บทที่ 3

"โอ๊ย" ช่องคับแคบเริ่มขยายตัวเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมสอดใส่เข้ามา และมันก็ทำให้เธอรู้สึกถึงความเจ็บปวดแบบที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน "เอาออกไปนะ" มือเรียวดันอีกฝ่ายให้ออกห่าง แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล พอเขาส่งเข้ามาได้ยังไม่ถึงครึ่งทางเลยด้วยซ้ำก็กระแทกอย่างแรง เพราะถ้าไม่ใช้แรงมันคงเข้าไปได้ไม่สุด

"อ้าา จะตีทำไมนักหนา" มือแกร่งจับแขนของคนตัวเล็กกดลงไว้กับเตียงเมื่อเธอดิ้นรนและทุบตี "เห็นยอมตั้งแต่แรกแล้วไม่ใช่เหรอ"

"นายได้สติอยู่เหรอ?" คิดว่าเขาคงจะเมาจนขาดสติ แต่ฟังจากคำพูด เขาคงไม่เมาถึงขนาดสติไม่มี "ปล่อยฉันนะ!" นอกจากคำนี้ไม่รู้ว่าเธอจะพูดอะไรได้อีก แต่มันก็ไม่ได้ผลอีกนั่นแหละ เพราะเขาเริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้น

"ซี๊ดดด" เหล้าแค่นี้เหรอจะเล่นงานเขาได้ ถ้าเธอพากลับบ้านเขาคงปล่อยไปแล้ว แต่นี่ดันพาผู้ชายมาเปิดห้อง เขาไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะที่จะนอนจ้องตาเฉยๆ

"เจ็บ!!" ขาเรียวถูกจับแยกให้ห่างกันมากกว่าเดิม พร้อมกับความเป็นชายที่กระแทกเน้นเข้าไปอีกหลายต่อหลายครั้ง "โอ๊ย"

จากที่ใช้ความรุนแรงอยู่อารมณ์ของเขาก็เปลี่ยนไป กลับมาเป็นความอ่อนโยนในพริบตา เมื่อเห็นใบหน้าของผู้หญิงอีกคนแทรกขึ้นมา

"ทำไมคุณต้องยอมแพ้เพราะเรื่องแค่นี้ด้วย" เสี่ยงทุ้มเปล่งออกมาเพียงเบาๆ แล้วก็แนบริมฝีปากจูบลงที่ริมฝีปากของอีกฝ่ายแบบโหยหา และอาวรณ์ จนคนที่ถูกจูบอยู่สัมผัสได้ว่าเขาไม่ได้ส่งผ่านอารมณ์นี้มาให้กับเธอ

"อื้อ" แต่เธอดันไปเคลิ้มกับอารมณ์นั้นของเขา จนเผลอตอบสนอง

"ซี๊ดด กลับมาได้ไหม" จะเรียกว่าได้สติเต็มร้อยก็ไม่ใช่ เพราะแอลกอฮอล์ในร่างกายของเขาก็มีมาก จนเห็นภาพผู้หญิงคนหนึ่งเป็นอีกคน

"โอ๊ยเจ็บ" อยู่ดีๆ ร่างของเธอก็ถูกจับขึ้นมาด้านบนในท่านั่งคร่อม

"ผมรู้ว่าคุณชอบแบบนี้"

"ฉะ ฉันไม่ได้ชอบสักหน่อย โอ๊ย" ขณะที่พูดก็ถูกเขาจับสะโพกโยกขึ้นลง จนคนร่างเล็กทรุดลงกับแผ่นอก

ยิ่งเธอดิ้น ความใหญ่โตก็ยิ่งฝังลึกเข้าไป และมันก็ทำให้อีกฝ่ายถึงกับทนความเสียวไม่ไหว..