กวางน้อยไร้เดียงสา(2)

เตชินพูดจบเขาก็ใช้มือหนาที่โอบเอวหญิงสาวดันตัวของมีนาให้ลงไปกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง

“คุณจะทำอะไร”

สาวน้อยนักเรียนนอกรู้สึกตกใจเมื่ออีกฝ่ายใช้ขาทั้งสองข้างของเขาทับขาของเธอไว้ถึงแม้จะรู้อยู่แล้วว่าคืนนี้เธอเองก็คงต้องตกเป็นของเขาแต่ไม่คิดว่าเขาจะจู่โจมเธอเร็วแบบนี้

“ทำตัวเหมือนไร้เดียงสาไปเรียนถึงเมืองนอกเมืองนาดูแล้วก็ไม่น่าจะบริสุทธิ์อยู่ อย่าทำตัวเรียกความสงสารหรือเรียกราคาเลยเพราะมันไม่ได้ผลหรอก”

เตชินจับลงไปที่คางของสาวน้อยเขาก้มหน้าของตัวเองลงมาจนใกล้ชิดจนแทบจะติดกับใบหน้าเล็ก คำพูดของเขายังคงดูถูกอยู่ตลอดเวลาเพื่อหวังให้สาวน้อยตรงหน้าเจ็บปวดมากที่สุด

“ฉันไม่จำเป็นต้องทำตัวไร้เดียงสาเพราะอย่างไรฉันก็เด็กกว่าคุณเยอะ คุณเองก็ไม่ต้องทำตัวเป็นเสือหนุ่มเพราะดูจากรูปร่างหน้าตาอายุก็คงจะใกล้ 40 แล้ว อายุมากกว่านี้สักหน่อยฉันก็คงต้องคิดว่าไม่ได้จะมีผัวแต่กำลังจะมีพ่อ”

สิ้นคำพูดของหญิงสาวก็มีเพียงแค่เสียงอู้อี้เมื่อปากหนาประทับลงทุนปากปางบดขยี้อย่างหนำใจ จากที่ตั้งใจว่าเขาจะใช้ความนุ่มนวลกกับเธอมากกว่านี้แต่เมื่อคำพูดที่หลุดออกจากปากสาวน้อยมันทำให้เตชินรู้สึกเหมือนเขากำลังดูถูกว่าเป็นเพียงแค่ชายแก่ เขาจึงต้องการพิสูจน์ให้เธอรู้ว่าเขาเองคือเสือหนุ่มที่พร้อมจะฉีกสาวน้อยอย่างเธอออกเป็นชิ้นๆ

“เงียบทำไมล่ะ แค่นี้ก็ถึงก็อ่อนระทวยแต่ตอนนี้ผมไม่ว่างไว้เจอกันคืนนี้ละกันแม่กวางน้อยจะได้รู้ว่าผู้ชายที่จะนอนอยู่บนตัวคุณในคืนนี้เป็นเสือหนุ่มหรือเสือแก่แล้วก็อย่าเผลอมาติดใจเพราะคนอย่างผมแยกเรื่องเซ็กส์กับความรักออกจากกันแล้วก็ไม่ชอบกินอะไรซ้ำๆนานๆ”

เตชินพูดจบเขาก็รีบพาตัวเองออกจากห้องนอน ชายหนุ่มได้แต่แอบถอนหายใจสาเหตุที่เขาตัดสินใจไม่ทำอะไรมีนาในตอนนี้ไม่ใช่เพราะเขามีธุระเหมือนอย่างที่บอกกับเธอแต่แววตาของ หญิงสาวมันบริสุทธิ์จนทำให้เขาเกือบรู้สึกใจอ่อน เตชินต้องการออกไปข้างนอกเพื่อปลดปล่อยความรู้สึกนี้และรวบรวมความกล้าและความแค้นทั้งหมดที่พ่อของเขาเคยฝังไว้ในหัวว่าครอบครัวของมีนาทำให้ชีวิตครอบครัวของเขาเกือบไม่เหลืออะไรแล้วเมื่อความรู้สึกนั้นกลับมาเมื่อไหร่เขาจะกลายเป็นเสือที่พร้อมขย้ำเหยื่อไร้เดียงสาอย่างเธอทันที