ตอนที่2(ปลายฟ้า หยาดนรี)

ประเทศไทย..

15:30น.

สตูดิโอS

ปลายฟ้า หยาดนรี....

"หันข้าง ก้มหน้านิดนึงครับน้องฟ้า อ่า โอเครๆ "

แชะ แชะ

"หันหน้ามาครับ เอามือจับตรงขอบเสื้อในแหวกลงนิดนึงครับ อ่า เครครับ สวยครับ"

แชะ แชะ

"โอเครครับ วันนี้พอแค่นี้ก่อนครับน้องฟ้า เลิกกอง"เสียงช่างภาพผู้กำกับสั่งเลิกกอง ฉันก็ก้มหัวในผู้กำกับ

"ขอบคุณค่ะ"ฉันเอ่ยขอบคุณพี่ๆ ทีมงานช่างแต่งหน้าที่มายืนซับเหงื่อให้ฉัน เธอก็ส่งยิ้มมาให้ฉัน

"น้องปลายฟ้านี้สวยเซ็กซี่น่ารัก นิสัยดีอีกตั้งหาก"พี่คนหนึ่งในทีมงานเอ่ยชมฉัน ฉันก็ส่งยิ้มเขินๆ ไปให้พวกเธอ

ฉันชื่อปลายฟ้าค่ะ อายุ23ปี อาชีพนางแบบของสังกัดบริษัทs รับงานเป็นพริตตี้ตามงานโชว์ตัวรถยนต์หรู ตอนนี้ฉันมาถ่ายแบบที่สตูดิโอs ฉันรับงานถ่ายแบบทุกชนิดไม่ว่าจะแนวสวยหวาน เเนวเรียบร้อย แนวเซ็กซี่ แนวนู้ดฉันรับหมด แต่งานถ่ายแบบที่เข้ามาเยอะสุดคืองานถ่ายแบบภาพนู้ด ฉันก็ไม่ค่อยชอบสักเท่าไรเพราะมันโป๊มาก แต่เงินดีฉันเลยยอม

"กลับบ้านดีๆ นะคะน้องปลายฟ้า"เสียงพี่จุ๋ม ผู้จัดการส่วนตัวของฉัน ปกติเธอจะเป็นคนไปส่งฉันที่คอนโดเพราะฉันขับรถไม่เป็น เเต่วันนี้เธอไม่ว่างมีประชุมกับช่างภาพ ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว

"ค่ะพี่จุ๋ม ฟ้ากลับบ้านก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ"ฉันเอ่ยลาพี่จุ๋มพร้อมกับยกมือไหว้เธอ เธอก็ยกมือรับไหว้ฉัน ฉันเดินออกมาจากห้องแต่งตัวมุ่งหน้าไปหน้าสตูดิโอเพื่อจะโบกแท๊กซี่กลับคอนโด

"แท็กซี่"ฉันรีบวิ่งไปโบกมือเรียกแท็กซี่ทันทีที่ฉันเดินพ้นประตูกระจกขนาดใหญ่ของสตูดิโอก็เจอกับแท็กซี่คันสีเหลืองที่กำลังจอดส่งผู้โดยสารทันที

"ไปคอนโดyค่ะ"ฉันเปิดประตูขึ้นมานั่งเบาะหลังและเอ่ยบอกพี่คนขับรถให้เขาไปส่งที่คอนโดของฉัน เขาก็พยักหน้ารับและเคลื่อนล้อรถออกไปจากสตูดิโอSทันที

"โอ๊ะ วันนี้มีตลาดนัด" ฉันที่กำลังนั่งชมบรรยากาศข้างทางก็นึกได้ว่ามีตลาดนัดใกล้ๆ คอนโดของฉัน

"พี่คะ จอดข้างหน้าเลยค่ะ"ฉันเอ่ยบอกพี่คนขับไปพลางหยิบกระเป๋าตังค์ขึ้นมาหยิบแบงค์ร้อยสองใบขึ้นมา

"ถึงแล้วครับ น้องปลายฟ้า ผมเป็นแฟนคลับคุณ ผมชื่นชอบคุณมาก"พี่คนขับรถแท็กซี่จอดรถเทียบตลาดนัด แล้วพี่เขาก็หันมามองหน้าฉันแล้วบอกฉัน เขาเป็นชายวัยประมาณ30ต้นๆ พี่เขาจัดว่าหน้าตาดีคนหนึ่งเลยล่ะ

"จริงหรอค่ะ ขอบคุณนะคะ"ฉันยกมือไหว้เอ่ยขอบคุณพี่เขา พลางยื่นเงินให้เขา ขนาดฉันใส่หมวกกับแว่นกันแดดนะเนี่ย ยังจำฉันได้หรอ?

