ตอนที่ 8 เริ่มแผนการ

เมื่อต่างคนต่างดื่มได้ซักพักเมย์ก็เริ่มเมาได้ที่จึงอยากลงไปสนุกข้างล่าง

"ยัยเพลงเราลงไปเต้นข้างล่างกันเถอะ เครื่องฉันติดแล้วตอนนี้"

เมย์เอ่ยชวนเพลงขวัญพร้อมทำท่าจะลุกขึ้นแต่ก็ต้องชะงักตกใจเสียงของผู้ชายสองคน

"ไม่ได้"

ทั้งดินแดนและมาวินต่างพูดเสียงดังขึ้นมาพร้อมกัน ทำให้เพลงขวัญเข้าใจว่าทั้งสองคงจะห่วงเมย์ กับดินแดนอ่ะใช่เขาหวงแฟนตัวเอง แต่กับมาวินเปล่าเลย เขาไม่เคยมาหวงอะไรน้องสาวในเรื่องแบบนี้ด้วยซ้ำ ที่หวงคงจะเป็นสาวน้อยของเขามากกว่า ขืนปล่อยให้ลงไปเต้นข้างล่างมีหวังโดนหนุ่มๆ มารุมจีบแน่ๆ

"แค่ลงไปเต้นเองทำไมต้องห้ามด้วยเนี่ย ทั้งพี่ทั้งแฟนเลย ชิ"

เมย์เอ่ยพูดอย่างอารมณ์เสีย หงุดหงิดที่โดนห้าม ส่วนเพลงขวัญก็ได้แต่มองเพื่อนที่ทำหน้าอารมณ์เสียใส่แฟนตัวเอง

"แต่งตัวแบบนี้คิดว่าพี่จะปล่อยไปหรือไงครับ"

ดินแดนพูดเสียงอ่อนลงเผื่อเมย์จะยอมฟังเค้าบ้าง แต่เปล่าเลยกลับโดนเมย์ส่งลูกอ้อนมาซะงั้น ซึ่งเป็นท่าไม้ตายประจำของเมย์ที่ดินแดนเจอทีไรต้องใจอ่อนทุกที

"ขอลงไปเต้นแป๊บเดียวน๊าบี๋ หนูก็อยู่ในสายตาบี๋ตลอดอยู่แล้ว น๊าๆๆๆๆๆ"

ดินแดนได้แต่ถอนหายใจจึงส่งสายตาให้มาวินเพื่อให้ช่วยพูด ซึ่งปกติมาวินจะไม่ยุ่งแต่เมื่อมีเพลงขวัญด้วยเขาจึงเอ่ยเสียงดุใส่น้องสาวตัวเอง

"จะลงไปเต้นดูแลตัวเองได้หรอ ดูชุดก็ล่อเสือล่อตะเข้ขืนลงไปโดนลวนลามใครจะช่วยทัน"

มาวินเอ่ยพูดขึ้นจนเมย์หน้าซึม มาเที่ยวทั้งทีก็อยากสนุกให้เต็มที่คงเป็นเพราะชุดที่เธอแต่งมาด้วยพี่ๆ จึงไม่อยากให้ลงไป

"เอ่อ พี่มาวินคะ ให้เพลงกับยัยเมย์ลงไปเต้นเถอะนะคะ เป็นครั้งแรกที่เพลงเคยเข้าผับด้วยอยากลองลงไปข้างล่างดู เพลงไม่ได้ดื่ม เพลงดูแลเมย์ให้ได้รับรองจะไม่ให้ใครแตะต้องยัยเมย์เลยค่ะ"

เพลงขวัญเอ่ยขอร้องมาวิน เพราะเห็นใจเพื่อนที่อยากจะลงไปสนุกข้างล่างจึงรวบรวมความกล้าใจดีสู้เสือขอพี่ชายเพื่อนเผื่อเขาจะเห็นใจและยอมบ้าง

"แล้วถ้ามีผู้ชายมาแตะต้องตัวหนูล่ะ"

มาวินถามกลับคิ้วหนาก็ขมวดขึ้น เพลงขวัญคงคิดว่าที่เขาห้ามคงเป็นเพราะห่วงน้องสาวตัวเองแต่เปล่าเลยเค้าหวงเธอต่างหาก ไม่อยากให้ใครเข้าใกล้เธอ

"เพลงไม่ใช่คนใจง่ายขนาดนั้นค่ะ ให้เราสองคนลงไปเถอะนะคะ ถ้าพี่ห่วงเมย์ก็ลงไปด้วยกันทั้งหมดดีมั้ยคะ"

