ตอนที่ 2

ชมพู่ปลดเปลื้องชุดนอนเนื้อผ้าซาตินสีครีมพลิ้วบางออกจากลาดไหล่สล้าง ท่าทางของหล่อนในตอนนี้ดูเซ็กซี่เร่าร้อนเหลือเกิน

อึดใจสั้นๆ ต่อมา

เรือนร่างของแม่ลูกอ่อนเปล่าเปลือย อวดผิวขาวเปล่งปลั่ง ทรวดทรงอะร้าอร่ามอยู่ภายใต้แสงไฟที่สาดลงมาจากเพดานห้อง สองเต้าอวบคัดของสะใภ้ทำเอาท่อนเอ็นของพ่อผัวที่แอบมองอยู่อีกห้อง คัดแข็งขึ้นมาเป็นลำยาว

“พี่รุจน์จ๋า… ”

น้ำเสียงเงี่ยนจัด ชมพู่เดินตรงเข้ามาสวมกอดสามีจากทางด้านหลัง แสดงกิริยาท่าทางโหยหาสัมผัสของบุรุษเพศอย่างเปิดเผย วันนี้ดูท่าทางหล่อนอยากเหลือเกิน

“เดี๋ยวสิจ๊ะชมพู่… ใจเย็นจ้ะ”

รุจน์ร้องห้าม ด้วยยังไม่ทันได้ตั้งตัว มือซุกซนของชมพู่ลูบล้วงลงมาสัมผัสน้องชายของรุจน์ซึ่งยังหลับใหลไม่พร้อมรบ ยังคงสงบเสงี่ยมอยู่ในกางเกงขาสั้น สภาพของมันในตอนนี้ยังอ่อนปวกเปียก นุ่มนิ่มเหมือนหนอนน้อยที่กำลังหลับสนิทอยู่ในพงหญ้าสีดำ

“ทำไมล่ะจ๊ะพี่รุจน์จ๋า… โธ่… ไม่อยากเอาเมียหรือจ๊ะ”

น้ำเสียงตัดพ้อ ใบหน้าเซ็กซี่แหงนขึ้นมองหน้าสามีด้วยแววตาผิดหวัง… เว้าวอน

“พี่… เอ่อ… อยากก็อยากแต่มันไม่ค่อยแข็งน่ะสิจ๊ะ”

รุจน์รู้สึกอายและเสียศักดิ์ศรี ที่จะบอกว่าไม่สู้ ความอยากก็มี แต่ปัญหาคือมันแข็งตัวช้า และบางครั้งก็ไม่แข็ง สอดใส่ไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

“พู่ใช้ปากทำให้นะคะ”

ภรรยากระตือรือร้นที่จะช่วยเหลือสามีอย่างเต็มที่ ทว่ารุจน์ยังตั้งตัวไม่ทัน เขาไม่พร้อม แต่ชมพู่ดูร้อนรนผิดสังเกต

สีหน้าและแววตาของชมพู่แสดงความต้องการออกมาอย่างเปิดเผยจนรุจน์ไม่อยากจะเชื่อ ว่าผู้หญิงที่ภายนอกดูเงียบๆ ค่อนไปในทางเรียบร้อยด้วยซ้ำ ทว่าบทจะเร่าร้อนก็แสดงอารมณ์ออกอย่างเปิดเผยจนน่าตกใจ นับวันชมพู่ยิ่งเหมือนผู้หญิงที่มีสองบุคลิกภาพในคนเดียวกัน

“ใจเย็นๆ ก็ได้ชมพู่… ”

รุจน์ยอมรับอย่างไม่อาย ว่าตัวเองเป็นประเภทเครื่องติดช้าถึงช้ามาก และหลายครั้งก็ไม่ติด

“พู่โม้คให้นะคะ”

