ตอนที่ 3 ไม่ให้พัก (Nc 25 )

ตอนที่ 3 ไม่ให้พัก (Nc 25 )

นิศาตื่นขึ้นมา เธอรู้สึกปวดมากตามร่างกาย ไม่รู้ว่าตัวเองเพิ่งผ่านสงครามมาอย่างหนักในเมื่อคืน

“อ๊ะ อะไรเนียะ” นิศาถึงกับตกใจมีผู้ชายตัวใหญ่นอนกอดเธออยู่ในสภาพเปลือยเปล่า

ลูคัสเห็นเธอตื่นแล้ว ก็อดตื่นขึ้นตามเธอไม่ได้

“ตื่นแล้วหรือครับ”

ชายหนุ่มลูกครึ่งหน้าตาจัดว่าหล่อมาก จ้องหน้าของเธออยู่ แต่นิศาจำอะไรเมื่อคืนไม่ได้เลย พยายามนึกเรื่องเมื่อคืน แต่ก็รู้สึกปวดหัวอย่างหนัก จำได้แค่พอลางๆ ตอนอยู่ในห้องรับรองลูกค้า วีไอพี กับคนกลุ่มนั้น แล้วโดนชายอ้วนพยายามลวนลามเธอ

แล้ว….เธอมาอยู่กับผู้ชายคนนี้ได้ยังไง

“คะ คุณเป็นใคร” นิศาพยายามจะลุกหนี แต่ตอนนี้เธอรู้สึกเจ็บตรงนั้นมาก นี่เธอเสียความบริสุทธิ์ให้ผู้ชายคนนี้ไปแล้วหรอ

“ผมหรอ เป็นคนที่ช่วยคุณไว้เมื่อคืนไง”

“ชะ ช่วยอะไร” นิศางง

“ก็คุณขอร้องให้ผม ช่วยทำแบบนี้กับคุณ”

ลูคัสไม่พูดเปล่า ดึงสองแขนเธอกดลงกับที่นอน เขาอยากจะ…..เธออีกแล้ว

“ไม่เอานะ พอเถอะ ฉันเจ็บไปหมดแล้ว ปล่อยฉันไปเถอะ” นิศาขอร้อง ตอนนี้สติเธอกลับมาหมดแล้วถึงจะจำว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นไม่ได้ แต่ก็รู้ว่าตรงนั้นน่าจะผ่านการใช้งานมาอย่างหนัก ถ้าจะโดนอีกครั้ง เธอจะเดินยังไงไหว

ลูคัส อดขำไม่ได้ สาวน้อยที่ร้อนแรงเมื่อคืนพอได้สติ แทบจะเป็นคนละคน เมื่อคืนยังครวญครางไม่ยอมให้เขาหยุด ตอนนี้จะมาขอร้องให้เขาไม่ให้ทำเธอซะแบบนั้น

“โอเค ไม่ทำ ก็ไม่ทำ” เขาปล่อยมือเธอ นิศารีบลุกขึ้นดึงผ้าห่มมาคลุมตัว จนตัวลูคัสไม่มีอะไรมาปกปิด

ตรงนั้นมัน -ใหญ่มาก-

เขาเอามันเข้าไปข้างในของเธอได้ยังไงกันนะ

นิศาอดจ้องมันอย่างตื่นกลัว เธอไม่เคยเจออะไรแบบนี้ ก็เมื่อคืนเป็นครั้งแรกของเธอแถมเมื่อคืนเธอก็ยังไม่มีสติ

“จ้องอะไร” เขาอดขำท่าทาของเธอไม่ได้

“ก็มันตื่นตอนเช้าพอดี เผลอไปโดนตัวคุณตอนนอนกอด สภาพเลยเป็นแบบที่เห็น” เขาพูดราวกับเป็นเรื่องธรรมดา แต่นิศาหน้าแดง

“ไปเหอะ อาบน้ำกัน เมื่อคืนผมเหนื่อยจนเผลอหลับ เลอะเทอะไปหมด”

เมื่อคืนเขาจัดการเธอไปหลายรอบจนหมดแรงไม่ได้ทำความสะอาดเลยสักนิด เผลอหลับไปทั้งอย่างนั้น

“เฮ้ ยังไม่ลุกขึ้นมาอีก จะให้ผมต่ออีกรอบหรอ” เขาอดหันไปบ่นเธอ เมื่อเห็นเธอยังนั่งนิ่งไม่ยอมลุกตามมา

“แล้วทำไมต้องไปอาบน้ำ พร้อมคุณ” นิศาโวยวายนี่เขาจะบ้าหรอ อยู่ดีๆ จะให้เธอไปอาบน้ำพร้อมกับเขา

