13 มันดีมากเลย NC

06.00 น.

มนลดาลืมตาตื่นขึ้นด้วยความงัวเงีย เธอขยับตัวเพียงเล็กน้อย แขนแกร่งของเดวิดก็เอื้อมมากอดเธอไว้ทันที ราวกับเขารับรู้ได้ถึงการเคลื่อนไหวของเธอ

เด็กสาวนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะค่อยๆ หันมามองเขาใกล้ๆ เดวิดยังคงหลับใหลอย่างสงบสุข และในห้วงความคิดของเธอก็ย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ความรู้สึกมากมายถาโถมเข้าใส่จนเธอไม่รู้ว่าควรจะดีใจหรือเสียใจดี แต่สิ่งหนึ่งที่เธอดีใจคือคุณย่าของเธอจะได้รับการผ่าตัดแล้ว

“พี่เดฟคะ ปล่อยค่ะ มนต้องไปแล้ว” เสียงกระซิบแผ่วเบาของมนลดาเอ่ยขึ้น เธอพยายามขยับตัวออกจากอ้อมกอดของเขา

“เพิ่งหกโมงเช้าเองนะ มนจะรีบไปไหนเหรอ” เขาถามเสียงงัวเงีย โดยไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ

"มนมีเรียนตอนเก้าโมงค่ะ แต่เช้านี้มนจะแวะไปดูอาการคุณย่าก่อน" เธอพูดเสียงแผ่วเบา

"ได้...งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่ง มนรอพี่แป๊บ" เขาตอบก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็ว

"มนนั่งรถเมล์ไปก็ได้ค่ะ" มนลดารีบปฏิเสธ

"แต่...มนขออาบน้ำที่ห้องพี่ได้ไหมคะ" เธอถามอย่างเร่งรีบ เพราะตั้งใจว่าจะแวะเข้าไปเปลี่ยนที่บ้านก่อนไปเรียน

"เอาสิ!" พูดจบเด็กสาวก็รีบเดินไปห้องน้ำอย่างรวดเร็ว

"มน! เดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้านนะ แล้วเราค่อยเลยไปมหา'ลัยกัน" เดวิดตะโกนตามหลัง แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ยินในสิ่งที่เขาพูด

ภายใต้สายน้ำอุ่นจากฝักบัว มนลดายืนเปลือยกายอยู่ตามลำพัง พลางสำรวจเรือนร่างของตัวเอง ทุกส่วนของร่างกายที่เธอเคยภาคภูมิใจ บัดนี้เต็มไปด้วยร่องรอยรักที่เดวิดได้ฝากฝังเอาไว้เมื่อคืน ความรู้สึกที่ปะปนกันระหว่างความเจ็บปวดและความรู้สึกดีๆ ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะเผลอแตะไปตามรอยแดงนั้นเบาๆ

ขณะที่มนลดากำลังชำระล้างร่างกายด้วยครีมอาบน้ำ จู่ๆ ประตูกระจกก็ถูกเลื่อนออก

“พี่เดฟ!!!!” เด็กสาวอุทานเบา ๆ ก่อนจะยกมือขึ้นปิดบังเรือนร่างของตัวเองด้วยความตกใจ

“นี่ผ้าเช็ดตัวของพี่ ยังไม่ได้ใช้” เสียงทุ้มต่ำของเดวิดดังขึ้น เขาเอื้อมมือเข้ามาในห้องน้ำพร้อมกับยื่นผ้าเช็ดตัวให้เธอ

“พี่ขออาบน้ำตรงอ่างนะ...เสร็จแล้วเราจะได้ออกไปพร้อมกัน”

“ก็อาบสิคะ มนอาบเสร็จแล้ว” เธอรีบพูดเสียงแผ่ว หัวใจของเธอเต้นแรงจนแทบไม่เป็นจังหวะ

“ดีเลย งั้นพี่วานถูหลังให้หน่อยสิ” เดวิดยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะดึงร่างระหงของเด็กสาวเข้ามาในอ้อมกอดทันที มนลดาหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอาย เธอรีบเอาผ้าขนหนูมาพันรอบกายอย่างลวกๆ

