อ่อยไม่เลือก

ธาม....

"กูคิดว่าย่ามึงคงสงสารน้องเขาแล่ะน้องเขาไม่มีพ่อไม่มีแม่ไม่ใช่เหรอ ย่ามึงก็เลยอยากให้มีงานทำเลยจ้างให้มาดูแลทำความสะอาดคอนโดมึง"

"ให้มาดูความประพฤติกูน่ะสิไม่ว่า" ทำไมผมจะไม่รู้เพราะความเป็นไปของผมย่าผมรู้หมดถ้าไม่ใช่เพราะยัยนี่เป็นคนไปฟ้องไปรายงานย่าผมจะรู้ได้ยังไงจริงไหมเพราะแบบนี้ไงผมถึงไม่ชอบยัยนี่ แต่ถามว่าแคร์ไหมก็ไม่นะผมเป็นพวกอยากทำอะไรก็ทำไม่ชอบให้ใครมาบังคับแล้วอีกอย่างผมรู้หน้าที่ตัวเองดีว่าควรทำอะไรไม่ควรทำอะไร

"ก็ย่ามึงไม่ไว้ใจมึงไง มึงเล่นไม่กลับไปอยู่บ้านกลับมาจากเมืองนอกก็อยู่แต่คอนโดย่ามึงก็เลยต้องหาคนช่วยเป็นหูเป็นตาแทนท่าน"

"เอ..หรือว่าย่ามึงอยากให้มึงกับน้องเค้า....ปิ๊งกันวะ55555กูว่าใช่แน่ๆ ไม่มีย่าที่ไหนยอมให้ผู้หญิงมาอยู่ใกล้หลานชายสุดที่รักของตัวเองหรอกถ้าไม่หวังอะไร" ไอ้บอสพูดติดตลกแต่ผมไม่ตลกด้วยเลยสักนิด

"มึงเลิกคิดเรื่องนั้นไปได้เลยคนอย่างกูไม่มีวันลดตัวเองไปเกลือกกลั้วกับผู้หญิงชนชั้นต่ำแบบนั้นหรอกแม่งจนก็จนน่ารังเกียจชิบหาย"

"มึงก็พูดเกินไปป่าววะน้องเค้าได้ยินจะเสียใจเอานะเพื่อน"

"แล้วทำไมกูต้องสนใจความรู้สึกยัยนั่นด้วย ยัยนั่นสำหรับกูเป็นได้แค่ขี้ข้าเท่านั้นแล่ะ"

"แต่จะว่าไปน้องพายก็น่ารักดีนะถ้าแต่งตัวดีๆ แต่งหน้าสวยๆ นี่ประกวดดาวมหาลัยได้เลยนะเว้ย"

"มึงเอาอะไรมองตาหรือส้นตีน"

"ไอ้ธามปากมึงนี่แม่ง กูไม่คุยกับมึงละแดกเหล้าดีกว่า" ไอ้บอสทำท่าทีโมโหใส่ผมแต่ผมก็ไม่แคร์

พะพาย...

ทุกคำทุกประโยคที่คุณธามคุยกับเพื่อนของเขาฉันได้ยินทุกคำ ถามว่าเสียใจไหมที่ได้ยินแบบนี้ฉันยอมรับว่ามันก็มีเสียใจบ้างแต่ฉันก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี อยากจะบอกว่าฉันไม่เคยคิดอะไรเกินเลยกับคุณธามเลยสักครั้งเพราะฉันรู้ตัวเองดีว่าเป็นใครแล้วเขาเป็นใคร

"มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ" ขณะที่ฉันกำลังยืนเหม่อคิดเรื่องที่คุณธามพูดจู่ๆ เพื่อนคุณธามก็เดินมาในครัวแล้วอาสาช่วยฉันซึ่งเพื่อนคนนี้ฉันไม่คุ้นหน้ามาก่อนเลย

"เอ่อคุณ..."

"พี่ชื่อวินนะครับเป็นเพื่อนไอ้ธามมันน่ะ"

"อ่อ..ค่ะ" ฉันพยักหน้ารับคำ

"พี่ช่วยนะดูท่าจะหนัก"

"ไม่เป็น..." ฉันบอกไม่ทันจบประโยคคุณวินก็มายกจานกับแกล้มออกไปฉันก็เลยรีบยกที่เหลือตามหลังไป

"มึงไปช่วยยัยนี่ยกมาทำไมมันใช่หน้าที่มึงเหรอไอ้วิน" คุณธามบ่นกับเพื่อนตัวเองเมื่อเห็นว่าคุณวินช่วยฉัน

"กูสงสารน้องเขาก็เลยอาสาช่วยยกก็เท่านั้น"

"สำออย มึงอ่อยเพื่อนกูอ่อมึงนี่อ่อยไม่เลือกเลยนะ??" คุณธามหันมามองหน้าฉันพร้อมกับคำพูดที่ทำให้ฉันอาย

"น้องเขาไม่ได้อ่อยกูกูอาสาช่วยน้องเขาเอง" คุณวินรีบแก้ตัวแทนฉันแต่ฉันรู้ว่าคนอย่างคุณธามไม่มีวันเชื่อเพราะในสายตาของเขาฉันมันไม่มีอะไรดีอยู่แล้ว

"เอ่อ...พี่ว่านี่ก็ดึกแล้วนะน้องพายกลับก่อนก็ได้ที่เหลือพวกพี่จะเก็บกันเอง" คุณภพบอกกับฉันแต่...

