บทที่1

หลังงานเดินแบบที่ยิ่งใหญ่อลังการที่สุดแห่งปี ‘หลี่ถิง’ นางแบบเบอร์หนึ่งของฮ่องกง เธอมีความเพียบพร้อม ในทุก ๆ ด้านเลยก็ว่าได้ ไม่ว่าจะเป็นชาติตระกูลดี ร่ำรวย สวย เรียนเก่ง จบปริญญาจากมหาวิทยาลัยดังในยุโรป เป็นสาวมั่นแห่งยุค นอกจากการเดินแบบถ่ายโฆษณา เธอยังรับเล่นหนังแนวแอคชั่นและย้อนยุค

ส่วนเรื่องความรักของเธอก็เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบจนใคร ๆ ต้องอิจฉาที่เธอได้สามีทั้งหล่อ รวย เป็นผู้ชายในฝันของหญิงสาวมากมาย ทั้งคู่แต่งงานกันได้สองปี แต่ยังไร้ซึ่งทายาท แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความรักจืดชืดแม้แต่น้อย เมื่อมีคนถามหลี่ถิงและราฟาเอล คำตอบของสามีภรรยาแห่งปีจะตอบเช่นทุกครั้งคือ ทุกอย่างให้เป็นไปตามธรรมชาติ อีกอย่างคือเขาและเธอยังคงสนุกกับงานที่ทำอยู่ด้วย

หลังงานแฟชั่นโชว์จบลง หลี่ถิงรีบเก็บของลงในกระเป๋าพร้อมส่งยิ้มให้กับทีมงานและเพื่อน ๆ นางแบบด้วยกัน หลี่ถิงแม้จะสวย รวย เก่ง แค่ไหน แต่นิสัยของเธอกลับน่ารัก มีมารยาท ไม่เรื่องมาก ไม่หยิ่งหรืออวดร่ำอวดรวย เหมือนลูกเศรษฐีส่วนมากที่มักไม่ก้มมองคนต่ำต้อยกว่าตนเอง ความมีน้ำใจของหญิงสาวทำให้เธอเป็นที่รักของเพื่อนร่วมงานทุกคนเสมอ เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย มือบางหยิบกระเป๋าขึ้นสะพายบนบ่า

เมซี่ผู้มีหน้าที่จัดหางานและดูแลเหล่านางแบบเดินยิ้มหวานเข้ามาหาหญิงสาวที่มีสไตล์หลุดโลก เมซี่ยืนขวางหลี่ถิงเอาไว้ ก่อนจะเอ่ยเย้าหญิงสาวตรงหน้าด้วยรอยยิ้มกว้าง

“ถิงถิง…วันนี้ คุณสามีไม่มารับเหรอคะ”

“ไม่ค่ะ พี่เมซี่ วันนี้ ถิงถิงกะว่าจะไปซื้อของขวัญครบรอบวันแต่งงานให้ราฟก่อนน่ะค่ะ”

“น่าอิจฉาที่สุดคู่นี้ ถ้างั้น…ค่อยเจอกันในงานต่อไปนะคะ บายค่ะ ถิงถิง”

“บายค่ะ พี่เมซี่”

หลี่ถิงเดินเข้าไปสวมกอดเมซี่ เพราะอีกฝ่ายอ้าแขนรออยู่ก่อนแล้ว เมซี่โอบกอดหญิงสาวที่เธอรักเหมือนน้องสาวอีกคนเอาไว้แน่น แต่ความรู้สึกใจหายอยู่ ๆ ก็เกิดขึ้น แขนเรียวจึงรัดตัวหลี่ถิงแน่นขึ้นอีก ซึ่งมันเหมือนกับว่าโอกาสเช่นนี้จะไม่มีอีกแล้ว ใจของหญิงสาวรุ่นพี่รู้สึกเบาหวิวอย่างไม่มีสาเหตุจนคนในอ้อมกอดขยับตัวยุกยิก เมซี่จึงได้คลายวงแขนออก

“ถิงถิง…เอ่อ! เดินทางระวังด้วยล่ะ พี่เป็นห่วง”

