ตอนที่ 3

“ซี้ด... ”

สายตาของฉันยังจับจ้องอยู่กับภาพเคลื่อนไหวในมือถือ เข่าของหญิงสาวญี่ปุ่นคนนั้นโดนมือใหญ่ของหนุ่มนิโกรดันให้แหกกว้างอีกครั้ง ก่อนจะกดท่อนเอ็นสีดำเลื่อมเข้ามาอย่างแรง พรวดเดียวก็มิดสุดดุ้น อัดลงมาสุดพวงไข่ ตอโคนสนินแน่นอยู่ในพุ่มขนสีดำ

“อ๊า... ”

สาวญี่ปุ่นร้องคราง ผวากายเกร็งขึ้นกอดลำตัวสีดำเลื่อมของนิโกรเอาไว้แน่น ฉันมองดูด้วยหัวใจเต้นแรง รู้สึกอิจฉาผู้หญิงคนนี้ หล่อนคงรู้สึกคับแน่นน่าดู ฉันอยากโดนแก่นกายใหญ่ดำทะลวงเข้ามาสุดพวงไข่แบบนี้บ้าง

‘อู้ว... จะเอาแบบนี้’

ฉันพึมพำอยู่ในใจ อยากโดนดุ้นมหึมากดเสียบเข้ามาอย่างที่เห็น อยากให้แก่นกายของหนุ่มผิวหมึกบดขยี้ติ่งกระสัน อยากโดนนิโกรกระเด้าเข้ามาจนสุดโคนพวงสวรรค์เหมือนในหนังโป๊ที่กำลังดูอยู่ในตอนนี้... ถ้าในชีวิตนี้มีโอกาสโดนบ้าง... มันคงฟินสุดๆ

ภาพเคลื่อนไหวในมือถือที่ฉันแอบเปิดดูยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง ถึงตอนที่นิโกรร่างใหญ่กระเด้าแรงเสียงดังบลั่กๆ ในมุมกล้องของการถ่ายทำที่ซูมเข้ามาใกล้ อู้ว... มันทำให้เห็นว่าแต่ละเปลาะปมขรุขระของดุ้นเนื้อยาวใหญ่เหมือนดุ้นมะระจีน แตกต่างก็ตรงสีดำ ปูดโปนไปด้วยเส้นเลือดโอบรอบลำ กระหน่ำอัดเข้ามาในกลีบเนื้อหนึบแน่นของสาวยุ่นไม่ยั้ง แน่นจนเหมือนมีปลอกรูดรัดดุ้นออกมา

ดูสีหน้าก็รู้ว่าสาวยุ่นเสียวซ่านสุดจะบรรยาย เต้านมของหล่อนแอ่นตั้ง ส่าย สั่น รับริมฝีปากของนิโกรที่ครอบลงมากระซวกดูดขณะกระเด้าไปด้วยเสียงดังบลั่บๆ ก้นดำๆ ขยับไม่หยุด

ฉันเองก็มีอารมณ์มากจนต้องซอยดุ้นกล้วยถี่รัว ขณะความยาวใหญ่ของนิโกรหนุ่มกำลังเสียบทะลวงลึกล้ำเข้าใส่ร่องเสียวของสาวญี่ปุ่นอย่างไม่บันยะบันยัง ในนาทีที่ความเสียวซ่านของฉันกำลังพุ่งทะยานสูงขึ้นเรื่อยๆ จวนเจียนจะถึงอาการออกัสซั่มอยู่รอมร่อ ครั้นแล้วทุกอย่างก็มีอันต้องสะดุดลงเพราะเสียงเรียกที่ดังอยู่หน้าประตูห้องนอน

“ดาว... ลูกเอ็งตื่นแล้ว”

เสียงแม่ของฉันนั่นเอง

“จ้ะแม่... ระ... รอเดี๋ยวนะ ฉันกำลังจะลงไปเดี๋ยวนี้แหละจ้ะ”

ฉันตอบอึกอัก ขณะกล้วยยังเสียบคาอยู่ในร่องสวาท รีบปิดคลิปโป๊ในมือถือ สูดหายใจแรง เก็บกล้วยน้ำว้าแหว่งวิ่นเป็นชิ้นเป็นต่อนเอาไปทิ้งในชักโครก ขณะเสียงเคาะประตูยังดังไม่หยุด

“เปิดประตูให้แม่เข้าไปได้ไหม”

เสียงตอบตะกุกตะกักของฉันเมื่อครู่กำลังสร้างความสงสัยให้แม่

“เดี๋ยวนะแม่”

ฉันเปิดประตูออกมาในสภาพกระโจมอก เม็ดเหงื่อที่แตกซ่านเพราะความเสียวยังพรมพราวอยู่ที่หน้าผาก

“เอ็งเป็นอะไรหรือเปล่า... ดูสิ... เหงื่อแตกเชียว”

แม่ถามด้วยความประหลาดใจ สายตาคับข้องใจกวาดสำรวจมาในห้องเหมือนกำลังสงสัยว่าฉันอาจจะซ่อนผู้ชายเอาไว้

“หนูลงไปดูชินจังก่อนนะ”

ฉันรีบคว้าเสื้อมาสวมทับกระโจมอก ก้าวยาวๆ เดินลงบันไดมาที่ชั้นล่างของบ้านเพื่อให้นมลูกชายในวัยหนึ่งขวบของฉัน กำลังนอนอยู่ในเปลที่แม่ฉันนั่งแกว่งไกวมาพักใหญ่ๆ

