-01- ยูมิ

-01- ยูมิ

'ยะ...ยูมิ' เสียงแหบแห้งของผู้ป่วยบนเตียงเรียกความสนใจของหญิงสาวอีกคนได้เป็นอย่างดี

'ค่ะแม่ หิวน้ำหรอคะ'

'ฟังแม่ดีๆนะลูก แค่กๆ ถ้าแม่เป็นอะไรไป แค่กๆ ลูกไปหามาดามเคธีน่า เมอร์ตันนะ'

'แม่ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ยูมิจะดูแลแม่เอง'

'รับปากกับแม่สิ อึ่ก ว่าจะไปอยู่กับมาดาม แค่กๆ'

'ได้ค่ะ แต่แม่ต้องไม่เป็นไรนะคะ'

'จ๊ะลูกรัก'

หลังจากนั้นเพียงสองเดือน ยูกิ พอลสัน ก็ได้เสียชีวิตลงด้วยโรคมะเร็งอย่างสงบ ชีวิตเธอช่างอาภัพนักบิดาก็จากไปตั้งแต่ยังเด็กส่วนมารดาครอบครัวคนสุดท้ายก็มาจากไปอีกคน จึงเป็นสาเหตุให้ยูมิ พอลสันผู้เป็นลูกสาวมายืนอยู่หน้าคฤหาสน์เมอร์ตันอยู่ ณ ตอนนี้

'บ้านหรือวังเนี่ย ทำไมใหญ่ขนาดนี้นะ'

"แม่หนูมาหาใครละ" ยามประจำคฤหาสน์เดินมาถามเด็กสาวที่ลากกระเป๋าใบโตอย่างสงสัย

"หนูมาหามาดามเคธีน่าค่ะคุณลุง"

"นัดท่านไว้รึเปล่าละ"

"ไม่ได้นัดค่ะ" จะให้นัดได้ยังไงกันเธอยังไม่เคยเจอมาดามเลยสักครั้ง เห้อออ ถ้าไม่ติดว่าเงินที่แม่ทิ้งไว้ให้หมด ยูมิคนนี้จะไม่มาวุ่นวายกับคนอื่นเด็ดขาด!!!

"ให้บอกว่าใครมาพบละ ลุงจะไปเรียนท่านให้"

"ยูมิค่ะ ยูมิ พอลสัน"

"เอ้อๆ รอแปปเดียวนะ ลุงไปแจ้งให้คุณแม่บ้านไปเรียนมาดามให้"

ไม่ถึงสิบนาทีเธอก็ได้รับอนุญาตให้เข้าพบมาดามเคธีน่าทันที โอ้โห! ข้างนอกว่าใหญ่แล้ว แต่ในคฤหาสน์นี่เหมือนในหนังชัดๆ

"หนูบอกว่าชื่อยูมิ พอลสันหรอจ๊ะ" เดินเข้ามาในห้องรับแขกก็พบเข้ากับหญิงสาววัยกลางคนหน้าตาแจ่มว๊าวมาก นั่งวางมาดนางพญาอยู่บนโซฟาหรู ให้ตายสิ เธอต้องคลานเข่าไปหาไหมละเนี่ย

"สะ...สวัสดีค่ะมาดาม หนูยูมิ พอลสัน ลูกสาวแม่ยูกิค่ะ" ยูมิแนะนำตัวอย่างกล้าๆกลัวๆ ทำไมแม่ไม่บอกว่ามาดามเคธีน่าเป็นหน้าตาดุด้วยนะ

"ว่าแต่ยูกิไม่มาด้วยหรอ" มาดามเคธีน่าหันมองซ้ายมองขวาเพื่อหาเพื่อนรุ่นน้อง

"แม่ฝากนี่มาให้มาดามค่ะ" ยูมิยื่นซองจดหมายสีขาวที่แม่เธอเขียนไว้ก่อนจากไปให้มาดาม แม่กำชับนักหนาว่าให้มาดามอ่านให้ได้

มาดามเคธีน่ารับมาอ่านด้วยความงุนงง เพราะเธอไม่ได้ติดต่อกับยูกิหลายปีแล้ว จึงเป็นเรื่องแปลกที่มีเด็กสาวมาอ้างตัวเป็นลูกถึงที่นี่ แต่ทว่าไม่เชื่อก็คงไม่ได้เพราะหน้าตาสาวน้อยคนนี้ละม้ายคล้ายคลึงกับยูกิมาก

'ถึง...รุ่นพี่เคธี่ที่รัก

ถ้ารุ่นพี่ได้อ่านจดหมายฉบับนี้ แสดงว่าฉันคงไม่อยู่บนโลกใบนี้แล้ว เด็กผู้หญิงที่เอาจดหมายมาให้รุ่นพี่คือยูมิ ลูกสาวเพียงคนเดียวของฉันกับเลวิสค่ะ ฉันอยากขอร้องรุ่นพี่เป็นครั้งสุดท้าย ช่วยดูแลแก้วตาดวงใจของฉันด้วยนะคะ ยูมิเธอไม่มีใครแล้ว รุ่นพี่ช่วยเมตตาเด็กคนนี้ด้วย...ได้โปรด จากนี้ไปฉันยกยูมิให้รุ่นพี่ค่ะ ... ยูกิ พอลสัน'

มาดามเคธีน่านั่งมองจดหมายในมือสลับกับเด็กสาวตรงหน้าอย่างยิ้มๆ เด็กคนนี้ช่างน่ารักจริงๆ หากได้มาเป็นลูกสะใภ้คงจะดีไม่น้อย ใช่แล้ว!!! แม่หนูยูมิตัองมาปราบลูกชายจอมกะล่อนของเธอได้แน่ๆ

"หนูยูมิจ๊ะ ต่อไปอยู่ที่นี่กับฉันนะ" มาดามเคธีน่าหันไปพูดกับเด็กสาวที่นั่งยิ้มแป้นอยู่บนโซฟาตรงข้ามอย่างเอ็นดู

"อยู่ที่นี่หรอคะ?" ใจดวงน้อยเต้นตึกตักอย่างดีใจ หากมาดามไม่ชวนเธอพักด้วยคงต้องไปนอนที่ป้ายรถเมล์แน่ๆ เพราะเงินก้อนสุดท้ายเธอจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้แม่จนหมดแล้วด้วยสิ

"ใช่จ๊ะ ยูกิเป็นเพื่อนรุ่นน้องของฉันเอง เธอยกหนูให้อยู่ในความดูแลของฉันแล้ว" มาดามเคธีน่ารู้จักกับยูกิตอนสมัยเรียนมหาลัย ยูกิเป็นลูกสาวของผู้นำตระกูลดังของญี่ปุ่น หลังจากเรียนจบก็เพิ่งมาทราบข่าวว่ายูกิถูกผู้เป็นพ่อตัดขาดเพราะเธอคบหากับผู้ชายธรรมดาไม่มีหน้าตาทางสังคมและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ มาดามเคธีน่าไม่คิดเลยว่ารุ่นน้องสาวจะมาด่วนจากไปเร็วขนาดนี้ แต่อย่างน้อยๆเธอก็จะทำตามคำขอสุดท้ายของยูกิด้วยการช่วยดูแลยัยหนูยูมิให้สมกับที่ได้รับความไว้วางใจ

________________________