เมซี่พูดเสียงเบาหวิว รอยยิ้มกว้างเจื่อนลงอย่างเห็นได้ชัด แต่อีกฝ่ายคงไม่ทันได้สังเกตอาการของเธอนัก เพราะหลี่ถิงยังส่งยิ้มกว้างมาให้เธอพร้อมพยักหน้าหงึก ๆ เป็นการตอบรับ

“ค่ะ…พี่เมซี่ อย่าห่วงเลยค่ะ วันนี้คนขับรถคุณพ่อมารับ ถิงถิงไม่ได้

ขับเอง รับรองได้เลยค่ะ ว่าไม่มีซิ่ง! แน่นอนคร้า พี่สาวคนสวย”

พูดจบร่างบางของนางแบบสาวก็เดินตัวปลิวออกจากห้องแต่งตัว ตรงไปยังลานจอดรถ ตลอดทางเดินเมื่อผ่านคนที่รู้จักหรือทีมงาน รอยยิ้มหวานจะปรากฏให้ทุกคนได้เห็น

เมื่อถึงประตูทางออก มีชายหนุ่มในชุดสูทสีดำยืนรออยู่ พร้อมเปิดประตูให้แก่เธอ ก่อนจะเดินตามหลังนางแบบสาวไปยังรถคันหรูที่จอดรอ

เมื่อถึง ชายหนุ่มรีบวิ่งนำเจ้านายสาว เพื่อไปเปิดประตูรถด้านหลังให้แก่เธอ ก่อนที่ตัวเขาจะขึ้นไปนั่งคู่กับคนขับ

“ไปห้างฯ ก่อนนะคะ แล้วค่อยไปส่งฉันที่คอนโดฯ”

“ได้ครับ คุณหนู”

พรุ่งนี้คือวันครบรอบแต่งงานของเธอกับราฟาเอล วันนี้ หลังเที่ยงคืน เธอต้องการที่จะเซอร์ไพรส์สามี โดยมอบของขวัญแต่งงานให้ก่อนที่จะไปดินเนอร์กันในคืนพรุ่งนี้

เธอบอกราฟาเอลเอาไว้ ว่าวันนี้จะค้างที่บ้านของคุณพ่อ แต่

จริง ๆ แล้วเธอจะแอบกลับเข้าไปรอเขาที่คอนโดฯ เพราะวันนี้ราฟาเอล

จะกลับถึงบ้านราวห้าทุ่ม หรือเที่ยงคืนอย่างช้า เขาไปร่วมงานเลี้ยงกับคู่ค้า ยังไง เธอก็กลับถึงคอนโดฯ ก่อนเขาอยู่ดี

คอนโดฯ ของหลี่ถิง…

ภายในคอนโดฯ หรูใจกลางเมือง ร่างบางที่จัดการอาบน้ำแต่งตัวด้วยชุดนอนแสนสวยสุดเซ็กซี่เพื่อรอเซอร์ไพรส์สามี พร้อมฉีดพรมน้ำหอมกลิ่นใหม่ที่เย้ายวนกว่าเคยทั่วร่างกาย ก่อนจะเดินนวยนาดไปนั่งชมวิวยังริมหน้าต่างห้องนอนสุดหรูของเธอ เพื่อทอดอารมณ์ไปตามความรู้สึกที่แสนโรแมนติก เมื่อคิดถึงสีหน้าแปลกใจของสามีเมื่อเห็นเธออยู่ที่นี่ไม่ใช่บ้านของพ่ออย่างที่เธอบอกเขาไปในครั้งแรก

แก๊ก!

