ตอนที่ 2 เกิดเรื่อง

ในช่วงเย็นของเมื่อวานเมฆามาขอไปที่ผับด้วย ซึ่งตัวเขาก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร เพราะเมฆาเป็นคนเดียวที่รู้ตัวตน รู้นิสัยของเขามากที่สุด จนเมื่อมาถึงที่ผับเขาก็ปล่อยเมฆาไว้ข้างล่าง ส่วนเขาก็ขึ้นมาที่ห้องทำงานเหมือนปกติ

จนกระทั่งทำงานเสร็จและตั้งใจจะลงไปหาอะไรดื่ม ชายหนุ่มออกมาจากห้องทำงาน เขายืนมองบรรยากาศข้างล่างอยู่ที่บันได ดวงตาคมกวาดมองไปเรื่อยๆ แต่ก็ไปสะดุดกับหญิงสาวตัวเล็กคนหนึ่ง ดูเหมือนเธอมากับกลุ่มเพื่อนของเธอ ความตัวเล็กน่ารักบวกกับผิวที่ขาวจนแม้แต่ความมืดยังไม่สามารถปกปิดมันเอาไว้ได้ ทำให้เธอสะดุดตาเขา

ขายาวก้าวลงมาข้างล่างช้าๆ ตั้งใจจะเดินผ่านบริเวณที่กลุ่มของพวกเธอยืนอยู่ แต่ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่เป้าหมายของเขาถือแก้วหมุนตัวมาทางเขาพอดี เขาจึงตั้งใจเดินไปชนเธอ

“อุ๊ย ขอโทษค่ะ เป็นอะไรไหมคะ” หญิงสาวถามเขาเสียงอ้อแอ้

“ไม่เป็นอะไร แต่เสื้อผมเป็นครับ ชุดของคุณก็เป็น” มือหนาจับเสื้อตัวเองที่เปียกเหล้าที่หกใส่ แล้วชี้ที่ชุดเดรสสีขาวของหญิงสาวที่เปียกเช่นกัน

“เอ่อ.....”

หญิงสาวตัวเล็กยังมึนอยู่ เธอเมาค่อนข้างมาก ดวงตาคมมองไปยังเพื่อนของหญิงสาวก็เห็นว่าทั้งสองคนกำลังเต้นอย่างเมามันก็ยิ้มมุมปาก

“ผมมีเสื้ออยู่ข้างบนชั้นสอง ไปเอาเสื้อมาเปลี่ยนเถอะครับ”

“ไม่เป็นไรค่ะ อ๊ะ.....”

เสียงปฏิเสธไม่เป็นผล เมื่อร่างเล็กปลิวไปตามแรงดึง ที่จับต้นแขนของเธอแล้วออกแรงดึงเพียงเล็กน้อยเธอก็ปลิว ก่อนที่อ้อมแขนแข็งแรงจะเปลี่ยนมาเป็นโอบเอวเล็กแล้วพาเธอเดินไปด้วยกัน

“ไปไหนคะ”

“ไปห้องทำงานผมครับ มีเสื้อเชิ้ตอยู่ คุณก็เอาเสื้อไปใส่ด้วย มันเปียก ชุดคุณเป็นสีขาว เดี๋ยวจะเห็นไปถึงไหนต่อไหน”

“เห็นไปไหนคะ”

“นี่คุณดื่มไปเยอะเหรอ”

“ไม่เยอะค่ะ แต่จำไม่ได้”

“.....”

ชยกรขมวดคิ้วเล็กน้อย ลองปล่อยมือออกจากเอวเล็ก แล้วก็เป็นเหมือนที่เขาคิด ร่างบอบบางเซจนแทบจะยืนไม่อยู่ จึงพาหญิงสาวเดินไปยังห้องพักส่วนตัวของเขา

“คุณเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าข้างในห้องน้ำเถอะ” ร่างสูงพาหญิงสาวเดินมาส่งที่หน้าประตูห้องน้ำ มือเอื้อมหยิบเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่กับกางเกงขายาวที่แขวนอยู่ใกล้ๆ เอามายื่นใส่มือเธอแล้วผลักให้หญิงสาวก้าวเข้าไปข้างใน

มือหนาเอื้อมหยิบเสื้อเชิ้ตอีกตัวมาวางไว้บนเตียง แล้วปลดกระดุมเสื้อตั้งใจจะถอดมันออกเพื่อเปลี่ยนตัว ก่อนจะชะงักไปเมื่อมีเสียงเปิดประตูห้องน้ำ

“ถอดชุดไม่ได้ ว้าว คุณหุ่นดีจัง” เสียงหวานใสดังอู้อี้แทบฟังไม่รู้เรื่อง

เท้าเล็กเดินเซเข้ามายืนตรงหน้าร่างสูง ดวงตากลมโตมองไปที่รูปร่างของเขาแล้วก็ทำตาโต เธอมองเขาด้วยแววตาชื่นชมแล้วเอ่ยปากออกไป มือเล็กเผลอยกขึ้นมาแตะบนกล้ามเนื้อเป็นลอนบนหน้าท้องเขาอย่างไม่รู้ตัว

