ตอนที่ : 02 เด็กประมูล

หลังเลิกงานช่วงค่ำของอีกวัน เฌอรีนมาที่ร้านอาหารแห่งนึง ซึ่งเป็นร้านอาหารที่มีคนแนะนำให้เธอมาติดต่อกับเจ๊ที่ชื่อว่าต้นอ้อ ภายนอกก็ดูเป็นร้านอาหารธรรมดานะ มีลูกค้าคึกคักเลยทีเดียวล่ะ ไม่คิดว่ามันจะเป็นเบื้องหน้าของการรับผู้หญิงเข้ามาขายตัว

"สวัสดีค่ะพี่" เธอเดินไปหาการ์ดสองคนที่ยืนอยู่

"มาหาใครน้อง?"

"ฉันมาหาเจ๊ต้นอ้อค่ะ"

"วันนี้เจ๊ต้นอ้อไม่ได้บอกว่านัดใครไว้ น้องเป็นใคร?"

เธอรู้สึกประหม่าเล็กน้อย เมื่อถูกการ์ดนั้นใช้สายตาหยาบโลนไล่มองเรือนร่างของเธอ

"พอดีมีคนแนะนำให้ฉันมาหาเจ๊ต้นอ้อค่ะ ฉันอยากทำงานกับเจ๊ต้นอ้อ"

"อ๋อ..." พูดแค่นี้ก็ดูเหมือนว่าการ์ดสองคนนั้นก็รู้แล้วว่าเธอกำลังหมายถึงอะไร "รออยู่ตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวเข้าไปบอกเจ๊ก่อน"

"ค่ะพี่"

เฌอรีนยืนรอไม่ถึงห้านาที การ์ดที่บอกว่าจะเข้าไปบอกกับเจ๊ต้นอ้อก็เดินกลับออกมา

"เจ๊บอกว่าให้เข้าไปได้"

"ขอบคุณค่ะพี่"

หญิงสาวเดินเข้าไปข้างในด้วยอาการที่รู้สึกเกร็งๆ ถึงจะเตรียมใจมาพร้อมแล้วแต่พอมาถึงที่แล้วจริงๆ เธอก็รู้สึกประหม่าไม่น้อยเลยเหมือนกัน

"สวัสดีค่ะ เจ๊ต้นอ้อ"

เจ้าของชื่อค่อยๆ หันกลับมา เฌอรีนตกใจอยู่เล็กน้อย เพราะตอนแรกเธอคิดว่าเขาคงจะเป็นผู้หญิงมีอายุพอสมควรแล้ว แต่ไม่เลย เจ๊ต้นอ้อที่ว่ายังคงสวยมาก หุ่นดีหน้าตาดีอย่างกับนางแบบระดับแนวหน้า

"เธอเป็นใคร แล้วทำไมถึงมารู้จักฉันได้?"

"มีคนบอกมาค่ะ ฉันบอกว่าฉันอยากทำงานแบบเขา เขาก็เลยแนะนำให้มาหาเจ๊ต้นอ้อค่ะ"

"แล้วรู้หรือเปล่า ว่างานที่มีคนแนะนำมาให้ทำกับฉัน มันเป็นงานอะไร?"

"รู้ค่ะ"

"แล้วเธอรับได้?"

"ค่ะ"

"อันที่จริงฉันเองก็รับเด็กเรื่อยๆ นะ แต่ก็คัดที่หน้าตา หุ่นทรง ถ้าสวยดีหุ่นดีก็ราคาแรงหน่อยได้เป็นเด็กVIP เธอหน้าตาดีเลยนะ ทำไมถึงอยากมาทำงานนี้ล่ะ"

"ฉันอยากได้เงินค่ะ"

"อืม...ฉันก็พอจะรู้แหละนะ เด็กส่วนมากที่ฉันรับเข้ามา ส่วนใหญ่ก็อยากได้เงินกันทั้งนั้น เพราะมันเป็นงานง่าย ทำสบาย แถมได้เงินดีอีกต่างหาก"

"......"

