6

เจย์....

เขากำลังไม่พอใจที่รู้ว่าย่าจะรับเด็กที่ไหนไม่รู้เข้ามาอยู่ในบ้าน ถ้าเด็กคนนั้นจะมาเป็นคนรับใช้เป็นแม่บ้านแม่ครัวเขาจะไม่ว่าอะไรเลยสักนิด แต่นี่ไม่ใช่ ย่าเขาจะรับมาเลี้ยงเป็นหลานสาวซึ่งเขาไม่เห็นด้วยเป็นอย่างมาก เขาไม่เข้าใจว่าย่าเขาไม่เข็ดหรือยังไงกันกับสิ่งที่เคยเกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน เขาเดินเข้ามาในห้องรับแขกเห็นย่ากำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่แม้ท่านจะอายุอยู่ในวัยแปดสิบแล้วแต่สายตาท่านยังดีสามารถอ่านหนังสือเขียนหนังสือได้

"ผมมีเรื่องที่จะคุยกับย่า" เขาไม่อ้อมค้อมให้เสียเวลาเขาเดินมานั่งตรงข้ามกับท่าน ท่านวางหนังสือลงแล้วมองหน้าเขา

"เจย์มีอะไรกับย่าเหรอลูก"

"ผมเพิ่งทราบว่าคุณย่าจะรับคนมาอยู่ที่นี่"

"อืมมใช่ เจย์เจอหนูใบตองแล้วเหรอจ้ะ"

"เจอไม่เจอมันไม่สำคัญหรอกนะครับ ผมแค่อยากทราบว่าคุณย่าคิดยังไงที่จะเอาใครก็ไม่รู้มาเลี้ยงแถมยังยกให้เป็นหลานอีก"

"ย่าสงสารเห็นเค้าไม่มีใครอายุก็เท่าเจย์พ่อแม่ก็ไม่มีญาติพี่น้องก็ไม่มี"

"แล้วไงครับ...เลยต้องรับมาอยู่ที่นี่"

"แล้วเจย์จะให้ย่าทำยังไง"

"ถ้าสงสารก็แค่ให้ทุนเหมือนที่ย่าให้กับเด็กกำพร้าคนอื่นๆ ก็ได้นี่ครับ กองทุนช่วยเหลือของย่าก็มีถ้าผมจำไม่ผิด" ย่าของเขาท่านใจบุญชอบช่วยเหลือคนอื่นมาตลอดเลยมีการจัดตั้งกองทุนช่วยเหลือเด็กกำพร้ากับคนยากไร้ขึ้นมาแต่เขาไม่เข้าใจที่ทำไมกับเด็กผู้หญิงคนนี้ท่านถึงต้องรับมาอยู่ด้วย

"ย่าพูดตามตรงนะ ย่าเห็นหนูใบตองละย่าคิดถึงน้องสาวฝาแฝดของเรา ถ้ายัยจีนยังอยู่ย่าคงมีความสุขมากกว่านี้ที่มีทั้งหลานสาวหลานชาย"

ใช่ครับผมเคยมีน้องสาวฝาแฝดแต่เธอเสียชีวิตไปแล้วด้วยโรคหัวใจตั้งแต่อายุได้ห้าขวบตอนนั้นเขาก็ไม่ค่อยรู้ความเท่าไหร่หรอก

"แต่เด็กนั่นไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเราเลยสักนิดถ้าเป็นญาติห่างๆ ยังพอว่าแต่นี่ไม่ใช่แล้วย่ามั่นใจได้ยังไงว่าเด็กนั่นเป็นคนดี"

"ย่ามั่นใจ"

"คงจะมั่นใจเหมือนที่ย่าเคยมั่นใจว่าน้าเพลินเป็นคนดีใช่ไหม"

เขาไม่อยากจะรื้อฟื้นเรื่องราวเก่าๆ หรอกนะแต่เขาจำเป็นต้องพูดก่อนที่อะไรมันจะซ้ำรอยเดิม

"เจย์"

"ย่าคงยังไม่ลืมว่าที่ผมต้องมากำพร้าพ่อกำพร้าแม่เพราะใคร"

"ย่าไม่เคยลืมลูก เรื่องเพลินตาย่ายอมรับว่าย่าผิดเองที่เอาเธอเข้ามาในบ้านจนทำให้เกิดเรื่อง"

คุณหญิงแม้นมาศไม่เคยลืมว่าตนเองเคยทำเรื่องผิดพลาดแม้เรื่องนี้จะผ่านมาหลายปีแล้วก็ตาม ย้อนกลับไปเมื่อหลายสิบปีก่อนท่านเคยรับเพลินตามารับเลี้ยงเพราะพ่อแม่เพลินตายากจนไม่มีเงินที่จะเลี้ยงลูกให้ได้ดีเลยเอามาฝากให้ท่านช่วยเลี้ยงดูซึ่งท่านก็ไม่มีลูกสาวมีแต่ลูกชายเพียงคนเดียวคือจรัสพ่อของเจย์ เพลินตาอายุพอๆ กับจรัส ในสายตาของทุกคนเพลินตาเป็นเด็กดีมากพูดจาไพเราะมารยาทก็เรียบร้อยเป็นที่รักของทุกคน ในเวลาต่อมาจรัสก็ได้แต่งงานกับคนรักก็คือทิพย์สุดามารดาของเจย์ ทุกอย่างก็ดำเนินไปอย่างปกติจนวันนึงทิพย์สุดาตั้งท้องในช่วงนั้นเองที่จรัสพ่อของเจย์ไปมีความสัมพันธ์กับเพลินตาคำสารภาพของจรัสก็คือเขายังมีความต้องการแต่ทิพย์สุดาตัั้งท้องแถมยังเป็นลูกแฝดอีกทำให้ต้องระวังห้ามมีเพศสัมพันธ์เขาเลยเผลอไผลไปมีอะไรกับน้องสาวบุญธรรมของตัวเองก็คือเพลินตาเรื่องนี้ความมาแตกตอนที่ทิพย์สุดาตื่นมากลางดึกของคืนนึงเธอไม่เจอจรัสเธอเลยคิดว่าจะเดินลงมาตามหาข้างล่างด้วยความเป็นห่วงเพราะเขาหายไปนานเกินไปยังไม่ทันที่เธอจะเดินลงบันไดเธอเดินผ่านมาถึงหน้าห้องของเพลินตาซึ่งจะอยู่ก่อนถึงบันได