

เกเร
"ก้อง ค่อยๆคุยกัน อย่างหงุดหงิดสิลูก"
คนงานในบ้านพากันตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้า คุณก้องอุ้มตัวคู่หมั้น ขึ้นไปบนห้อง ท่ามกลางเสียงเรียกของผู้เป็นแม่ นายพลยิ้มน้อยๆออกมา
"ให้เคลียร์กัน เดี๋ยวก็ดี เรื่องหึงหวงกันธรรมดา "ท่านบอกกับภรรยา แล้วกลับเข้าห้องตัวเองไป
"ปล่อยพิมค่ะ พี่ก้อง " พิมลดาบอกเสียงเข้ม ก้องภพวางตัวเธอลงบนเตียง ก่อนจะทาบทับตัวเองลงไป
"อยู่แบบนี้แล้วฟังพี่ "
เสียงดุดันกับสายตาคมเข้ม ทำให้เธอกลัว ก้องภพเคยจูบ เคยหอม เคยต้องการเธอหลายต่อหลายครั้ง เค้าจะทำทีเล่นทีจริง และยอมเธอทุกครั้ง แต่วันนี้สายตาแปรเปลี่ยนไป เค้าเอาจริง
"พิม จะฟังค่ะ แต่พี่ก้องต้องขยับตัวออกก่อน พิมหนัก "
เธอบอกเสียงอ่อน ก่อนจะดันตัวเค้าเบาๆ นายทหารก้มลงหอมแก้มเธอแรงๆแล้วดันตัวออกช้าๆ
"พี่ผิดเอง พี่ขอโทษ แต่พี่ไม่เลิก ไม่ถอนหมั้น เราจะแต่งงานกัน พี่จะเป็นสามีของพิมคนเดียว "
ปากหนาก้มลงมาจูบปากบางอย่างเร่าร้อนนุ่มนวล มือหนาไล้ขึ้นมาที่ขาอ่อน ก่อนจะล้วงเข้าไปที่ใต้กระโปรง พิมลดาดันตัวเองออก หนีมือเค้า แล้วบอกเสียงสั่นสะท้าน
"พี่ก้องรักพิม หรือแค่อยากได้พิมกันแน่ ถ้าพิมไปนอนกับคนอื่นบ้าง ไปเที่ยวกับคนอื่นบ้าง พี่ก้องจะคิดยังไง "
"พี่ก็จะฆ่ามัน จะเอามันให้ตายเลย " สายตาดุดันคมเข้ม ทำให้เธอกลัว หากจะดื้อแพ่งตรงนี้เธอคงไม่รอด
"พี่ก้องคิดหรอคะ ว่าพิมจะทำแบบนั้น พิมมีแค่พี่ก้องคนเดียวค่ะ "
ก้องภพจูบปากเธออีกครั้ง แล้วบอกเสียงเบา "พิมให้โอกาสพี่นะ แล้วพี่จะไม่ทำให้พิมเสียใจ "
"ได้ค่ะ ถ้าพี่ก้องสัญญา ว่าจะไม่ทำตัวเกเรใส่พิมอีก " ก้องภพพยักหน้ารัวๆ "ไม่เกเรอีกแล้วครับอาจารย์"
นายพลยิ้มกริ่มกับภรรยาที่เห็นลูกชายพาคู่หมั้นเดินลงมาจากห้อง เสื้อผ้ายับยู่ยี่ไม่เรียบร้อยเช่นเดิม
"มาทานข้าวเร็วลูกมา ก้องพาน้องพิมมาทานข้าว "
พิมลดานั่งลงรายล้อมครอบครัวฝ่ายชาย เธอมองทุกคนในบ้านต่างไปจากเดิม และพยายามทำตัวให้ปกติที่สุด
นิสัยไม่ดี