"ไม่เอาดีกว่าครับ น้องปลายฟ้ามานั่งรถผมครั้งแรก ผมต้องมีลูกค้าเยอะแน่ๆ เลยวันนี้ นางฟ้ามาโปรดแล้วหนิ"พี่เขาเอ่ยบอกฉันพลางส่งยิ้มหวานๆ มาให้ฉัน แต่ฉันไม่ยอมวางเงินไว้บนเบาะรถ

"ฟ้าไปก่อนนะคะพี่"ฉันเปิดประตูรถลงมายืนและเอ่ยลาพี่เขา

"ครับ"ฉันปิดประตูรถและเดินลงไปยังตลาดนัด ตอนนี้เพิ่งจะสี่โมงเย็น คนก็เริ่มพลุกพล่านแล้ว ฉันเดินไปยังโชนของกิน ฉันหิวมากอยากกินทุกอย่างแต่กินไม่ได้ พี่จุ๋มชั่งนำ้หนักของฉันทุกวัน นำ้หนักของฉันก็อยู่คงที่เท่าเดิมนั้นแหละ

"เอาหมูปิ้ง10ไม้ค่ะ"ฉันมาหยุดยืนอยู่ตรงร้านขายหมูปิ้งฉันเลยเอ่ยสั่งแม่ค้าเลย แม่ค้าเป็นสาววัยรุ่นน่าจะประมาณ15ถึง16นี้แหละ เพราะเธอตัดผมสั้นเห็นติ่งหูเลย

"พี่ปลายฟ้า"เธอเรียกชื่อฉันด้วยนำ้เสียงตกใจและอ้าปากค้าง ฉันก็ส่งยิ้มน้อยๆ ไปให้เธอ เธอก็มองฉันแล้วยิ้มกว้างขึ้น

"อีแก้ว ลูกค้าเค้าสั่ง มึงก็รีบๆ หยิบให้เขาสิ"เสียงผู้หญิงวัยกลางคนเอ่ยบอกน้องผู้หญิงคนนี้เสียงดังลั่นทั่วตลาด

"จ้าาาแม่"น้องผู้หญิงเธอขานรับแม่ของเธอและรีบหยิบหมูปิ้งใส่ถุงให้ฉัน ฉันก็ยิ้มน้อยๆกับท่าทางของสองคนนี้ พวกเธอน่ารัก 

"100บาทค่ะ พี่ปลายฟ้า หนูขอถ่ายรูปพี่หน่อยได้ไหมคะ"เธอส่งถุงหมูปิ้งมาให้ฉัน ฉันก็ส่งเงินแบงค์ร้อยไปให้เธอ แล้วพยักหน้าแทนคำตอบที่เธอขอฉันถ่ายรูป

"ขอบคุณค่ะ พี่ปลายฟ้าสวย เซ็กซี่มากเลย หนูรบกวนพี่ปลายฟ้ายืนตรงนี้นะคะ เอาถุงหมูปิ้งมาให้หนู"เธอชี้จุดให้ฉันไปยืน ฉันก็เดินไปยืนตามที่เธอสั่ง พลางส่งถุงหิ้วหมูปิ้งไปให้เธอ เธอก็รับไปพลางหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาถ่ายรูปฉัน

"เอาแหละนะคะ พร้อมนะคะพี่ปลายฟ้า 1 2 3"

แชะ

"ขอบคุณค่ะ พี่สวยมาก หนูชอบพี่มากค่ะ ยิ่งพี่ชายหนูน่ะ รายนั้นยิ่งหนัก เอารูปพี่ไปแปะติดกับหมอนข้างแล้วนอนกอดทุกวัน"เธอถ่ายรูปฉันเสร็จแล้วเธอก็เล่าเรื่องราวของเธอไปพลางยิ้มเล็กยิ้มใหญ่ ฉันก็อดยิ้มตามเธอไปไม่ได้

"โอ๊ะ หนูรบกวนเวลาพี่นานมากแล้ว ขอโทษด้วยนะคะ นี้ค่ะ พี่น่ารักจังไม่หยิ่งด้วย"เธอเอ่ยบอกฉันแล้วเธอก็ส่งถุงหมูปิ้งมาให้ฉัน ฉันก็รับถุงหมูปิ้งมาจากเธอ และส่งยิ้มไปให้เธอ

