บทที่ 6 พนักงานคนใหม่++ [2/2]

“เรียกพนักงานคนใหม่มาพบฉันที่ห้อง”

[ครับเฮีย]

หลังใช้เวลาเพียงไม่นานเจ้าของกลุ่มผมสีพืชที่วันนี้รวบขึ้นอวดต้นคอระหงส์ก็มาหยุดอยู่เบื้องหน้าหนุ่มใหญ่ ใบหน้าเกลี้ยงเกลาชวนหลงใหลเต็มไปความเคลือบแคลงและคำถามมากมาย โดยไม่รู้เลยว่ายิ่งเห็นคิ้วเรียวขมวดยิ่งทำเอาร่างสูงอดหัวเราะด้วยความเอ็นดูไม่ได้

“เรียกหนูเหรอ”

“มานี่สิ” สุ้มเสียงทุ้มแฝงเอ็นดูเอ่ยขึ้นพลางตบลงบนหน้าตัก

หมวยลี่ชั่งใจครู่หนึ่งก่อนขาเรียวสวยจะก้าวไปยังอีกฝ่าย พลันทิ้งกายบนตักเอนแผ่นหลังเล็กแนบแผงอกกว้างราวกับเขาเป็นเก้าอี้ส่วนตัว

หวังว่าพี่ทศคงไม่ได้คิดแกล้งเธอหรอกนะ

“กูบอกให้นั่งสวย ๆ ประดับร้านพอ เจ็บหรือเปล่า”

หนุ่มใหญ่ว่าพลางไล้นิ้วเรียวบนหลังมือขาวที่มีร่องรอยขีดข่วนเล็ก ๆ แผ่วเบาราวกับไข่ในหิน

“เห็นด้วยเหรอ”

หญิงสาวเงยหน้าถามด้วยความสงสัย พลันสบนัยน์ตากลมใสฉายแววใคร่รู้เหมือนดั่งลูกแมวน้อยอยากรู้อยากเห็นเข้ากับดวงตาคู่คม ทำเอาพ่อหม้ายอย่างทศอดไม่ได้ที่จะประทับริมฝีปากบนหน้าปากเนียน

“อย่าลืมสิ นี่ร้านกู”

“อย่างกับสตอล์กเกอร์แหนะ อย่าบอกเชียวว่าพี่ทศเอาแต่มองหนูผ่านจอแก้วนี่”

น้ำเสียงหวานฉ่ำเอ่ยพลันโน้มกายไปข้างหน้าเคาะนิ้วเรียวบนจอแก้วที่สะท้อนภาพสกรีนจากกล้องวงจรปิดทั่วทุกมุมของร้านอาหาร

“ใช่”

“ไม่ปฏิเสธด้วยแฮะ โรคจิตสุด ๆ เลยนี่หน่า”

เสียงทุ้มแค่นเสียงหัวเราะในลำคออย่างชอบใจ “ก็คนโรคจิตคนนี้ไม่ใช่เหรอที่เมื่อคืนทำมึงครางเสียงหวาน ขนาดโดนแค่นิ้วกับลิ้นกูยังดิ้นพล่านขนาดนี้ เจอของจริงไม่ครางระงมเชียวรึนังหนู”

ในเวลาเดียวกันหน้าท้องแบนราบของหมวยลี่ถูกฝ่ามือร้อนไล้ตามผิวขาวเนียนอย่างหยาบโยน ส่วนอีกข้างบีบเคล้นต้นขาผ่านผ้ายีนส์สีซีดจวนให้ท้องน้อยของเธอหดเกร็งรู้สึกวูบวาบไปทั่วร่าง ยิ่งเขาได้ยินเสียงลมหายใจกระชั้นชิดของเธอยิ่งพาให้อยากรังแก

“พ...พี่ทศ”

“ว่าไงนังหนู”

ริมฝีปากบางยกยิ้มเจ้าเล่ห์พลันพรมจูบตามกกหูขาว พร้อมเอ่ยกระซิบด้วยน้ำเสียงหยอกเย้าคล้ายปลุกปั่นความต้องการของหมวยลี่

“ไม่เอา...”