เสียงไขกุญแจประตูห้องด้านหน้าทำให้คนที่นั่งอยู่ริมหน้าต่างรีบวิ่งเข้าไปแอบอยู่ในห้องแต่งตัวของเธอที่เป็นส่วนแยกกับของสามี ทำให้เธอซ่อนตัวได้สบาย ๆ เพราะราฟาเอลจะไม่เข้ามาในห้องนี้อย่างแน่นอน มันจึงเหมาะจะซ่อนตัวที่สุด

เวลาผ่านไปไม่นาน เพราะเสียงอาบน้ำเงียบลงแล้ว และตอนนี้

ก็เลยเที่ยงคืนมากว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว ถึงเวลาที่เธอจะเซอร์ไพรส์ชายหนุ่มเสียที เท้าเปล่าเปลือยค่อยก้าวชิดประตู ก่อนจะแนบหูฟังว่าเขาขึ้นเตียงนอนหลับไปหรือยัง

หญิงสาวค่อย ๆ เลื่อนประตูห้องแต่งตัวออกเพียงเล็กน้อย มือบางหยุดชะงักค้างเมื่อรู้สึกถึงสิ่งที่ผิดปกติ

“อะ….อ๊า….อื้มมม”

หลี่ถิงยังคงยืนนิ่งกับที่ ไม่ได้เลื่อนเปิดประตูออกต่อ

เสียงจากเตียงนอนมันคืออะไรกัน? ทำไมถึงเหมือนกับว่าสามีไม่ได้อยู่เพียงลำพัง

“อ๊า….เร็วอีกค่ะพี่ราฟ จะ…เจสจะไม่ไหวแล้ว อะ….อืม”

“พะ….พี่จะเสร็จแล้วเจส อ่า…เจส พี่มีความสุขจังเลย”

พูดจบชายหนุ่มได้กดจูบหนัก ๆ ที่หน้าผากของหญิงสาว ก่อนจะเลื่อนลงมายังแก้มที่ชื้นเหงื่อ และมาหยุดอยู่ตรงซอกคอที่เขารับรู้ถึงการเต้นของชีพจรและเสียงหายใจหอบถี่จากเกมรักที่เพิ่งจบลงอย่างสุขสม และ

มันกำลังจะเริ่มอีกครั้งในไม่ช้า

“เจสก็มีความสุขที่สุดเลยค่ะ พี่ราฟ แต่เราต้องแอบทำแบบนี้อีกนานแค่ไหนคะ เจสเบื่อแล้วที่ต้องรอให้พี่ถิงถิงไม่อยู่ เราถึงมีอะไรกันในห้องนี้ได้”

หญิงสาวทำน้ำเสียงกระเง้ากระงอดด้วยความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ ทำให้ชายหนุ่มขยับตัวรวบกอดร่างอวบอิ่มเข้าแนบอกมากขึ้น ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงกระเส่า

“แบบนี้แหละจ้ะ…พี่ชอบมันตื่นเต้นดี” พูดจบ ราฟาเอลก้มลงจูบปากเย้ายวนนั้นอีกครั้ง เพลงรักของทั้งคู่เกิดขึ้นอีกรอบ และครั้งนี้ดูเหมือนจะเร่าร้อนกว่าหลายเท่าตัว

ทุกคำพูดและการกระทำมันตกอยู่ภายใต้สายตาเจ้าของห้องตัวจริงที่ยืนมองอยู่เงียบ ๆ ภายใต้เงามืด โดยคนบนเตียงไม่ได้ทันสังเกตเห็น เพราะกำลังมีความสุขกับบทรักอันร้อนแรงกันอยู่ จนไม่นึกถึงสิ่งที่กระทำอยู่นั้นมันถูกหรือผิด

น้ำตาที่ควรจะไหลออกมามันกลับเหือดแห้งไปตอนไหนไม่รู้ หลี่ถิงยืนมองน้องสาวแท้ ๆ กับสามีระเริงรักกันอย่างถึงพริกถึงขิง ใจของเธอชาหนึบไปหมดจนไม่มีแม้แต่แรงจะขยับตัว เสียงของคนทั้งคู่ดังระงมไปทั้งโสตประสาท บ่งบอกถึงความหฤหรรษ์ของสามีกับน้องสาวของตัวเอง เวลานี้ ต่อให้เอามีดมากรีดลงกลางใจก็คงไม่เจ็บปวดเท่ากับภาพที่เห็นอยู่ตำตาในตอนนี้

‘ฉันพลาดอะไรไป หรือฉันบกพร่องตรงไหนกัน’