"พี่ไปก่อนนะคะ ขอบคุณนะคะที่ชื่นชอบพี่"ฉันโบกมือลาเธอเธอก็โบกมือบ๊ายบายให้ฉัน ฉันก็เดินออกมาจากร้านของเธอ และเดินดูร้านของกินร้านอื่นๆไปเรื่อยๆ ฉันจับหมวกให้กระชับลงมาปิดหน้าฉัน จับแว่นให้ชิดลูกตาเพราะฉันเขินไม่รู้จะเอามือไปวางไว้ตรงไหน ฉันเดินไปทางไหนก็มีแต่คนมอง ฉันทำอะไรแปลกๆ รึป่าว หรือว่ามีอะไรติดตัวฉันมาไหม ฉันก็เดินไปก้มสำรวจมองตัวเองไปด้วย แต่ก็ไม่มีอะไรผิดปกติในตัวฉันสักอย่างเลยนะ

"กลับดีกว่า"ฉันพึมพำขึ้นเมื่อฉันมองไปที่มือข้างหนึ่งของฉันที่ตอนนี้ฉันหิ้วของกินหลายถุงแล้ว แล้วฉันก็หันตัวเดินออกมาจากตลาดนัดและต้องเดินผ่านตึกร้างหลายตึกไม่ตำ่กว่า10ตึก แต่ละตึกสูงใหญ่ราวๆ 5ชั้นได้ ตึกร้างพวกนี้จะอยู่ตรงกลางระหว่างคอนโดของฉันกับตลาดนัดแต่ตึกร้างนี้จะห่างจากตลาดนัด500เมตรห่างจากคอนโดฉัน200เมตร พื้นที่แถวตรงนี้ค่อนข้างมีคนเข้าออกพลุกพล่านเพราะมีแหล่งเริงรมย์ยามราตรีของพวกนักท่องราตรี พวกเจ้าของเลยพากันไปสร้างตึกใหม่ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับตึกเก่า เลยทำให้ฝั่งคอนโดฉันมีตึกร้างแต่อีกฝั่งจะเป็นตึกใหม่ๆอยู่

"ไอ้พวกเหี้ย! "ฉันที่กำลังจะเดินผ่านตึกร้างขนาดใหญ่อยู่ดีๆ ก็ได้ยินเสียงผู้ชายพูดขึ้นเป็นภาษาญี่ปุ่น ซึ่งฉันเองก็พอจะฟังรู้เรื่องบ้าง

ปังๆๆ

"ฆ่าไอ้ริวให้ได้! "แล้วก็มีเสียงปืนดังสนั่นภายในตึกร้างสักตึกในบรรดาหลายๆ ตึกในนี้และมีเสียงของผู้ชายชาวญี่ปุ่นอีกเสียงหนึ่งพูดขึ้นเสียงดัง จนฉันสะดุ้งตกใจทำอะไรไม่ถูกรีบวิ่งไปยังข้างซอกตึกร้างสองตึกที่อยู่ใกล้ๆ กัน ฉันเข้าไปแอบหลังลังไม้เก่าๆ พลางย่อตัวนั่งลงเอาหลังพิงพนังของตึก มุมนี้ค่อนข้างมืดเพราะแสงสว่างไม่สามารถส่องผ่านตึกสูงเข้ามาได้

"เขาถ่ายหนังกันเหรอ? "ฉันกำมือตัวเองแน่นด้วยความกลัว และหลับตาลงด้วยความกลัว

พรึบ

"ไอ้เหี้ย ใครวะเนี่ย? "อยู่ๆ ฉันก็รู้สึกได้ว่ามีคนนั่งลงตรงข้างหน้าฉัน ผีหรือป่าว

"อื้ออ"ฉันหลับตาปี๋พลางพนมมือขึ้นไหว้

"เป็นบ้าอะไร! "เสียงแข็งกร้าวของผู้ชายพูดขึ้นด้วยเป็นภาษาญี่ปุ่น ฉันจึงค่อยๆ ลืมตา

"กรี อุ๊บส์ อื้ออ "ฉันที่ลืมตามาเจอหน้าของผู้ชายที่ขาวถึงขั้นซีดแต่ริมฝีปากของเขาเป็นสีชมพูระเรื่อ หน้าของเราสองคนอยู่ใกล้กันมาก เพราะเขานั่งยองๆอยู่ตรงหน้าฉัน ฉันกำลังจะกรี๊ดร้องด้วยความตกใจ แต่ก็ถูกผู้ชายคนนี้เอามือของเขามาปิดปากฉันไว้ก่อน และเขาก็เอื้อมมือมาโอบกอดคอฉัน จนหน้าของฉันไปซบอยู่บนอกของเขา

ตึกตักๆ

"อื้ออ อออออัอ"ฉันได้ยินเสียงหัวใจของผู้ชายคนนี้เต้นเเรงมากและกลิ่นนำ้หอมๆ ของเขา

