พ่อผัวคลั่งสวาท

พ่อผัวคลั่งสวาท

(ลุงใหญ่ขายข้าวหลาม)

นวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น

ผู้เขียน

Kasalong

ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ

หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ

เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้น

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น

ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล

และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา

อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ

……….

นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะ

ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์

ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง

ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง

เราเตือนท่านแล้ว

ใครจะคิดว่า ‘อุบัติสวาท’ เมื่อครั้งอดีต

กับหนุ่มใหญ่สุดหล่อคนหนึ่งเมื่อห้าปีก่อน

จะโดนโชคชะตาเล่นตลก

ทำให้สาวน้อยต้องกลับมาเจอหน้า

ผู้ชายคนนั้นอีกครั้ง แต่ในฐานะที่เปลี่ยนไป

ด้วยผู้ชายที่เคยสอนบทเรียนสวาท

ให้อย่างดุเด็ดเผ็ดร้อนเมื่อในอดีต

วันนี้เขากลับเข้ามาในชีวิตของหล่อนอีกครั้ง

ในฐานะ ‘พ่อสามี’ ของหล่อน

พ่อผัวคลั่งสวาท

(ลุงใหญ่ขายข้าวหลาม)

พุทธศักราช 2562

ที่บ้านครึ่งอิฐครึ่งไม้หลังใหญ่ ตั้งอยู่ด้านหลังร้านขายของฝากแห่งหนึ่งในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์

“น้าสร้อยจะไปไหนคะ”

‘ส้มโอ’ ร้องเรียก ‘ทองสร้อย’ แม่เลี้ยงสาวสวยซึ่งเป็นเมียใหม่ของเสี่ย ‘แสง’ ผู้เป็นบิดาของหล่อน

“น้าจะไปรับข้าวหลามที่เพชรบุรีจ้ะ”

แม่เลี้ยงที่ยังสาวตะโกนตอบ เสียงหวานเข้ากับใบหน้าสวยหวาน

ทองสร้อยเป็นแม่ค้าขายของฝากที่มีหน้าตาสะสวยงดงาม อีกทั้งทรวดทรงก็อะร้าอร่าม ทรวงอกคัพจีอวบใหญ่สะดุดตาชาย เอวคอดรับกับสะโพกผาย ผิวพรรณอวบขาวโอโม่ราวกับหยวก ออร่าเจิดจรัสจนเสี่ยแสงที่มีกิจการอู่ซ่อมรถยนต์จีบมาเป็นเมีย เปิดร้านขายของฝากให้หล่อนดูแลกิจการแก้เหงา

ทองสร้อยเข้ามาอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้เมื่อห้าปีก่อน เพราะว่าหลังจากแม่ผู้ให้กำเนิดส้มโอเสียชีวิตลงด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ เสี่ยแสงก็ตัดสินใจพาทองสร้อยเข้ามาอยู่ร่วมชายคาบ้านเดียวกัน

ทองสร้อยเป็นผู้หญิงเจ้าชู้ ไม่ใช่เจ้าชู้ธรรมดานะ! แต่เจ้าชู้มาก

ทว่าเสี่ยแสงก็ไม่สนใจในประเด็นนี้ ด้วยตัวเขาเองก็เจ้าชู้มักมากในกามไม่ต่างกัน จึงเชื่อว่าถ้าคนที่มีเคมีตรงกัน เซ็กส์จัดเหมือนกันก็น่าจะดับความใคร่ให้กันและกันได้ เขาเชื่อว่าตัวเองสามารถปราบพยศหล่อนได้… แต่ไม่ใช่

ด้วยทุกครั้งที่มีโอกาส ทองสร้อยก็ไม่พลาดที่จะเผยตัวตนด้านมืดออกมา ตั้งแต่แตกเนื้อสาวจนถึงวันนี้… หล่อนไม่เคยสลัดสันดานของผู้หญิงรักสนุกทิ้งไปได้สักที

“น้าสร้อยคะ… ขอส้มโอไปด้วยนะคะ”

วันนี้ไม่รู้นึกยังไง ส้มโออยากตามไปด้วย ทั้งที่เมื่อก่อนก็ไม่เคยอยากจะไป

“อย่าไปเลยนะส้มโอ… ที่นั่นไม่ได้สนุกเหมือนตอนเราไปเดินห้างนะจ๊ะ มีแต่ป่าแต่สวนกับคนเผาข้าวหลาม”

ทองสร้อยหมายถึงบ้านซึ่งเป็นแหล่งผลิตข้าวหลามรายใหญ่ส่งออกขายไปทั่วทั้งเหนือจรดใต้ ทำกันเป็นอุตสาหกรรมในครอบครัวเชียวแหละ

“ไม่เป็นไรค่ะ… ส้มโออยากเห็นว่าเขาเผาข้าวหลามกันยังไง”

วันนี้คนดื้อจะตามไปให้ได้

“อืม… งั้นก็ตามมา”

ทองสร้อยทนเสียงรบเร้าไม่ไหว ยกหลังมือขึ้นมองนาฬิกา ขืนชักช้าเดี๋ยวจะไม่ทันการ หล่อนรีบเดินนำมาที่รถกระบะ พากันขึ้นรถแล้วสตาร์ทเครื่องยนต์ ขับออกมาจากบ้าน จุดหมายปลายทางคือบ้านของ ‘ลุงใหญ่’ ชายขายข้าวหลามที่สาวน้อยสาวใหญ่ในละแวกนั้นรู้จักชื่อเสียงของแกเป็นอย่างดี

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป

เมื่อมาถึงบ้านของลุงใหญ่ ทองสร้อยเดินเข้าไปยังหน้าร้านเพื่อสั่งของเหมือนอย่างทุกครั้งที่มา และนี่เป็นครั้งแรกที่ส้มโอเพิ่งมีโอกาสได้เห็นหน้าเจ้าของบ้านผู้เป็นเจ้าของกิจการผลิตข้าวหลามนามว่าลุงใหญ่

‘คุณพระ… ’

ส้มโออุทาน ลุงใหญ่เป็นผู้ชายตัวใหญ่สมชื่อ เนื้อตัวกำยำล่ำสันไปด้วยมัดกล้าม ผิวสีแทนยิ่งทำให้ดูคมคร้ามสมชายชาตรี แม้อายุจะเกินเลขสี่ หากรูปร่างยังดูหนุ่มแน่นฟิตเฟิร์มเกินวัย ถ้าใครที่ไม่รู้อายุจริงของแกมาก่อน คงคิดว่าลุงใหญ่คนนี้น่าจะอายุราวสามสิบ