“อะไรนะ”

หมวยลี่สะดุ้งเฮือกหลังเสื้อครอปตัวโปรดของเธอถูกถอดออกไปโดยไม่ทันตั้งตัว หลงเหลือเพียงบราลูกไม้สีขาวที่คอยประคับประคองหน้าอกอวบอิ่มทั้งสอง ซ้ำยังโดนมือหนาสองข้างนวดคลึงผ่านเนื้อผ้าก่อนจะออกแรงบีบไม่เบามือจนเนื้อนุ่มล้นตามซอกนิ้วเรียว

“อื้อ...พี่ทศหนูเจ็บ”

สุ้มเสียงหวานหลุดครางเสียว เธอเลยพยายามกัดริมฝีปากสีเชอร์รี่คล้ายสะกดกลั้นเสียงไม่ได้อีกฝ่ายได้ใจจนเกินไป

“นมใหญ่ขึ้นหรือเปล่านังหนู”

“จะบ้าเหรอตาลุงหื่นกาม!”

ฉับพลันใบหน้าเรียวเล็กเห่อร้อนด้วยความเขินอายกับคำพูดแสนลามกของพ่อหม้ายอย่างทศ มือเล็กฟาดลงบนหน้าขาแกร่งอย่างแรงจนดังเพียะลั่นห้องสี่เหลี่ยม แต่ทว่าไม่ได้ทำให้คนโดนสำนึกแม้แต่น้อย

“สงสัยโดนกูนวดทุกวัน ของมันเคย ๆ มือทำไมจะไม่รู้”

หญิงสาวแทบแทรกพื้นดินหนีหรือไม่ก็ดำดิ่งลงใต้มหาสมุทรแปซิฟิก เธอรู้สึกอับอายจนทำอะไรไม่ถูกไม่รู้ทำไมอีกฝ่ายถึงได้เอ่ยออกมาหน้าตาเฉยแบบนี้!

เผลอแป๊ปเดียวบราลูกไม้สีขาวถูกเลื่อนขึ้นมากองบนเนินอก ทันทีที่ความเย็นของเครื่องปรับอากาศปะทะเข้ากับผิวกาย พาให้ขนอ่อนลุกชันแถมยอดอกสีหวานพลันแข็งเป็นไตทั้งยังไม่ถูกสัมผัส

“เด็กลามก”

สุ้มเสียงข้างหูคล้ายกำลังสะกดกลั้นอารมณ์เอ่ยกระซิบพลางขบเม้มใบหูเล็ก

“พี่ทศอย่าแกล้ง อึก...หนู”

ร่างบางสั่นระริกเมื่อสองเต้าอวบถูกโอบล้อมด้วยฝ่ามืออุ่นซ่านคลึงเคล้นราวกับก้อนแป้ง แกล้งไล้ปลายนิ้วลูบวนบนจุกแข็งก่อนจะกดย้ำ ๆ จนเธอเผลอแอ่นกายตามสัมผัสวาบกวามอย่างเสียการควบคุม ประจวบกับช่องทางรักที่ขมิบเข้าพอดี

“ชอบเลยดินังหนูแอ่นหามือกูเสียขนาดนี้”

เธอส่ายหน้าไปมาคล้ายปฏิเสธแต่ทว่ากลับสวนกลับการกระทำแสนร้อนร่าน บดเบียดสะโพกถูบนหน้าตักราวกับสุนัขตัวเมียยามติดสัด จนเรียกเสียงครางต่ำเบา ๆ ของทศ

“แฉะหมดแล้วนังหนู”

ว่าพลางลูบเป้ายีนส์สีซีดที่ตอนนี้แปรเปลี่ยนเป็นเข้มเพียงเพราะเปียกชื้นด้วยน้ำหวานที่ผลิตออกมาจากกลีบดอกไม้ฉ่ำที่ซุกซ่อนด้านใน

ครั้นไร้เสียงหวานเอ่ยตอบรับมีเพียงร่างกายแสนยัวยวนที่ซื่อตรงโดยการตอบรับทุกการสัมผัสของเขา ไม่ว่าจะจุกชมพูที่แข็งเป็นไตกระทั่งผ้ายีนส์เปียกชื้นบริเวณเป้ากางเกงตัวสวยล้วนได้ตอบแทนหมดแล้ว

“ลองคิดดูสินังหนู ใครจะไปล่วงรู้ว่าภายในร้านอาหารแสนวุ่นวาย จะมีพวกเราสองคนที่กำลังทำเรื่องลามกแบบนี้”

หนุ่มใหญ่ว่าพลางสะกิดปลายถันด้วยนิ้วเรียว ก่อนจะคีบนิ้วพลันหมุนบดขยี้เน้นยํ้าทุกจังหวะการหอบหายใจของหญิงสาว

“ตื่นเต้นไหมหมวยลี่ โดนกูเขี่ยหัวนมต่อหน้าคนนับสิบแบบนี้”

