2

“เขามาหมั้นแบบนี้แล้วไม่มีทางที่เขาจะไม่มาแต่งหรอก”

ทรายหันไปสบตากับส้มและพยักหน้าสนับสนุนกัน เพราะการหมั้นแล้วไม่แต่งสำหรับครอบครัวที่เป็นที่รู้จักแบบนั้น มีหวังเป็นข่าวดังแน่นอน

“เฮ้ย! แต่ถ้าเขายอมแต่ง แล้วพอแต่งเสร็จก็เลิก ก้ามปูมันไม่เสียตัวฟรีเหรอ”

ส้มทำท่าไม่ค่อยสบายใจ ที่คิดว่ากวินอาจมีแผนลึกมากกว่าการยกเลิกงานแต่งงาน

“เสียตัวฟรีที่ไหน พ่อเรียกสินสอดไปหลายล้าน เอาวะยอมสักทีสองที”

สามคนเพื่อนรักพากันหัวเราะกับคำพูดของก้ามปู ในบรรดาเพื่อนๆ ก้ามปูเป็นคนที่แสบสุดในเรื่องของการวางแผนเวลามีเรื่องกับใคร ถึงแม้เธอจะไม่ใช่ผู้หญิงที่จัดจ้านก็ตาม

“เออนี่แก ฉันถามจริงๆนะ ทำไมเดี๋ยวนี้แกออกมาเที่ยวทุกวันเลย แต่ก่อนไม่เห็นจะยอมมา” ส้มถามเพราะสงสัยมาหลายวันแล้ว

“ก็ตอนนี้ฉันเรียนจบ โตแล้ว แถมกำลังจะต้องมามีคุณสามีสุดหล่อ แล้วยิ่งสวยๆแบบนี้ ก็กลัวว่าถ้าแต่งงานกันไป คุณพี่กวินจะหวงจนไม่ให้มาเที่ยวกับเพื่อนๆ ก็เลยต้องรีบเที่ยวไว้ก่อน”

ก้ามปูจีบปากจีบคอพูด ทำท่าเหมือนกำลังมั่นใจในความสวยของตัวเอง ทั้งที่ความจริงเพื่อนทั้งสองคนต่างก็รู้ ว่าก้ามปูไม่เคยคิดว่าตัวเองสวยเลย

“แกก็ออกกำลังกาย ดูแลตัวเองบ้าง จะแต่งจริง แต่งแล้วเลิก อย่างไรวันนั้นแกก็ต้องสวยที่สุด”

ทรายเป็นผู้หญิงที่ความจริงแล้วสวยสู้ก้ามปูไม่ได้เลย แต่ด้วยหุ่นการแต่งตัว การแต่งหน้า ทำให้ทรายมีหนุ่มๆมาขยันขายขนมจีบกันแทบจะไม่เว้นวันเลย

“แกสองคนคุยกันไปก่อนนะ ขอไปเข้าห้องน้ำก่อน” ส้มพูดแทรกขึ้นมา

“ไปฉี่นะ ไม่ใช่ไปอ่อยหนุ่ม ขากลับก็ไม่ต้องพาใครติดมือมาด้วยนะจ๊ะ”

ทรายรู้ทันเพื่อนสาว ส้มเป็นสาวสวยหน้าตาเรียบร้อยตัวเล็ก แต่เรื่องการบริหารเสน่ห์ไม่มีใครสู้เธอได้เลย

“ก้ามปูแกคอยดูนะ นางคนสวยของเรา มันจะต้องได้ใครตามมาแน่ๆ” ทรายเดาไว้ล่วงหน้าเลย

“หนุ่มเยอะก็ดี เอาไว้เลือก ไม่เหมือนฉันเลย อยู่ดีๆก็มีคนเลือกให้ ไม่รู้พ่อจะติดใจอะไรกับการดองกับครอบครัวนั้นพี่กุ้งนางก็ไปเป็นสะใภ้คนหนึ่งแล้ว ยังจะมาพ่วงถึงฉันอีก”

ตั้งแต่ครั้งของกุ้งนาง ชลธีก็ไม่เคยบอกเหตุผลให้ลูกทั้งสองคนได้รู้ว่าเพราะอะไรถึงต้องให้กุ้งนางแต่งงานกับกวี พูดแต่เพียงว่า พ่อเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้เสมอ

“แล้วครั้งนี้แกไม่ถามพ่อไปเลยหล่ะ ดูแกกับพ่อสนิทกันจะตาย รับรองเขาต้องบอกแกแน่ๆ”

ตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมาเกือบสิบปี ทรายไม่เคยเห็นพ่อลูกคู่ไหนสนิทกันเท่าก้ามปูกับพ่ออีกแล้ว อาจเป็นเพราะแม่เสียชีวิตไปตั้งแต่ก้ามปูยังเด็กๆ อยู่มาก ชลธีจึงทำหน้าที่เป็นทั้งพ่อและแม่ในคนเดียวกัน

“เราไม่กล้า กลัวพ่อจะรู้สึกว่าเราไม่เต็มใจ และเรากลัวว่าเหตุผล มันอาจจะเป็นความลับที่พ่อเราอยากจะเก็บไว้คนเดียวก็ได้”

“ก็จริงของแก ว่าแต่ยายส้มมันไปเข้าห้องน้ำหรือไปนั่งโต๊ะหนุ่มที่ไหนแล้ว ป่านนี้ยังไม่มาอีก” ทรายเริ่มบ่นหาเพื่อน

“นั่นไงมาแล้ว” ก้ามปูชี้ไปที่ใกล้กับประตูทางไปห้องน้ำ