ตรวนรักรอยราคี บทที่2.หน้าที่ใหม่ทำเอาหัวใจว้าวุ่น 2/4

“ฉันตื่นเช้าทุกวัน...แม้จะกลับดึก...หน้าที่เธอตอนเช้า คือการเตรียมน้ำให้ฉันอาบ เตรียมชุดให้ฉันใส่...สิ่งที่เธอควรรู้นะลอออร...ฉันไม่ใส่ชุดซ้ำๆ กัน และวันไหนออกข้างนอกต้องเต็มยศ... จะให้ฉันแต่งตัวซอมซ่อไปอวดสายตาคนข้างนอกไม่ได้...ชุดฉันจะต้องได้รับการทำความสะอาดอย่างดีและจัดเก็บให้ถูกที่ ฉันไม่ชอบคนมาจุ้นจ้านในห้องนอน...เพราะฉะนั้นเธอต้องเป็นคนทำเอง... จะหาเวลาว่างตอนไหนมาทำก็ได้ ฉันไม่สน... แต่ของใช้ของฉันต้องเพียบพร้อม หากขาด หรือตกหล่น เธอเจอดีแน่!!” ชายหนุ่มยกแก้วกาแฟขึ้นจิบ เขากระตุกยิ้มสาสมใจเมื่อใบหน้าของหญิงสาวสลดวูบลงไปแทบจะทันที คิดว่าการดูแลเขาเป็นเรื่องง่ายหรือไง...คิดจะประจบเอาใจหม่อมย่า...ด้วยการยอมเป็นข้ารับใช้เขา เขาก็จะสนองให้เต็มที่!!

“หน้าที่แต่งตัวฉัน เธอก็ควรทำด้วย...ฉันไม่ชอบผูกไทเอง...ทำเป็นไหม? ควรหัดเอาไว้นะ เวลาที่เธอมีสามี จะได้ทำเป็น” ลอออรก้มหน้าลงต่ำๆ อีก ที่คุณชายเจ้ายศเจ้าอย่างพูดมาทั้งหมด มันไม่ใช่หน้าที่สาวใช้...มันเลยเถิดเกือบจะเป็นหน้าที่เมีย!! แล้วให้เธอมาใกล้ชิดกับเขามากขึ้น มันเป็นอันตรายกับตัวเองเหลือเกิน เธอกลัวว่าจะเผลอตัว ตกหลุมรักคุณชายจอมหยิ่งจนถอนตัวไม่ขึ้น!!

“ไปทำหน้าที่แรกของเธอได้แล้วล่ะ...ฉันอยากอาบน้ำ” ลอออรถอยหลังกลับเข้าไปในห้อง เธอเดินคอตกตรงไปยังห้องน้ำโอ่อ่า มือเรียวบางเปิดวาล์วน้ำปล่อยน้ำร้อน น้ำเย็นไหลลงไปรวมกันในอ่าง ก่อนจะค่อยๆ หย่อนเกล็ดสบู่โรยบนผิวน้ำ ปล่อยให้สายน้ำตีกันจนเกิดฟองฟูฟ่อง หญิงสาวคลี่ยิ้ม เธอจุ่มมือลงไปในอ่างและตีให้เกิดฟองเพิ่มมากขึ้น จนกลิ่นหอมของเกล็ดสบู่ลอยฟุ้ง กำลังสนุกกับการทำให้ฟองกระจายตัว ต้องมาสะดุ้งสุดตัวเพราะเสียงกระแอม อะไรไม่ร้ายเท่า...เมื่อหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้า หัวใจดวงเล็กๆ แทบจะกระเด็นออกมาจากช่องอก เพราะแรงเต้นถี่ๆ

