Ep.6. งอน

Ep 6

..."น้องณดา"...

“สนุกไหมเหนื่อยหรือเปล่าดื่มน้ำก่อนครับ”เราเดินมาหาคุณพ่อที่ร้านกาแฟนั่นแหละคุณพ่อสั่งน้ำปั่นให้กับเราเพราะว่าท่านเห็นเราเดินมากับเมคาแล้วไงแต่เมคาไม่ได้เข้ามาเพราะว่ายืนอยู่ข้างนอกกับพี่เหม

“ขอบคุณค่ะคุณพ่อน่ารักที่สุดเลยสั่งน้ำไว้รอน้องด้วย”คุณพ่อยิ้มหวานใก้กับเราก่อนที่จะยกมือมาวางไว้บนหัวเราเเล้วก็โยกเบาๆ

“พ่อรักน้องแล้วพ่อก็รู้ใจน้องว่าน้องชอบทานอะไรว่าน้องอยากไปไหนพ่อมีน้องแค่คนเดียวนะลูกเป็นเด็กดีของพ่อนะ”เรายิ้มพร้อมกับพยักหน้าทำไมเราถึงไม่เกเรทำไมเราถึงไม่ติดเพื่อนทั้งๆที่เราเข้ามหาลัยแล้วทั้งๆที่มีเพื่อนมากมายเราเลือกที่จะเชื่อฟังคุณพ่อแล้วก็เป็นเด็กดีทำไมนะหรอเราเห็นคุณพ่อเหนื่อยกับงานหลายๆอย่างเพื่อหาเงินเพื่อไว้ให้เราใช้แล้วคุณพ่อไม่เคยทำอะไรให้เราเสียใจเราเลยเป็นเด็กดีเพื่อให้คุณพ่อภูมิใจ

ตัด!

หลังจากที่ไปเที่ยวหลังจากกลับจากสวนน้ำคุณพ่อก็พาเราไปแวะห้างเพื่อที่จะซื้อเสื้อผ้าชุดสวยๆให้กับเราบอกเลยว่าเสื้อผ้าของเราเยอะมากจนล้นตู้แต่คุณพ่อก็ซื้อให้เราทุกอาทิตย์อยากให้เราใส่เสื้อผ้าใหม่ๆแต่ไม่ให้เราใส่โป๊นะให้เราใส่แบบน่ารักแล้วก็กลับบ้านเช่นเคยคุณพ่อจะออกไปทำงานตอนกลางคืนแต่ไม่รู้ว่าเมคาจะออกไปกับคุณพ่อหรือเปล่า

“น้องทานข้าวแล้วอาบน้ำอ่านหนังสือนะลูกพ่อจะออกไปทำงาน”

“ค่ะคุณพ่อแล้วคุณพ่อไปกับใครหรอคะ”

“ไปกับเหมให้เมคามันเฝ้าบ้านนี่แหละ”เราอมยิ้มพร้อมกับหันหน้าไปมองเมคาพี่เขายืนกุมมืออยู่ทางด้านหลังกับพี่เหม

“นายให้ผมไปด้วย”เอ้าเมคาอะจะไปทำไมเรามีคิ้วขมวดเข้าหากันก่อนที่คุณพ่อจะหันไปมองเมคา

“ไม่ต้องหรอกอยู่บ้านนี่แหละจะได้ดูแลลูกสาวของฉันด้วย”เเง๊ววอยากจะกระโดดไปกอดคุณพ่อจังเลยเรายิ้มกว้างก่อนที่จะยักคิ้วให้กับเมคา

“ครับนาย”จากนั้นพอทานข้าวเสร็จคุณพ่อก็ออกไปทำงานกับพี่เหมส่วนเราก็ขึ้นมาอาบน้ำพร้อมกับนั่งอ่านหนังสือสักพักก่อนที่จะหยิบมือถือขึ้นมาดูก็มีนะ LINE เฟซแต่ไม่ค่อยเล่นเพราะว่าไม่รู้จะเล่นอะไรแค่เลื่อนๆดูเพื่อนๆเท่านั้นโทรศัพท์สำหรับเราแทบไม่จำเป็นเลยด้วยซ้ำนอกจากคุณพ่อโทรมาแล้วก็ไลน์มา

“วันนี้เมคามานั่งข้างนอกป่าวนะ”เราเดินมาที่หน้าต่างพร้อมกับรูดผ่าม่านแล้วมองเมคาที่ห้องเขาแต่เมคาไม่ได้ออกมานั่งข้างนอกเหอะ

...“เมคา”...

หลังจากที่นายได้ออกไปกับไอ้เหมวันนี้ไม่มีงานอีกเช่นเคยถ้ามีงานนายจะเอาผมออกไปด้วยแล้วแต่วันนี้นายก็ไปหากินข้างนอกเหมือนเช่นเคยผมก็อยากไปนะเพราะว่าผมรู้ถ้าผมอยู่ห้องน้องณดาต้องมาหาผมแน่นอนแต่นายก็ดันไม่ให้ผมไปอีกเหอะล็อคห้องแปป

ก๊อกๆ“เมคานอนหรือยังคะเปิดประตูให้น้องหน่อย”นั่นไงมาแล้วผมเห็นเธอแอบมองผมตั้งแต่บนห้องแล้วแหละแต่ผมเลือกที่จะแอบดูผมกำลังจะนอนแต่มีเสียงเคาะประตูพร้อมกับเรียกจะเป็นใครล่ะก็เป็นคุณหนูนั่นแหละ

