ตอนที่4 Nc
เมื่อถึงหอพักชายหนุ่มก็เริ่มเข้ากอดออดอ้อนคนรักไม่ยอมห่างกาย ไม่ว่าเธอจะเดินไปไหนเขาก็จะเดินตามไปด้วยทุกที่
"เป็นอะไรคะเนี่ย"
"ติดแฟน" ธันวาตามติดเธอแจจนน้ำหนึ่งเริ่มที่จะปลงกับพฤติกรรมคลั่งรักของแฟนหนุ่ม
"หลบไปค่ะ หนึ่งจะไปอาบน้ำแล้วพี่ธัน" น้ำหนึ่งดันแผงอกคนรักให้เลิกเดินตาม เธอคว้าผ้าเช็ดตัวเตรียมตัวเข้าห้องน้ำแต่ทว่าธันวากลับยังไม่หยุด
"พี่ก็จะอาบด้วย"
"พี่ธัน ไม่เอาค่ะ ว้าย!" เสียงหวานร้องลั่นเมื่อจู่ๆ คนตัวโตแทรกตัวเข้ามาในห้องน้ำพร้อมทั้งปิดล็อกประตูเสร็จสรรพ
"อื้ม…" ธันวาจู่โจมเข้าทาบทับริมฝีปากบางทันควันไม่มีโอกาสให้เธอได้ตั้งตัว
"อื้อ…พี่ธัน" คนตัวเล็กถูกดันติดผนังกำแพงห้องน้ำโดยมีร่างสูงบดบังไม่ยอมให้เธอได้หลบหนี
"พี่ธันเดี๋ยวหนึ่งไปทำงานสาย" น้ำหนึ่งพยายามหาข้ออ้างเพื่อหลบเลี่ยง ไม่เช่นนั้นธันวาคงไม่หยุดเป็นแน่
"ยังเหลืออีกตั้งชั่วโมง ทันอยู่แล้ว" ชายหนุ่มไม่สนอะไรอีกแล้ว นัยน์ตาปลุกประกายราชสีห์หนุ่มที่กำลังหิวโหยรอขย้ำเหยื่อสาวแสนเย้ายวนตรงหน้า
"อื้อ…พี่ธัน ไปหิวโซมาจากไหนเนี่ย" เธอพยายามผลักเขาออก ทว่าคนหน้ามืดตามัวในเวลานี้ไม่ได้สะทกสะท้านแต่อย่างใด
"หิวมากด้วย กินทั้งคืนก็ไม่อิ่มหรอก" ว่าจบก็ก้มหน้าเข้าซุกไซ้ซอกคอหอม ลิ้นสากปาดเลียลำคอระหงไล่ลงมาถึงไหปลาร้าสวย
มือหนาปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออกอย่างรีบร้อน แม้กระดุมจะปลดยากแค่ไหนก็ไม่ใช่อุปสรรคสำหรับเขาในตอนนี้ เมื่อถอดเสื้อออกได้สำเร็จ ชั้นในที่โอบอุ้มเต้าอวบพอดีมือคือชิ้นต่อไป
"อ๊ะ!" เสียงร้องสะดุ้งเมื่อตะขอชั้นในด้านหลังถูกปลดออกไปในชั่วพริบตา น้ำหนึ่งรีบยกมือขึ้นปิดด้วยความตกใจ
"อย่าปิดสิ" มือหนาจับสองมือที่ยกขึ้นปิดความสวยงามออก
"พี่ธัน…อ๊ะ" ยังไม่ทันร้องห้ามเขาก็ฉวยโอกาสเคล้นคลึงหน้าอกกลมโดยไม่ให้เธอตั้งตัว
"อื้ม…หอมมาก" ธันวาก้มหน้าลงแนบชิด จมูกดมกลิ่นหอมจากกายขาวเนียนก่อนจะอ้าปากครอบงับจุกเม็ดเล็กสีชมพูอ่อนที่โชว์เด่นหราเชื้อเชิญให้เขาได้ดูดดึง
"อ๊า…พี่ธัน…อื้อ…พอแล้ว" แม้จะพยายามดันเขาออก แต่ธันวาเวลานี้ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เขาทำตัวหิวโหยเหมือนกับปรารถนาสิ่งที่อยู่ตรงหน้ามาแรมปี
