1/2 คุณหนูจะแต่งงาน

ป้าศรีกลัวอิทธิพลของพ่อเลี้ยง จะสร้างความลำบากให้กับเจ้านายของเธอ ถ้าขืนยังไม่ได้คำตอบเสียที หรือได้คำตอบที่ไม่ถูกใจ

“พ่อเลี้ยงชนินทร์เขาอยากจะให้ลูกชายของเขาแต่งงานกับลูก เขาบอกว่าจะได้ช่วยดูแลครอบครัวของเรา เขาเป็นห่วงเพราะเขากับคุณพ่อเป็นเพื่อนรักกันมา”

เมื่อถึงเวลาต้องพูด กนกวรรณก็เลือกพูดแต่ในแง่มุมดีๆ เพราะไม่อยากให้หนูนาไม่สบายใจ

“พี่ภูษิตใช่ไหมคะ ถ้าอย่างนั้นหนูนาตกลงค่ะ แต่งเมื่อไหร่ดีคะ”

ป้าศรีมองหน้าเจ้านายด้วยความแปลกใจ อะไรจะง่ายขนาดนี้ ทั้งคู่หลงกลัวมาเสียหลายวัน ว่าหนูนาต้องไม่ยอมแน่ๆ

“ที่พูดออกมานี่คิดดีแล้วใช่ไหม” คนเป็นแม่ถามอีกครั้ง

“หนูนาว่าพี่เขาก็หล่อดีนะคะ ครอบครัวของเขาก็มีฐานะ หนูนาอยากให้คุณแม่สบาย อยากให้พี่นิ๊กไม่ต้องทำงานหนัก อยากเห็นบ้านเรากลับมามีหน้ามีตาเหมือนครอบครัวญาติๆของเรา”

เจ้าคุณตาของกนกวรรณซึ่งก็คือคุณทวดของหนูนามีภรรยาหลายคน และคุณพ่อของกนกวรรณเป็นเพียงลูกภรรยาน้อยจึงไม่ค่อยได้สมบัติเท่าไหร่ พอถึงคราวลำบากก็ไม่ได้รับการช่วยเหลือจากพี่น้อง เพราะความฝังใจว่าเป็นเชื้อสายจากภรรยาที่ไม่ใช่ภรรยาหลวง

“ถ้าลูกแต่งงานไปแล้วไม่มีความสุข แต่ทำเพื่อแม่กับพี่ แม่เองก็คงไม่ยินดีนะ”

“คุณแม่คะอย่าคิดมากไปเลย หนูนาวันๆก็ไม่ได้ไปไหน นั่งนอนเขียนนิยายอยู่บ้าน เต็มที่ก็ไปหาร้านกาแฟนั่ง ถ้าไม่ได้แต่งงานกับพี่ภูษิต รับรองขึ้นคานแน่ๆ”

คนพูดเธอคิดแบบนั้นจริง ๆ เพราะตัวเธอเองไม่ค่อยได้สนใจเรื่องการมีแฟน มัวแต่หลงรักพระเอกในนิยาย แต่เมื่อตอนเด็ก ๆ เธอเคยแอบชอบภูษิตอยู่ จึงคิดว่าแต่งงานกันไปเดี๋ยวก็รักกันไปเองและก็คงต้องมีความสุขแน่ ๆ

“ถ้าอย่างนั้นแม่บอกตกลงกับพ่อเลี้ยงเลยนะ จะมาเปลี่ยนใจทีหลังไม่ได้แล้วนะหนูนา นี่มันชีวิตจริงไม่ใช่นิยาย”

กนกวรรณไม่ไว้ใจลูกสาวเลย เพราะชอบคิดทำอะไรแบบเด็ก และถ้ามาเปลี่ยนใจทีหลังมีหวังได้กลายเป็นศัตรูกับพ่อเลี้ยงชนินทร์แน่ ๆ

“คุณแม่หนูนารักคุณแม่ รักป้าศรี รักพี่นิ๊ก เชื่อใจ หนูนานะคะ”