ตอนที่ : 02 เที่ยวผับครั้งแรก

หลายวันต่อมา

ฉันยืนส่องตัวเองอยู่หน้ากระจก บิดซ้ายขยับขวา ดูชุดที่ตัวเองใส่ว่ามันเป็นยังไง สวยไหม เอาไปเอามาก็เขินตัวเองอยู่เหมือนกันนะเนี่ย เพราะเพิ่งจะหยิบชุดแบบนี้มาใส่เป็นครั้งแรกเลย

ชุดมันแปลกๆ ยังไงก็ไม่รู้แฮะ รูปทรงมันสวย แต่สีมันจี๊ดจ๊าดไปหน่อย หรือปกติเขาใส่กันแบบนี้วะ ชุดนี้ไหมเป็นคนเลือกให้ บอกว่าเหมาะกับฉัน แต่ฉันก็ยังไม่กล้าใส่สักที

นี่แค่ลองแต่งนะ ฉันยังไม่กล้าใส่ออกไปข้างนอกหรอก มันโป๊เกินไป

ฉันกำลังจะออกไปเที่ยวออกไปดื่ม ไปคนเดียวด้วยแหละ เก่งไหมล่ะ ฉันมีเพื่อนอีกก็จริงแต่ก็ไม่ได้สนิทขนาดนั้นนี่นา อีกอย่างประสบการณ์ครั้งนี้มันก็ทำให้ฉันกลัวในเรื่องการคบเพื่อนด้วย คนที่ฉันคิดมาตลอดว่าเขาจะไม่มีทางทำร้ายฉัน แต่มันกลับไม่เป็นอย่างนั้น

ครืด ครืด ครืด

ขณะที่กำลังแต่งตัวอยู่นั้นโทรศัพท์ของฉันก็สั่นครืดถี่รัว พอชะโงกหน้าไปมองก็เห็นว่าเป็นเบอร์ของแม่ที่โทรเข้ามา

"ค่ะแม่"

( ทำอะไรอยู่ลูกหนึ่ง )

"หนึ่งกำลังจะออกไปเที่ยวค่ะ อยู่ห้องมันเหงา ไว้หยุดเสาร์อาทิตย์จะกลับไปหานะคะ"

( จ้ะ ว่าแต่ไปเที่ยวกับไหมเหรอลูก )

"อ้อ...ไม่ค่ะ ไหมไม่ได้ไป คงไม่ว่างมั้งคะ" ฉันไม่รู้จะตอบแม่ยังไงเหมือนกัน เพราะฉันกับไหมเราไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยตั้งแต่วันนั้น เราเจอกันก็ตอนเรียนในคลาสเท่านั้นแหละ

( ไปคนเดียวระวังตัวด้วยนะลูก )

"ค่ะแม่"

ฉันคุยอยู่กับแม่พักใหญ่เลย จนกระทั่งแม่วางสายไป ที่จริงบ้านของฉันก็ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยหรอก ฉันไม่ใช่เด็กต่างจังหวัด แต่ที่มาอยู่หอก็เพราะอยากมีเวลาส่วนตัวเงียบๆ หลังเลิกเรียนแค่นั้นเอง

บ้านฉันคุณยายเข้มงวดมาก คงเพราะมีหลานคนเดียวด้วยล่ะมั้ง แต่หลานคนนี้ก็ไม่ค่อยเรียบร้อยสักเท่าไหร่เลย มีแต่เรื่องแสบๆ ให้คนในบ้านต้องปวดหัว

สุดท้ายฉันก็ถอดชุดเดรสนั้นเก็บเข้าตู้และเปลี่ยนใส่เสื้อฮู้ดกางเกงวอร์มขายาวไป ฉันไม่กล้าจริงๆ ยิ่งได้อ่านข่าวเรื่องถูกลวนลามมาอยู่บ้างฉันยิ่งกลัว เพราะฉะนั้นเราเซฟตัวเองไว้ดีกว่า

คลับKK

"ขอตรวจบัตรด้วยครับ"

"อ้อ..." ฉันรีบควักเอาบัตรในกระเป๋าสะพายออกมายื่นให้กับการ์ดหน้าประตู ลืมไปเลยว่าจะต้องยื่นบัตร การ์ดมองบัตรสลับกับมองหน้าของฉัน ทำหน้าแปลกๆ ยังไงไม่รู้ หน้าบัตรนี่ก็ฉันนะเพิ่งเปลี่ยนมาเมื่อไม่นานมานี้เองด้วย หรือว่าเป็นที่ชุดของฉัน "มีอะไรหรือเปล่าคะพี่?"

พี่การ์ดมองฉันเมื่อถูกตั้งคำถาม ก่อนจะหันไปมองเพื่อนของตัวเอง

"หนูอายุถึงแล้ว มาดื่มเฉยๆ ไม่ได้มาหาผู้ชาย ก็เลยแต่งตัวแบบนี้ มันผิดกฎเหรอพี่?" มองไปที่คนอื่นๆ เขาแต่งตัวสวยๆ กันทั้งนั้นเลย คงจะมีแค่ฉันที่แต่งชุดแบบนี้มาเที่ยวสถานบันเทิง

"ปะ เปล่า เข้ามาสิ"

พี่การ์ดหลีกทางให้ฉันเดินเข้าไป งงสงสัยอะไรก็ไม่พูด แปลกจริงๆ คนที่นี่

ฉันเดินเข้าไปด้านใน มันหรูหราตระการตามาก ฉันไม่ได้จองโต๊ะเพราะตั้งใจจะไปนั่งดื่มที่เคาน์เตอร์บาร์ ฉันไม่มีเพื่อนมาด้วยเลยไม่อยากจองโต๊ะ

