ขอโทษ

" พี่ขอโทษ พี่ยอมรับผิดทุกอย่างน้องพิม "

นายทหารหนุ่มยอมรับอย่างตรงไปตรงมา นาทีนี้เค้าผิดจริง แต่หากพริตตี้สาวไม่มาแสดงตัว เค้าก็คงไม่เป็นแบบนี้

" พิมจะถอนหมั้น จะแจ้งผู้ใหญ่ให้ทราบนะคะ "

พิมลดาบอกเสียงเรียบ เธอรักเค้า เธอชอบเค้า เธอคิดว่าเค้ารักและให้เกียรติเธอ แต่มาวันนี้ เธอเพิ่งรู้ว่า เค้า ไม่เคยให้เกียรติเธอเลย

" พี่เป็นผู้ชายมีความต้องการ น้องพิมจะให้พี่ทำยังไง ในเมื่อน้องพิมไม่ยอมพี่ พี่ก็ต้องทำแบบนี้ "

พิมลดามองด้วยใจเป็นกลางที่สุด จริงอย่างที่เค้าบอก แต่หากเค้าไม่พามาคอนโด ไม่นอนค้างด้วยกัน เป็นการจ่ายแล้วจบ เธอก็จะคิดว่า เค้าแค่ระบายความต้องการ หากสิ่งที่ทำแบบนี้ เป็นการเลี้ยงดู ผูกมัด และแบ่งเวลาที่มีไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้น ซึ่งเธอทนไม่ได้

" พิมขอโทษค่ะ ที่ใจแคบ และไม่ยอมตามใจพี่ก้อง ถ้าพี่ก้องซื้อกินเป็นครั้งคราว พิมจะยอมเพราะคิดว่าพิมให้พี่ก้องไม่ได้ แต่พี่ก้องกลับไปใช้เวลา ทานข้าว ไปเที่ยวด้วยกัน ลับหลังพิม พิมคงยอมไม่ได้ พิมจะบอกความจริงกับคุณแม่คุณพ่อ ว่าทำไมเราถึงเลิกกันและถอนหมั้นกัน พิมหวังว่า พี่ก้องคงเข้าใจ "

" ไร้สาระยับพิมตาก้องจะไปนอนกับใครก็ช่างเค้าสิ เค้ายกย่องเราออกหน้าออกตา ผู้หญิงคนอื่นของเล่นเท่านั้น พอแต่งงานกันไป ตาก้องก็จะรักเมียคนเดียวเท่านั้น "

พิมลดาน้ำตาไหลเป็นทาง ผู้เป็นพ่อทราบเรื่องแล้วก็ตำหนิเธอเสียงดังลั่น และยื่นคำขาดว่า ห้ามถอนหมั้นเด็ดขาด ผู้ชายอย่างเค้า หาไม่ได้อีกแล้ว ผู้เป็นแม่ก็บอกให้อดทน เดี๋ยวแต่งงานกันไปตาก้องจะดีขึ้นมาเอง ถ้ายกเลิกงานแต่ง ถอนหมั้นไป คนเสียหายคือเธอ ลูกสาวนายพล กับลูกชายนายพล หมั้นกัน เลิกกัน คนเค้าคงหัวเราะเยอะกันทั้งกองทัพ

" พิมไม่แต่ง พิมจะถอนหมั้น ถ้าพ่อแม่รักชื่อเสียง หน้าตา มากกว่าลูกสาวตัวเอง พิมก็จะไปอยู่ข้างนอกไม่อยู่ให้พ่อกับแม่ต้องรำคาญใจแน่นอนค่ะ "

ลูกสาวบอกชัดเจน ก่อนจะวิ่งขึ้นห้องของตัวเองไป ท่ามกลางความวิตกกังวลของพ่อแม่ ที่ไม่ยอมให้ลูกยกเลิกงานหมั้นเด็ดขาด