เขาโน้มตัวลงไปบดจูบที่ริมฝีปากอวบอิ่มของเธออย่างเร่าร้อนและรุนแรง ก่อนจะสอดลิ้นเข้ามาในโพรงปากของเธออย่างชำนาญ มนลดาไม่ได้ขัดขืน เธอเอื้อมมือไปกอดเขาไว้แน่นอย่างเต็มใจ และตอบรับสัมผัสที่เขาถ่ายทอดให้เธออย่างไม่ลังเล เขาเป็นคนที่ช่วยเหลือคุณย่าและเธอก็อยากตอบแทนเขาด้วยความเต็มใจ

เพียงไม่นานเด็กสาวก็ตกอยู่ในภวังค์รักที่มาเฟียหนุ่มมอบให้ เดวิดประคองศีรษะของเธอไว้แล้วใช้ลิ้นสำรวจริมฝีปากนุ่มของเธออย่างช้าๆ สุดท้ายเขาก็ผละออกอย่างอ้อยอิ่ง แต่มือทั้งสองข้างยังคงประคองใบหน้าสวยอยู่ นัยน์ตาสีฟ้าครามจ้องมองเธออย่างจริงจัง

“ให้พี่ไปส่งที่บ้านเถอะนะ” เขาพูดกระซิบเสียงแหบพร่าข้างหูของเธอ มนลดามองเขาด้วยความสงสัย

“แล้วพี่ไม่ต้องทำงานหรือไงคะ”

“พี่เป็นเจ้าของโรงแรมนะครับ จะเข้างานตอนไหนก็ได้” เขาพูดพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปาก มนลดาส่ายหน้าอย่างขบขัน

“สบายจังเลยนะคะ”

“แล้วมนอยากสบายมั้ยล่ะ” เขาถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

“ก็อยากค่ะ ใครบ้างล่ะคะไม่อยากสบาย” เธอยอมรับตามตรง

“งั้นก็มาเป็นเมียพี่สิ” เขาพูดเสียงจริงจัง

“หุย!!!...บอกกันตรง ๆ แบบนี้ก็ได้เหรอคะ” มนลดาทำหน้าเหวอ

“ได้สิ...ที่รัก ทำไมคนเราถึงจะบอกในสิ่งที่ตัวเองต้องการแบบตรง ๆ ไม่ได้ล่ะ”

“วันนี้พี่ก็พูดได้สิ อีกหน่อยพี่ก็เบื่อมนแล้ว” เธอลดสายตาลงเล็กน้อย เขาเชยคางมนลดาขึ้นเพื่อสบตากับเธอ ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจังหนักแน่นอีกครั้ง

“พี่ไม่เบื่อครับ แล้วก็จะไม่มีวันเบื่อด้วย”

“พี่เดฟพูดจริงเหรอคะ”

“จริงสิ” คำพูดของเขาราวกับเป็นมนต์สะกดที่ทำให้มนลดาเชื่อในสิ่งที่เขาพูด ถึงแม้ว่าการเจอกันของเธอและเขาจะไม่ปกติเหมือนคู่รักอื่น ๆ แต่ความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจของเธอกลับทำให้มนลดากล้าที่จะเสี่ยงดูสักครั้ง เธอหลงรักผู้ชายตรงหน้าไปแล้วจริงๆ

“งั้นมนตกลงเป็นแฟนพี่ก็ได้ค่ะ” เธอตอบด้วยความเขินอายเล็กน้อย เดวิดโอบกอดเธอด้วยความดีใจ

“น่ารักที่สุดเลย ขอพี่ชื่นใจหน่อยนะเด็กดี” เขากระซิบโดยเน้นที่คำสุดท้าย ก่อนจะจูบเธออีกครั้งอย่างแสนหวานและเปี่ยมด้วยแรงปรารถนา ก่อนที่จะถอยออกไปจ้องเรือนร่างของเธอแบบตาไม่กะพริบตา

“มองอะไรคะ...พี่เดฟ”

