หลินหลิน

ณ ใจกลางเมืองกรุงแห่งหนึ่ง ในยุคปัจจุบัน...

หญิงสาวคนหนึ่งนั่งดื่มเหล้าอยู่ตรงมุมมืดด้วยอารมณ์หงุดหงิดกับทุกสิ่งอย่างรอบตัว

เธอแต่งกายด้วยชุดที่ปกปิดมิดชิด

แต่ทว่า

ไม่อาจปกปิดความสวยโดดเด่นที่แสนจะสะดุดตา

และรูปร่างเซ็กซี่ยั่วยวนได้แต่อย่างใด

เธอคือ หลินหลิน

ดาราวัยรุ่นสาวสวยชื่อดัง

แต่ทว่าด้วยนิสัยร้ายกาจดื้อดึงเอาแต่ใจของเธอจึงทำให้ค่ำคืนนี้ เธอต้องมานั่งดื่มเหล้าดับทุกข์อยู่ที่ผับแห่งหนึ่งอยู่เพียงลำพัง คนเดียว อย่างไม่เข้าใจในชีวิต...

เธอเป็นซุปตาร์ เป็นดาราขวัญใจวัยรุ่น

ด้วยรูปร่างหน้าตาและฝีมือการแสดง ทำให้เธอดังเป็นพลุแตก

แต่...

ยิ่งสูงก็ยิ่งหนาว

ด้วยการที่เป็นคนดัง ทำอะไรนิดอะไรหน่อยก็เป็นข่าว

เรตติ้งของเธอพุ่งกระฉูดทุกการกระทำ

ทั้งแง่ดี และแง่ลบ

แต่จะเป็นแง่ลบซะส่วนใหญ่

ด้วยนิสัยร้ายกาจ ไม่ยอมคน ทำให้เธอมักมีประเด็นเป็นข่าวอยู่ทุกวัน

แต่นั่น

ยิ่งทำให้เธอดัง

ดังจนเป็นซุปเปอร์สตาร์อันดับต้นๆของประเทศ

คนดังมักมาคู่กับข่าว จนเธอชินชา

ข่าวอะไรก็ไม่สามารถทำอะไรเธอได้

เพียงแต่...

"วันนี้! มันเป็นวันนรกแตกรึไง หื้อ!" เธอสบถออกมาอย่างไม่สบอารมณ์

วันนี้มีแต่เรื่องแย่ๆประดังกันเข้ามาจนเธอต้องมานั่งดับทุกข์อยู่ที่ผับนี่

ผู้จัดการส่วนตัวของหลินหลินที่เห็นผู้ชายดีกว่า เชิดเงินของเธอหนีไปกับผัวตัวดี ด้วยเหตุผลที่ว่าไม่อยากทนกับดารานิสัยแย่

ฮึ่ม! แล้วมันต้องเอาเงินตรูไปด้วยมั้ย? หลินหลินเข่นเขี้ยวในใจเมื่อคิดมาถึงตรงนี้

เพื่อนสนิทก็บังเอิญคุยกันถูกคอกับแฟนของเธอเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แม้ว่าแฟนของเธอจะเป็นแค่เพียงตัวเลือกหนึ่งในสต๊อกก็เถอะ แต่เหตุผลที่ชายคนนั้นทิ้งเธอไป ทำเธออยากถุยน้ำลายใส่

มันบอกว่าคบกับเธอได้แค่จับมือ

"ชิ! อยากจับตรีนด้วยก็ไม่บอก!" หลินหลินสบถออกมาอีกประโยคเมื่อคิดถึงตรงนี้

อีกทั้งเพื่อนสนิทนั่นยังด่าเธอแบบสาดเสียเทเสีย ด่าว่าเธอนิสัยแย่ ทนคบกับเธอก็เพราะว่าเธอเป็นดารา ก็เลยไม่รู้สึกผิดที่แย่งแฟนของเธอไป และยังอยากจะแย่งผู้ชายทุกคนในสต๊อกของเธอด้วย

แน๊! ดูมัน

นังเพื่อนชั่ว!

บรรดาหนุ่มๆที่ในสต๊อกของเธอนั้น เธอก็แค่คบกันเป็นเพื่อนเฉยๆ เพราะแค่อยากเอาไว้เป็นตัวช่วยในเรื่องต่างๆให้ชีวิตมันราบรื่น

สวยเลือกได้อย่างเธอ ก็ต้องเป็นฝ่ายเลือก นั่นย่อมเป็นเรื่องที่ถูกต้อง

แต่ถ้าใครอยากทำมากกว่าจับมือ ก็ไปคบกับคนอื่นเถอะ!

และนั่นก็เป็นเหตุผลที่แฟนของเธอจึงถูกเพื่อนของเธอแย่งไปได้โดยง่าย ก็เพราะนังเพื่อนชั่วนั่น คงให้มากกว่าจับมือ

แต่การที่แฟนของเธอถูกเพื่อนแย่งไปนั้นไม่ได้ทำให้เธอเสียใจหรืออะไร

ที่ทำให้เธอรู้สึกแย่จนต้องมาดื่มเหล้าดับทุกข์อยู่ที่นี่ก็คือเพื่อน

เพื่อนของเธอคนนี้เป็นคนเดียวที่เธอร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาตั้งแต่อนุบาลและตั้งแต่ก่อนเข้าวงการเมื่อครั้งที่เธอต้องอยู่ตัวคนเดียว

เมื่อครั้งที่เธอไม่มีใคร

เธอก็ยังมีเพื่อนคนนี้

เวลามีเรื่องกับใคร ไปตบกับใคร พวกเธอก็จะไปด้วยกันเสมอ

เพราะเพื่อนของเธอคนนี้ เป็นคนที่รูปร่างใหญ่ หน้าตาออกแนวดุ แค่มองก็ขนลุกแล้ว

แต่…

จากเด็กน้อยที่คบกันด้วยความบริสุทธ์ใจ สิบกว่าปีผ่านไป จากเด็กดีใสซื่อบริสุทธ์กลับมีจิตใจคิดคดทรยศ

หึ!