ที่ชั้นล่างของบ้าน

“ลุงแสง... มาตั้งแต่เมื่อไรจ๊ะ”

ฉันร้องทักชายวัยกลางคนที่เคยเห็นหน้ามาตั้งแต่ฉันยังเด็กๆ บ้านแกเป็นอู่ซ่อมและทำสีรถอยู่ท้ายซอย ลุงแสงอายุรุ่นราวคราวเดียวกับแม่ของฉัน

“เห็นว่าเอ็งตกงานอยู่ใช่ไหม... ”

ลุงแสงถามขณะจ้องมองฉันพาลูกมานั่งให้นมที่เก้าอี้หน้าบ้าน

“จ้ะ... ฉันว่างงานมาเกือบเดือนแล้ว”

ฉันตอบตามความจริง เพราะว่าโรงงานเย็บผ้าที่ฉันเคยทำมานานกว่าสามปีเพิ่งปิดตัวลงเงียบๆ อย่างน่าเศร้า ภายหลังการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองครั้งใหญ่ทำเอาเศรษฐกิจของบ้านเมืองระส่ำ นายทุนย้ายฐานการผลิตหนีหายไปหมด

“เอ็งสนใจจะทำงานบ้านให้ลุงมั้ย”

ลุงแสงเดินเข้ามานั่งใกล้ แกถามฉัน... แต่สายตากลับจับจ้องมองดูเต้านมอวบคัดของฉันตาไม่กระพริบ ซ้ำยังเอื้อมเอามือมาแตะแก้มยุ้ยของลูกชายฉัน แก้มที่เบียดแนบอยู่กับเต้านมอวบคัด

“ลูกเอ็งน่ารักจัง”

ลุงแสงเอามือแตะแก้มลูกชายฉัน และหลังมือของแกก็สัมผัสเข้ากับเต้านมของฉันอย่างจัง ฉันไม่รู้ว่าแกจงใจหรือเปล่า? แต่ก็ไม่อยากคิดมาก เพราะลุงแสงอายุรุ่นราวคราวพ่อของฉัน ผู้ชายวัยนี้คงไม่คิดอะไรแล้วมั้ง จึงคิดว่าที่หลังมือแกมาโดนนมฉันนั้นน่าจะเป็นเรื่องบังเอิญมากกว่า

“ก็สนใจนะ”

ฉันเอามือคีบหัวนมที่หลุดออกมาจากปากของลูก จับหัวนมยัดเข้าปากลูกชาย ถ้าตอนนั้นฉันเหลียวกลับมามองลุงแสงที่นั่งข้างๆ จะเห็นดวงตาของแกเบิกโพลงขณะแอบกลืนน้ำลายลงคอเสียงดังเอื๊อก

“ตกลงว่าเอ็งจะมาทำงานบ้านให้ลุงนะ”

ลุงแสงรีบสรุป จากนั้นก็ตกลงเรื่องค่าจ้าง ฉันโอเคกับเงินเดือนหมื่นสองซึ่งไม่มาก... แต่ก็ไม่น้อย เพราะว่าอู่ซ่อมรถยนต์ของลุงแสงก็อยู่แค่ท้ายซอย แล้วข้อดีอีกอย่างของการทำงานไม่ไกลบ้านก็คือฉันสามารถกลับมาให้นมลูกได้ในตอนเที่ยง ไม่ต้องปั๊มน้ำนมใส่ขวดเอาไว้เหมือนเมื่อก่อน แม้ทุกวันวันนี้ลูกชายในวัยหนึ่งขวบของฉันจะกินนมผงไปด้วย แต่ถ้าเลือกได้... ฉันก็อยากให้ลูกชายได้กินนมแม่ เพราะว่าฉันเป็นคนนมใหญ่ ทุกวันนี้น้ำผมก็ยังมีมาก บางวันนมคัดมาก ทำเอาฉันปวดเต้า

“ตกลงพรุ่งนี้เอ็งมาเริ่มงานเลยนะ”

ลุงแสงดีใจที่ฉันยอมทำงานบ้านให้แก

“จ้ะลุง”

ฉันพยักหน้า ดีใจที่ได้งาน เพราะว่าทุกวันนี้ฉันต้องเลี้ยงลูกคนเดียว ฉันจะตกงานนานกว่านี้ไม่ได้ เพราะว่ารายจ่ายมากมายกำลังรออยู่

วันรุ่งขึ้น

ฉันมาทำงานบ้านให้ลุงแสงตามที่ได้ตกลงกันไว้

“มาแล้วรึดาว”

ลุงแสงเดินออกมาเปิดประตูรับ แกนุ่งกางเกงขาก๊วยเพียงตัวเดียว แสงแดดยามสายที่สาดมากระทบร่างหนา ทำให้มองเห็นชัดว่าแกเป็นคนตัวใหญ่ แม้อายุจะมาก พุงจะใหญ่ แต่อกและแขนก็ยังมีกล้ามเนื้อ ดูมาดแมนสมชายชาตรี ลุงแสงเป็นพ่อม่ายเพราะเมียแกตายจากไปนานหลายปี

ฉันเดินตามลุงแสงเข้ามาในบ้าน แกเริ่มแนะนำว่าฉันต้องทำงานอะไรบ้าง ซึ่งก็ไม่ได้มีอะไรยาก เพราะงานสักเสื้อซักผ้าล้างถ้วยล้างจานและเก็บกวาดก็เป็นสิ่งที่ฉันทำเป็นประจำทุกวัน