ผู้ชายหุ่นสมบูรณ์แบบคนหนึ่ง ยืนอวดสรีระท้าลมหนาว เขามีผ้าเช็ดตัวผืนเล็กจี๊ด!! คาดอยู่ตรงสะโพกสอบ แบบหมิ่นๆ หัวใจจะวาย... มือเรียวบางยกปิดดวงตา เธอค่อยถอยหลังหนีแบบหัวซุกหัวซุนจนไปยืนแอบชิดกำแพงห้องน้ำเย็นฉ่ำ

“เป็นอะไร? ทำอย่างกับไม่เคยเห็น แถวสระว่ายน้ำมีออกเกลื่อน ฉันไม่ได้โป้ได้เปลือยสักหน่อย ทำเป็นเด็กสาวอ่อนต่อโลกไปได้” จริงอยู่หากเป็นสาวๆ คนอื่นอาจจะกระโจนใส่คุณชายคชวงค์...แต่คนที่โตมาแบบอยู่ในกรอบแบบลอออร แทบจะไม่เคยเห็นผู้ชายในลักษณะเปิดเผยเท่าไร เมื่อเธอตัวติดกับหม่อมอุ่นเรือน แวดวงของเธอจึงมีแต่ผู้ดีมีสกุล...ที่อายุอานามเลยวัยกลางคน จนไม่มีใครลุกมาทำอะไรผาดแผลงเหมือนกับที่คุณชายกำลังทำ

“คุณชายจะอาบน้ำ อรขอตัวออกไปรอด้านนอกก่อนนะคะ คุณชายจะได้มีเวลาเป็นส่วนตัว” หญิงสาวพูดเร็วๆ จนลิ้นพันกัน หางเสียงสั่นพร่า จนชายหนุ่มอดอมยิ้มไม่ได้ เขาสู้อุตส่าห์ลงทุนเปิดเผยเนื้อตัว มันทำให้เขาแทบหัวเราะก๊ากๆ ยามเห็นลอออรตัวสั่นเทา และกลัวลนลาน

“เดี๋ยวสิ...ถูหลังให้หน่อย ฉันเอื้อมไม่ถึง!!” เสียงเย็นชาของคุณชายยังไม่ทำให้เธอสะดุ้งโหยงเท่า...หางตามองเห็นผ้าเช็ดตัวสีขาวสะอาดหล่นแหมะกองอยู่บนพื้น กับน้ำอุ่นๆ ที่กระเซ็นมาจนถึงตัว ลอออรกะพริบเปลือกตาปริบๆ เธอรวบรวมสติที่กระจัดกระเจิงไปอยู่เป็นนาน ก่อนจะเค้นคำพูดแผ่วเครือตอบราชนิกุลหนุ่ม

“ไม่เหมาะมั่งคะ...อร...เอ่อ” เธอพยายามแย้ง และค่อยๆ กระถดตัวหนี

“มาเร็วๆ อย่าเรื่องมากน่า แค่ถูหลัง...มันไม่ยากหรอก หากเธอลงมือทำเสียแต่ตอนนี้” ลอออรแอบย่นจมูก เขาพูดเหมือนมันเป็นเรื่องง่ายๆ แค่พลิกฝ่ามือ แต่มันเป็นปัญหาใหญ่เลยสำหรับเธอ เมื่อเธอไม่เคยใกล้ชิดกับผู้ชายคนไหนมากมายแบบนี้มาก่อน

“อร...เอ่อ...”

“ไม่ทำก็ออกไป!! อย่ามาทำให้ฉันเสียอารมณ์ลอออร...เรื่องแค่นี้เธอยังทำไม่ได้ นับประสาอะไรกับเรื่องที่ใหญ่กว่านี้ เชิญ!! เธอไปประจบหม่อมย่าเหมือนเดิมเถอะ แล้วหากออกไป ก็อย่ากลับมาให้เห็นหน้าอีก...เชิญ!!” ชายหนุ่มตวาดเสียงขุ่น ยัยเด็กก้นครัวนี่ไม่รู้เป็นยังไง ชอบทำให้อารมณ์ขึ้นสูง....ขัดใจแม้แต่เรื่องเล็กน้อย...