8 ผู้ชายคนแรก

ตอนที่ 8 ผู้ชายคนแรก

“อย่า!!! ” กางเกงรัดรูปสีดำถูกถอดออกด้วยฝีมือของทาคาชิ ร่างเล็กดิ้นไปดิ้นมาภายใต้แพนตี้ตัวน้อยสีดำ “ออกไปนะ!!! ”

ขาเรียวพยายามไว้เมื่อฝ่ามือใหญ่กำลังจะดึงแพนตี้ตัวน้อยของเธอออก จิตใต้สำนึกตอนนี้คิดถึงแต่ใบหน้าของแฟนหนุ่ม หากไคย์อยู่ตรงนี้เขาคงมาช่วยเธอจากผู้ชายใจร้ายคนนี้แล้ว

“ฮึก..พี่ไคย์! ช่วยเกลด้วย!!! ” ร่างบางร้องตะโกนจนสุดเสียง เรียกเสียงหัวเราะจากร่างสูงที่กำลังจะถอดแพนตี้ตัวน้อยออก

“ร้องจนคอแตกมันก็ไม่มาช่วยเธอหรอก” ดวงตาคมจ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมโตที่เคลือบไปด้วยหยาดน้ำแห่งความกลัว

ปึด!

“กรี้ดดดดด!!! ” ทันทีที่แพนตี้ตัวน้อยถูกกระตุกออก ร่างบางดิ้นอย่างเอาไปเอาตาย พร้อมกับร้องกรี้ดสุดเสียงจนทาคาชิหนวกดู

“หนวกหูว่ะ! ” ชายหนุ่มเอื้อมมือไปคว้าเข็มขัดที่ถอดวางอยู่บนพื้นรัดปากเรียวเล็กไว้แน่น จนกระทั่งหญิงสาวไม่สามารถร้องออกมาได้

“อื้ออออ! ”

“หึ! ” ปากหยักกระตุกยิ้มเมื่อคนใต้ร่างสิ้นฤทธิ์ซักที เขาค่อยๆถอดกางเกงผ้าขายาวสีดำออก ในขณะเดียวกันคนตัวเล็กรีบหลับตาปี๋เมื่อเห็นบางสิ่งบางอย่างนูนเด่นภายใต้กางเกงผ้าราคาแพง

“อื้อๆๆๆ! ” หญิงสาวส่ายหน้าไปมาทั้งน้ำตา เมื่อร่างหนาก้าวขึ้นมาคร่อมทับเธอไว้ มิเกลไม่สามารถลืมตาขึ้นมาได้ เธอไม่อยากเห็นหน้าเขา ไม่อยากเห็นหน้าผู้ชายใจร้ายคนนี้!

มันเวรกรรมอะไรของเธอ ทำไมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้!

ทันทีที่ฝ่ามือเตะต้นขางามหญิงสาวมีอาการต่อต้านทันที แต่ก็ไม่สามารถสู้แรงของเขาได้ ทาคาชิแยกเรียวขางามออกเผยให้เห็นกลีบกุหลาบสีชมพูสวยนูนเด่น จนไม่อาจะละสายตาไปไหนได้

มันทั้งสดและใหม่ราวกับไม่เคยผ่านไอ้ไคย์มา

“อี้ดดดดดด!!! ” หญิงสาวกรี้ดในลำคอ น้ำตาไหลพรากราวกับเขื่อนแตกทะลัก สองเท้ายกขึ้นถีบร่างสูงอัตโนมัติแต่ทว่าเขารู้ทัน ฝ่ามือใหญ่จับขางามแยกไว้แล้วยัดแก่นกายยาวใหญ่เข้าไปจนสุดลำโดยที่ร่องสวาทยังไม่มีน้ำหล่อลื่นเลยซักนิด

ปึด!