"เธอชื่ออะไร แล้วอายุเท่าไหร่ทำไมถึงคิดจะขายตัว"

"ชื่อ เฌอค่ะ เฌอรีน อายุยี่สิบห้าค่ะ"

"อืม...แต่ฉันก็ขอบอกไว้ก่อนนะ งานแบบนี้เธอเลือกรับลูกค้าไม่ได้ มันก็มีหมดแหละนะ ทั้งคนที่นี่ หรือต่างประเทศ จะสองหรือสาม ถ้าเขาจ่ายเงินแล้ว เธอไม่มีสิทธิ์พูด"

"มะ มีทดลองไหมคะ"

"อะไรกัน งานแบบนี้มันไม่มีทดลองนะ เธอต้องช่ำชองมาจากข้างนอกแล้วสิ เธอต้องเก่ง เพราะถ้าเธอเก่งลูกค้าก็จะชอบ และกลับมาใช้บริการเธอซ้ำอีก"

"แต่ว่าฉันยังไม่เคย..." พูดเสียงแผ่วเบา

"อะไรนะ!"

"......" เฌอรีนเอาแต่ก้มหน้าก้มตา ทั้งเขินที่มาขอสมัครเป็นเด็กขายตัว และก็เขินที่ตัวเองไม่เคยมีประสบการณ์อะไรมาเลย เธอไม่เคยเสียตัวให้ผู้ชาย ไม่เคยมี sex เลยสักครั้ง แต่ก็พอจะรู้ว่ามันทำแบบไหน

"นี่เธอมาขายตัว ทั้งๆ ที่ตัวเองยังซิงเนี่ยนะ!" เจ๊ต้นอ้อถามด้วยความตกใจ เพราะไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อนเลย เด็กที่ตัวเองรับเข้ามาทำงาน ส่วนใหญ่ก็เป็นเด็กที่ช่ำชองเรื่องบนเตียงมาก่อนอยู่แล้ว

"ฉันจำเป็นจริงๆ ค่ะ ฉันจำเป็นต้องใช้เงิน จำนวนมากเลย ได้โปรดรับฉันเถอะนะคะ" เฌอรีนเงยหน้าขึ้นขอร้องอ้อนวอนคนตรงหน้าทั้งน้ำตา เพราะถ้าได้งานตรงนี้เธอก็จะมีเงินมากพอเอาไปจ่ายหนี้สินที่มันพอกหลังตัวเองอยู่ ถึงมันจะไม่หมดเลยซะทีเดียว แต่อย่างน้อยมันก็จะช่วยให้มันเบาบางลงเรื่อยๆ

"อีกสองวัน จะมีงานประมูลใต้ดิน ถ้าเธอรับงานนี้จริงๆ เธอจะได้เงินก้อนใหญ่พอสมควรเลย แต่ก็ต้องแบ่งเปอร์เซ็นต์กับฉัน เธอจะโอเคหรือเปล่า?"

"แบ่งเท่าไหร่เหรอคะ"

"ฉันได้สามสิบส่วนเธอนั้นได้เจ็ดสิบ เพราะเธอจะถูกประมูลขาดไปกับคนที่ประมูลได้สูงสุด"

"ค่ะ ตกลงค่ะ"

"ถ้าอย่างนั้นอีกสองวันก็มาเจอฉันที่นี่ เพราะเธอจะต้องแต่งตัว เตรียมขึ้นเวทีประมูล"

.

.