ก้องภพคว้าตัวพริตตี้สาวสวยวัยใส มานั่งตักของตัวเอง ที่กำลังดื่มเหล้ากันในผับหรู
"ง้อว่าที่เมียเรียบร้อยแล้วหรอครับ "
เพื่อนถามยิ้มไปอย่างรู้กัน
"เออสิวะ เค้ารักกูจะตาย แค่โกรธ แค่งอน เจออ้อนไปที2ทีก็ใจอ่อนแล้ว " ก้องภพบอกยิ้มๆ อย่างภาคภูมิใจ ว่าที่เมียเค้า ครบเครื่องที่สุด หากมองไม่ผิด ผู้หญิงแบบพิมลดา คือที่สุดของที่สุดเรื่องบนเตียง รับรองว่า เค้าคงจะลืมโลกนี้ ถ้าได้อยู่ร่วมเตียงกับเธอ
"พิมเค้าสวย มาดดี แถมยังไม่งี่เง่า ไม่จุกจิกอีกต่างหาก เงินทองก็ไม่ต้องเปย์ ตัวเองก็มี แถมว่าที่ผัวยังรวยโคตร คู่สร้างคู่สมชิบหาย " เพื่อนอีกคนย้ำ
"กูว่าจะแต่งงานละ กูอยากมีเมียชื่อพิมลดาจะแย่แล้วโว้ย " เสียงหนุ่มๆคุยกันลั่น
ปราการส่ายหน้าช้าๆเค้าจับต้นชนปลาย ก่อนจะหันไปมองคนพูดในความมืดไฟสลัว นายทหารหัวเกรียนกำลังคลอเคลียกับพริตตี้สาว ที่นั่งเกยตักอยู่ ในมือมือแก้วเหล้า และอีกมือกำลังลูบไล้ที่ใต้กระโปรง
"ว่าที่เมีย ว่าที่ผัว " แสดงว่าตอนนี้ก็ยังไม่ใช่
ชายหนุ่มหยิบบุหรี่ไฟฟ้าขึ้นมาสูบ ก่อนจะมองดูภาพของอาจารย์สาวในไอจีส่วนตัวที่เพิ่งกดฟอลโล่ว์ไป เค้าเสียดายความสวย เสียดายรอยยิ้มของเธอ แต่เค้าไม่ใช่คนที่จะแย่งแฟนใครเด็ดขาด ยิ่งหมั้นแล้ว การเป็นมือที่สาม ไม่ใช่เรื่องสมควรทำ
ปราการมองดูแม่บ้านที่กำลังทำความสะอาดห้องข้างๆ แล้ว อดแปลกใจไม่ได้ ตอนแรกเค้าก็อยากได้ห้องนี้ แต่ทางนิติบุคคลบอกว่า ไม่ได้ปล่อยเช่า เพราะเจ้าของห้องเป็นลูกสาวนายพล ที่อยากเก็บไว้อยู่เอง
"ไหนว่าไม่ปล่อยเช่าครับ " ชายหนุ่มอดถามไม่ได้ เพราะอยากได้ห้องขนาดใหญ่กว่าที่อยู่ แถมเป็นห้องริมด้วย
"ทางเจ้าของห้องจะให้เพื่อนมาอยู่ค่ะ ไม่ได้ปล่อยเช่าค่ะคุณปราการ " ชายหนุ่มพยักหน้ารับรู้ ก่อนจะกลับเข้าห้องตัวเองไป
"ขอบใจมากนะทิชา ที่ช่วยเรื่องคอนโด " พิมลดาโทรหาเพื่อนรุ่นน้อง ที่ช่วยเหลือ
"อย่าคิดมากนะพี่พิม ถ้ามีอะไรโทรมาได้ตลอด แล้วทิชาจะเรียนคุณพ่อให้ทราบไว้ก่อน ถ้าพ่อพี่ก้อง กับ พ่อพี่พิม ดื้อมาก ทิชาจะให้คุณพ่อออกหน้าให้เอง
