บทที่ 5 ต้นเหตุของเรื่อง 1.4

“เธอป้ายยานอนหลับใส่ปากของฉัน ฉันก็มียาบางอย่างอยากจะให้เธอกินเหมือนกัน รับรอง...แจ่ม”

คำพูดของเขาเรียกความกลัวให้กับจันยาวีร์อย่างมากมาย ยาบางอย่าง...ยาอะไร ยาอะไร เธอท่องทวนในใจอยู่ตลอดเวลา สายตาหวาดระแวงมองตามร่างหนาที่ลุกเดินไปหยิบอะไรบางอย่างในกระเป๋าเดินทางข้างตู้เสื้อผ้า ก่อนจะเดินกลับมาหาร่างสาวที่ดิ้นรนไม่หยุด

“ไม่นะ อย่านะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ คุณได้พระคืนไปแล้วนี่ ปล่อยฉันไปเถอะ ฮือ...อย่าทำอะไรฉันเลย อย่าทำฉันเลย”

หมอนวดสาวยังคงอ้อนวอนไม่หยุด มีหรือที่รัฐภูมิจะใจอ่อน เมตตาสาวตรงหน้าง่ายๆ เขาปล่อยเธอแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้และเวลานี้ สิบแปดมงกุฎอย่างจันยาวีร์ต้องเจอคนอย่างเขา ร้ายมาร้ายกลับและเพิ่มความร้ายมากเป็นร้อยเท่า เท้าเล็กพยายามถีบ กระแทกไปที่ร่างหนาดูเหมือนว่าจะถีบลมมากกว่า มันไม่ช่วยอะไรเลยจริงๆ เพราะตอนนี้เขาขึ้นมานั่งคร่อมร่างเธออีกครั้งหนึ่งแล้ว

“ยานี้จะทำให้ร้อนรุ่มอย่างมากมาย เลือดในกายเธอจะสูบฉีดจนเธอกระสับกระส่าย กระหายไปด้วยความใคร่แบบสุดๆ เธออยากจนแทบจะถ่างขารอให้ผู้ชายมากระทุ้ง ขอให้มีความสุขกับความร่านที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเธอนะ ยาออกฤทธิ์เต็มที่เมื่อไหร่ ฉันจะมาสนองตอบความอยากให้เธอเอง รับรองถึงอกถึงใจไปสามโลก หมอนวดอย่างเธอคงผ่านศึกมาไม่ใช่น้อย คงมีวิธีบังคับความร่านของตัวเองนะ ฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อน แล้วเจอกันนะแป้ง”

จันยาวีร์เม้มปากเป็นเส้นตรงแน่น เพื่อไม่ให้เขานำยานั้นใส่เข้าไปในปากของเธอ ทว่ามันไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาเลยที่จะทำให้ปากของเธอเปิดอ้าออก เพียงแค่รัฐภูมิใช้ฝ่ามือบีบไปบนแก้มของเธอทั้งซ้ายขวาอย่างแรง หญิงสาวระบมปวดแก้มไปหมด แรงบีบที่มากมายทำให้ปากที่เม้มค่อยๆ คลายตัวออก จนในที่สุดปากของเธอก็อ้าออก ชายหนุ่มหน้าดุรีบใส่ยาปลุกเซ็กส์เข้าไปในช่องปากสาวบังคับให้เธอกลืนมันลงไปด้วยการนำฝ่ามือใหญ่มาปิดทับที่ริมฝีปาก ยาที่อยู่ในปากไม่ได้ถูกกลืนลงไปในลำคอ แต่มันละลายเมื่อสัมผัสโดนความชื้นของน้ำลายที่อยู่ภายใน ความขมของเม็ดยาที่เริ่มละลายในปาก ทำให้สาวเจ้าร้องไห้ออกมาทันที คิดในใจว่าเธอจะต่อต้านยาประเภทนี้ได้อย่างไร

รัฐภูมิกระตุกยิ้มอย่างพอใจ ขยับร่างกายลงมายืนอยู่ริมเตียง มองดูร่างสาวที่ร้องไห้ตัวโยนด้วยความสะใจ เจอแค่นี้มันยังน้อยไป ริอาจเข้ามากระตุกหนวดเสือถึงที่ ไม่ถูกเสือขย้ำกินก็คงเป็นไม่ได้ เสืออย่างเขาฆ่าได้หยามไม่ได้อยู่แล้ว เขาหมุนตัวก่อนจะขยับร่างกายเดินไปยังห้องน้ำ อาบน้ำอย่างสบายใจ ผิวปากอย่างอารมณ์ดี

ยาเซ็กส์ชนิดนี้เขาซื้อมาจากตลาดมืดแห่งหนึ่งในประเทศฝรั่งเศส เป็นยาปลุกเซ็กส์ชนิดใหม่ล่าสุดที่กำลังเป็นที่นิยมในขณะนี้ สาเหตุที่เขาซื้อยาชนิดนี้มาไม่ใช่ว่าเขาจะใช้เอง พันกรเพื่อนสนิทของเขาเป็นคนฝากซื้อ เพื่อจะนำไปให้พี่เขยที่มีอาการนกเขาไม่ขัน ต้องพึ่งยาปลุกเซ็กส์ขณะที่ดำเนินกิจกรรมทางเพศ