"อื้ม…น่าเสียดาย" ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นสบตาหวานกับคนรัก เขานึกเสียดายที่ต้องปล่อยความหอมหวานนี้ไป
"หนึ่งจะอาบน้ำค่ะ"
"อาบพร้อมกันไง"
เสื้อผ้าบนกายถูกปลดเปลื้องออกจากร่างโดยฝีมือของชายหนุ่มผู้กำลังหิวโซ ทำให้ในตอนนี้ทั้งสองคนอยู่ในสภาพร่างกายเปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ติดตัวแม้แต่ชิ้นเดียว
"ไม่เอา...อ๊ะ" น้ำหนึ่งร้องเสียงหลงเมื่อคนรักสอดนิ้วชี้ยาวเข้าโพรงสวาทที่เจิ่งนองไปด้วยน้ำเมือกใส เธอพยายามปกปิดความต้องการของตนเองแต่ก็ไม่รอดพ้นสายตาเขาไปได้
"แต่ตรงนี้ของหนึ่งแฉะมากแล้วนะ ไม่อยากให้พี่ช่วยจริงๆ เหรอ" น้ำเสียงกระเส่ากระซิบข้างหูก่อนที่ริมฝีปากจะขบเม้มติ่งหูเบาๆ
"มะ…ไม่ค่ะ หนึ่งต้องไปทำงาน" เธอกลั้นใจปฏิเสธเขา แต่ไร้ซึ่งความหนักแน่น
"แน่ใจเหรอหนึ่ง หืม?" ธันวากระซิบข้างหูพร้อมกับขยับนิ้วชี้ในร่องแคบเข้าออกช้าๆ จังหวะที่นิ้วเกือบหลุดจากร่องเขาก็ได้สวนเข้าไปใหม่ และทำแบบนี้อยู่หลายที
"อ๊ะ…พี่ธัน…อ๊า…เสียว"
"ชอบหรือเปล่า" สายตาคมจ้องมองปฏิกิริยาของคนตัวเล็ก ริมฝีปากสวยขบเม้มเข้าหากันพยายามกลั้นเสียงไม่ให้ออกมา
"อื้อ…"
"อย่ากัดปากตัวเองสิคนดี" ชายหนุ่มกดจูบริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยน เขากลัวเธอจะเจ็บแต่ก็อยากฟังเสียงครางหวานๆ ของเธอด้วย
"แต่…อ๊ะ…" น้ำหนึ่งใช้มือปิดปากเมื่อเริ่มหลุดเสียงครางอีกครั้ง หอพักที่เธอเช่าอยู่เป็นห้องติดๆ กัน กำแพงก็ไม่ได้ป้องกันเสียงมากถึงขนาดนั้นจึงกลัวจะมีเสียงเล็ดลอดออกไปข้างนอก
"ไม่มีใครได้ยินหรอก" ธันวาราวกับอ่านใจเธอได้ เขาค่อยๆ บรรจงมอบจุมพิตแสนหวานให้เธอ ก่อนที่จะจับร่างเล็กให้พลิกหันหลังในเวลาต่อมา
"พี่ธัน...ถุงยางล่ะคะ" น้ำหนึ่งรีบเอ่ยถามเมื่อสัมผัสได้ถึงความเป็นชายแข็งขืนกำลังถูไถอยู่ตรงสะโพกของเธอ
"เดี๋ยวพี่รีบดึงออก…นะที่รัก" เสียงอ้อนๆ พร้อมกับแววตาอ้อนวอนทำให้เธอไม่เคยปฏิเสธเขาได้ลง
"อีกแล้วนะคะ" ถึงจะบ่นอุบอิบ แต่ก็ยอมเขาทุกครั้งไป
