1| เด็กของพ่อเลี้ยง 1/1

(สงสารมันเนอะ พ่อแม่ตายพร้อมกันแบบนี้จะอยู่ยังไง ญาติพี่น้องก็ไม่เหลือเลยสักคน)

(นั่นสิ)

(พ่อเลี้ยงคงไม่ปล่อยให้มันเป็นเด็กกำพร้าเร่ร่อนหรอกน่า พ่อแม่มันก็เป็นคนงานที่นี่ ทำงานในไร่มาก็นานนม)

(เห็นแล้วสงสาร)

เสียงซุบซิบของคนงานในไร่ดังถึงหูของ กัมพู เจ้าของไร่องุ่นวัยสามสิบปี เขาก็เพิ่งรู้ว่าคนงานทั้งสองที่เสียชีวิตไปมีลูกสาว

พ่อเลี้ยงกัมพูจึงรีบสั่งเลขาคู่กายไปจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย

“อย่าให้คนจับกลุ่มนินทาฉันได้”

“ครับพ่อเลี้ยง ผมจะจัดการให้เร็วที่สุด”

3 ปีต่อมา

“ขวัญข้าว ไปตลาดมาเหรอ”

“ใช่จ้ะ วันนี้ขวัญจะทำฉู่ฉี่ปลาหมอให้พ่อเลี้ยงลองชิม วันก่อนพ่อเลี้ยงบ่นว่าอยากกิน”

“เก่งนะเรา อายุแค่นี้รู้จักทำกับข้าวแล้ว” สาวน้อยในวัยสิบเก้าปียิ้มโชว์ฟันสวยให้กับป้าพรคนงานในไร่ที่มีน้ำใจทักทายเธอทุกครั้งที่เจอหน้า

“ขวัญไปก่อนนะจ๊ะ เดี๋ยวพ่อเลี้ยงกลับมาแล้วจะหิว”

“จ้า”

ขวัญข้าวได้รับการเลี้ยงดูเป็นอย่างดี ได้เรียนหนังสือ มีห้องอุ่นๆ ให้ซุกหัวนอน มีข้าวกินครบทุกมื้อ บุญคุณครั้งนี้ขวัญข้าวจะไม่มีวันลืม จะทำทุกอย่างตอบแทนพ่อเลี้ยงที่ชุบเลี้ยงเธอมาตั้งแต่ พ่อกับแม่จากโลกนี้ไป

เรือน กัมพู

จักรยานสีชมพูปั่นมาจอดหน้าเรือนใหญ่ ป้ายด้านหน้าเด่นชัดบ่งบอกว่าเจ้าของเรือนหลังนี้คือใคร

“พ่อเลี้ยงกลับมาหรือยังจ๊ะพี่เขียด”

“ยังเลย วันนี้จะทำอะไรกิน” เขียดยื่นหน้าและเหลือบตาลงต่ำมองวัตถุดิบในตะกร้าหวายของขวัญข้าว

“ฉู่ฉี่ปลาหมอจ๊ะ พี่เขียดหิวมั้ย ขวัญจะทำเผื่อ”

“พี่ก็ฝากท้องกับเอ็งทุกวันอยู่แล้ว” เขียดลูบท้องซ้ำๆ เมื่อได้ยินเมนูวันนี้จากเด็กสาว

“ได้เลย แล้วพ่อเลี้ยงจะกลับกี่โมงจ๊ะ”

“ยังไม่รู้เลยวันนี้เก็บองุ่นวันแรกด้วย”

“คงค่ำแน่เลย ถ้าอย่างนั้นขวัญเอาข้าวไปส่งที่ไร่ ดีมั้ย”

“ดีเหมือนกัน พ่อเลี้ยงทำงานไม่ค่อยใส่ใจปากท้องตัวเอง เอ็งก็รู้นี่”

“ได้เลย เสร็จแล้วขวัญจะปั่นจักรยานเอาเสบียงไปส่งนะ” น้ำเสียงสดใสทำให้นายเขียดใจชื้นนึกว่ามื้อนี้จะต้องอดข้าวโหมงานหนักอีกเสียแล้ว

เขียดกลับมาเอาเสื้อตัวใหม่ไปให้พ่อเลี้ยงเพราะตัวเก่าเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อไคล ทนใส่ต่อไม่ไหวเพราะผื่นแพ้จะกำเริบเสียเวลาไปหาหมอในเมืองอีก

ช่วงนี้องุ่นในไร่ถึงฤดูเก็บเกี่ยวทำให้กัมพูต้องรีบเร่งเก็บผลผลิตส่งให้กับโรงงาน

คนงานมีผลัดเปลี่ยนกันไม่ซ้ำแต่คนคุมก็ยังเป็นคนเดิมนั่นก็คือพ่อเลี้ยง กัมพู ที่ไม่รู้จักคำว่าเหน็ดเหนื่อย

“พ่อเลี้ยง เปลี่ยนเสื้อเลยมั้ยครับ”

“ขวัญข้าวอยู่บ้านหรือเปล่า”

“อยู่ครับ เพิ่งกลับมาจากตลาดกำลังจะทำกับข้าว บอกว่าจะมาส่งเสบียงให้พวกเราด้วยครับ”

“อืม อีกสักครึ่งชั่วโมงก็ไปดักรอ นี่ก็ค่ำแล้วปล่อยให้มาคนเดียว อันตราย”

------------------------