บทที่ 1 ไฟกับน้ำมัน

บทที่ 1 ไฟกับน้ำมัน

หลายชั่วโมงก่อนหน้านี้

"เมื่อไหร่มันจะมาวะ นัดกันไว้ว่าพร้อมหน้ากันที่นี่สองทุ่ม ยังไม่เห็นเงาหัวใครสักคน!" ปรินบ่นกระปอดกระแปดขณะที่นั่งจองที่ให้เพื่อน ๆ ที่นัดกันไว้ว่าจะมารวมกันพร้อมหน้าที่โซนวีไอพีตอนสองทุ่มตรง นี่ยังไง! มันปาเข้าไปสองทุ่มครึ่งแล้ว เขาเริ่มขมวดคิ้วไม่สบอารมณ์แต่ทว่าขุนเขากับธันวากลับเดินเข้ามาเสียก่อน ปรินจึงสบถคำหยาบคายออกไปอย่างประชดประชัน "ไอ้เหี้ย ไม่มากันพรุ่งนี้เลยล่ะ!"

"รีบไปหาพ่อมึงเหรอ นี่เพิ่งสองทุ่มเอง" ธันวามองเวลาบนข้อมือแล้วหันไปกวักมือเรียกพนักงานบริการมาสั่งเครื่องดื่มไว้รอเพื่อน ๆ ครู่หนึ่งปกป้องกับโอโซนก็เดินเข้ามานั่งลงบนโซฟาตัวถัดไปจากเขา

"ไอ้ปินมันจะแดกหัวกูแล้ว" ขุนเขาว่าพร้อมยกยิ้มมุมปาก เขาเลิกคิ้วให้โอโซน ชะเง้อมองด้านหลังก่อนจะถามเสียงเรียบแต่แววตากลับบ่งบอกถึงความอยากแกล้ง "กูนึกว่ามึงจะมาพร้อมกับกาเนสซะอีก"

"เสือกไม่เข้าเรื่อง กูจะมากับใครทำไมต้องยุให้กูกับอีเนสใกล้กันด้วยวะ" โอโซนหงุดหงิดเล็กน้อย

"เปล่า กูแค่ถามเฉย ๆ ก็ทางกลับคอนโดมันกับทางกลับบ้านมึงมันทางเดียวกันหนิ นึกว่ามันจะมากับมึงไง" ขุนเขายกแขนกอดอกก่อนจะหันไปโบกมือให้บดินทร์กับแฟนสาวและปกป้องที่เดินตามหลังเพื่อนมา

"สวัสดีค่ะ" แป้งปั้นหย่อนสะโพกนั่งลงข้างแฟนหนุ่มเมื่อยกมือไหว้ทักทายรุ่นพี่หมดทุกคนแล้วแต่จู่ ๆ บดินทร์กลับอุ้มเธอขึ้นมานั่งบนหน้าตักและกอดเอวบางไว้อย่างหวงแหน

"แหม…ห่างกันแค่นี้ไม่ตายหรอกมั้งเพื่อน" ปกป้องเอ่ยแซวขำ ๆ แต่บดินทร์กับกระตุกยิ้มมุมปาก

"ไม่ได้หรอก เดี๋ยวคนอื่นไม่รู้ว่ากูมีแฟนแล้ว" คนอื่นที่ว่าคือสาวสวยที่เดินมาชงเหล้า เขาไม่ชอบให้พวกเธอมาพูดเจ๊าะแจ๊ะและมาคลอเคลียส่งสายตาทอดสะพานแบบนั้น มันน่ารำคาญในการนั่งดื่มมากกว่าจะเล่นหูเล่นตาด้วย

"เออ ๆ กูสั่งเหล้าไปแล้ว เดี๋ยวคงมาเสิร์ฟ" ขุนเขาพูดแทรกขึ้นแต่ด้วยสัญชาตญาณทำให้เขาหันไปมองทางบันไดเมื่อเห็นสาวสวยเดินขึ้นมา ก่อนที่เพื่อนทุกคนจะหันไปมองตามเขารวมถึงแป้งปั้นด้วย

