ตอนที่ 5 บททดสอบ

ตอนที่ 5 บททดสอบ

นับเป็นการอาบน้ำที่ไวมากที่สุดในชีวิตของเธอ

อันนารีบแต่งตัวใส่เสื้อยืดสีดำของพิธานที่ยาวไปปิดแค่ต้นขาภายใต้กางเกงขาสั้น อวดเรียวขาเนียนสวยของจีน่า

เธอเดินออกมา ทั้งที่ผมยังคงเปียกหมาด พลางเช็ดผมตัวเองตามพิธานออกมาจากห้องน้ำ

แต่จู่ๆ พิธานกลับเดินไปนั่งรออยู่ที่ข้างเตียง

“คะ คุณจะทำอะไรนะ” อันนาตาโต

-พอเธออาบน้ำแต่งตัวเสร็จเขาก็จะ….งั้นเหรอ เมื่อกี้เขาเห็นร่างภรรยาตัวเองเปลือยนี่ ไม่นะ!!-

“ไม่เป่าผม ไม่ทาครีมหรือไง ปกติอาบน้ำเสร็จคุณทาครีมเป็นชั่วโมง” เขาชี้ไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง

อันนาอ้าปากหวอ หันไปมองที่โต๊ะเครื่องแป้ง เห็นครีมกับน้ำหอมวางเรียงยังกับร้านขายเครื่องสำอาง เคาน์เตอร์แบรนด์ บางยี่ห้อแพงกว่าเงินเดือนทั้งเดือนของเธออีก

“เออ..ไม่ค่ะ ตอนนี้หิวข้าวอยากลงไปกินข้าวแล้วมากกว่า”

เธอไม่อยากอยู่กับเขาสองต่อสองในห้องแบบนี้เลย ยิ่งเห็นเขาจ้องมองขาเรียวของเธอ สองมือยิ่งพยายามดึงชายเสื้อให้ยาวขึ้นเพื่อมาปิดกางเกงขาสั้นของเธอ

“ดูท่า สมองคงจะได้รับความกระทบกระเทือนมาก”

เขาพูดพึมพำส่ายหัวก่อนเดินลงไปข้างล่าง ที่เขาอยู่รอเธออาบน้ำแต่งตัว เพราะแค่กลัวเธอเป็นลมเป็นแล้งไปอีกเท่านั้นเอง

ที่โต๊ะอาหาร

ป้าแก้วจัดอาหารเย็นไว้รอรับพร้อมสรรพ พออันนาเข้ามานั่ง ป้าแก้วรีบตักข้าวสวยใส่จานให้เธอไม่ถึงครึ่งทัพพี

อันนาหันไปมองจานข้าว สลับกับมองหน้าป้าแก้ว พลางนึกในใจไม่รู้ว่าป้าแก้ว ตักข้าวให้คนกินหรือแมวดม

“เออ ขออีกหน่อยได้ไหมคะ หนูหิว” อันนายิ้มอายๆ เมื่อจะขอข้าวเพิ่ม

ป้าแก้วมองอย่างประหลาดใจ ปกติถ้าเผลอตักให้คุณจีน่ามากเกิน ต้องโดนเธอแว๊ดใส่ไปแล้ว

“ดะ ได้ค่ะ”

พิธานเหลือบตามองแบบไม่เชื่อหู ผู้หญิงคนนี้พอความจำเสื่อม แล้วนิสัยแปลกไปราวกับคนละคน แต่ก็ยังคงทำเป็นเฉย

“ป้าแก้วไม่นั่งกินกับพวกเราล่ะคะ” อันนาถามด้วยความแปลกใจ แต่พอเจอสายตาดุของพิธานทำให้เธอถึงมุ่ยหน้า ก่อนก้มหน้าก้มตากิน