สองวันต่อมา

เฌอรีนมาหาเจ๊ต้นอ้อที่เดิม ก่อนที่เธอนั้นจะถูกจับแต่งตัว และจับใส่ชุดที่มันค่อนข้างจะโชว์เนื้อหนัง จากนั้นก็พาไปที่ชั้นใต้ดิน ซึ่งข้างในเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย แต่ทุกคนนั้นใส่หน้ากากไม่เปิดเผยตัวเอง ทว่าสายตาของคนเหล่านั้นที่กำลังมองมาที่เธอมันน่ากลัวยังไงชอบกล เหมือนพวกเสือที่หิวโหยกันมานาน

"ขึ้นไปอยู่บนเวทีนะ"

"แล้วฉันต้องทำอะไรไหมคะ"

"ไม่ต้องทำ"

เธอถูกจับใส่หน้ากากเช่นกัน จากนั้นก็ถูกพาไปอยู่บนเวที ท่ามกลางสายตาของผู้คน เธอรู้สึกเขินอายที่ต้องมาแต่งตัวแบบนี้ ต่อหน้าคนนับสิบ

หลังจากนั้นการประมูลก็เริ่มต้นขึ้น และเริ่มต้นที่ ห้าแสนบาท

ที่ค่าตัวเริ่มต้นของเธอแพงตั้งแต่เริ่ม ส่วนนึงก็มีผลมาจากการที่เธอยังบริสุทธิ์อยู่ด้วย

T:หกแสน

P:เจ็ดแสน

-

K:เก้าแสน

A:หนึ่งล้าน

ยอดการประมูลสูงขึ้นเรื่อยๆ ดูเหมือนทุกคนที่นี่มีเงินพร้อมที่จะประมูล และพาเธอกลับออกไป แต่ถึงอย่างนั้นเงินแค่หลักล้านมันก็ยังไม่พอกับหนี้ของเธออยู่ดี

?:สิบล้าน!

ยอดเงินที่สูงลิบมันทำให้ทุกคนที่อยู่ในงานประมูล ถึงกับต้องหันกลับไปมองพร้อมกันเป็นตาเดียว

มีคนมาประมูลเธอในราคาหลัก 10 ล้าน แต่เธอไม่รู้ว่าคนนั้นเป็นใคร เพราะเขามีหน้ากากปิดบังใบหน้าของตัวเองอยู่ และด้วยราคาประมูลที่สูงลิบ จึงไม่มีใครกล้าที่จะประมูลต่อ เฌอรีนไม่คิดเลยว่าจะมีคนมาประมูลเธอในราคาขนาดนี้ด้วย ทำเอาเธอรู้สึกใจสั่นไม่น้อยเลย

10 ล้านครั้งที่ 1

10 ล้านครั้งที่ 2

.

.

.

10 ล้านครั้งที่ 3

"คุณผู้ชายท่านนี้ ชนะการประมูลไปในราคาสิบล้านครับ"

เฌอรีนถูกพาลงมาจากเวที หลังจากนั้นผู้หญิงคนอื่นๆ ก็ต้องขึ้นประมูลตัวไม่ต่างอะไรจากเธอ

"เฌอๆๆๆ !!! กรี๊ด ฉันไม่คิดไม่ฝันเลย"

"อะไรเหรอคะเจ๊?"

"ตั้งแต่ที่มีการประมูลแบบนี้มา ไม่เคยมีใครประมูลสูงขนาดนี้มาก่อนเลย เธอเป็นคนแรกเลยนะ ที่ถูกประมูลตัวไปสูงขนาดนี้"

"เหรอคะ"

"เดี๋ยวเปลี่ยนเสื้อผ้านะ แล้วเดี๋ยวจะมีคนพาออกไป"

"แล้วเฌอต้องไปอยู่กับคนที่ประมูลได้เลยใช่ไหม?"

"มันก็ใช่ แต่เธอก็ต้องไปดูก่อนว่า เขาจะให้เธอทำยังไง จะให้เธอกลับด้วยเลยไหม หรือว่าจะให้เธอเป็นเด็กเลี้ยงหรือว่าอะไร เธอก็ต้องลองถามเขาดูก่อน"

"ค่ะ"