"รับเครื่องดื่มอะไรดีครับ"

"....." ฉันมองแล้วนิ่งไปเลย นี่เหรอที่เขาเรียกว่าบาร์เทนเดอร์น่ะ หล่อเหี้ยๆ หล่อมาก หล่อแบบเทพบุตร ไม่ใช่ว่าที่ผ่านมาไม่เคยเจอนะ แต่เพิ่งเคยได้มาอยู่ใกล้ๆ แบบนี้ "หล่อมาก..." ฉันพูดแผ่วเบา สายตายังคงจ้องค้างอยู่กับผู้ชายตรงหน้า

"รับอะไรดีครับ เกรงว่านั่งจ้องหน้าผมแบบนี้มันจะไม่อิ่มนะครับ"

"อะ เอ่อ..." เหม่อไปนานแค่ไหนล่ะเนี่ยหนึ่งเอ้ย ฉันกระพริบตาปริบๆ ก่อนจะหันมองรอบๆ ตัวเองนิดหน่อย ดีนะไม่ได้มีคนมอง "เครื่องดื่มแบบไหนอร่อยสุดคะ?"

"ลูกค้าต้องการแบบไหนครับ เดี๋ยวผมช่วยแนะนำ อยากได้แบบแรงๆ หรือแอลกอฮอล์อ่อนๆ ครับ"

"เอาอ่อนๆ ก็พอค่ะ"

"งั้นลองค็อกเทลดูนะครับ สักครู่นะครับ"

ไม่นานบาร์เทนเดอร์สุดหล่อก็วางแก้วที่ด้านในมีน้ำสวยสดให้กับฉัน มันเป็นแก้วทรงสูงแบบแก้วไวน์เลย

"ค็อกเทลครับ"

"ขอบคุณค่ะ"

ฉันลองชิมดูรสชาติมันก็ไม่ได้แย่นะ ติดขมปลายลิ้นนิดๆ พอกลืนลงไปก็ร้อนวาบลงท้อง หวานอมเปรี้ยวหอม เหล้าเหรอ?

"รสชาติเป็นยังไงครับ?"

"อร่อยมากค่ะ น้ำผลไม้เหรอคะ?"

"ครับ ผสมแอลกอฮอล์อ่อนๆ เดาว่าคุณลูกค้ายังไม่เคยดื่ม"

"......" ฉันพยักหน้าก่อนจะเบี่ยงหน้าหลบดวงตาคู่นั้นอย่างเขินๆ

ให้ตายสินี่ฉันกำลังเขินเหรอเนี่ย

ฉันนั่งดื่มเครื่องดื่มที่บาร์เทนเดอร์ทำมาให้ จนไม่รู้ว่าหมดไปแล้วกี่แก้ว รู้แต่ว่าฉันเมาแล้วล่ะ ตกดึกเสียงเพลงดังกระหึ่ม ไอ้ฉันที่เหล้าเข้าปากแดนซ์เซอร์ตัวแม่ก็เข้าสิงทันที

ฉันออกไปเต้นท่ามกลางผู้คน ออกสเต็ปแดนซ์ที่ไม่เหมือนใครๆ และก็คิดว่าไม่มีใครกล้าทำอย่างฉันแน่นอน

ชุดที่ใส่มาเที่ยวมันเตะตาคนอื่น เพราะไม่เหมือนใคร ไม่เน้นสวย ไม่เน้นอ่อยผู้ชาย เน้นมาดื่มและออกสเต็ปอย่างเดียว

ผ่านไปสักพัก

ฉันประคับประคองตัวเองที่เซถลาซ้ายขวาเวลาเดินกลับมาที่เคาน์เตอร์บาร์ สั่งเครื่องดื่มมาเพิ่มอีกหลายแก้ว รอมีเพลงถูกใจแล้วจะวิ่งออกไปเต้นอีก

"มีคนมารับไหมครับเนี่ย?"

"หะ? คนมารับ?" ฉันยกคิ้วขึ้นเพื่อมองเจ้าของคำถาม มันเมาจนตาแทบปิดอยู่แล้ว

"เมาขนาดนี้ จะกลับยังไงครับ"

"โหยพี่ ไม่ต้องห่วง ฉันกลับได้สบาย อึก!"

"ครับๆ"

พอเหล้าเข้าปากแล้วนิสัยเปลี่ยนมันไม่เกินจริงเลยนะ รู้สึกว่าตัวเองกำลังเป็นแบบนั้น

เมาแล้วรั่วเอามากๆ เดินไปชนคนนั้น เซไปชนคนนี้ สภาพมันแบบ ครั้งแรกเลยนะที่มาเที่ยวแบบนี้

พอดึกเข้าไปอีก เพลงแดนซ์ก็สนุกมากขึ้นไปอีก คนอื่นเต้นกันสนุกสนาน ฉันเองก็ไม่ต่างกับพวกเขา เหมือนได้ปลดปล่อยความเป็นตัวเอง และฉันก็อยู่ที่นี่จนกระทั่งดึกจนกระทั่งคลับปิด

"อ้วก! อ้วก!"

ฉันยืนอาเจียนอยู่ข้างต้นไม้หน้าคลับ ดื่มหนักไปซะขนาดนั้น ก็สมควรแล้วล่ะที่จะเป็นได้ขนาดนี้ สภาพคือแบบ...มันไม่ได้เลย แหลกเหลวมาก นี่ถ้ายายรู้ว่าฉันมาเที่ยวแบบนี้ และมีสภาพเป็นแบบนี้ ฉันโดนยายเอาไม้หวายไล่ฟาดแน่

ตึก ตึก ตึก

พรึ่บ!~

"ขะ ขอโทษค่ะ..."