“อ๊า…เร็วอีก อ่า”

เจสซิก้าร้องเสียงกระเส่า เร่งเร้าฝ่ายชายให้เพิ่มความเร็วในเกมสวาท

สองร่างกอดรัดสลับกับท่วงท่าแห่งความหฤหรรษ์ โดยเวลานี้ ร่างบางของหลี่ถิงได้ยืนมองอยู่ไม่ห่างจากเตียงนอนที่ราฟาเอลกับเจสซิก้ากำลังทำกิจกรรมกันอยู่

“ตื่นเต้นมากไหมค่ะ ราฟ…เจส…” เสียงหวานดังขึ้นจากทางด้านหลังของราฟาเอล

“อืม…มาก”

เสียงครางตอบรับของชายหนุ่มทำให้หลี่ถิงปวดใจเป็นที่สุด และตอนนี้ เอวสอบของชายหนุ่มยังคงขยับถี่ มันไม่ได้หยุดลงอย่างที่เธอคิดเลยสักนิด แต่กลับขยับโยกเร่งเร้ามากกว่าเดิม

ราฟาเอลเกิดเอะใจกับคำถามที่เขาตอบไป เพราะในเมื่อคนที่อยู่ใต้ร่างเขาไม่ได้เป็นคนเอ่ยถาม แล้วใครกันล่ะที่พูด ก่อนจะหันหน้าหาที่มาของเสียง แต่ก่อนที่จะทันได้พูดอะไรออกมา

พรึ่บ!

“อ๊า…เฮ้ย! มาได้ยังไง ถิงถิง!!”

สองร่างที่กำลังกอดรัดกันอยู่ต่างเด้งออกไปคนละทาง เมื่อไฟสว่างขึ้นพร้อมคำถามจากเจ้าของห้อง ทั้งคู่ต่างลนลานเข้าไปอยู่ภายใต้ผ้าห่ม

เจสชิก้าเริ่มบีบน้ำตาให้พี่สาวทันที สายตาของคนเป็นพี่ได้แต่มองเธอด้วยความสมเพช

น้องสาวที่เธอรักมากกลับเป็นผู้หญิงที่มาใช้สามีร่วมกับเธออย่างนี้น่ะหรือ หากคืนนี้ผู้หญิงที่มีอะไรกับสามีของเธอเป็นคนอื่น มันอาจจะเจ็บน้อยกว่านี้ แต่นี่คือคนที่เธอรักมากทั้งคู่ กลับกลายเป็นคนที่แทงข้างหลังเธอได้อย่างเลือดเย็นที่สุด

“ที่รักฟังผมก่อนนะ ผมอธิบายได้”

ราฟาเอลไม่คิดว่าภรรยาจะกลับมาในคืนนี้ สายตาของชายหนุ่มมองเลยไปที่มือของเธอ มันมีกล่องของขวัญผูกโบดอกใหญ่ เขาจึงเข้าใจได้ในทันทีว่าทำไมหลี่ถิงถึงได้มายืนอยู่ตรงนี้ เขาลืมไปได้ยังไงกัน ว่าหลังเที่ยงคืนมันคือวันใหม่ และเป็นวันครบรอบแต่งงานของเขาและเธอ

ถ้าจะถามว่าระหว่างหลี่ถิงกับเจสซิก้าเขารักใคร แน่นอนว่าเขารักทั้งสองคน เพราะความต่างของสองพี่น้องทำให้เขารู้สึกว่ามันเติมเต็มเขา

ได้เป็นอย่างดี คนพี่เวลาทำงาน เธอดูร้อนแรง แต่ตัวตนจริง ๆ ของหลี่ถิง

กลับอ่อนหวานน่าทะนุถนอม ต่างจากคนน้องที่ดูอ่อนหวานเรียบร้อย แต่เวลาอยู่บนเตียงกลับร้อนแรงจนเขาติดใจ จนเรียกได้ว่าตัวเขาหลงใหลในรสสวาทของเจสซิก้าเลยทีเดียว

“ไม่จำเป็นค่ะราฟ เชิญตามสบายนะคะ ฉันขอตัวก่อน” หลี่ถิงได้เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วในตอนนี้

