น ทว่าเธอต้องระงับความโกรธของตัวเอง ก่อนจะรีบเปลี่ยนเสื้อผ้า และออกจากที่นี่ทันที