“อ่อ คุณอยากให้ผมต่อกับคุณ ตรงนี้” เขาหันกลับมา ทำท่า เหมือนจะเขมือบเธออีกครั้ง

“อ๊ะ อย่านะ ไปแล้ว ไปเดี๋ยวนี้เลย” นิศาพยายามเอาผ้าห่มสีขาวมาพันตัว ลูคัสเห็นท่าทางเธอก็อดหงุดหงิดไม่ได้ เดินไปกระชากผ้าห่มเธอโยนออก

“ว้ายยยยยยยยย” นิศาในร่างเปลือยเปล่าพยายามเอาสองมือเข้ามาปกปิดร่างกาย

“ปิดทำไม เมื่อคืนมีอะไรกันตั้งแต่ 3 ทุ่มยันเช้า คุณว่ามีส่วนไหนที่ผมไม่เห็นคุณ” เขาไม่พูดเปล่า ตรงมาอุ้มเธอในสภาพเปลือยแบบนั้น ตรงไปที่ห้องน้ำทันที

————————————-

เขาเปิดฝักบัวล้างชำระร่างกายตัวเองจนเรียบร้อยเห็นเธอยังยืนนิ่ง จึงดึงตัวเธอมาอาบน้ำให้ ใจนิศาเต้นไม่เป็นจังหวะ เธอไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน ก็ตรงนั้นเขา ยังไม่ยอมอ่อนลงเลยสักนิด

มือของเขาถือฟองสบู่ลูบไล้บนตรงเธอ ก่อนเผลอขย้ำวงตรงทรวงอก

“อ๊ะ…..” นิศาอดสะดุ้งเฮือกไม่ได้

ไม่รู้เป็นเพราะฤทธิ์ยายังหลงเหลือ หรือเพราะเขากระตุ้นไปโดนตรงจุดเธอ

“เป็นอะไร โดนตรงนี้แล้ว….มีอาการเลยหรอ” เขากระซิบพ่นลมหายใจอยู่ข้างๆ หูเธอ

นิศารีบส่ายหน้าเธออายมากที่เผลอส่งเสียงนั้นออกมา

“งั้นตรงนี้ล่ะ” มือลูคัส เลื่อนต่ำลงจนเปลี่ยนมาโดนตรงส่วนล่างของเธอ

“อ๊ะ……อึม……ไม่” เขาแกล้งเอานิ้วเข้าไปจัดการเธอหลังจากที่ล้างตัวให้เธอสะอาดแล้ว

“ตรงนี้ เสียวมากกว่าใช่ไหมครับ” เขากระตุกนิ้วถี่ๆ แกล้งเธอ

“อย่า….มะ…..ไม่เอาแล้ว มันเจ็บ” เมื่อคืนผ่านสงครามมาอย่างหนักหน่วง ตรงนั้นของเธอยังระบมมากจริงๆ แต่นิ้วของเขาที่วนอยู่ตรงนั้น มันทำให้เธอทั้งเจ็บทั้งอาย เขาไม่ยอมหยุดแกล้งเธอเลย

จนมีบางสิ่งลื่นๆ ติดมือเขาออกมา

“ไหนบอกไม่เอา ทำไมร่างกายคุณช่างไม่ตรงกับปากเลยจริงๆ” เขายิ้ม

ไม่รอช้า ลูคัสจับเธอก้มลงไป ก่อนค่อยๆ ยัดเจ้าน้องชายขนาดใหญ่ของเขาเข้ามา “แน่นชิบ” เขาอดเอามือขย้ำที่ก้นสวยของเธอ ผู้หญิงที่ไม่เคยผ่านมือชาย มักจะเต่งตึงน่าสัมผัสแบบนี้

“จะเจ็บ คุณ ฉันเจ็บ” ท่าทางแบบนี้มันลึกจนเธอแทบไม่รู้ว่ามันจะไปถึงไหนต่อไหน แล้วตอนนี้เธอก็เจ็บมาก

“ผมจะทำเบาๆ ก็แล้วกัน” เขาบอก

ก็เข้ามาถึงขนาดนี้ใครจะไปหยุดได้ ลูคัสค่อยๆ เคลื่อนตัวเข้าออกช้าๆ

มือเขาย้ายไปขยำที่อกสวยของเธอ แม้นิศาจะตัวเล็กนิดเดียว แต่หน้าอกของเธอไม่ได้เล็กตามไปด้วย ลูคัสอดขย้ำมันอย่างมันมือไม่ได้

“อ๊า”

“อ๊า”

“อ๊า”

เสียงเธอร้องตามจังหวะทุกครั้งที่เขากระแทกมันลงไป ก็เธอแน่นขนาดนี้ ลูคัสมาเฟียหนุ่ม เกิดติดใจเธอซะแล้ว

ไม่ช้า ลูคัสก็กระแทกมันไปสุดแรงอีกครั้ง

ก่อนร้องครางออกมา อย่างสุขสม

“อาาาาาาาาาาาาาา”

ลูคัสติดใจสาวน้อยคนนี้ไปซะแล้ว

————————————