บทที่6 เมดูซ่ากับปลาตีน

วันนี้ทั้งวันเสี่ยวหมี่ไม่มีสมาธิในการทำงานเลยจนทำให้เธอโดนหัวหน้าดุเพราะมัวแต่คิดเรื่องของมาเฟียหนุ่มที่เพิ่งกวนประสาทเธอไปเมื่อตอนเช้า

"ไอ้บ้าเอ๋ย" เสียงหวานสบถออกมาอย่างหัวเสีย เธออยากจะประเคนหมัดให้เขาสักทีสองทีให้สมกับที่ทำให้เธอหงุดหงิดใจ

เธอลอบถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ แล้วลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานเดินตรงไปขึ้นรถทันทีเมื่อถึงเวลาเลิกงาน

@คอนโดเสี่ยวหมี่

ร่างบางทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่ม ๆ ทันทีที่กลับถึงห้อง การใช้ชีวิตของเธอก็วนเวียนอยู่แค่ที่ทำงานกับคอนโด พอวันหยุดก็กลับบ้านไปหาครอบครัว ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นเร้าใจจนบางทีก็รู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิตเอามาก ๆ

"เฮ้อ! โทรหายัยน้ำตาลดีกว่า" เธอลอบถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนจะล้วงไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าสะพายออกมาต่อสายหาเพื่อนสาวอย่างน้ำตาล

"ฮัลโหลมายเฟรน" เสียงสดใสกรอกลงไปตามสาย

(ว่าไงจ๊ะ)

"จะโทรมาบอกว่าฉันลางานได้นะยะ จะเดินทางไปภูเก็ตกันวันไหน"

(วันศุกร์นี้)

"ก็อีกสามวันอ่ะดิ"

(อืมใช่)

"คืนนี้ไปเที่ยวผับกันป่ะ"

(แกก็รู้เราไม่ชอบเข้าผับ อีกอย่างพี่ไรลีย์คงไม่ให้ไป)

"จ้าา...คนมีสามี" เธอค้อนแขวะอย่างนึกหมั่นไส้กับความรักสามีของเพื่อนสาว

(แกก็รีบมีสามีสิจะได้ไม่เหงา)

"ฮึ! ไม่อ่ะฉันยอมขึ้นคานดีกว่า"

(ฮ่าฮ่า) น้ำตาลถึงกับหัวเราะให้กับความแน่วแน่ของเพื่อนสาว

หลังจากวางสายเพื่อนสาวเสี่ยวหมี่ก็ลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปเที่ยวผับ

@ผับ

ร่างบางระหงของเสี่ยวหมี่ในชุดเดรสรัดรูปเผยให้เห็นสัดส่วนอย่างชัดเจน บวกกับผิวขาวผ่องที่ตัดกับชุดเดรสสั้นสีแดงก้าวเข้าไปในผับอย่างเชื่องช้า

"ว้าว!" ทันทีที่เธอย่างกายเข้าในผับเสียงร้องว้าวจากหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ก็ดังขึ้นไม่ขาดสายจนมาถึงโต๊ะ แต่เธอหาได้สนใจไม่ เดินไปนั่งลงที่โต๊ะแล้วจัดการสั่งเครื่องดื่ม "Single Malt Whiskey แก้วนึงค่ะ"

หลังจากได้เครื่องดื่มเธอก็นั่งดื่มไปเรื่อย ๆ พลางทอดสายตามองบรรยากาศภายในผับที่เต็มไปด้วยนักท่องราตรี นานแล้วสิที่เธอไม่ได้มาเที่ยวผับแบบนี้ตั้งแต่หลินไปอยู่ไทยเธอก็ไม่ได้มาอีกเลย

ผ่านไปจนดึกดื่นเธอก็ยังคงนั่งดื่มเหมือนเดิม แก้วค็อกเทลที่ตั้งเรียงรายบ่งบอกว่าเธอดื่มมันเข้าไปมากแค่ไหน

อีกด้านของผับบริเวณโซนวีไอพีเผยให้เห็นร่างสูงโปร่งของมาเฟียหนุ่มที่กำลังนั่งกระดกเหล้าราคาแพงดื่มพลางกวาดสายตามองไปรอบผับที่มีนักท่องราตรีเป็นจำนวนมากมารวมกันอยู่ที่นี่

"ยัยเมดูซ่า" เสียงทุ่มต่ำเอ่ยขึ้นเมื่อหันไปเห็นสาวคู่กรณีที่กำลังนั่งดื่มอยู่ หญิงสาวผิวขาวเนียนในชุดเดรสสั้นสีแดงดูสะดุดตาเขาเสียจริง ๆ เธอช่างดูแตกต่างจากเมื่อตอนเช้ายิ่งนัก

สายตาแหลมคมยังคงจ้องมองสาวคู่กรณีไม่วางตา ก่อนจะยกยิ้มร้ายออกมาเมื่อคิดอะไรสนุก ๆ ได้ ลุกออกจากโซฟาเดินตรงไปยังโต๊ะของเธอทันที

"เมาหัวร่าน้ำเลยนะยัยเมดูซ่า" เขาเดินมาหยุดใกล้ร่างบางแล้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน คนตรงหน้าในตอนนี้เมาจนแทบจะประคองตัวเองไม่อยู่

