รักหรรษา ของนายมาเฟีย 1
บ้านดินแดน
"พ่อคะ เดี๋ยวหนูไปแทนเฮียเองค่ะ ช่วงนี้เฮียยุ่งๆ"หรรษาเอ่ย
"จะไปแทนเฮีย ถามเฮียตัวเองหรือยังละครับคุณหนูหรรษา ว่าเฮียเขาให้ไปหรือเปล่า" ดินแดนผู้เป็นพ่อเอ่ย
"ถ้าถามก็ไม่ได้ไปซิคะ หนูกับเฮียอายุห่างกันแค่สองนาทีเองนะคะพ่อ แต่เฮียทำเหมือนหนูเป็นเด็กเล็กกว่าเฮียเป็นสิบปีแบบนั้นอ่ะ ทำคนเดียวร่างกายทรุดหมดแล้ว"
หรรษาเอ่ย เพราะกะตัญไม่ยอมให้หรรษาทำงานอะไรเลยเกี่ยวกับธุรกิจพวกนี้ เธอมีหน้าที่แค่ใช้เงิน รับเงินอย่างเดียว เพราะผู้เป็นพี่ชายแสนจะหวงและห่วงเอาซะเหลือเกิน
"ตามใจหนู ลูกค้าคนนี้ไม่เคยมีประวัติโกงหรืออะไร ไม่น่ามีปัญหา หนูก็อย่าทำให้ไอ้เฮียของหนูมันมาบ่นพ่อนะที่ปล่อยหนูไปทำเอง" ดินแดนเอ่ย
"ค่ะพ่อ"
คลับหรูใจกลางเมือง
หรรษาในชุดเปรี้ยวขาดใจสีดำรักรูปพร้อมรองเท้าส้นสูงกว่า4นิ้วเดินเข้าคลับมาโดยที่มีลูกน้องตามมาด้วยอีกสองคน เธอมาตามนัดเพื่อพบกับลูกค้าของกะตัญที่นัดเอาไว้
"สวัสดีค่ะ"
มาเฟียหนุ่มผมบรอนด์นัยตาเย็นชาที่นั่งถือแก้วเหล้าในห้องค่อยๆเงยหน้าพรางขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นคนที่มาไม่ใช่กะตัญ แต่กลับเป็นสาวสวยคนนึง
"ฉันชื่อหรรษา มาแทนเฮียกะตัญ" หรรษาเอ่ย
"เชิญนั่งครับ ผมชื่อไคล์ นัดคุณกะตัญไว้เรื่องสินค้า ว่าแต่คุณเป็นใครกัน"ไคล์เอ่ย
"ฉันเป็นน้องสาวของเฮียกะตัญค่ะ ก่อนคุย ฉันคอแห้งนิดหน่อย ขอไวน์สักแก้วก่อนนะคะ"
ไคล์กดขำเบาๆเมื่อหญิงสาวตรงหน้าไม่ค่อยเหมือนผู้หญิงทั่วๆไป มาถึงคุยงานเรื่องอาวุธแถมบอกคอแห้งของดื่มไวน์ก่อน ท่าทางเธอจะเอาเรื่องไม่เบา เหมือนไม่ได้กลัวใครเลยสักนิด
"สั่งไวน์มาให้คุณหรรษาหน่อย"ไคล์เอ่ย
"ครับนาย"
"ขอบคุณค่ะ หล่อแล้วพูดง่ายซะด้วย"หรรษาเอ่ยพรางกดมือถือเพื่อเปิดข้อมูลอาวุธที่จะคุยวันนี้โดยที่ปากก็เอ่ยชมมาเฟียหนุ่มราวกับเป็นเรื่องปกติ
"แบบนั้นเหรอครับ"
"พูดปกติได้นะคะ ฉันไม่ถือ คิดซะว่าไม่ใช่คนอื่นคนไกล นี่ค่ะ รายการสินค้าที่คุณขอเฮียไว้"