“โห ป้าแก้ว ทำกับข้าวอร่อยจังเลยค่ะ เปิดร้านได้เลยนะเนี่ย เหมือนฝีมือแม่ของอัน… เออ …ของหนูเลยค่ะ” อันนาเอ่ยชม ก่อนขอเพิ่มข้าวอีกรอบ

“แม่คุณอยู่เมืองนอกเคยทำอาหารให้คุณทานด้วยเหรอ ผมว่าอาการสมองเสื่อมคุณหนักมากจริงๆ”

อันนารู้ตัวว่าตัวเองเผลอพูดอะไรแปลกๆ เลยหุบปากไม่พูดต่อ ตั้งหน้าตั้งตากินอย่างเอร็ดอร่อย ไม่มีมาวางทางกรีดกรายเวลากินข้าวเหมือนแต่ก่อน

พิธานมองท่าทางการกินของจีน่าในร่างอันนาที่แปลกไป เขาไม่คุ้นกับท่าทางและรอยยิ้มไร้เดียงสาของเธอแบบนี้เลย ภรรยาเขาไม่เคยปล่อยตัวง่ายๆ สบายๆ แม้กระทั่งเวลาอยู่ในบ้าน ด้วยความเป็นลูกคุณหนูมีคนรับใช้ทำอะไรให้ตลอด เธอมักจะวางท่าเป็นนางพญาเมื่ออยู่บ้าน งานการอะไรไม่ทำ นอกจากออกไปสังสรรค์ปาร์ตี้กับเพื่อนๆกลุ่มสังคมไฮโซของเธอเกือบทุกคืน

และมันก็ทำให้พักๆ หลังๆ เขากับเธอมีปัญหากันบ่อยครั้งขึ้น

การแต่งงานที่ไม่ได้เกิดมาจากความรัก และเซ็กส์ที่เป็นแค่การระบายความใคร่ แต่งงานกันมาสามเดือน มีอะไรกันแค่สองครั้ง

ครั้งแรกในคืนที่เข้าหอ จำได้ว่าเขาไม่อยากแต่งงานจึงกินเหล้าไปเสียเยอะจนเมามายแล้วมีอะไรกับเธอ แม้จะเป็นครั้งแรกของเธอ แต่กลับไม่ได้ทำให้เขารู้สึกพิเศษอะไร

-นึกว่าตัวเองตายด้าน- พิธานคิด

จริงๆ มีอีกหลายๆ ครั้งหลังจากนั้น จีน่าเป็นฝ่ายเมากลับมาจากปาร์ตี้ พยายามยั่วยวนและมีอะไรกับเขา แต่เขากลับไม่รู้สึกอยาก กลิ่นน้ำหอมและแอลกอฮอล์บนตัวเธอ มันทำให้เขาไม่มีอารมณ์

สุดท้ายในครั้งที่สอง ก็ตอนพ่อแม่เขาบ่นอยากจะอุ้มหลาน เขาก็เลยยอมมีอะไรกับเธอ พอรู้ว่าเขาปล่อยในเธอก็โวยวายบอกไม่อยากจะท้องกลัวหุ่นเสีย รีบไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมากิน

หลังจากนั้น พิธานก็เลิกความคิดที่จะนอนกับภรรยาตัวเองอีก เขาคิดว่า บางทีเขาอาจจะตายด้านไปแล้วจริงๆก็ได้

จะมีก็แต่เมื่อกี้ ที่เขาให้เธออาบน้ำต่อหน้าเขา เขาก็แค่อยากทดสอบตัวเอง ว่ายังปกติเหมือนผู้ชายทั่วๆ ไปหรือเปล่า

และมันก็ได้ผล เขาเริ่มมีความรู้สึกแปลกๆ เมื่อเห็นร่างภรรยาที่อาบน้ำต่อหน้าเขาแบบเขินอาย แทบจะไม่เคยเห็นเธอมีท่าทีแบบนี้มาก่อน

และก็ยอมว่า…เขา..รู้สึกตามสัญชาตญาณความเป็นชาย

------------------------