กาเนสกรีดกรายเดินเข้ามาด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง สายตาโฉบเฉี่ยวจ้องหน้าโอโซนที่แสดงออกถึงความไม่สบอารมณ์ก่อนที่มุมปากเธอจะโค้งลงเล็กน้อย แล้วเบียดตัวนั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับปกป้อง

"มาช้านะคนสวย" ปรินเอ่ยแซว เขาส่งสายตากะลิ้มกะเหลี่ยและมองหน้าอกที่ขยายใหญ่กว่าปกติก็อดถามไม่ได้ แค่ริมฝีปากเขาเผลอขึ้นโดยไม่ทันได้ออกเสียงกาเนสก็พูดขึ้นเสียก่อน

"ฉันไปทำนมมาใหม่แล้ว เลิกล้อว่านมแบนได้แล้วนะ" กาเนสนั่งลงบนเก้าอี้ข้างโอโซนพร้อมกับแอ่นหน้าอกขึ้นเล็กน้อย อวดเต้ากลมกลึงขนาดพอดีมือทรงหยดน้ำที่ถูกเกาะอกดันทรงขึ้นจนเห็นร่องอกเบียดแน่น

"ให้กูบีบดูหน่อย มันเหมือนของจริงไหม" ไม่ทันที่กาเนสจะให้อนุญาต โอโซนก็ยื่นมือมาบีบเคล้นหน้าอกเธอเบา ๆ ต่อหน้าเพื่อนผู้ชายอีกห้าคนรวมถึงแป้งปั้นที่นั่งอยู่บนหน้าตักบดินทร์ด้วย

"เป็นไง เหมือนนมแม่มึงไหมคะ" เธอจิ๊ปากถามอย่างเอาเรื่อง

"ไม่เหมือน ถ้าให้เหมือนกูต้องได้ดูด" โอโซนกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเหนือกว่าแล้วชักมือกลับมาผสานกันไว้ที่หน้าตัก เขาละสายตาจากใบหน้าสวยที่ถูกประทินโฉมมาด้วยเครื่องสำอางราคาแพงไปมองเด็กที่เอาเหล้ามาเสิร์ฟ

"อ่า! อะไรกันวะเนี่ย มึงสองคนเล่นกันเหมือนผัวเมีย คนอื่นเขาคิดไปไกลแล้วว่าพวกมึงสองคนกำลังคบกัน อีเนสมันหาผัวไม่ได้แล้วกูว่า" ปรินพูดขึ้น

"แค่กูกระดิกนิ้วค่ะ อย่ามาสาระแนยุ่งเรื่องใต้สะดือ" หญิงสาวตวัดขาขึ้นไขว่ห้างโชว์เรียวขาขาวเนียนด้วยความมั่นใจ

"ปากแซ่บอีกแล้วนะมึง" โอโซนชักสีหน้าใส่กาเนสพร้อมกับตวัดแขนขึ้นมากอดคอเธอแน่นจนต้องโน้มตัวไปหาแม้อยู่คนละโซฟากัน ถึงโอโซนจะเล่นถึงเนื้อถึงตัวกาเนสแค่ไหนแต่ไม่ได้เป็นที่ผิดสังเกตเพื่อนเลย เพราะปกติสองคนนี้มักจะเล่นกันแบบถึงเนื้อถึงตัวอยู่แล้ว แถมยังไม่ค่อยลงรอยกันอีกต่างหาก

"ปากแซ่บเหมือนกันแบบนี้น่าจะไปกันได้นะกูว่า อีกคนเป็นไฟส่วนอีกคนเป็นน้ำ" ปกป้องพูดอย่างยิ้ม ๆ

"น้ำเย็นเอาไว้ดับไฟใช่ไหม" ปรินถามขึ้นแต่ปกป้องกลับส่ายนิ้วชี้ไปมาพลางทำเสียงจุ๊ ๆ ในคอ ก่อนจะตอบออกไป

