ข่าวดีที่จะเป็นความลับ(1)

ตอนที่ 3

ข่าวดีที่จะเป็นความลับ

“ต้อนรับการกลับมาของคุณหมอค่ะ”

พยาบาลสาวเดินมาสวมกอดสามีด้วยความคิดถึงแสงเทียนที่ถูกจุดรอบห้องคือความโรแมนติกที่เธอตั้งใจจะทำให้สุดที่รักรู้สึกประทับใจที่สุดในวันที่เขาหายหน้าไปจากเธอครบสัปดาห์

“คุณน่ารักกับผมเสมอ”

คุณหมอกอดตัวภรรยาสาวจนลอยขึ้นจากพื้น เขากอดเธอไว้แน่น แน่นกว่าทุกครั้งที่เขาเคยทำเพราะมันคือการกอดที่เขาไม่รู้ว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้ายหรือเปล่า

“วันนี้เอื้องทำอาหารของโปรดคุณหมอทั้งนั้นเลยนะคะ”

หญิงสาวรีบเดินไปจัดการโต๊ะอาหารให้เรียบร้อยรอยยิ้มของช่อเอื้องวันนี้มันคือความสุขเธอเฝ้าทนนอนคิดถึงคุณหมอมาเกือบสัปดาห์วันนี้ในที่สุดเธอก็ได้นอนกอดเขาแล้ว

“บ้านของคุณที่ซ่อมที่ต่างจังหวัดไปถึงไหนแล้ว”

เป็นอีกครั้งที่มาวินถามเรื่องราวของบ้านพยาบาลสาวทั้งที่เวลานี้เขาควรจะคุยเรื่องของเรามากกว่าที่จะพูดถึงเรื่องที่ดูจะตึงเครียด

“เสร็จแล้วค่ะเงินก้อนสุดท้ายฉันโอนให้ช่างเรียบร้อยแล้ว”

ช่อเอื้องรู้สึกแปลกใจเพราะหลายครั้งในช่วงเดือนนี้คุณหมอมักจะช่วยเหลือที่บ้านของเธอและถามถึง ความคืบหน้าอยู่เสมอเหมือนเขาต้องการจะทำให้ชีวิตของเธอที่อยู่ต่างจังหวัดให้มีความสุขที่สุด

“คุณหมอดีกับบ้านของเอื้องมากเลยนะคะ ทั้งเรื่องที่ดินเรื่องซ่อมบ้านและยังจะเรื่องรถมอเตอร์ไซค์คันใหม่”

หมอมาวินได้แต่ส่งยิ้มแทนคำตอบเพราะเขาต้องการให้หญิงสาวอร่อยกับมื้ออาหารมื้อนี้ที่สุดก่อนที่เขาจะพูดทุกอย่างที่ตั้งใจมาในวันนี้

“อิ่มแล้วหรือไง”

มาวินถามขึ้นเมื่อเห็นคู่สนทนาตรงหน้ารวบช้อนทั้งสองวางไว้ข้างจานเพราะเขาเองก็แทบจะกินอะไรไม่อร่อยเพราะมัวแต่กังวลกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อไปนี้

“อิ่มแล้วค่ะอาหารมื้อนี้เป็นมื้อที่อร่อยและมีความสุขที่สุด”

หญิงสาวส่งยิ้มหวานรอยยิ้มของเธอดูสดใสมันเป็นรอยยิ้มที่มาวินคุ้นชินมาตลอด 5 ปีที่อยู่ด้วยกันและเขาก็ไม่รู้ว่านับจากนาทีนี้ไปเขาจะได้เห็นรอยยิ้มนี้อีกไหม

“ผมไม่ได้ไปเที่ยวกับครอบครัวแต่ผมไปกับรดาผู้หญิงที่คุณแม่ต้องการจะให้ผมแต่งงานด้วย”

คำพูดแค่เพียงประโยคเดียวของคุณหมอทำเอาบรรยากาศรอบตัวที่สุดแสนจะโรแมนติกกลายเป็นเหมือนสุสานคนเป็นที่ไร้แม้แต่เสียงลมพัดและเสียงใดๆรอบตัว

“ผมขอโทษที่ไม่ได้บอกความจริงและไม่ใช่แค่เรื่องของ การไปเที่ยวผมยังมีความจริงอีกหลายอย่างที่ต้องบอกให้คุณรู้และหวังว่าคุณจะเข้าใจถึงแม้ว่ามันจะทำให้คุณและผมเสียใจที่สุด”

พยาบาลสาวกุมมือทั้งสองข้างของตัวเองไว้แน่น ลมหายใจถูกสูดเข้าเต็มปอดเป็นเหมือนการรวบรวมความเข้มแข็งครั้งยิ่งใหญ่ถึงแม้ช่อเอื้องจะไม่รู้ว่าความจริงที่คุณหมอกำลังจะพูดคืออะไรแต่เธอก็รู้ว่ามันคงเป็นเรื่องที่ทำให้เธอกับเขาต้องมีอะไรหลายๆอย่างที่ไม่เหมือนเดิม