ก๊อกๆ“เมคาค่ะน้องกลัวมันมืด”ผมรีบลุกออกจากเตียงอย่างเร็วและเดินมาเปิดประตูเพราะว่าได้ยินเสียงคุณหนูเหมือนจะร้องไห้ตั้งแต่ผมอยู่ที่นี่มาผมรู้ว่าคุณหนูกลัวความมืดแล้วก็กลัวฝน

แคร๊ก“เเฮร่รีบปิดประตูค่ะเดี๋ยวคนอื่นเห็น”นั่นไงร้ายไหมละเธอรีบเดินเข้ามาในห้องพร้อมก็ปิดประตูหน้าห้องเเล้วเดินไปนั่งเตียงของผมก่อนที่จะยิ้มหวานคือเธอยิ้มทีเเทบละลาย

“มีอะไรหรอครับผมจะนอน”ผมจ้องมองหน้าเธอพร้อมกับเอ่ยคำถามไปแบบนิ่งๆน้องลุกขึ้นแล้วก็เดินตรงมาทางผมคือเข้าใจไหมเวลาผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ใกล้กันมันก็ต้องเกิดเรื่องแบบนั้นอยู่แล้วแต่ผมไม่อยากทำกับน้องทำไมหรอเธอบอกบางเกินไปแล้วเธอเป็นลูกเจ้านายของผมถ้าคุณพ่อของเธอรู้อะไรจะเกิดขึ้นในอนาคตของผมก็ดับผมไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่เธอทำเธอชอบผมหรือแค่อยากได้ผมเท่านั้นถามว่าผมอยากได้ตัวเธอหรือเปล่าเป็นใครก็อยากได้ทั้งนั้นน่ารักขาวสวยหมวยอึ๋มเป๊ะทุกส่วน

“ทำไมเมื่อเย็นนี้ถึงอยากจะออกไปกับคุณพ่อล่ะคะ”ที่ผมอยากไปก็เพราะว่าหนีคุณหนูนี่แหละครับผมเองก็กลัวใจของผมเช่นกันผมไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะที่เวลาผู้หญิงเข้ามายั่วถึงที่เราจะต้องนิ่ง

“ผมถามน้องมากกว่ามาที่นี่ทำไม”ผมเลือกที่จะบ่ายเบี่ยงคำตอบคือผมไม่รู้จะตอบกลับเธอยังไงจะตอบไปตามตรงมันก็คงดูไม่ดีแล้วจะทำร้ายจิตใจเธอเกินไป

“มายั่วเมคาไงคะ”อะอื้มผมต้องหันกลับไปมองหน้าน้องแทบไม่ทันเพราะว่าสิ่งที่เธอพูดออกมาแบบถ้าคนอื่นได้ยินคงดูไม่ดีแน่แต่เธอพูดออกมาแบบตรงไป

“ไม่มีผลต่อผมครับน้องออกไปเถอะผมจะนอน”ผมพูดจบผมก็เดินหลีกเธอมาอีกครั้งก่อนที่จะมานอนบนเตียงของผมเตียงมันไม่ได้ขนาดใหญ่ไงขนาดเล็กแต่ก็ไม่เล็กมากนอนได้ 2 คนแต่ต้องเบียดกันผมพูดจบผมก็มานอนพร้อมผ้าห่มผ้าก่อนที่จะหลับตาเพราะว่าอยากให้เธอออกไปความรู้สึกของผมตอนนี้มันเริ่มฟุ้งซ่านแล้วแหละยิ่งได้กลิ่นตัวหอมๆของเธอบอกเลยว่าอาร์มมันมาเว้ย

“แนะหนีน้องนอนหรออย่างนั้นน้องนอนด้วยนะคะ” ไม่อื้อพรึ่บทันหรอเธอก็โดดขึ้นมาบนเตียงพร้อมกับเข้ามาในผ้าห่มของผมแล้วยังมากอดผมจากทางด้านหลังอีกคือเธอเป็นผู้หญิงที่แบบไม่ถือตัวไม่สิเธอตั้งใจอ่อยผมต่างหาก

“ทำไมถึงทำแบบนี้มันดูไม่ดีนะครับ”ผมเอียงคอกลับไปหาเธอที่เธอกำลังนอนซุกหลังของผมอยู่

“น้องก็ทำกับแค่เมคาคนเดียวนิหรือว่าอยากให้น้องไปทำกับคนอื่นคะ”ถ้าถามว่าอยากให้เธอไปทำกับคนอื่นหรือเปล่าความรู้สึกบอกเลยว่าไม่ไม่รู้สิพอถามกับตัวเองแล้วคำตอบมันออกมาแบบนี้เลยไม่รู้ว่าหวงในฐานะอะไรแต่ความรู้สึกมันบอกว่าหวงงงกับตัวเองเหมือนกันนะ

“ไม่ได้ครับ”ผมหันกลับไปหาเธอที่กำลังมองผมตาเเป๋วพร้อมกับเเก้มที่เเดงอมชมพูที่กำลังเขินอาย

“ทะทำไมคะหวงน้องหรอ”

“ป่าวแค่มันดูไม่ดี”ผมพูดออกไปนิ่งๆทำให้เธอลุกขึ้นเเล้วหันหลังให้ผมอ่าวงอนผมไปเเล้วใช่ไหม

“ค่ะยังงั้นน้องขอโทษ”เธอลุกขึ้น หึ้ยทำไมผมรู้สึกหน้าชาแล้วก็รู้สึกผิดจังเหมือนทำให้คนคนหนึ่งเสียใจโดยที่ไม่ได้ตั้งใจเป็นเพราะคำพูดของตัวเองแท้ๆ

“น้องคือผม”

“ฝันดีนะคะ”เธอกำลังจะเดินออกผมคว้าแขนของเธอไว้งอนจริงดิคือไม่หันมองหน้าผมเลยอะ