"น้ำมันครับ"

"แบบนี้ไม่ไหม้กันไปข้างเลยเหรอคะ" แป้งปั้นที่นั่งแกว่งเท้าไปมาอยู่บนหน้าตักแฟนหนุ่มพูดขึ้น เธอยิ้มให้โอโซนเล็กน้อยแล้วหันมาทำหน้าตกใจกับปกป้องและปริน

"ก็ไหม้ไปเลยสิครับคนสวย" ปกป้องยิ้มมุมปากแล้วตวัดเท้าไปเตะหน้าแข้งโอโซนเบา ๆ พลางพยักพเยิดหน้าให้ ก่อนที่โอโซนจะโต้ตอบบ้างหลังจากนั่งเงียบฟังบทสนทนาที่มันระคายหูมานาน

"กูไม่มีทางเอามันมาทำเมียอะ" เขาปฏิเสธเสียงเรียบ สีหน้าเย็นชาที่โอโซนแสดงออกมาทำให้กาเนสรู้สึกไม่ชอบใจและไม่ได้ทำให้เสียใจกับคำพูดของคนปากหมาอย่างโอโซนด้วย เธอจึงลุกขึ้น เท้าสะเอวจ้องหน้าโอโซน

"ต่อให้โลกนี้มีมึงแค่คนเดียวกูก็ไม่เอาทำผัวค่ะ กูสวย!" หนอย..ปากหมา ๆ แบบนี้ก็ต้องเจอแบบนี้แหละ คิดว่าตัวเองหล่อมากรึไงยะ! ร่างบางสะบัดชายชุดเดรสเดินออกมาจากโต๊ะทันที

"กูไม่เอาคนร้าย ๆ แบบมึงมาทำเมียหรอกอีเนส!" โอโซนไม่ยอมเหมือนกัน เขากระดกเหล้าที่ธันวาเพิ่งส่งให้เข้าปากอึกใหญ่ กลั้วให้รสขมแผ่ซ่านทั่วอณูในโพรงแก้มแล้วค่อยกลืนลงคอไป

"มึงก็ว่าแรงไป เมื่อไหร่มึงสองคนจะญาติดีกันสักทีเนี่ย" บดินทร์พูดเสียงเรียบขณะที่มือทั้งสองข้างกุมหลังมือแป้งปั้นที่วางไว้บนหน้าตักอยู่ โอโซนทำเสียงฮึดฮัดในคอ

เหอะ! จะให้ญาติดีกับอีเนสให้กูไปต่อยดีกับคู่อริยังดีกว่า ผู้หญิงอะไรร้ายกาจฉิบหาย ไม่มีความอ่อนหวานเลย! สเปกเขาต้องพูดจาดี อ่อนหวาน น่ารักน่าทะนุถนอม

สองชั่วโมงต่อมา

กาเนสนั่งดื่มคนเดียวอยู่ที่บาร์ด้านใน ถึงจะนั่งดื่มคนเดียวแต่เธออยู่ในสายตาเพื่อนตลอด

"นั่งดื่มด้วยคนได้ไหมครับ"

"เก้าอี้ว่างค่ะ อยากนั่งก็นั่ง" ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มอมยิ้มก่อนจะยกสะโพกขึ้นนั่งบนเก้าอี้หน้าบาร์

"มาคนเดียวเหรอครับ" เขาถามต่อหวังสานสัมพันธ์กันกับหญิงสาว กาเนสยกแก้วเหล้าขึ้นมากลั้วไปมาเบา ๆ และวางไว้ที่เดิม แต่เธอหมุนเก้าอี้ให้หันมาเผชิญหน้ากับชายหนุ่มตรง ๆ