ห้านาทีต่อมาหลังจากที่ยาปลุกเซ็กส์เริ่มละลายในปากและตัวยาไหลเข้าไปในลำคอสาว อาการแปลกๆ ก็เกิดขึ้นกับจันยาวีร์ คลื่นความร้อนบางอย่างแผ่กระจายไปทั่วร่างกายของเธอ แทรกลึกไหลซึมเข้าไปตามเซลล์ต่างๆ เม็ดเลือด ลุกลามลึกเข้าไปถึงกระแสเลือดที่เร่งสูบฉีดด้วยอัตราที่เร็วกว่าปกติ

จันยาวีร์รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว ความร้อนที่ได้รับทำให้เธอต้องการที่จะถอดเสื้อผ้าออก ความปรารถนาทางอารมณ์ที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อนกำลังกระจายอาบไปทั่วร่าง ความเป็นอิสตรีเพศกระตุกและเต้นเร่าอยู่ตลอดเวลา เธอมีความรู้สึกว่าต้องการร่วมเพศกับผู้ชายสักคน เพื่อมาบำบัดอาการที่เป็นอยู่นี้ให้ดีขึ้น ต้องการให้เขานำปาก ลิ้นประโลมจูบไปทั่วร่างสาว และต้องการฝ่ามือของเขาลูบไล้นวดเฟ้นไปตามผิวกายของเธอ และความปรารถนามากที่สุดก็คือ ต้องการให้เขาฝังกายลึกเข้าไปในกลีบสาว ขยับเขยื้อนกายด้วยความรุนแรง กระแทกกระทั้นให้ถึงอกถึงใจ

โอ้...เธอมีความคิดนี้อยู่ในสมองได้อย่างไร ต้องเป็นฤทธิ์ของยาแน่ๆ

เธอพยายามบังคับอารมณ์ที่คุกรุ่นในร่างกายเต็มที่ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นผลเท่าไหร่นัก ตอนนี้ยากำลังกดทับสมองและสตินึกคิดของเธอจนสิ้น กดทับความรู้สึกทุกอย่างไว้ในส่วนลึกสุดของสมอง นอกเหนือจากนั้นคือฤทธิ์ของยาที่สั่งให้ร่างกาย ความรู้สึกสนองตอบถึงความใคร่เพียงอย่างเดียว

รัฐภูมิเดินออกมาจากห้องน้ำโดยมีผ้าขนหนูพันกายเพียงผืนเดียว หยดน้ำที่เกาะพราวตามร่างกายถูกเช็ดออกด้วยผ้าขนหนูผืนนั้นที่ถูกกระตุกออกจากเอวใหญ่ พอเช็ดเสร็จก็นำมาพันรอบเอวเหมือนเดิม สายตาของเขาจับจ้องร่างสาวที่ดิ้นกระสับกระส่าย บิดเร้าร่างกายไปมาอยู่บนเตียงตลอดเวลา ปลายเท้าทั้งสองข้างของเธอถูไถไปมากับที่นอน บางจังหวะก็งอนิ้วเท้าเล็กน้อยแล้วจิกไปบนที่นอน ราวกับว่ากำลังต่อสู้กับฤทธิ์ยาที่เริ่มทำงานเต็มรูปแบบ มือนุ่มทั้งสองข้างก็เช่นกัน กำเข้าหากันแน่น ดวงตาสาวปรือสยิวมีเสียงครางเบาๆ ในลำคอ ใบหน้าสาวแดงเรื่อ ขนแขนและขาเส้นเล็กๆ ลุกชัน ภาพนี้ทำให้หัวใจของเขาเต้นระส่ำ เธอช่างเย้ายวนอารมณ์ได้ดีอย่างน่าประหลาด เพียงแค่ได้เห็นอากัปกิริยาของนกต่อตอนนี้ เขาก็แทบอยากจะสะบัดผ้าขนหนูออกจากกาย แล้วเดินไปฟาดอาหารค่ำที่นอนรออยู่บนเตียง สมองคิดมือทำตามรัฐภูมิปลดปมผ้าขนหนูจนมันหล่นไปกองอยู่ปลายเท้า แล้วนำพาร่างกายเปล่าเปลือยแสนเร้าใจไปนั่งริมเตียง

“ว่าไงจ๊ะแป้ง สบายตัวหรือว่าร้อนตัว จะให้ช่วยอะไรมั้ย?”