นับตั้งแต่เธอมั่นใจแล้วว่าสามีทำอะไรกับใครอยู่บนเตียงของเธอ จะให้ร้องไห้ฟูมฟายต่อหน้าคนทั้งคู่ ไม่มีทางที่คนอย่างเธอจะแสดงความอ่อนแอออกมาให้คนทรยศหยามน้ำใจหรือดูถูกได้เป็นเด็ดขาด

สำหรับคนอย่างเธอนั้น แม้ในใจมันแทบจะทนไม่ไหวแล้วก็ตามทีก็จะไม่มีวันให้คนที่ทำร้ายเธอได้เห็นน้ำตาแม้แต่หยดเดียว หลี่ถิงทำเพียงกลืนก้อนสะอื้นกลับลงคอไป แล้วเชิดหน้าอย่างมีศักดิ์ศรี

“พี่คะ เจสขอโทษ คือ…เจสไม่ได้ตั้งใจ”

เจสซิก้ายังคงซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม โผล่แค่ใบหน้าออกมาเพื่อมองพี่สาวด้วยความสำนึกผิด แท้ที่จริงในใจของเธอนั้น ไม่ได้รู้สึกอะไรสักนิดเดียว มันคือชัยชนะที่เธอรอคอยมานาน

เจสซิก้ารู้ว่าพี่สาวไม่ได้ไปนอนที่บ้าน เพราะแม่ของเธอได้โทร.มา

ชวนให้ไปค้างที่บ้านบ้าง เธอจึงแกล้งถามแม่ว่า แล้วคืนนี้ พี่สาวไม่ได้กลับไปนอนกับพ่อแม่หรือยังไง เธอจึงได้คำตอบมาว่าพี่สาวไม่ได้กลับบ้านอย่างที่บอกราฟาเอล

เธอจึงใช้โอกาสนี้ออดอ้อนขอชายหนุ่ม เพื่อมานอนค้างกับเขา ซึ่งปกติเธอกับราฟาเอลจะชอบทำเวลาที่พี่สาวต้องไปทำงานยังต่างเมืองหรือไปไกลถึงเมืองนอก เธอกับราฟาเอลทำแบบนี้มาตั้งแต่พี่สาวกับชายหนุ่มยังไม่แต่งงานกันด้วยซ้ำไป

“นี่เหรอที่บอกว่าไม่ได้ตั้งใจ ยังทำกันถึงขนาดนี้ แล้วถ้าตั้งใจจะเป็นแบบไหนเหรอเจส!”

น้ำเสียงเย้ยหยันของหลี่ถิงทำให้ใบหน้าของเจสซิก้าถึงกับชาหนึบเหมือนถูกพี่สาวตบลงมาบนใบหน้าสุดแรง

“ที่รัก เราคุยกันได้นะ”

ราฟาเอลเพิ่งหาเสียงของตัวเองเจอ หลังจากมัวตกตะลึงกับการปรากฏตัวของภรรยา ชายหนุ่มได้หยิบกางเกงขึ้นมาสวมลวก ๆ แล้วรีบลุกเดินเข้าไปหาภรรยาเพื่อสวมกอดปลอบใจ

แต่หลี่ถิงกลับเบี่ยงตัวหลบก่อนจะเปิดประตูก้าวออกจากห้องนอนไปโดยมีราฟาเอลเดินตามออกมาติด ๆ เพื่ออธิบายเรื่องระหว่างเขากับเจสซิก้า สำหรับเธอแล้วไม่ว่าจะอธิบายหรือแก้ตัวยังไงมันฟังไม่ขึ้นเลยสักอย่าง

ในเมื่อภาพมันตำตาเธอขนาดนี้ หญิงสาวปาของขวัญที่เธอเตรียมไว้ใส่หน้าของสามีก่อนจะหมุนตัวเดินตรงไปยังประตูหน้า