“อยู่กันแค่สองคน พี่ก็ต้องมองเมียของพี่สิครับ”

“พูดเต็มปากเลยนะคะ...มนแค่ตกลงเป็นแฟนเอง ไม่ได้เป็นเมียสักหน่อย” สิ้นเสียงหวานเด็กสาวก็หน้าแดงระเรื่อด้วยความอาย

มนลดากำลังจะเดินออกจากห้องน้ำไป เสียงทุ้มนุ่มของเดวิดก็ดังขึ้น พร้อมกับมือหนาที่เอื้อมมาคว้าข้อมือบางของเธอเอาไว้

“เดี๋ยว! ถูหลังให้พี่หน่อยสิ”

มนลดาชะงักเล็กน้อย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าคมของเขาที่กำลังฉายแววอ้อนวอนอย่างน่ารัก

“นั่งลงสิคะ...พี่คิดว่ามนจะเอื้อมถึงหรือไง” เธอพูดอย่างเหนื่อยใจ แต่ก็อดรู้สึกขำไม่ได้

"คนอะไรตัวสูงอย่างกะเสาไฟฟ้า" มนลดาได้แต่พึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะถอนหายใจอย่างแผ่วเบา เธอเดาว่าเดวิดคงจะฟังในสิ่งที่เธอพูดไม่ออก เพราะอะไรที่เป็นสำนวนแบบนี้เขาจะไม่เข้าใจอย่างแน่นอน

“ครับ” เขาตอบรับสั้นๆ ก่อนจะนั่งลงไปที่ขอบของอ่างอาบน้ำทันที มนลดารีบหยิบใยขัดตัวขึ้นมา ชโลมด้วยเจลอาบน้ำกลิ่นหอม แล้วค่อยๆ บรรจงถูไปทั่วแผ่นหลังของเขาอย่างช้าๆ ความประหม่าและความเขินอายของเธอถูกแทนที่ด้วยความอ่อนโยน เธอเพลิดเพลินกับการได้สัมผัสร่างกายของเขา

ทันทีที่เธอวางใยขัดตัวลง เขาก็หันหน้ามาหาเธอ ดวงตาสีฟ้าครามที่เต็มไปด้วยความต้องการของเขาสบเข้ากับดวงตาของเธออย่างจัง

“ทำความสะอาดด้านหน้าให้พี่ด้วยสิ” เขาทำท่าจะดึงเธอลงไปในอ่างอาบน้ำด้วยกัน

“พี่เดฟ!!!”

“มนอาบน้ำแล้วนะคะ”

“ลงมาเถอะ...ที่รัก” มนลดายิ้มบางๆ เธอเข้าใจโดยไม่ต้องให้เขาพูดซ้ำว่าเขาต้องการเรื่องอย่างว่าจริงๆ ร่างกายที่แข็งขืนของเขานั้นแสดงให้เห็นถึงความต้องการที่ร้อนแรงเพียงใด เธอสัมผัสได้ถึงความร้อนที่แผ่ซ่านออกมาจากร่างกายของเขา

“ช่วยพี่หน่อยนะ babe” มาเฟียหนุ่มนั่งบนขอบอ่างสาวแท่งรักต่อหน้าเธออย่างไม่อาย มนลดาถอดผ้าเช็ดตัวออกแล้วก้าวลงไปนั่งในอ่างน้ำวน แก่นกายที่ผงาดง้ำอยู่บริเวณตำแหน่งเดียวกับริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ เด็กสาวใจเต้นแรงเมื่อรู้ว่าจะต้องออรัลเซ็กซ์ให้กับเขาอีกครั้ง มนลดาใช้ริมฝีปากหยอกล้อกับส่วนปลายที่อ่อนไหวอย่างเชื่องช้า ความรู้สึกอุ่นร้อนที่แผ่ซ่านเข้ามาทำให้เธอรู้สึกประหม่า