เพลงขวัญเอ่ยเสนอขึ้นซึ่งทำให้เมย์ส่ายหน้าทันทีเพราะขืนให้พี่ๆ ลงไปด้วย คนข้างล่างคงเกร็งกันไปหมด เพราะมีครั้งหนึ่งเธอมาเที่ยวแล้วอยากไปเต้น พี่ๆ ทั้งสามคนก็ยืนล้อมกอดอกทำหน้าขรึมจนเสียบรรยากาศหมด

"ให้สาวๆ เค้าได้ไปสนุกเถอะพวกมึง จะหวงเชี่ยยอะไรนักหนา ผับก็ผับตัวเองนั่งตรงนี้ก็มองเห็นหมดมั้ย พวกมึงทำแบบนี้น้องเค้าจะอึดอัด หวงให้มันอยู่ในขอบเขตด้วยครับเพื่อน โดยเฉพาะมึงไอ้วินเก็บอาการด้วยไอ้สัส"

ราเชนทร์พูดเตือนสติเพื่อนทั้งสอง ไม่ใช่เขาไม่ห่วงน้อง เขาก็ห่วงเมย์เหมือนกันเพราะเป็นน้องสาวสุดที่รักของเขา แต่เพราะมันอยู่ในที่ของตัวเอง การ์ดก็ดูแลแน่นหนา ปล่อยให้สาวๆ ได้สนุกบ้างก็ไม่เห็นจะเสียหายอะไร

"อืม พี่ให้บี๋ลงไปก็ได้ แต่ถ้ามีไอ้หน้าไหนมาลวนลามบี๋พี่ไม่ปล่อยมันไว้แน่ ฝากด้วยนะครับน้องเพลง เมย์กำลังเมาได้ที่แล้ว"

ดินแดนเอ่ยพูดกับแฟนสาวเสร็จก็หันมาฝากเพลงขวัญดูแลแฟนตัวเองให้ ทางด้านเพลงขวัญก็พยักหน้าเพื่อรับปากดินแดน

"ขอบคุณนะคะบี๋ที่ยอมหนู ป่ะ ยัยเพลง ลงไปเต้นกัน"

เมื่อเพลงขวัญลุกขึ้นยืนกำลังจะเดินไปหาเมย์ ก็โดนมือหนาของมาวินจับมือของเธอไว้ เธอจึงหันกลับไปด้วยความสงสัยแต่ก็ไม่ได้สะบัดมือออก

"อย่าให้ผู้ชายเข้าใกล้นะครับ"

มาวินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงขอร้องทั้งที่มือก็ยังไม่ปล่อยจากมือของคนตัวเล็ก จนเพลงขวัญคิ้วขมวดทำหน้าสงสัยกับคำพูดของมาวิน

"ได้มั้ยครับ"

เมื่อสาวน้อยของเขาไม่ยอมตอบมาวินจึงเอ่ยขอร้องด้วยเสียงอ่อนโยนอีกครั้ง เพราะอยากให้เธอเข้าใจว่าเขาห่วงเธอ

"เพลงไม่ยอมให้ใครมาแตะเนื้อต้องตัวได้ง่ายๆ หรอก ไม่ต้องห่วงนะคะ ตอนนี้คนที่แตะเนื้อต้องตัวเพลงได้ก็มีแต่พี่มาวินนี่ล่ะค่ะ ถ้าเป็นคนอื่นเพลงไม่ด่าก็ต่อยเค้าไปแล้วนะที่อยู่ดีๆ มาจับมือเพลงแบบนี้ อุ๊บ!"

เพลงขวัญรีบเอามือปิดปากตัวเองทันทีเมื่อเผลอพูดเรื่องที่น่าอายออกไป เพราะเป็นการบ่งบอกว่าเธอยอมให้มาวินแตะเนื้อต้องตัวแค่คนเดียว คิดได้แบบนั้นจึงชักมือออกจากมือหนาแล้วรีบเดินไปชวนเมย์ออกไปจากห้องทันที

"หึ"

มาวินยิ้มกว้างขึ้นมาทันทีหลังได้ยินคำตอบของเพลงขวัญ การที่เธอพูดแบบนั้นแสดงว่าเธอเป็นคนหวงตัวมากแต่กับเขาเธอกลับยอมให้จับมือจับแขนไว้นานถึงสองครั้ง แสดงว่าเธอก็ต้องมีใจให้เขาเหมือนกัน