“อ๊ะ พี่ทศอย่าเร้า หนูเสียวฮือ”

มือเรียวเล็กพลันยกปิดใบหน้าสวยด้วยความอับอายและตื่นเต้น เมื่อหันไปมองภาพสะท้อนบนจอแก้วที่ฉายภาพภายในร้านอาหารแสนวุ่นวาย ผู้คนมากมายกำลังยุ่งกับการทานอาหารตามปกติโดยไม่รู้ว่าเบื้องหลังกล้องวงจรปิดจะมีเธอที่โดนรังแกอย่างเสียวซ่าน

หัวใจดวงน้อย ๆ พลันสั่นระรัวตื่นเต้นยามจิตนาการตามคำพูดของร่างสูง

ให้ตายสิ ตอนนี้เธอกลายเป็นคนโรคจิตเหมือนกับเขาแล้วเหรอ...

ทศอาศัยจังหวะที่หมวยลี่กำลังสนใจกับสิ่งที่เขาพยายามเบี่ยงเบน เพียงชั่วพริบตายีนส์ตัวซีดของเธอถูกมือหนาร่นลงไปอยู่เหนือหัวเขา พลันถูกจับสองขาขาวอ้าออกอวดแพนตี้ลูกไม้เปียกชุ่มไปด้วยนํ้าหวานจนแนบกลีบเนื้ออวบที่ขมิบตอดรับอากาศ

“เอาไงดีนังหนู หยุดดีไหมนะ”

สุ้มเสียงทุ้มแสร้งถอนหายใจทำท่าทีจะจับคนตัวเล็กลุกขึ้น แต่ทว่ากลับโดนมือบางรั้งข้อมือแน่นพลันหมุนกายกลับไปเผชิญหน้ากับร่างสูงทั้งยังนั่งบนตักแกร่ง

“ไม่เอานะพี่ทศ”

เธอช้อนนัยน์ตาลูกแก้วใสแจ๋วออดอ้อนด้วยนํ้าเสียงหวานลํ้า คล้องเรียวแขนบนลำคอหนารั้งไว้ไม่ให้คนแก่กว่าขยับหนี ขณะเดียวกันก็จับสองมืออุ่นซ่านกดทับบนหน้าอกอวบอิ่มคล้ายซาลาเปา ร่อนเอวหวานบดกลีบเนื้ออวบฉํ่าวาวถูไถบนเปากางเกงวอร์มสีเทา ที่มีท่อนลึงค์อวบแข็งขืนโป่งนูนขึ้นมาแนบร่องรักผ่านเนื้อผ้าเปียกแฉะ

“เอาหนูนะพี่ทศ หนูเป็นของพี่”

เธอพรมจูบตามแผ่นอกกว้างไล่ขึ้นไปยังลำคอขาวก่อนจะสิ้นสุดบนปลายคางของหนุ่มใหญ่ คล้ายลูกแมวน้อยยามเรียกร้องความสนใจทำเอาใจพ่อหม้ายวัยสามสิบแปดใจสั่นไม่น้อย

“ส่วนถุงยางหนูเอามาแล้ว ครั้งนี้ได้ทำแน่”

ว่าพลางล้วงกล่องสีเงินออกมาจากกระเป๋ากางเกง พลันชูขึ้นอย่างโอ้อวดคล้ายหวังคำชมจากร่างสูง

“กลัวกูไม่เอาจนต้องพกมาเองเลยเหรอนังหนู เมื่อคืนยังไม่พอใช่ไหม”

ทศผิวปากเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ในมือเล็ก ไหนจะอาการร้อนร่านของหมวยลี่ที่ทำเอาริมฝีปากแห้งผากจวนอยากซดนํ้าหวานจากดอกไม้สวยสะพรั่งให้โล่งคอ

“อือ อยากโดนจนตัวสั่นแล้ว”

“ดี ดีมาก”

เขากลั้วหัวเราะเสียงตํ่าหากแฝงไปด้วยความกระหายจนปิดไม่มิด ผ่านริมฝีปากได้รูปที่ยกยิ้มกว้างพอใจประดับบนใบหน้าหล่อเหลา พลันเลื่อนถอยเก้าอี้ประจำกายเล็กน้อยให้เหลือช่องว่างระหว่างโต๊ะทำงานที่พอให้หมวยลี่นั่งได้โดยไม่ลำบากหรืออึดอัด

“อยากโดนมากนักก็ใช้ปากสวย ๆ สวมให้กู”