หลี่ถิงกำลังจะเอื้อมมือไปเปิดประตูห้องเพื่อออกไปให้พ้นจากชาย

หญิงที่สร้างความเจ็บปวดให้แก่เธอ มือหนาของราฟาเอลกลับตรงเข้าคว้า

ข้อมือของหลี่ถิงเอาไว้แน่น

“ปล่อยฉันค่ะ ราฟ อย่ายุ่งกับฉันตอนนี้ เอาเป็นว่านับจากนี้ไป เราขาดกันจะดีที่สุดค่ะ”

“ผมไม่ยอมเด็ดขาด! ถิงถิง เรามาคุยกันให้รู้เรื่องก่อนที่รัก”

ราฟาเอลยืนยันเสียงแข็งเช่นกัน เขาไม่พร้อมที่จะเสียภรรยาไป

ทางด้านเจสซิก้าในตอนนี้ได้แต่งตัวเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวทำแค่เพียงยืนดูพี่สาวกับพี่เขยยื้อยุดกันอยู่ด้วยแววตาสาแก่ใจ เพราะเธอก็ถือว่าเป็นเมียคนหนึ่งของราฟาเอล แน่นอน...ว่าเธอก็ต้องรักเขามากเช่นกัน ไม่อย่างนั้นคงไม่ยอมเป็นเมียเก็บแบบนี้แน่

แต่ชายหนุ่มกลับบอกว่าจะไม่ยอมเลิกกับพี่สาวของเธอ เจสซิก้าขบฟันแน่นด้วยอารมณ์หึงหวงปนน้อยเนื้อต่ำใจกับสิ่งที่ชายหนุ่มกำลังทำในตอนนี้

นับตั้งแต่โตมาไม่ว่าจะอะไร...หลี่ถิงจะได้ดีกว่าเสมอ เพราะเป็นลูกของเมียคนแรกที่ตายไปแล้วของบิดา

ส่วนเธอเป็นลูกของเมียคนที่สอง ถึงทุกคนจะรักเธอมากแค่ไหน แต่สิ่งที่ต้องการคือเป็นที่หนึ่ง ไม่ใช่การเป็นสองรองใครแบบนี้ แม้พี่สาวคนเดียวจะรักเธอมากแค่ไหนก็ตาม

แต่ถึงอย่างไรทุกคนก็ชื่นชมความสามารถของพี่สาวมากกว่าอยู่ดี ไหนจะชายหนุ่มที่เธอรักก็ยังเลือกแต่งงานกับพี่สาว แล้วเอาเธอไว้เป็นเมียเก็บแทน

สองมือกำหมัดแน่นด้วยความแค้น เจสซิก้าแสร้งเดินไปช่วยพี่สาว แต่ในใจคือต้องการให้ราฟาเอลปล่อยหลี่ถิงไปซะ! แล้วเธอจะใช้เรือนร่างและ

ความรักเพื่อทำให้เขาลืมพี่สาวคนดีไปได้อย่างแน่นอน...

“พี่คะ! ได้โปรด! เจสขอโทษ ฮือ ๆ พี่ราฟปล่อยพี่ถิงถิงเถอะนะคะ เดี๋ยวพี่ถิงถิงจะช้ำเอาได้”

การยื้อกันไปมาของคนทั้งสามทำให้หลี่ถิงที่สวมรองเท้าส้นสูงเกิดพลิก ในขณะที่ราฟาเอลปล่อยมือจากหญิงสาวพอดี ทำให้หลี่ถิงหงายหลัง จนศีรษะกระแทกเข้าตรงขอบมุมโต๊ะวางแจกัน ซึ่งเป็นรูปทรงเหลี่ยมที่ตั้งอยู่ด้านหลังเข้าอย่างแรง จนทำให้แจกันลายครามตกลงแตก ก่อนร่างบางของเธอจะร่วงลงสู่พื้น เศษกระเบื้องจากแจกันได้เสียบเข้าตรงท้ายทอยของหลี่ถิงโดยที่เจ้าตัวไม่มีโอกาสได้ป้องกันหรือหลบหลีกได้เลย