"ใคร" เสี่ยวหมี่ที่อยู่ในอาการเมาเอ่ยถามเสียงยานพลางเพ่งสายตามองเพราะแสงไฟสลัว ๆ ภายในผับบวกกับฤทธิ์แอลกอฮอลล์ทำให้เธอเห็นหน้าคนที่ยืนอยู่ไม่ชัด

"ผมเอง"

"อ่อ..ไอ้หน้าปลาตีน" เพียงได้ยินเสียงเธอก็จำได้ขึ้นใจเพราะเขาคือคนที่เธอเกลียดถึงแม้จะอยู่ในอาการเมาก็ตาม

"เงอะ ตอนไม่เมาก็ปากดีอยู่แล้ว พอเมายิ่งปากดีเข้าไปอีกเนาะ"

"แล้วจะทำไมไอ้หน้าปลาตีน" ใบหน้าสวยเชิดขึ้นอย่างถือดี เธอเอ่ยย้ำคำว่าปลาตีนใส่ซ้ำ ๆ อย่างเยาะเย้ย "ไอ้ปลาตีน ๆ"

สีหน้าแสนกวนประสาท และคำพูดของหญิงสาวทำเอามาเฟียหนุ่มรู้สึกหมั่นไส้เป็นมากอยากจะกำราบเธอให้อยู่หมัด

"หน้าปลาตีนเหรอ" เขายกยิ้มร้ายออกมา ก่อนจะพุ่งเข้าไปจูบหญิงสาวด้วยความเร็วโดยที่อีกคนไม่ทันตั้งตัว

"อื้อ ๆ" คนถูกจูบตาเบิกกว้างด้วยความตกใจถึงกับไปไม่เป็นชั่วขณะ เมื่อได้สติจึงใช้มือผลักไสทุบตีออกแกร่งพัลวัน แต่นอกจากอีกคนจะไม่สะทกสะท้านแล้วยังบดขยี้ริมฝีปากเธอแรงขึ้น

มาเฟียหนุ่มจูบลงโทษคนปากดีจนสาแก่ใจจึงผละปากออกมองใบหน้าสวยที่ตอนนี้แดงก่ำไม่รู้เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ หรือโกรธเขาด้วยแววตาผู้ชนะพลางใช้ลิ้นเลียริมฝีปากตัวเอง "เป็นไงปากปลาตีนอร่อยไหม"

"อร๊าย!" คนถูกเยาะเย้ยถึงกับหวีดร้องออกมาพลางรัวกำปั้นทุบตีร่างสูงด้วยความโมโห เธอทั้งโมโหทั้งอายในเวลาเดียวกัน "ไอ้คนเลว คนฉวยโอกาส ไอ้หะ.."

เสียงการด่าถูกกลืนหายไปในลำคอเมื่อมาเฟียหนุ่มจับใบหน้าสวยเข้ามาประกบจูบอีกครั้งเพราะทนต่อเสียงก่นด่า และกรีดกร๊าดไม่ไหว เขาจูบเธออยู่แบบนั้นสักพักก่อนจะถอนจูบออก

"ไอ้บ้า ไอ้ละ.." ทันทีที่ริมฝีปากได้รับอิสระเสี่ยวหมี่ก็เปล่งเสียงก่นด่าระรัว แต่ก่นด่าได้นิดเดียวเท่านั้นก็ถูกอีกคนจูบปิดปากอีกครั้ง แม้พยายามขัดขืนเท่าไรก็ไร้ผล

มาเฟียหนุ่มจูบบดขยี้ริมฝีปากอิ่มหนักหน่วงกว่าเดิมเพราะต้องการทำให้เธอไม่กล้าแผลงฤทธิ์อีก ยิ่งอีกคนดิ้นรนเขาก็ยิ่งจูบแรงขึ้นราวกับจะสูบวิญญาณยังไงยังงั้นจนคนถูกจูบแทบขาดอากาศหายใจ

"อื้อ ๆ" ส่งเสียงร้องท้วงในลำคอระรัวพลางใช้กำปั้นทุบอกแกร่งแรง ๆ มาเฟียหนุ่มรับรู้แต่ยังคงจูบต่อจนพอใจจึงผละปากออก

"เอาสิถ้ายังไม่หยุดทุบหยุดด่าผมจะจูบอีก ดูสิใครมันจะแน่กว่ากัน" จ้องหน้าพูดขู่เสียงเข้มทำคนที่รัวกำปั้นทุบตี และกำลังจะอ้าปากด่าถึงกับหยุดชะงักอัตโนมัติ

"กรี๊ด! ไอ้บ้าฝากไว้ก่อนเถอะ" เธอแวดใส่มาเฟียหนุ่มอย่างหัวเสียที่ไม่สามารถทำอะไรได้ ก่อนจะเดินกระทืบเท้าออกจากผับไป

"หึ" มาเฟียหนุ่มมองตามหลังคนที่เดินจากไปพร้อมกับยกยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี มือหนาลูบวนไปมาบนริมฝีปากที่มีกลิ่นหอมของลิปสติกหญิงสาวติดอยู่เจือจางพลางนึกถึงจูบเมื่อกี้

เขาชักติดใจเข้าแล้วสิอยากจะลิ้มลองปากนุ่ม ๆ นั้นอีก เขายืนมองจนหญิงสาวเดินลับสายตาไปจึงสลัดความคิดออก แล้วเดินกลับไปนั่งดื่มที่โต๊ะตัวเองต่อ