วายุร้ายพ่ายรัก

INTRO 1

วายุ/นกยูง

“แล้วนั่นคอพี่...โดนอะไรมาเหรอคะเหมือนรอยอะไรกัดเลยนะคะ ที่บริษัทคงมีแมลงเยอะใช่มั้ยคะ"

"เอ่อ คือ"

"เดี๋ยวนกยูงไปเอายามาทาให้นะ"

ทำไมฉันจะไม่รู้ว่ารอยที่คอของเขามันคือรอยอะไร มันยิ่งทำให้ฉันมั่นใจว่าที่เขาหายไปเมื่อคืนเขาไปไหนมา เขาไม่ได้ประชุมอย่างที่ฉันเข้าใจ แต่พอกลับมาคิดดูแล้วเขาจะไปมีอะไรกับใครมันก็เป็นสิทธิ์ของเขาไม่ใช่เหรอ ฉันมันก็แค่เมียบำเรอเท่านั้น ไม่มีความสำคัญอะไร

ฉันพยายามห้ามน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมาขณะทายาให้เขา รอยที่เห็นมันไม่ได้มีแค่รอยเดียวมันมีเต็มไปหมดซึ่งฉันมั่นใจว่าฉันไม่ได้เป็นคนทำ

"เจ็บมั้ยคะ"

"ไม่เจ็บครับ"

"แต่ทำไมนกยูงถึงเจ็บ"

INTRO 2

อัส/แบม

"ตื่นสักทีนะ นึกว่าจะต้องเรียกรถพยาบาลเพราะเมื่อคืนถูกเอาหนักไปหน่อย" เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน เขาแต่งตัวเรียบร้อยแล้วส่วนฉันยังไม่ได้สวมใส่อะไรเลยเพราะเมื่อคืนฉันสลบไปก่อน

"เอาไปค่าตัวเธอเมื่อคืน" เขาโยนเงินมาให้ฉันปึกใหญ่ถ้าคิดเป็นเงินไทยน่าจะหลายแสนบาท ฉันมองเงินที่เขาโยนมาบนเตียงด้วยความรู้สึกเจ็บปวด

"ส่วนนี่ค่ายาคุมเพราะเมื่อคืนฉันไม่ได้ป้องกันแล้วฉันก็ปล่อยในทุกรอบ ไปซื้อมากินซะถ้าเกิดเธอท้องลูกของฉันแล้วผัวเธอจับได้ฉันไม่รับรู้ด้วยนะ" เขาโยนเงินมาให้ฉันอีกจำนวนหนึ่งฉันมองมันทั้งน้ำตา

"ต่อไปนี้ฉันกับเธอเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก ฉันขอให้เธอมีความสุขกับกองเงินกองทองที่เธออยากได้นักได้หนา ส่วนฉันมันจนคงให้ความสุขความสบายกับเธอไม่ได้ เธอคิดถูกแล้วล่ะที่บอกเลิกกับฉันเพราะผู้หญิงอย่างเธอมันคงรักแค่เงินแค่ความสบาย.....ลาก่อน" เขาพูดด้วยน้ำเสียงไร้เยื่อใยก่อนจะลากกระเป๋าของเขาออกไปจากห้อง พอเสียงประตูปิดลงฉันก็ร้องไห้ด้วยความเสียใจผิดหวังกับสิ่งที่เกิดขึ้น มันไม่มีอีกต่อไปแล้วความสุขของฉัน ฉันไม่รู้ว่าต่อจากนี้ไปฉันจะมีความสุขอีกไหม หรือฉันต้องตายไปตายจากโลกโหดร้ายใบนี้