“อี้ดดดดดด เอ็บบบบบบ!!! ”

“บ้าชิบ! ยังซิงอยู่หรอ!! ” ทาคาชิหยุดการกระทำเมื่อแก่นกายของเขายัดเข้าไปได้แค่ครึ่งเดียว มันคับแน่นเกินกว่าที่จะเดินหน้าต่อไปได้

ดวงตาคมเหลือบมองหน้างามด้วยความไม่เข้าใจ ทำไมเด็กคนนี้ยังซิงทั้งๆที่คบหาดูใจกับไอ้ไคย์มานาน

หน้างามเหยเกด้วยความเจ็บปวดสุดชีวิต มันเจ็บจนทนไม่ไหวราวกับร่างกายกำลังถูกแยกเป็นเสี่ยงๆ ทันทีที่เส้นพรหมจันทร์ขาดมันทำให้รู้ว่าต่อจากนี้ร่างกายของเธอไม่บริสุทธิ์อีกต่อไปแล้ว ที่เจ็บกว่ากายก็คือใจ สิ่งที่เคยหวงแหนและเก็บไว้เพื่อไคย์แค่คนเดียวบัดนี้โดนชายแปลกหน้าที่หน้าตาหล่อเหลาแต่จิตใจอำมะหิตพรากมันไปอย่างเลือดเย็น

“ฮื้อๆๆๆๆ” มิเกลร้องไห้ให้กับความเจ็บปวดเจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจ

“อ้าส์” ทาคาชิพยายามกัดฟันข่มความต้องการไว้ เมื่อเลือดแห่งความบริสุทธิ์ไหลออกมาจนเยิ้มแฉะแก่นกายของเขา ช่องคลอดของเธอฉีดขาดไม่มีชิ้นดีเพราะขนาดมังกรของเขามันใหญ่เกินมาตรฐาน

แต่ทันทีที่คิดอะไรบางอยากออก ปากหยักกระตุกยิ้มด้วยความสะใจ ไอ้ไคย์มันจะเจ็บปวดแค่ไหนถ้ารู้ว่าแฟนสาวที่มันทั้งรักทั้งหวงแหน โดนเขาเปิดซิง!

ปึด!

ไม่รอช้าแก่นกายยาวใหญ่ดันเข้าไปจนสุดลำ ยิ่งส่งผลให้ช่องคลอดฉีกขาดไม่มีชิ้นดี มิเกลตัวเกร็งด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับจิกเล็บลงบนฝ่ามือเพื่อบรรเทาความเจ็บ

ตับ! ตับ! ตับ!

ทาคาชิเร่งจังหวะสะโพกสอบทันทีโดยไม่เห็นใจว่าหญิงสาวเจ็บปวดมากมายแค่ไหน เพราะยิ่งเห็นเลือดแห่งความบริสุทธิ์เขายิ่งสะใจ

“อึก! ” ร่างเล็กบิดเร้าไปมาด้วยความเจ็บปวดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้องสร้างความปวดใจให้เธอยิ่งนักพร้อมกับกลิ่นคาวเลือดตีโชยเข้ามาในจมูก

“...” ทาคาชิกัดฟันแน่นเมื่อกายสาวกำลังบีบรัดท่อนเอ็นของเขาจนร้อนไปทั่วช่วงล่าง ก่อนปรายตามองคนตัวเล็กที่กำลังสั่นไหวอยู่ใต้ร่าง เธอหลับตาปี๋ ใบหน้าที่เคลือบไปด้วยหยาดน้ำตาเหยเกด้วยความเจ็บยามแก่นกายของเขากระแทกเข้าไปหนักๆ

แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ!

เสียงเลือดแห่งความบริสุทธิ์กระทบกับแก่นกายเป็นจังหวะ มันกระเด็นเลอะหน้าขาแกร่ง แล้วหยาดไหลตามช่องคลอดที่กำลังฉีกขาดจนเลอะผ้าปูที่นอนสีขาว

“อื้อออออ! ” มิเกลเจ็บจนทนไม่ไหวแล้ว มันเจ็บเหลือกิน ไม่เคยเจ็บอะไรขนาดนี้มาก่อน เจ็บจนอยากลั้นใจตายๆไปซะตอนนี้ ดวงตากลมโตเริ่มพร่ามัวมองเห็นร่างสูงที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่บนกายอย่างบ้าคลั่งเป็นสองร่าง ตอนนี้สมองของเธอมันถูกเบลอด้วยความเจ็บปวด

เจ็บจนไม่ไหวแล้ว...

ร้องไห้ให้พอกับความเจ็บปวดในครั้งนี้ ร้องไห้ให้กับความเสียใจที่ผู้ชายคนแรกไม่ใช่ไคย์!