"ยิ้มใหญ่เลยนะไอ้สัสวิน มึงไม่บอกน้องไปตรงๆ วะว่าจะจีบ"

ราเชนทร์พูดขึ้นหลังเพลงขวัญและเมย์เดินออกไปแล้ว

"กูหาโอกาสอยู่"

มาวินเอ่ยตอบราเชนทร์แต่สายตาก็ยังมองลงไปข้างล่างว่าสาวน้อยของเขาอยู่ตรงไหน

"วันนี้เมย์ให้คนขับรถมาส่งตอนกลับจะกลับกับกู"

ดินแดนพูดขึ้นเมื่อนึกแผนช่วยเพื่อนขึ้นได้

"มึงจะมาบอกทำไมวะ ก็ปกติมั้ยมึงกับน้องเมย์นอนคอนโดเดียวกันอยู่แล้ว"

ราเชนทร์เอ่ยขัดดินแดนทั้งที่ดินแดนยังพูดไม่จบ

"ไอ้สัสเชนทร์ มึงนี่ประหยัดสมองจริงๆ มีเยอะแต่ไม่ยอมเอาออกมาใช้"

ดินแดนด่าราเชนทร์ด้วยความโมโหที่คิดไม่ทันกับแผนการตัวเอง ส่วนมาวินก็ได้แต่นั่งฟังเพื่อนทะเลาะกันปกติแต่สายตาก็ยังคงจดจ้องคนข้างล่างอยู่

"เอ้า ไอ้นี่กูก็พูดตามความจริง ด่ากูแรงกูจะไปฟ้องแม่มึงนะ"

ราเชนทร์ยังพูดกวนดินแดนไม่หยุด

"สัส ที่กูพูดเรื่องกลับบ้านเพราะเมย์กับเพลงขวัญมาด้วยกัน นั่นก็แปลว่าถ้าเมย์ไปกับกูก็ต้องไปส่งเพลงขวัญที่หอเค้าด้วยมั้ย ทีนี้มึงคิดทันแผนการกูยังไอ้เชนทร์"

สิ้นเสียงของดินแดนมาวินก็หันมามองหน้าเพื่อนทันที พร้อมกับยิ้มมุมปากขึ้น

"กูจะไปส่งเอง"

มาวินเอ่ยขึ้น ไม่รอให้ดินแดนได้เล่าแผนการอะไรเพราะเขาเข้าใจในเจตนาของเพื่อนแล้ว

"ทีแบบนี้ สนใจพวกกูทันทีนะมึง"

ราเชนทร์พูดขึ้นพร้อมกับยิ้มกวนๆ ให้กับเพื่อน

"แต่ว่าจะทำยังไงให้น้องเพลงยอมให้มึงไปส่งวะ"

ดินแดนเอ่ยถามเพื่อนอย่างสงสัยเพราะเพลงขวัญดูไม่น่าจะยอมไปกับใครง่ายๆ

"เมย์กำลังเมาหนัก"

คำพูดสั้นๆ ของมาวินทำเอาดินแดนและราเชนทร์คิ้วขมวดขึ้นทันที

"เมาแล้วยังไงวะ ไอ้แดนก็อุ้มกลับคอนโดได้สบายอยู่แล้วดีไม่ดีน้องเพลงยังต้องมาช่วยดูแลน้องเมย์เหมือนเดิมมั้ยวะ"

ราเชนทร์เอ่ยถามมาวินเพราะคำพูดของเพื่อนยิ่งทำให้งงมากกว่าเดิมว่าเพื่อนต้องการอะไร

"พูดให้เครียร์ไอ้วิน สมองพวกกูไม่ได้คิดเร็วเหมือนมึงครับ"

ดินแดนเอ่ยเสริมราเชนทร์เพราะตัวเองก็ตามไม่ทันกับความคิดของเพื่อนตัวเองเหมือนกัน ทางด้านมาวินก็ยกยิ้มมุมปากแล้วเล่าแผนการให้เพื่อนฟังอย่างละเอียด เมื่อทั้งสองคนได้ฟังแผนการของมาวินก็พยักหน้าเข้าใจกับแผนการนั้น ทั้งสามยังคงดื่มไปเรื่อยๆ แต่มาวินดื่มน้อยลงเพราะอยากไปส่งเพลงขวัญแบบมีสติและมั่นใจว่าแผนที่วางไว้ต้องได้ผล ยังไงสาวน้อยของเขาก็ต้องยอมขึ้นไปกับเขาแน่นอน