เสียงเย้ยหยันถูกขับออกมาจากลำคอของรัฐภูมิ จันยาวีร์แทบจะฟังคำพูดของเขาไม่รู้เรื่อง สมองมันไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น เนื่องจากถูกครอบงำด้วยความปรารถนา หากเธออยู่ในสภาวะที่ปรกติ เธอจะไม่พูดในประโยคที่เอ่ยต่อไปนี้เลย

“ชะ...ช่วยด้วย แป้งร้อน...ร้อนไปหมดทั้งตัวเลย”

ฤทธิ์ยาทำให้เสียงหวานร้องขอชายหนุ่มตรงหน้า รัฐภูมิแสยะยิ้มอย่างน่ากลัว สอดมือเข้าไปในชายเสื้อ ลูบเบาตรงหน้าท้องเนียนนุ่มมือ ไล้เป็นรูปวงกลมตรงร่องลึกกลางหน้าท้อง ชวนให้ร่างกายสาวเกิดความสยิว

“ถ้าร้อนก็ต้องถอดเสื้อผ้าออก”

พูดจบก็ชักมือออกแล้วนำมือไปจับตรงชายเสื้อยืดพอดีตัว เลิกขึ้นสูงจนถึงทรวงอกที่ถูกกรวยสีหวานบดบังความสวยงามอยู่ เขาวางฝ่ามือลงบนบงกชทางด้านขวา บีบเบาค่อยๆ ขยำ สิ่งที่เขาสัมผัสอยู่นั้นช่างเด้งรับน้ำหนักมือยามที่ออกแรงเคล้นเหลือเกิน แถมยังเด้งดุจสปริงยิ่งบีบ ยิ่งเคล้นยิ่งเพลิดเพลิน ทรวงอกคู่นี้เหมือนกับว่าไม่เคยถูกสัมผัสมาก่อน สร้างความแปลกใจให้กับรัฐภูมิไม่น้อย แต่พอคิดไปอีกทางหนึ่งบางทีบงกชคู่นี้อาจจะผ่านการศัลยกรรมมาก็ได้ เขาย้ายมือไปทางบงกชทางด้านซ้าย ทำในลักษณะเดียวกัน คนที่บีบก็สำราญใจ คนที่ถูกบีบก็สยิวซ่านสำราญอารมณ์ แรงพิศวาสเพิ่มพูนมากหลายทวี แรงต่อต้านติดลบ

อาการระทวยอ่อนที่ไร้แรงขัดขืนของจันยาวีร์ ทำให้เขาเอื้อมมือไปปลดเนกไทที่ผูกข้อมือของเธอออกทั้งสองข้าง จัดการถอดเสื้อยืดของเธอเป็นลำดับต่อมา ไม่ต้องบอกเลยว่าปราการชิ้นใดจะหลุดออกไปจากร่างสาว...บราเซียสีฟ้า

“อืม...สวยใช่ย่อย”

เขาครางด้วยน้ำเสียงพอใจแล้วเปิดปากชื่นชมบงกชที่ผลิบานเมื่อบราเซียหลุดออกไป หญิงสาวหน้าแดงโดยอัตโนมัติทั้งๆ ที่ไม่มีสติเต็มร้อย มือนุ่มแตะลงบนลำแขนแข็งแรงและแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อของเขา วินาทีนั้นร่างกายของรัฐภูมิเหมือนถูกไฟฟ้าช็อต ปฏิกิริยาเคมีในร่างกายทำงานอย่างเร่งด่วน ร้อนวูบวาบขึ้นมาทันที

“ชะ...ช่วยด้วย แป้งร้อน แป้งร้อนเหลือเกิน”

เธอครางเสียงเบาหวิว คนที่ฟังอยู่เปิดเผยรอยยิ้มพอใจขึ้นมา คลึงทรวงอกนุ่มตึงไม่หยุด เขามองปลายถันสีออโรสด้วยความกระหายอยากลิ้มลอง แววตาของเขาแม้ว่าจะเต็มไปด้วยปรารถนาแต่ก็แฝงไว้ซึ่งความโกรธเกรี้ยว ดุร้ายและโหดเหี้ยม

“ฉันจะทำให้เธอหายร้อนเอง รับรองความร้อนจะกลายเป็นความหนาวเหน็บ พอฤทธิ์ยาหมดเธอจะต้องจำไปตลอดชีวิตแน่นอน ฉันไม่ปล่อยให้เธอมีความสุขแบบสบายๆ หรอก ความสุขของเธอต้องมาพร้อมกับความทุกข์ทรมาน ความเจ็บปวด ให้สาสมกับสิ่งที่เธอทำไว้กับฉัน”

รัฐภูมิขยับตัวมานั่งใกล้ข้างสาวที่หันมาผวากอดเขาอย่างลืมอาย เขาจะทำให้เธอรู้จักกับความคลั่งถึงขีดสุด แล้วอ้อนวอนขอร้องเขา และสุดท้ายเธอก็จะต้องจำเซ็กส์ครั้งนี้ไปจนวันตาย ไม่รอช้ารัฐภูมิรีบจัดการกับกางเกงยีนส์พอดีตัวของเธออย่างรวดเร็วให้มันหลุดออกไปพร้อมกับกางเกงชั้นในที่ม้วนตัวอยู่กับกางเกงยีนส์