เด็กสาวค่อยๆ อ้าริมฝีปากกว้างเพื่อครอบครองแท่งรักที่กำลังผงาดอย่างเต็มที่ เธอใช้ริมฝีปากดูดกลืนความใหญ่โตของเขาอย่างยากลำบาก จนมันหายเข้าไปในโพรงปากนุ่ม เธอจ้องใบหน้าคมของเขาเพื่อให้แน่ใจว่าเขากำลังมีความสุขอย่างถึงที่สุด ดวงตาคมเข้มที่เต็มไปด้วยความต้องการของเขาสบเข้ากับดวงตาของเธอ ก่อนที่เขาจะเอ่ยครางออกมาอย่างพึงพอใจ

“Oh, that's so good...you're so good, baby”

มือหนาของมาเฟียหนุ่มเลื่อนขึ้นมาวางบนศีรษะของเธอเบาๆ เพื่อให้เด็กสาวรับรู้ถึงความสุขที่เขากำลังได้รับ มนลดาเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น แต่ยังคงความอ่อนโยน เธอต้องการให้เขารู้ว่าเธอยอมมอบทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาร้องขอ และในที่สุดเสียงครางของเขาก็ดังลั่น บ่งบอกให้รู้ว่าเด็กสาวได้มอบความสุขให้เขาเกือบจะสมบูรณ์แบบแล้ว

เดวิดดึงแท่งรักออกจากริมฝีปากอวบอิ่มอย่างรวดเร็ว มือหนารีบกระตุกท่อนเอ็นพร้อมกับมองริมฝีปากอวบอิ่มที่เพิ่งมอบความสุขให้เขาเมื่อครู่ด้วยอารมณ์ปรารถนา สายตาคมมองเรือนร่างของมนลดาที่นั่งอยู่ ก่อนจะช้อนคางของเธอให้เงยขึ้น แล้วปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นจนมันพุ่งใส่ใบหน้าสวยอย่างห้ามไม่ได้ เด็กสาวไม่ได้รังเกียจแต่อย่างใด ตรงกันข้ามเธอยื่นริมฝีปากเพื่อดูดปลายหัวบานหยักของเขา

“โอ๊ยยย...honey อื้มมมม!!! ดูดแรงจัง อะโอร๊ยยย!!!! baby ของพี่ออกหมดแล้ว!!! ซี๊ดดดด!!!!”

เมื่อทุกอย่างจบลง เดวิดก็รีบจัดการทำความสะอาดใบหน้าให้เธออย่างอ่อนโยน ก่อนจะใช้ผ้าขนหนูเช็ดตัวให้เธออย่างเบามือปากขอโทษ

"พี่ขอโทษนะ...ที่รัก"

"ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ มนไม่ได้โกรธพี่เลย" มนลดาตอบพร้อมกับยิ้มบางๆ

"ไม่รู้สิ พี่เผลอทำสิ่งที่น่ารังเกียจออกไป" เขาพูดเสียงเบา ราวกับกำลังตำหนิตัวเอง

"ไม่เป็นไรค่ะ พี่แสดงออกได้เต็มที่เวลาอยู่กับมน" คำพูดของเธอทำให้หัวใจของเขาพองโต เขาดึงร่างระหงของเธอเข้ามากอด ก่อนจะประทับจูบไปที่หน้าผากของเธออย่างแผ่วเบา เป็นจูบที่เต็มไปด้วยความรักและคำขอบคุณ

"จริงเหรอที่รัก" เขาถามย้ำเพื่อความแน่ใจ

"จริงสิคะ มนรักพี่" คำสารภาพรักของเธอทำให้ดวงตาของเดวิดเป็นประกาย

"พี่ก็รักมน...I love you baby" เขาพึมพำกับเธอด้วยความรู้สึกทั้งหมดที่มี

"ไปต่อที่เตียงกับพี่นะ" เขาบอกเธอด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แต่ก็แฝงไปด้วยความต้องการที่ไม่สามารถปฏิเสธได้ มนลดาพยักหน้าอย่างว่าง่าย เธอรู้ดีว่าเธอไม่สามารถหลีกหนีจากเขาไปได้อีกแล้ว และที่สำคัญ...หัวใจและร่างกายของเธอก็ได้เป็นของเขาอย่างสมบูรณ์แล้ว