บทที่ 2

ค่ำๆ ของวันเดียวกัน.. กว่าจะคุยกับอาจารย์เสร็จออกมาก็ค่ำมืดแล้ว

"น้องสาว ให้พี่ไปส่งไหมจ๊ะ" วินมอเตอร์ไซค์ตรงหน้ามหาวิทยาลัย ส่วนมากจะชอบแซวสาวๆ แบบนี้ประจำ แต่ก็ไม่มีพิษมีภัยอะไร

"ไปส่งที่ซอย 5 หน่อยค่ะ" ซอย 5 เป็นห้องเช่าของขวัญ บางวันถ้าไม่อยากกลับบ้าน จ๊ะเอ๋ก็จะไปพักกับเพื่อน ที่ไม่อยากกลับบ้านไม่ใช่เพราะมีปัญหาแค่เรื่องถูกโกงมรดก พ่อกับแม่ก็มีปากเสียงกันตลอดจนเธอไม่ค่อยอยากกลับบ้านเลย

"โช๊ครถมึงดีหรือเปล่าวะ"

"มึงก็พูดเกินไป น้องเขาแค่อวบกำลังพอดี"

"อย่าว่ากำลังพอดีเลย แบบนี้เรียกว่าอวบระยะสุดท้ายแล้ว"

ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่ได้ยินสิ่งที่วินมอเตอร์ไซค์พูดแซวกัน แต่ที่พวกเขาพูดมันก็เป็นจริง คนอื่นถ้ามีเรื่องหนักใจหรือไม่สบายใจคงกินไม่ลง แต่กับจ๊ะเอ๋แล้ว ยิ่งไม่สบายใจก็ยิ่งกิน จนห้ามปากตัวเองไม่ได้ ตอนเข้ามหาวิทยาลัยใหม่ๆ ก็ไม่ถึงกับอวบขนาดนี้ หรือเป็นเพราะหุ่นที่เปลี่ยนไปเขาถึงไม่ค่อยสนใจ

"แล้วแกบอกพ่อกับแม่หรือยัง" ของขวัญถามเพื่อนเมื่อได้ยินว่าเพื่อนขอค้างที่นี่ด้วย

"เดี๋ยวโทรไปบอก" ถึงแม้จะไม่บอก..พ่อกับแม่ก็ไม่ค่อยสนใจอยู่แล้ว

แล้วทั้งสองก็เลยพูดคุยกันเรื่องทั่วไป จนดึกดื่นค่อนคืน

"นอนได้แล้วพรุ่งนี้ต้องไปเรียนแต่เช้า"

"ขวัญว่าที่เขาตีตัวออกห่าง เพราะเราอ้วนไหม"

"ต้องการความจริงหรือคำปลอบใจ"

"แกอย่าพูดให้เสียกำลังใจแบบนั้นสิวะ ฉันไม่ต้องการคำตอบแล้วก็ได้"

"ก็บอกแกให้ถอยออกมาแล้วไง"

"แกไม่เคยมีความรักไม่รู้หรอก"

"ถ้ารักเขาฝ่ายเดียวฉันก็ไม่อยากจะรู้เหมือนกันแหละ"

หลายวันผ่านไป..

"รายงานที่อาจารย์ให้ทำยังไม่ส่งกันอีกเหรอ" จ๊ะเอ๋ตัดสินใจเดินเข้ามาหาเขาที่นั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนอีกสองสามคน

"ส่งแล้ว"

"เหรอ" ถามไปซะยืดยาว ตอบมาแค่นี้ แถมไม่ได้มองหน้าเธอด้วย "แล้วนายพอจะมีเวลาให้ฉันหรือยัง"

ประโยคนี้ออกจากปากของผู้หญิงที่ยืนอยู่ แต่ดวงตาของคนที่เธอคุยด้วยกับกรอกมองไปดูหน้าผู้หญิงอีกคนที่นั่งอยู่ข้างๆ

แค่นี้จ๊ะเอ๋ก็รู้แล้วว่าผู้หญิงคนนั้นคงไม่ได้เป็นแค่เพื่อนแล้วล่ะ แต่มีหรือที่เธอจะยอมเสียหน้า..

เพี๊ยะ!! ฝ่ามือเรียวหญิงสาวที่ยืนอยู่ฟาดเข้าใบหน้าหล่อของคนที่นั่งอยู่จนหน้าหัน

"ราม..นี่เธอทำอะไร!" หนุงหนิงเอื้อมมือมาเช็ดรอยที่ถูกตบให้กับพระราม

"ขอบใจนะสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา ฉันขอเลิกกับนาย" มันคือสิ่งเดียวที่เธอสามารถเรียกคืนศักดิ์ศรีตัวเองได้ ..ขอเลิกกับเขาทั้งๆ ที่ไม่ได้เป็นอะไรกันเนี่ยนะ เธอช่างกล้านะจ๊ะเอ๋ ว่าแล้วหญิงสาวก็รีบออกมาจากตรงนั้น ก่อนที่จะถูกเขาตบคืน

"รามนายเจ็บไหม" หนุงหนิงยังคงถามแบบเป็นห่วงเป็นใย และอยากตามไปตบคืนให้เขามาก แต่ติดที่ตัวเองต้องทำตัวเป็นนางเอกเข้าไว้

ตอนนี้ทุกคนที่นั่งอยู่แถวนั้นต่างก็นินทา เรื่องที่พระรามหนุ่มฮอตมีดีกรีเป็นถึงเดือนมหาวิทยาลัย แต่ถูกสาวบอกเลิกแถมยังตบหน้าให้อีก..