"ห้องมึงอ่อไอ้ภพมาออกคำสั่งกับยัยนี่" คุณธามหันไปดุเพื่อนตัวเองแล้วมองมาที่ฉันด้วยสายตาไม่พอใจอีกครั้ง

"ก็กูเห็นว่ามันดึกแล้วน้องเขาต้องไปเรียนพรุ่งนี้หรือเปล่า"

"งานไม่เสร็จยังกลับไปได้ พรุ่งนี้เช้าถ้ากูตื่นขึ้นมาห้องกูต้องสะอาดถ้าห้องกูไม่สะอาดนะมึงโดนดีแน่" คุณธามขู่ฉันซึ่งนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาพูดจาแบบนี้เอะอะขู่ตลอดถามว่าฉันกลัวไหมฉันกลัวมากนะแม้ว่าคุณธามจะไม่เคยทำร้ายฉันก็ตามแต่น้ำเสียง สายตา คำพูดของเขาก็ทำให้ฉันกลัว

"ค่ะ" ฉันพยักหน้ารับคำก่อนจะเดินมาหาที่นั่งรอในครัวแล้วหยิบหนังสือมาอ่านฆ่าเวลาเพราะอีกไม่กี่วันก็จะสอบแล้ว

เวลาต่อมา...

ธาม...

ขณะที่พวกผมสี่คนนั่นดื่มกันอยู่ผมก็สังเกตเห็นไอ้วินมันพิมพ์คุยอะไรกับใครก็ไม่รู้อยู่นานสองนาน

"พวกมึงเดี๋ยวกูมานะขอไปคุยธุระข้างนอกแป๊บนึง" สักพักไอ้วินก็พูดขึ้นมาก่อนจะเดินออกไปจากห้องอย่างรีบๆ

"อะไรของมันวะ" ไอ้ภพมองตามหลังไอ้วิน

"นั่นดิ สงสัยจะออกไปโทรหาลูกมันมั้ง"

"อืมก็คงจะใช่แล่ะมันมีลูกแล้วนี่หว่าเหลือแต่กูกับพวกมึงสองตัวที่ยังไม่มี"

"หรือมึงอยากมีวะไอ้บอสลูกเมีย"

"เมียกูยังไม่มีจะมีลูกได้ไงมึงก็พูดแปลกๆ ไอ้ภพ"

"แล้วมึงอ่ะไอ้ธามมึงคิดจะมีลูกมีเมียบ้างมั้ยวะ" แม่งเป็นคำถามที่โคตรปัญญาอ่อน เอาอะไรคิดถึงกล้ามาถามคำถามนี้กับผม

"เอามาทำไมลูกเมียภาระชีวิตชัดๆ" ผมตอบไปตามความรู้สึกชาตินี้ผมจะไม่ลูกไม่มีเมียไม่อยากมีภาระผูกพันกับใครทั้งนั้น

"ตอนนี้ไม่อยากมีแต่ก็ไม่แน่นะโว๊ยยยกูเห็นมาเยอะไอ้พวกไม่อยากมีลูกมีเมียสุดท้ายก็ทาสเมียทุกราย555555" ผมเลิกสนใจคำพูดไร้สาระของพวกมันสองตัวแล้วยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่านัดแนตตี้เอาไว้ผมเลยโทรบอกให้มาที่คอนโดผมได้เลย

"เดี๋ยวน้องแนตตี้จะมา"

"น้องแนตตี้??"

"อืมม"

"ดาวนิเทศน์อ่ะนะ"

"เออ"

"มึงจะล่อดาวมหาลัยทุกคณะเลยเหรอวะไอ้ธาม"

"ให้ทำไงได้ก็คนมันหล่อ รวย แล้วก็....ใหญ่ ผู้หญิงคนไหนอยากขึ้นเตียงกับกูทั้งนั้นอยู่ที่ว่ากูจะเลือกใคร"

"มึงจะใช้ชีวิตแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนวะไอ้ธาม"

"เรื่อยๆ อีกอย่างกูชอบใช้ชีวิตแบบนี้เรื่องมีลูกมีเมียไม่เคยอยู่ในหัวสมองของกู"

"เออออกูจะรอวันที่มึงเป็นทาสเมียไอ้ธาม"

............................................