Methat & NaRun 1 - ต้องพิสูจน์

“แล้วแกรู้ได้ไง ว่าหมอเป็นเกย์?”

ณาลัลน์ยื่นหน้าเข้ามาพูดกับมือถือที่เปิดสปีกเกอร์โฟนอยู่

(“คืองี้แรกๆ ก็มีคนเขาเมาส์กันว่าคุณหมอตุลย์เพื่อนของหมอเมธัสเป็นเกย์ใช่ปะ แต่ฉันคิดว่าแค่คุณหมอตุลย์ไงที่เป็นเกย์ ไม่คิดว่าหมอเมธัสสุดหล่อของฉันก็เป็นด้วย”)

“หมอเมธัสอะน่ะนะจะเป็นเกย์?” เอแคร์ทวนคำ นึกถึงเมื่อตอนที่เธอไปหาพราวฟ้าที่โรงพยาบาล เธอเจอหมอเมธัสครั้งแรกที่นั่น เขาหล่อและดูสุภาพมาก มากจนไม่คิดว่าหมอหล่อขนาดนั้นจะเป็นเกย์ไปได้ เว้นก็แต่ณาลัลน์ที่ยังไม่เคยเจอหน้าหมอตัวเป็น ๆ นอกจากเคยฟังพราวฟ้าเล่าให้ฟังว่าคุณหมอหล่อนักหล่อหนา

“แล้วแกก็เชื่อที่เขา ลือๆ กันว่างั้น?” เอแคลร์ถามปลายสาย พร้อมกับเงยหน้ามองณาลัลน์ที่นั่งทำหน้าเหนื่อยหน่ายกับความเพ้อของเพื่อนพยาบาลสาว

(“ฉันก็ไม่ได้เชื่อ แต่ฉันเห็นกับตา”)

“แล้วแกพิสูจน์ยังไงอย่าบอกนะ!! ว่าแกไปวิ่งไล่ปล้ำหมอเมธัสของแกมาแล้ว” เอแคลร์เอ่ยถามเพื่อนสาวอย่างรอคำตอบกับการทำของเพื่อนสาวว่าเกิดอะไรขึ้น ระหว่างเพื่อนของเธอกับหมอ

(“เปล่า!! ฉันไม่ได้ไล่ปล้ำหมอตุลย์”)

(“ฉันก็แค่คอยสังเกตพฤติกรรมคุณหมอเท่านั้นอ่ะ คืองี้คุณหมอตุลย์ชอบจะพูดคุยหรืออยู่กับหมอที่เป็นผู้ชายด้วยกันเป็นพิเศษแบบถึงเนื้อถึงตัว”)

“บ้าผู้ชายกอดคอกันเป็นเรื่องปกติปะวะ” เอแคลร์กับณาลัลน์แทบจะทวนคำพร้อม ๆ กัน

(แต่วันก่อนนะแก ฉันเอาผลตรวจคนไข้ไปให้คุณหมอเมธัสที่ห้อง แต่ดันเจอคุณหมอเมธัสอยู่คุณหมอตุลย์กำลังหวานเจี๊ยบกัน แกเอ๊ยยย...”)

ปลายสายพูดค้างพร้อมทั้งคิดไปถึงช่วงเวลาที่เธอเข้าไปห้องหมอเมธัสเพื่อเอาผลตรวจคนไข้เข้าไปให้คุณหมอ แต่ดันเจอคุณหมอเมธัสทำท่าทำทางเหมือนจะจูบกับหมอตุลย์ ชนิดที่ว่าหน้าทั้งสองคนอยู่ใกล้กันแค่คืบ แค่คิดถึงเรื่องนั้นพราวฟ้าก็ขนลุกขึ้นมาทันที

“อยู่ด้วยกันแล้วยังไงแก อย่าบอกนะ!! ว่าเขาสองคน แอบแซ่บกันอ่ะ” ณาลัลน์ตั้งคำถามเชิงตอบคำถามไปในตัวเพราะเพื่อนสาวเล่าค้างไว้อย่างกับจะตั้งคำถามให้เธอเติมคำในช่องว่างเอง