ภรรยาอยากช่วย ถ้านับเวลาหลังจากวันแรกที่อยู่ด้วยกันจนมาถึงวันนี้ รุจน์กับชมพู่อยู่กินกันมาเกือบสองปี นานพอที่รุจน์จะรู้นิสัยว่าชมพู่เป็นผู้หญิงที่มีความต้องการทางเพศสูงมาก

“นานแล้วนะคะที่เราไม่ได้เอากัน”

ชมพู่ตัดพ้อเสียงเศร้า กล่าวอย่างตรงไปตรงมา ทำให้สามีอย่างรุจน์ได้ฉุกคิดในสิ่งที่ได้ยิน

ซึ่งหล่อนก็พูดถูก รุจน์จึงไม่เถียงสักคำ สุดท้ายก็ยอมให้ภรรยารั้งข้อมือมานั่งลงบนโซฟาที่ตั้งอยู่กลางห้อง ใกล้กับเปลของลูกชาย

“อยู่เฉยๆ ค่ะ… พี่รุจน์จ๋าปล่อยตัวตามสบาย อย่าเกร็ง เราจะมีความสุขกัน เดี๋ยวพู่จัดให้ จะปลุกอารมณ์ให้เองนะคะ”

แววตากระหายลำเอ็น หล่อนรีบทรุดร่างรัดรึงลงนั่งคุกเข่ากับพื้น เอื้อมมือมาดึงขอบกางเกงของสามีออกไปจากปลายเท้า

แม่ลูกอ่อนเริ่มด้วยมือ รูดหนอนน้อยของสามีเบาๆ เป็นจังหวะ แต่ช่างน่าเศร้าเสียนี่กระไร เพราะว่าอาวุธประจำกายของรุจน์ตอบสนองได้อย่างเชื่องช้า ไม่ทันใจเอาเสียเลย

บอกตัวเองให้ใจเย็น มือเรียวยังคงค่อยๆ รูดไล้สัมผัสแก่นกายอ่อนยวบ

“อู้ว… เริ่มแข็งแล้วค่ะ”

ชมพู่ทำเสียงดีใจ แววตาวาวประกายเริ่มมีความหวัง ที่สามารถปลุกเร้าจนน้องชายของสามีพองขยายขึ้นมาเล็กน้อย

“ยัง… แข็งขึ้นมานิดเดียวเอง ใส่ไม่เข้าหรอกน่ะพู่”

เจ้าของแก่นกายส่ายหน้า ไม่มั่นใจ ด้วยรู้และเข้าใจปัญหาของตัวเองดี

ทั้งที่ภรรยาก็พยายามปลุกปล้ำน้องชาย ช่วยกระตุ้นอารมณ์อย่างสุดความสามารถขนาดนี้ ถ้ามันยังไม่ยอมแข็งตัว ยังมีสภาพเหมือนมะเขือเผาอยู่ในตอนนี้ ก็ทำนายอนาคตได้เลยว่าความเป็นชายชาตรีดุ้นนี้ของตนต่อไปคงมีหน้าที่เอาไว้ฉี่แค่เพียงอย่างเดียว คงยากที่จะสอดใส่ให้ความสุขภรรยา

“ว้าว… แข็งแล้วจ้ะพี่รุจน์… สู้ละ… ”

ชมพู่พึมพำอย่างมีความหวัง

แม้ว่าแก่นกายของสามีจะแข็งแกร่งเต็มที่แล้วก็ตาม หากแต่ขนาดของก็ไม่ได้ใหญ่ แค่ได้มาตรฐานชายไทยเท่านั้น ซึ่งรุจน์เองก็รู้ว่ามันเล็ก

“พู่จะดูดให้นะคะ”

กลีบปากเอิบอิ่มเผยออ้าสุดเซ็กซี่ ค่อยๆ ครอบลงบนส่วนปลายสีเนื้อถอกทู่ ปลายลิ้นร้อนขยี้รัวลงกลางรอยแยกรูปดวงตาน้อยๆ วนรอบเงี่ยงงอนของรอยบาก กดกลีบปากครูดรัดหัวถอก