หรรษาเอ่ยพรางส่งมือถือของเธอให้ไคล์ดู ไม่นานพนักงานเสิร์ฟก็เอาไวน์ราคาแพงมาเสิร์ฟก่อนรินใส่แก้วให้หญิงสาว เธอยกมันขึ้นดื่มพรางดมกลิ่นหอมๆของไวน์นั่น แต่คนรอบตัวจะรู้ว่าหรรษาชอบปาร์ตี้ แต่คอแสนจะอ่อนเอาซะเหลือเกิน ดื่มนิดดื่มหน่อยก็หน้าแดง
"ดื่มน้อยๆก่อน เดี๋ยวงานไม่เสร็จ" หรรษาเอ่ยกับตัวเอง ทำเอาไคล์กดขำเบาๆ
"ทำไมครับ? ทำไมดื่มเยอะไม่ได้"ไคล์เอ่ย
"อ่อ ฉันดื่มเยอะไม่ได้ เพราะดื่มเยอะทีไร หายนะลงที่นั่นค่ะ"
"ขนาดนั้นเลยเหรอครับ?" ไคลล์เอ่ย
"ค่ะ เอาเป็นว่าเราคุยงานกันเถอะค่ะ เสียเวลาคุณดื่มหมดค่ะ"
ทั้งคู่คุยงานกันไปในขณะที่หรรษาก็เผลอยกแก้วไวน์ดื่มไปเรื่อยๆ ไคล์ที่เริ่มสั่งเกตุว่าหรรษายิ้มบ่อยเข้าก็เริ่มจะเชื่อว่าเธอน่าจะคออ่อน
"ลูกน้องคุณรออยู่ข้างนอกมั้ย?"ไคล์เอ่ย
"กลับไปแล้ว ไล่กลับไปแล้วค่ะ"
"อ่อ แล้วคุณขับรถกลับไหวเหรอ"ไคล์เอ่ย
"ไหวค่ะ สบายมาก"
มาเฟียหนุ่มหน้านิ่งก็ตกลงเรื่องงานกับเธอจนจบเป็นจังหวะเดียวกับที่หรรษายกแก้วไลน์ขึ้นดื่มเป็นแก้วสุดท้าย หมดขวดพอดิบพอดี แววตาเธอเริ่มแปลกๆ มองเขาแปลกๆ แต่สำหรับไคล์ เรื่องแบบนี้ของผู้หญิงเขาเจอประจำ แต่แค่ไม่คิดว่าลุกมาเฟียทรงอิทธิพลแบบหรรษาจะใจกล้าขนาดนี้
"เดี๋ยวคุณ.."
"หยุด!! พูดก่อนค่ะ หรรษาอยากเต้น"
และก็เป็นจริง เธอลุกขึ้นเต้นในห้องวีวีไอพีนั่น ก่อนเซล้มลงใส่ไคล์เข้า เขารับเธอแต่ก็ไม่ได้ล่วงเกินอะไรเธอ เพียงแค่ค่อยๆพยุงเธอเท่านั้น
"ไคล์คะ คุยงานเสร็จแล้วเหรอ ไปต่อกันมั้ยคะ" หญิงสาวคนนึงที่ดูเหมือนจะเป็นคู่ขา หรือคู่นอนอะไรสักอย่างของมาเฟียหนุ่มเดินเข้ามาหา แววตาของหรรษาที่หันไปเห็นก้เหมือนไม่ชอบใจ
"ปล่อยมือหล่อนเลย ปล่อย!!"หรรษาเอ่ยพรางผลักมือของหญิงสาวคนนั้นออกจากแขนของไคล์
"หรรษา คุณเมาแล้วนะ เดี๋ยว.."
"หยุด!!! ห้ามพูด ขอจัดการยัยนี่ก่อนนน.."
"กรี๊ดดดดด อะไรเนี้ย" หญิงสาวคนนั้นกรีดร้องออกมาเมื่อหรรษาจิกผมเธอเต็มแรงทั้งที่ตัวเองยังเมา ไคล์และลูกน้องรีบแยกทั้งคู่ออกจากกันทันที
"เอาตัวออกไปก่อน เดี๋ยวกูจัดการหรรษาเอง"ไคล์เอ่ยให้พาหญิงสาวคู่นอนของเขาออกไป ก่อนที่ชายหนุ่มจะถอนหายใจอย่างหงุดหงิดแล้วพยุ่งหรรษาออกจากห้องวีวี