(“แอบแซ่บไหมฉันไม่รู้ แต่ที่แน่ ๆ วันนั้นฉันเข้าไปขัดจังหวะที่เขาสองคนกำลังจะจูบกันนะสิ จังหวะนรกมาก!!!”) ปลายสายเอ่ยขึ้นพร้อมกับหนักใจ กับเรื่องที่ได้เห็นและเข้าไปขัดขวางความรักของคนสองคน

(“และมันไม่ใช่แค่นั้นนะแก สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น สิบตาเห็นไม่เท่าพิสูจน์ และเพื่อเป็นการพิสูจน์ ว่าคุณหมอเมธัสหรือหมอตุลย์คนใดคนหนึ่งเป็นเกย์จริงไหม ฉันก็เลย…”) ปลายสายพูดแต่ก็ทิ้งคำไป ไม่ยอมพูดให้จบ

“นี่แกจะเล่าให้มันจบ ๆ ไปเลยได้ไหม จะพูดขาดตอนให้ฉันเดาแบบนี้ฉันเหนื่อยนะแก” เอแคลร์บ่นใส่เพื่อนสาวอย่างขุ่นใจ เพราะเพื่อนสาวชอบเล่าแล้วทิ้งคำ ชวนให้เธออยากรู้และแอบหงุดหงิดที่จะต้องลุ้นว่าเพื่อนเธอไปทำอะไรมา

(“ฉันก็เลยแกล้งไปยั่วหมอเมธัสมา!!”)

“แกเนี๊ยนะ!! ยั่วหมอเมธัส” เอแคลร์เอ่ยถามเพื่อนสาว รู้สึกอึ้งกับการกระทำของเพื่อนเพราะปกติพยาบาลสาวอย่างพราวฟ้าพยาบาลสาวที่ดูเรียบร้อยสุด ๆ

(“แล้วพวกแกจะตกใจไปทำไม?”)

“เอ้า ก็ตกใจสิถามได้ แกเอาอะไรไปยั่วหมอเมธัสก่อน หุ่นก็ไม่เอ็กซ์ นมก็เล็กแบนสนิท หล่อนจะเอาอะไรมาเชิญชวนจ๊ะคุณเพื่อน”

เอแคลร์ถามเพื่อนสาวอย่างสงสัยกับคำว่ายั่วของเพื่อน แม้พราวฟ้าหน้าตาจะสวยมากก็จริง แต่ติดไปทางเรียบร้อยเรื่องหุ่นและรูปร่างไม่ได้เอ็กซ์ถึงขั้นที่หนุ่ม ๆ หลายคนชอบมองนัก

(“เพื่อนจ๊ะ นี่เพื่อนเองค่ะ เบาได้เบาเพื่อน”) ปลายสายเอ่ยขึ้น เมื่อเพื่อนสาวพูดถึงรูปร่างของเธอที่แทบจะไม่เอ็กซ์เอาซะเลย ซึ่งแตกต่างจากเพื่อนทั้งสองอย่างณาลัลน์และเอแคลร์สองยูทูปเปอร์สาวที่หุ่นของเธอช่างที่เป็นที่หมายปองของหนุ่ม ๆ เรียกได้ว่าทั้งสวยทั้งเอ็กซ์ที่ไม่ว่าหนุ่มไหนเห็นต้องเดินตามกันเป็นแถว

(“มาจะฟังต่อไหม”)

“มาค่ะ เล่ามาพร้อมฟังมาก”

(คืองี้ต่อนะเพื่อน เมื่อสองวันก่อน หมอตุลย์ติดเคสคนไข้ใช่ปะ แล้ว ฉันก็เลยได้ที เพราะออกเวรพร้อมกับคุณหมอเมธัสสุดหล่อ ฉันก็เลยลองแกล้งชวนคุณหมอเมธัสไปทานข้าว ส่วนคุณหมอแกก็ดันตอบรับคำเชิญของฉันด้วยนะ พอแกตกลงฉันก็เลยพาคุณหมอไปร้านอาหารกึ่งผับแถวที่พัก และสั่งเหล้ามานิดหน่อย”)