"มากับเพื่อนค่ะ แต่อารมณ์แบบอยากดื่มคนเดียว" เธอเท้าคางตอบ ปลายนิ้วชี้เกลี่ยวนปากแก้วเบา ๆ แค่มองตาก็รู้แล้วว่าคนตรงหน้าต้องการอะไร กาเนสจึงเริ่มโปรยเสน่ห์ให้ "แล้วคุณมาคนเดียวเหรอคะ"

"ครับ น่าจะอารมณ์เดียวกับคุณคนสวยนะ" เธอหัวเราะเบา ๆ ในลำคอแล้วเลื่อนแก้วเหล้าไปหาชายหนุ่ม

"ชนแก้วหน่อยค่ะ อย่างน้อย ๆ ก็มีผู้ชายหล่อ ๆ สนใจมานั่งดื่มด้วย"

"ครับคุณ..?"

"กาเนสค่ะ เรียกเนสเฉย ๆ ก็ได้"

"ครับคุณกาเนส" เธอชักอยากคุยกับผู้ชายคนนี้มากขึ้นแล้วสิ ไม่ใช่แค่หน้าตาที่หล่อเหลาแต่ คำพูดคำจาเอย รอยยิ้มเอย สายตาเอย มันให้ความรู้สึกที่แปลกใหม่น่าค้นหาอย่างไรไม่รู้ เธอชนแก้วกับเขาแล้วกระดกเหล้ารสขมเข้าปากอึกเดียวหมด ไม่จำเป็นต้องกระแดะทำเป็นดื่มไม่เก่ง แสร้งทำหน้าแหย่ ๆ เมื่อเหล้าเข้าปาก ฉันเนี่ยแหละเจ้าแม่สายดื่ม!

"ขี้โกงอะ ดื่มหมดแก้วแล้วยังไม่รู้จักชื่อคุณเลย"

"อธิปครับ เรียกอัคเฉย ๆ ก็ได้"

"อายุ?" เธอถามต่อ

"สามสิบห้า"

"ก็ไม่แก่ กำลังดีเลย เคี้ยวเพลินเลยแหละ" คำพูดเชิงหยอกล้อพาอธิปหัวเราะตามไปด้วย สองหนุ่มสาวคุยกันอย่างออกรสและเป็นที่จับตามองของหกหนุ่มที่นั่งอยู่บนชั้นสองโซนวีไอพี

"นั่นไง มันเริ่มโปรยเสน่ห์อีกละ เมาทีไรจะหิ้วผู้ชายกลับห้องทุกทีเลย" ปกป้องโพล่งขึ้นทำให้โอโซนสนใจมองลงไปชั้นล่างตรงหน้าบาร์ที่มีร่างบางในชุดเดรสเกาะอกสีดำกับชายหนุ่มร่างกำยำผิวสีน้ำผึ้งกำลังคุยกันอยู่อย่างสนิทสนม

"แรด!"

"โห…ถ้ามันได้ยินนี่หูมึงชาไปข้างเลยนะเว้ย" ขุนเขาส่ายหน้าอย่างระอาแล้วหันไปจ้องมองร่างบางที่กำลังเดินอยู่ชั้นล่างอย่างสนใจ

"กูขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน เดี๋ยวมา"

"ให้กูไปช่วยแบกไหม?" ปรินพูดอย่างแซว ๆ โอโซนกลับถลึงตาใส่แล้วเชิดหน้าไปมาแป้งปั้นที่นั่งฟังบทสนทนาไร้สาระตาแป๋วอยู่บนตักแฟนเธอ ปรินยิ้มแห้ง "ขอโทษจ้ะ พอดีพวกพี่หยอกกันแบบนี้แหละ"

"ค่ะ แป้งไม่ถือ พี่ดินเองก็ทะลึ่งเก่งเหมือนกันกับพี่ ๆ นั่นแหละ" บดินทร์ขยับขาเบา ๆ เป็นการเตือนแป้งปั้นว่าอย่าหลุดปากพูดอะไรออกไป เธอหันมายิ้มให้เขาแล้วรูดซิปปากทันที