“ชอบเหรอ”

“ชอบสิ ใครจะไม่ชอบคนหุ่นดีล่ะ” หญิงสาวตอบพร้อมกับมองเขาตาแป๋ว แต่แววตาหยาดเยิ้มจากฤทธิ์แอลกอฮอล์โดยไม่รู้ตัว

“อยากได้ไหมล่ะ” ชยกรถามแล้ววางมือทาบลงบนมือเล็ก

“อะไรคืออยากได้ อยากได้ไปไหน”

ชายหนุ่มสบตาเธอเพื่อสำรวจว่าเธอใสซื่อจริงๆ หรือแค่เรียกร้องความสนใจ แต่เมื่อดวงตากลมโตไม่มีแววความพิศวาสในนั้นก็ต้องยอมรับว่าหญิงสาวใสซื่อจริงๆ

“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ” ชยกรบอกเธอเสียงนุ่ม

“ถอดไม่ได้”

“ทำไมถอดไม่ได้”

“ก็ซิปมันอยู่ข้างหลัง”

คนตัวเล็กหันหลังให้เขาดู ดวงตาคมกวาดมองแล้วก็ต้องลมหายใจสะดุด แผ่นหลังขาวเนียนสว่างปรากฏอยู่ตรงหน้า ชุดที่เธอใส่มันแทบไม่ได้ปิดอะไรเลย เพราะมันสั้นแค่โคนขา ที่สำคัญมันเป็นเดรสคล้องคอ ข้างหลังจึงคว้านลึกจนเกือบถึงเอว

ฝ่ามือหนายกขึ้นแตะไปที่แผ่นหลังขาวเนียนแผ่วเบา ก่อนที่จะเลื่อนไปปลดกระดุมของสายที่คล้องลำคอระหงออก มันเลื่อนหล่นลงไปด้านหน้าโดยที่เจ้าตัวไม่ทันได้คว้าเอาไว้เพราะความเมา

ชายหนุ่มสูดหายใจลึกๆ เขาอยากจับร่างเล็กกดลงกับเตียงใจจะขาด แต่ดูจากท่าทางแล้วหญิงสาวน่าจะยังไม่เคยผ่านมือผู้ชาย จึงไม่อยากทำร้ายเธอ

“ดีจัง ถอดได้แล้ว ไปอาบน้ำดีกว่า” คนตัวเล็กหมุนตัวแล้วเดินตรงไปที่ห้องน้ำโดยไม่ได้สนใจคนแปลกหน้าที่กำลังยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น

ชยกรพยายามอดกลั้นความรู้สึกของตัวเองที่มันกำลังพุ่งขึ้นสูงอย่างที่ไม่เคยเป็น เขายกมือลูบใบหน้าตัวเองแล้วนั่งลงบนเตียง มือควานหาบุหรี่ที่ชอบวางเอาไว้ข้างเตียงขึ้นมาจุดสูบ

“ใส่กางเกงไม่ได้ หลวมมากเลย”

ไม่นานร่างเล็กบอบบางกลับออกมาจากห้องน้ำด้วยเสื้อเชิ้ตของเขาเพียงตัวเดียว พร้อมกับชูกางเกงให้เขาดู

“เดินมานี่” เสียงนุ่มที่เริ่มเจือความแหบพร่าสั่งเธอเบาๆ

หญิงสาวตัวเล็กเดินเข้ามายืนตรงหน้าเขาอย่างว่าง่าย เอวเล็กถูกจับรวบเอาไว้แล้วดึงเข้าหาร่างกายสูงใหญ่ เธอยืนอยู่ตรงกลางหว่างขาของเขา ดวงตากลมโตมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างชื่นชม

“คุณหล่อจัง มีแฟนหรือยัง”

“ยัง ชอบเหรอ”

“อื้อ ชอบมากเลย”

“อยากได้ไหม”

“อยากได้สิ”

“ให้ เอาไหม”

“เอา”

“ห้ามกลับคำพูดนะ”

“ทำไม.....อ๊ะ”

เสียงหวานใสขาดหายไปเมื่อร่างของเธอปลิวขึ้นไปอยู่บนเตียง ดวงตากลมโตมองเขา มันไม่มีความหวาดกลัวอยู่ในนั้น จนเมื่อร่างสูงขยับกายขึ้นมาบนเตียง ภายในห้องก็ร้อนระอุ เสียงคำรามปนเสียงครางสะอื้นดังสนั่นไปทั่วห้อง แต่มันไม่ได้เล็ดลอดออกไปแม้แต่แอะเดียว