อาจารย์

อาจารย์สาวสวมเสื้อเเขนสั้นสีขาวครีม กระโปรงสีน้ำตาลเข้ม เดินตรงเข้ามาในลิฟต์ในช่วงเช้าตรู่ นักศึกษาหลายคนยกมือไหว้ทักทาย

" สวัสดีค่ะพี่พิม "

น้องๆปี1เอ่ยทักทาย

" ทำไมไม่เรียกอาจารย์คะ ? " พิมลดาถามออกมา

" คืออาจารย์ที่มอมีแต่สว สูงวัย พี่พิมเนี่ย อายุน้อยที่สุดแล้วค่ะ เรียกพี่พิมดีกว่า " นักศึกษาบอกเป็นเสียงเดียวกัน

" อย่างน้อย อาจารย์ก็แก่กว่านักศึกษาปี1เกือบสิบปีนะจ้ะ เอาเป็นว่าอยู่ในมอต้องเรียกอาจารย์นะคะ แล้วถ้าเจอข้างนอก ค่อยเรียกตามสบาย "

อาจารย์สาวบอกกับลูกศิษย์ก่อนจะเดินออกมาจากลิฟต์ เมื่อถึงชั้นของตัวเอง

" พี่พิม ทั้งสวย ทั้งเรียนเก่ง แถมคู่หมั้นหล่อมาก ทำบุญมาด้วยอะไรถึงได้เพอร์เฟคขนาดนี้ "

นักศึกษาสาวหลายคนบอกเป็นเสียงเดียวกัน

ปราการมองดูคนที่เดินตามหลังเข้ามาในลิฟต์ เธอสวย หวาน แต่งตัวดี แถมแพงไปหมดทั้งตัว กลิ่นน้ำหอมโจมาโลน กับ กระเป๋าแบรนด์ดัง ทำให้พอจะรู้ว่าแพง แต่มีแฟนแล้ว ตามที่คนอื่นคุยกัน ชายหนุ่มส่ายหน้าอย่างไม่ใส่ใจ

ช่อกุหลาบสีหวานแบรนด์ดัง ที่แมสเซนเจอร์ถือรอเจ้าของเรียกเสียงฮือฮา ได้ดี อาจารย์สาว มองแล้วถอนหายใจ เค้ากำลังทำสงครามกับเธอ แมสเซนเจอร์หนุ่ม ขออนุญาตถ่ายภาพผู้รับเพื่อยืนยันตัวตน ก่อนจะมอบดอกไม้ช่อใหญ่ที่ใช้รถเก๋งมาส่ง เพราะใหญ่และแพงเกินกว่ามอเตอร์ไซค์จะใส่ได้

" ไงละ หวานขนาดไหน คุณทหารเค้าหลงแฟนเค้าหนักมากเหลือเกิน "

เสียงนักศึกษาสาวบอกกันลั่นห้องบรรยาย ก่อนที่คนเป็นอาจารย์จะหอบช่อดอกไม้เข้ามา ด้วยสีหน้าราบเรียบ

" อาจารย์ขา ไม่ดีใจหรอคะ ดอกไม้สวยมาก "

เด็กๆแซวออกมา

" เช็กชื่อนะคะ วันนี้มีเพื่อนใหม่ด้วย " อาจารย์สาวตัดบท ก่อนจะวางของลงบนโต๊ะ แบบไม่ใส่ใจ แล้วเปิดเอกสารในมือ

คณบดี แจ้งรายละเอียดด้วยตัวเองว่า

" มีนักศึกษาเข้าปี1ใหม่ มาจากเมืองนอก คงจะเรียน2ที่ให้จบทั้งไทยและอเมริกา มาคลาสคุณวันแรก ฝากดูด้วยนะ "

พิมลดารับเอกสารมาแล้วรับปากท่านคณบดี ที่ออกปากฝากผังด้วยตัวเอง แน่นอนว่า นายคนนี้ เส้นก๋วยจั้บแน่นอน