2/1 งานแต่งงานของคุณหนู

ชายหนุ่มมองเจ้าสาวของเขาเป็นเด็กน้อยที่แสนจะอ่อนแอน่ารักในความคิดของเขาเสมอ ความจริงแล้วภูษิตเองก็มีผู้หญิงที่คบหาอยู่หลายคน แต่เขาก็ไม่ยอมแต่งงานกับใคร จนพ่อเลี้ยงชนินทร์มาขอร้องให้เขาแต่งงานกับหนูนา เขาก็ตอบตกลงทันที เพราะเป็นรักครั้งแรกของเขา ที่เขายังไม่เคยลืมเลย

งานแต่งงานจบลงด้วยพิธีส่งตัวเข้าหอ นาทีนี้หนูนาตื่นเต้นที่สุดเพราะเธอเขียนนิยายแนวคลุมถุงชนมาหลายเรื่อง หญิงสาวจึงจินตนาการไปก่อน ว่าเจ้าบ่าวของเธอต้องทำแบบนั้นแบบนี้ จนเผลอหน้าแดงออกมาเมื่อเหลือเพียงสองคนในห้อง

“เป็นอะไรหน้าแดง นั่งอมยิ้มคนเดียวคิดอะไรกับพี่ อย่าบอกนะว่า....”

เจ้าบ่าวลากเสียงทำหน้าเจ้าเล่ห์ ก่อนจะก้มลงมาจูบที่แก้มขาวของเจ้าสาวร่างบางที่กำลังนั่งแกะผมอยู่บนเตียงนอน

“ไปเลยพี่ภูไปอาบน้ำเลย ไม่ต้องมาทำเป็นแซว ”

ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งจะเคยเจอผู้ชายหอมก็ครั้งนี้แหละ แต่ถ้านับตอนเด็ก ๆด้วย หนูนาโดนภูษิตหอมแก้มบ่อยมาก โดยเฉพาะเวลาเธอวิ่งไม่ทันทั้งสามคนเวลาเล่นไล่จับ นิ๊กและสมิตาน้องสาวคนเดียวของภูษิต จะพากันวิ่งหนีไวมาก หนูนาไม่เคยจับสองคนนี้ทัน สุดท้ายก็ร้องไห้ และจบลงด้วยการโดนหอมแก้มหนึ่งทีและภูษิตก็จะยอมเป็นคนไล่จับเอง

หนูนาพยายามที่จะถอดชุดเจ้าสาวให้ได้ก่อนที่เจ้าบ่าวของเธอจะออกจาห้องน้ำ แต่พยายามเท่าไหร่ก็ไม่สำเร็จ จนในที่สุดภูษิตเองต้องออกมาจัดการให้

“พอแล้วค่ะพี่ภู เดี๋ยวหนูนาไปจัดการต่อเองในห้องน้ำ นอนหลับฝันดีนะคะ”

ภูษิตมองเจ้าสาวของเขาที่รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปอย่างอมยิ้ม ตัวเขาเองก็เขินไม่ต่างกัน ถึงแม้จะเคยผ่านเรื่องแบบนี้มาบ้างตาปกติของผู้ชายอายุสามสิบแล้ว แต่นี่คือหญิงสาวที่เขาเห็นมาตั้งแต่เด็กและเป็นรักแรกของเขาในความทรงจำ

หนูนาพยายามอาบน้ำให้นานที่สุด เหมือนที่นางเอกในนิยายของเธอทำ แต่ด้วยความเหนื่อยจากงานแต่ง เธอก็เริ่มจะง่วงแล้ว จึงต้องยอมออกจากห้องน้ำ

“นึกว่าคืนนี้พี่ต้องเข้าไปนอนในห้องน้ำด้วยเสียอีก”

ภูษิตกึ่งนั่งกึ่งนอน กระดิกเท้าไปมารอเจ้าสาวของเขาอย่างอารมณ์ดี

“เครื่องสำอางมันลบออกยากค่ะ เลยนานหน่อย หนูนาว่าพี่ภูนอนก่อนเลยก็ได้นะคะ”

หญิงสาวยังคงนั่งหวีผม หาเรื่องทำนู่นทำนี่ไม่ยอมมานอนสียที

“ที่กำลังทำอยู่นี่ เลียนแบบนางเอกในนิยายที่เขียนอยู่หรือเปล่า”

คนตัวใหญ่แซวนักเขียนที่หวีผมไม่ยอมเลิกเสียที แถมยังทาแป้งที่หน้าไม่รู้กี่รอบแล้ว

“ก็หนูนายังไม่เสร็จเลย ผมมันหวียาก พี่ภูง่วงก็นอนก่อนเลยค่ะ”

“แล้วในนิยาย มีตอนที่พระเอกรอไม่ไหวแล้วอุ้มนางเอกมาปล้ำบนเตียงไหม”

สิ้นเสียงเจ้าของของคำพูดก็เดินมาถึงตัวเจ้าสาวจอมเล่นตัว ก่อนจะช้อนอุ้มตัวเธอลงมานอนบนเตียง

“อย่าเพิ่งนะคะพี่ภู”

“อะไรกัน นี่เราแต่งงานกันแล้วนะ” ชายหนุ่มเริ่มขึงขัง

“หนูนาหมายถึง ปิดไฟก่อนค่ะ”

เมื่อไฟในห้องนอนถูกปิดลง ลมพัดโชยแห่งความหวานหอมในคืนแต่งงานก็เริ่มขึ้น สัมผัสนุ่มนวลเพื่อถนอมร่างเล็กไม่ให้บอบช้ำค่อยๆจูบพรหมไปทั้งตัว

นิยายของหนูนาหลายเรื่องก็มักจะมีฉากแบบนี้ แต่นี่ไม่ใช่นิยาย เสียวจริง สุขจริง ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติพาไป ไม่ถูกปรุงแต่งให้เกินงาม เพราะเจ้าบ่าวยังไม่อยากให้เจ้าสาวของเขาต้องตกใจและรู้สึกกลัว เพราะมันคือครั้งแรกของเธอ