(แล้วพอกึ่ม ๆ นะ ฉันก็เริ่มยั่วยวนให้ท่าเขาทุกทาง แต่คุณหมอเมธัสสิไม่แม้แต่จะจับมือหรือทำอะไรฉันเลย พอฉันเข้าหาทำท่าจะจูบ คุณหมอเมธัสก็ลุกขึ้นและขอกลับบ้านเลยแก แบบนี้แกว่าหมอจะเป็นเกย์ได้ไหมล่ะ ฉันทำขนาดนี้”)

พราวฟ้าเล่าหมดเปลือกทำแผนการพิสูจน์ความเป็นชายในตัวหมอเมธัส ส่วนหนึ่งก็เพื่อพิสูจน์ให้มั่นใจว่าหมอทั้งสองคนเป็นเกย์จริงหรือเปล่า

“เฮ้อ แต่ฉันว่านะที่แกยั่วหมอเมธัสไม่สำเร็จ เพราะว่าแกน่าจะไม่ใช่สเปกหมอเมธัสแน่ ๆ ต้องสวย ๆ เชิด ๆ อย่างยัยณาลัลน์นี่ อ่อ อีกอย่าง ถ้าแกอยากรู้ว่าหมอสองคนนี้เป็นเกย์จริงไหม งั้นฉันจะให้ณาลัลน์ไปช่วยแกพิสูจน์ เพราะฉันขอบายเพราะไม่ชอบหมอเท่าไหร่ไม่ชอบทั้งกลิ่นยา ไม่ชอบทั้งเข็มยาว ๆ และที่สำคัญตอนนี้ฉันกำลังล่าเหยื่อคนหนึ่งอยู่ เล่นตัวดีฉันชอบ” เอแคลร์ หันมามองหาณาลัลน์ จนเธอต้องเอามือชี้มาที่ตัวเอง

“แกจะทำอะไร ฉันไม่อยากไปทำอะไรบ้าๆ ตามพวกแกนะ” ณาลัลน์พูดขึ้นทันที เธออยากอยู่เฉย ๆ สวย ๆ ให้ผู้ชายมองไปวัน ๆ

“ฉันว่าโอกาสนี่แหละดีแล้ว เราสองคนมันระดับตัวแม่ตัวมัม ความมั่นระดับสามพันเปอร์เซ็นต์” เอแคลร์พูดพร้อมกับเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยเพื่ออวยความมั่นของตัวเอง

“แกจะพูดอะไรก็พูดมา อย่าเสียเวลา”

“ฉันคิดว่า ตอนนี้ฉันก็มีผู้ชายที่ฉันชอบและดูเหมือนว่าจะเล่นตัวเอามากๆ ฉันว่าฉันจะลองจีบดู แต่ว่าถ้าฉันไปจีบเฉย ๆ มันก็ไม่ถ้าทาย ฉันก็เลยจะชวนแกเล่นเกมนิดหน่อย” เอแคลร์หันมายิ้มให้กับณาลัลน์ที่ทำหน้าไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอกำลังพูดอยู่

“เกมอะไร”

“ก็เกมใครได้ผู้ก่อน คนนั้นคือคนที่สวยที่สุด”

“ว๊าย! ตายจริง แกยกเรื่องนี่มาสู้กับฉันเหรอยัยไม้เสียบผี” ณาลัลน์พูดขัดเพื่อนใช่ว่าเพื่อนเธอไม่สวย แต่ว่าเธอกับเอแคลร์ รูปร่างมันต่างกันอย่างเห็นได้ชัด

“ฉันมันหุ่นระดับนางแบบ ส่วนแกอ่ะ ก็ทั่วๆ ไป”

“งั้น ดีล ฉันจะไปช่วยยัยพราวฟ้าพิสูจน์เรื่องหมอเมธัสกับหมอตุลย์อะไรนั่นด้วย ดีไม่ดีจีบเกย์ติดนี่ถือว่าเดอะเบสเลยนะแกได้ทั้งหน้าได้ทั้งหลัง ส่วนแกก็ไปตามจีบผู้ชายของแกก็แล้วกัน” ณาลัลน์รับคำท้า

“ดีล! สามเดือนเพื่อนสาว ใครแพ้ก็อวยยศให้เพื่อนเป็นนัมเบอร์วันตลอดกาล” เอแคลร์พูดพร้อมกับยื่นมือมาจับมือบางของณาลัลน์สองสาวมองหน้ากัน พร้อมกับยิ้มให้กัน