เธอแค่นิสัยร้ายกาจ

มีนิสัยดื้อดึงเอาแต่ใจ

อยากได้อะไรก็ต้องได้

ชอบเปลี่ยนดำให้เป็นขาว

และเปลี่ยนพวกที่ขาวใสซื่อบริสุทธิ์ให้เป็นดำ

ชอบใส่ร้ายคนอื่น เพื่อให้ตัวเองดูดี

แค่นั้นเอง!

เธอแค่เห็นแก่ตัว

แค่นั้นเอง!

ใครๆ ก็เห็นแก่ตัวกันรึป่าว? หือ!

คิดได้ดังนั้นก็ยกแก้วเหล้ากระดกน้ำเมาลงคออีกอึกใหญ่

ใครว่า หลินหลิน ร้าย

หือ!

ร้ายตรงไหน

หา!

..................................

หลินหลินกลับมาถึงคอนโดส่วนตัวด้วยอาการเมามาย เดินเซไปเซมาจนเข้ามาถึงในห้องอาบน้ำ

หญิงสาวค่อยๆถอดเสื้อผ้าที่สวมอยู่บนลำตัวของตนออกอย่างทุลักทุเล

เธอถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้น ทีละชิ้น จนหมด ก่อนจะเดินตัวเปลือยไปหยุดอยู่ที่อ่างน้ำขนาดใหญ่เพื่อกดน้ำให้ไหลออกมา

เธออยู่คอนโดแห่งนี้คนเดียว

ไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ ไม่มีเพื่อน ไม่มีคนรับใช้ ไม่มีพี่เลี้ยง

ไม่มีใครเลยที่อยากอยู่กับคนอย่างเธอ

เวลารับงานแสดงหรืออีเว้นท์จะเป็นหน้าที่ของบริษัทเท่านั้น

เธอแค่เพียงทำตัวสวยๆรับงานตามใบสั่ง

"ไม่มีใครอยากอยู่ด้วยก็ไม่แคร์หรอก อยู่คนเดียวก็ได้"

หลินหลินบ่นพึมพำขณะก้าวเท้าลงอ่างอาบน้ำเพื่อแช่ตัวอยู่ในอ่างน้ำอุ่น

"ฉันจะอยู่คนเดียวไปจนตายเล้ยยย" เธอตวาดพร้อมตีน้ำอุ่นอย่างขัดใจจนน้ำแตกกระจาย

เดิมทีเธอก็ไม่ได้ร้ายกาจจนทุกคนพากันหนีอย่างนี้หรอก

เพียงแต่...

จากเด็กน้อยที่น่ารักสดใสไร้พิษภัย

ต่อมาได้เจออะไรต่างๆมากมาย

ถ้ามัวแต่เป็นคนสดใสไร้พิษภัยแล้วต้องอมทุกข์

ต้องถูกเอารัดเอาเปรียบ

ต้องเสียใจ

ต้องเสียทุกอย่าง

ทำไมจะต้องทน

ทำตัวร้ายกาจอย่างนี้แหล่ะ

เป็นทางออกที่ดีที่สุด

ไม่มีใครรักเธอ แล้วไง

แค่เธอรักตัวเธอเอง

แค่รักตัวเองให้มากเข้าไว้

รักแค่ตัวเอง

ก็พอ

พอแล้ว...

มันเพียงพอแล้ว

หลินหลิน...

รักตัวเอง

เห็นแก่ตัว

นั่นล่ะ...

หลินหลินมักจะท่องมันเอาไว้ภายในใจเสมอมาเพื่อใช้ในการดำเนินชีวิตในแต่ละวันจนในที่สุดมันจึงเป็นการฝังลึกที่ยากจะแก้ไข

หญิงสาวเปลือยกายนั่งแช่น้ำอุ่นอยู่อย่างนั้นด้วยอาการเมามายจากสุราที่ดื่มมาจากผับ

"อืม... หลับในอ่างน้ำซะเลยดีมั้ย" หลินหลินพึมพำในลำคอด้วยประโยคนั้นเพราะรู้สึกสบายตัวอย่างบอกไม่ถูก

มือไม้เรียวสวยของเธอก็ยกขึ้นทำท่าปัดป่ายวาดไหว้ไขว้กันไปมาในน้ำด้วยท่วงท่าสวยสดงดงามเซ็กซี่ยั่วยวน

มันเป็นนิสัย เป็นอะไรที่อัตโนมัติ

กับความเซ็กซี่ที่แสนจะยั่วยวนท้วมท้นนี่

แม้ว่าจะอยู่คนเดียวอย่างนี้

“อืม...อา...สดชื่น”

เมื่อหลับตาพริ้มอยู่ได้สักพักหญิงสาวเพียงรู้สึกได้ถึงแสงบางอย่างที่สาดส่องออกมาจากน้ำในอ่าง เธอจึงค่อยๆลืมตาขึ้นมอง

และภาพที่เห็นทำหญิงสาวต้องตกตะลึงตาโต ชะงักงันท่วงท่าเซ็กซี่งดงามนิ่งค้างกลางอากาศอยู่ท่านั้น

ภาพนั้น

ในอ่างน้ำของเธอ

ผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่

หน้าตาหล่อเหลาไว้ผมยาวสยาย

แต่งตัวด้วยชุดจีนโบราณ

โผล่มา

โผล่มาจาก

น้ำในอ่าง

อ่างน้ำของเธอ

กรี๊ดดดด!!!