ร้ายแล้วรักมั้ย

ณ. หมู่บ้านในชนบทแห่งหนึ่ง ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากในตัวเมืองมากนัก มีแม่ลูกคู่หนึ่งอาศัยอยู่ โดยดำรงชีพด้วยการเปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยว ซึ่งทุกๆ ปิดเทอมลูกสาววัยสิบแปดปีมักจะมาช่วยเหลือมารดาอยู่เป็นประจำ

@ ร้านก๋วยเตี๋ยวน้ำใส

“อีน้ำใสเว้ยยย” เสียงของผู้เป็นแม่ตะโกนเรียกลูกสาวเพียงคนเดียวของตนเอง

“จะตะโกนทำไมแม่! หั่นผักอยู่” น้ำใสขานรับและเป็นฝ่ายถามกลับในเวลาเดียวกัน ก่อนที่เธอจะตรงเข้าไปหาผู้เป็นแม่

“มัวแต่สะบัดตูดเต้นไปมา เร็วๆเอาก๋วยเตี๋ยวไปส่งให้หน่อย”

“ไม่ จ้างไอ้จิตไปดิ”

“คอนโดใหม่ถัดไปซอยเดียวมึงเดินไปสิ จะจ้างไอ้จิตขี่มอไซค์ไปหาพ่อมึงเหรอ!!”