ตอนที่หนึ่ง เกิดอะไรขึ้น

ตอนที่หนึ่ง

เกิดอะไรขึ้น

“พวกเรารีบเดินเร็วเข้าเถอะ ขืนชักช้าโดนจับได้คงไม่พ้นถูกฟันคอขาด”

“นางเป็นสตรีเยาว์วัยทั้งหน้าตายังงดงาม ไม่ต้องห่วงว่าจะโดนฆ่าทิ้งหรอก ป้าจาง อย่างมากก็เพียงรับศึกหนักทั้งกองร้อยเท่านั้น”

“นั่นไม่ใช่อยู่มิสู้ตายหรอกหรือ? อย่าได้พูดมาก มาช่วยกันพยุงนางให้เดินเร็วเข้า เฮ้อ!...เป็นสาวเป็นแส้ เหตุใดจึงเป็นลมหมดสติเอายามหน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้นะ นังหนูเอ๊ย”

เสียงทั้งสองที่ได้ยินทั้งแรงที่กำลังพยุงแขนและประคองตัวของเธอให้เดินตามทำให้หลินหยุนซีพยายามเปิดเปลือกตาขึ้นมอง

ครั้นเห็นสภาพรกร้างที่เต็มไปด้วยฝุ่นกับผู้คนที่ต่างแต่งตัวแปลกๆ จึงหลับตากลับไปนึกทบทวนอีกครั้ง

เกิดอะไรขึ้น?

เธอคือ ‘หลินหยุนซี’ ซึ่งเพิ่งเรียนจบด้านการรักษาทั่วไปมาหมาดๆ

ขณะกำลังตัดสินใจว่าจะเรียนต่อเฉพาะทางหรือจะออกทำงานเพื่อสะสมประสบการณ์ก่อนดีกลับต้องมาอกหักด้วยถูกแฟนหนุ่มที่คบหากันมาหลายปีทรยศไปแต่งงานกับเพื่อนสนิท

ยังจำได้ถึงตอนที่เธอพบพวกเขาสองคนเดินออกมาจากร้านถ่ายรูปโดยบังเอิญ คำพูดที่ผู้ชายคนนั้นสาดใส่เธอกลับมาตอนที่โดนเธอต่อว่ากลับกลายเป็นคำกล่าวโทษ

“ซีซี คุณไม่เคยมีเวลาให้ผม วันวันเอาแต่บอกว่าเรียนหนัก จะให้ผมมัวแต่เสียเวลารออยู่ได้อย่างไร”

อ้าว!...เขาเป็นฝ่ายนอกใจเธอ ทำไมกลายเป็นเธอผิดไปได้

คุณหมอสาวกำหมัดแน่นเพราะเธอเรียนหนักก็จริงแต่เมื่อเขาติดต่อมาทีไรก็มักตาลีตาเหลือกไปหาทุกครั้ง และยังยอมมีความสัมพันธ์แนบแน่นกันหลายต่อหลายครั้งจนแทบต้องคลานกลับหอพักเพื่อหวังให้เขาไม่มีข้ออ้างไปหาเศษหาเลยกับคนอื่น

แล้วเขาจะมาบอกว่าเสียเวลารอได้อย่างไร?

“ซีซี เธออย่าโกรธพวกเราเลยนะ ฉันก็แค่หวังดีอยากปลอบโยนเขา แต่ทำไปทำมาก็กลายเป็นหลงรักเขาเข้าแล้ว ที่สำคัญก็คือ ฉันท้องได้สามเดือนแล้ว พวกเราก็เลยมาถ่ายรูปแต่งงานกัน เจอเธอก็ดีแล้ว พวกเราจะได้ไม่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ อีก”

คำพูดของเพื่อนรักที่เคยสนิทมากยิ่งฟังยิ่งน่าโมโห

พวกเขาลักลอบกินกันลับหลังเธอแล้วยังมีหน้ามาดีใจที่ถูกเธอรู้เข้า

แล้วคำพูดพวกนั้นอีก พูดไปพูดมาก็ไม่พ้นโทษเธออยู่ดี

คนเราทำผิดแล้วยังลอยหน้ามาโทษคนอื่น ช่างไร้ความละอาย

แต่...ถ้าพวกเขามีความละอาย ก็คงไม่ทำแบบนั้นลับหลังเธอแต่แรกแล้ว

“พวกเธอสองคนเหมาะสมกันจริงๆ คนหนึ่งก็ผีเน่า อีกคนก็โลงผุ ขอให้ชีวิตแต่งงานอย่าได้มีความสุขเลย” แม้หลินหยุนซีจะเป็นคนจิตใจดี แต่โดนหักหลังขนาดนี้ย่อมโกรธมากเป็นธรรมดา

“ทำไมมาแช่งเราแบบนี้ล่ะ เธอนี่นิสัยไม่ดีมากๆ”

“เธอคงเสียดายผม ไม่ต้องโมโหนะ เดี๋ยวจะกระเทือนไปถึงลูกในท้อง”

ได้ยินคำพูดของสองคนนั้น หญิงสาวผู้ถูกทรยศจากคนใกล้ตัวจึงยิ่งโมโหมากขึ้น