จากนั้นไม่นาน หลังจากร่างบางนอนแน่นิ่งไป เลือดค่อย ๆ ไหลซึมออกมาจากรอยแผลทีละน้อยกลายเป็นวงกว้าง ราฟาเอลที่มัวแต่ปัดมือของเจสซิก้าอยู่ทำให้เขาไม่สามารถเข้าไปรับหลี่ถิงได้ทัน ก่อนที่เธอจะล้มลงกระแทกกับพื้นที่เต็มไปด้วยเศษกระเบื้องซึ่งกระจายอยู่เต็มไปหมด

“กรี๊ดดดด!! พี่ถิงถิง ไม่นะ…พี่ราฟ...ฆ่าพี่ถิงถิง”

เจสซิก้ากรีดร้องเสียงหลงเมื่อเห็นเลือดกระจายเป็นวงกว้างออกมาจากศีรษะของพี่สาวที่ได้นอนแน่นิ่งไม่ไหวติงอยู่กับพื้นห้องตรงหน้าเธอในตอนนี้ เธอไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้

ราฟาเอลรีบเอามือปิดปากหญิงสาวเอาไว้ เมื่ออีกฝ่ายสงบลง เขาจึงรีบวิ่งเข้าไปหาภรรยาทันที

“ไม่นะ…ที่รัก ได้ยินผมไหม ถิงถิงตอบผมสิ”

ราฟาเอลเองก็ตกใจกับภาพของภรรยาที่นอนจมกองเลือด ร่างสูงก้าวเข้าไปย่อตัวลงใกล้ ๆ ภรรยาที่ดวงตาปิดสนิท ราฟาเอลยื่นมือไปอังที่ปลายจมูกของหลี่ถิง ซึ่งตอนนี้ลมหายใจของหลี่ถิงดูเหมือนจะแผ่วเบาและเริ่มขาดห้วง ทำใบหน้าของชายหนุ่มถึงกับซีดเผือดด้วยความหวาดกลัว เพราะถ้าเกิดหลี่ถิงตายไปจริง ๆ ชีวิตที่เคยมีจะหายไปในพริบตา เจสซิก้าได้แต่ยืนตัวสั่น ในสมองคิดไปต่าง ๆ นานา เธอกำลังกลัวอยู่นั่นเอง

สติสุดท้ายของหลี่ถิง เธอรู้สึกปวดหนึบตอนที่หัวกระแทกเข้ากับขอบโต๊ะ แต่ความเจ็บปวดเริ่มมีมากหลังจากเธอล้มลงที่พื้น และมีบางอย่างปักเข้าไปยังท้ายทอย เพียงไม่กี่วินาทีทุกอย่างก็ดับลง เหมือนภาพฝันที่เลื่อนลอย

มิติคู่ขนาน....

“หลี่ถิง! เจ้าอย่ายอมแพ้ จงตื่นขึ้นมา…”

เสียงที่ได้ยินช่างไพเราะยิ่งนัก มันช่วยปลอบประโลมเธอได้มากทีเดียว แต่ตอนนี้ หลี่ถิงกำลังต่อสู้อยู่ในฝันร้าย เธอพยายามที่จะทำให้ตัวเองหลุดพ้น เพื่อที่จะออกมาจากห้วงแห่งฝันสู่ความเป็นจริงให้ได้ ดวงตาที่อยากจะลืมขึ้นเสียที แต่ไม่อาจทำได้อย่างที่ใจต้องการ มันกดทับอึดอัดไปหมดในตอนนี้

หลี่ถิงพยายามที่จะวิ่งหนีความฝัน ซึ่งมันโหดร้ายและเป็นที่สะเทือนใจจนเกินกว่าที่เธอจะทนรับได้ไหว เรื่องราวเสมือนในละครซึ่งกำลังฉายชัดอยู่ในตอนนี้ ทำให้เธออยากกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดคลั่งแค้นเป็นที่สุด

เสียงหายใจหอบถี่ เหงื่อที่ผุดออกมาเต็มวงหน้า เปลือกตาที่พยายามขยับไปมา บอกได้ว่าคนที่นอนอยู่ กำลังต่อสู้กับฝันร้ายที่ไม่มีใคร

สามารถช่วยเหลืออะไรเธอได้เลย