"ห้ามร้อง ไม่งั้นมึงตาย! "ผู้ชายคนนี้ก้มหน้าเขามากระซิบข้างหูของฉันด้วยภาษาไทย ปลายจมูกของเขาชนเข้ากับใบหูของฉัน ฉันรีบพยักหน้าเข้าใจทันที แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยฉัน

"ฟอดดด ฟอดด"ฉันเบิกตาโตขึ้นด้วยความตกใจที่ผู้ชายคนนี้อยู่ดีๆ เขาก็หอมแก้มฉันสองที

พลัก ตุ๊บ

"โอ้ย ผลักกูหาพ่องมึงเหรอ! "ผู้ชายคนนี้ร้องโวยขึ้นเมื่อฉันตกใจผลักหน้าอกเขาออกไปจากตัวฉันอย่างแรงจนร่างของเขาหงายลงไปกับพื้น

"ละเลือด?"ฉันที่รู้สึกว่ามีอะไรแฉะอยู่ตรงแขนก็เอามือไปคลำดูและเอามาดูก็ต้องตกใจ ฉันรีบหันกลับไปมองผู้ชายคนนั้นทันที ที่เเขนเขามีเลือดไหลออกมาเป็นทางยาวเลย

"คุณเลือดออก?"ฉันบอกเขาแล้วชี้นิ้วไปที่เเขนของเขา เขาก็มองตามนิ้วที่ฉันชี้ไป

"คุณเป็นอะไรไหมค่ะ เจ็บตรงไหนอีกรึป่าว? "ฉันรีบวางของและเดินเข้าไปนั่งข้างๆ เขา เขาก็เอาแต่มองหน้าฉัน

"เลือดคุณออกเยอะมากเลย คุณมากับฉันดีกว่าค่ะ ฉันจะพาคุณไปทำแผล"ฉันลุกขึ้นแล้วเอ่ยบอกเขา ฉันจับมือเขาให้ลุกขึ้นยืน พอเขายืนได้แล้ว ฉันก็รีบเดินมาหิ้วถุงพวกของกินขึ้นมาถือ และเดินกลับไปจับมือผู้ชายคนนั้น

"คุณโดนคนในตึกร้างนี้ทำร้ายเหรอคะ? "ฉันค่อยๆ พาเขาเดินรัดเราะไปตามโพลงหญ้ารกๆ ข้างตึกร้าง

"อืม"เขาตอบฉันแค่นั้น แล้วเขาก็จับมือฉันลากออกวิ่งอยากไว

ตึกๆๆๆๆ ตึกๆๆๆๆ

"ว๊าย! "ฉันร้องขึ้นอย่างตกใจ ที่เขาลากฉันวิ่งไปบนถนนอย่างไวจนมาหยุดยืนข้างๆ คอนโดของฉัน

"เฮ้ออ เหนื่อย"ฉันยืนหอบหายใจอย่างเหนื่อยล้า ฉันก็เงยหน้าขึ้นไปมองผู้ชายคนที่ลากฉันวิ่ง เขาไม่มีทีท่าเหนื่อยหอบแบบฉันเลย มีเพียงแต่เลือดสีแดงสดของเขาที่ไหลหยดลงพื้น พอมาอยู่ในที่สว่างแบบนี้ทำให้ฉันมองเห็นผู้ชายคนนี้ชัดเจนขึ้น เขามีผิวที่ขาวมากและเนียนมากเช่นกันเขามีรอยสักที่แขนทั้งสองข้าง ที่ตรงต้นคอของเขาก็มีรอยสักเป็นรูปปีกของมังกร คิ้วของเขาเข้มดกดำ ดวงตาเรียว จมูกโด่งเป็นสันริมฝีปากหยักได้รูปสีชมพูระเรื่อ

"เอานี้ซับไว้ก่อนนะคะ ห้องฉันอยู่ชั้น10 ไปกันเถอะค่ะ"ฉันหยิบผ้าเช็ดหน้าของฉัยออกมาจากกระเป๋าและเอาซับเลือดไปให้เขา เขาก็เอาแต่มองหน้าฉัน

"โอ้ย! "ฉันเขินจนเผลอกัดริมฝีปากของตัวเอง

"หึ! "เขาหัวเราะขึ้นในลำคอ ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปมองก็เห็นเหมือนผู้ชายคนนี้เขากำลังยิ้มอยู่แต่พอเขาเห็นว่าฉันมองเขาก็หุบยิ้มทันที

"ไปกันดีกว่าค่ะ ก่อนที่คุณจะเสียเลือดไปมากกว่านี้"ฉันจับมือข้างที่เขาไม่ได้บาดเจ็บจับให้เขาเดินตามฉันมา เขาก็ว่าง่ายยอมเดินตามฉันมา